Lisa gazed out over the Caribbean S

Lisa gazed out over the Caribbean Sea, feeling the faint breeze against her face - eyes shut, the white sand warm between her bare toes. The place was beautiful beyond belief, but it was still unable to ease the grief she felt as she remembered the last time she had been here.

She had married James right here on this spot three years ago to the day. Dressed in a simple white shift dress, miniature white roses attempting to tame her long dark curls, Lisa had been happier than she had ever thought possible. James was even less formal but utterly irresistible in creased summer trousers and a loose white cotton shirt. His dark hair slightly ruffled and his eyes full of adoration as his looked at his bride to be. The justice of the peace had read their vows as they held hands and laughed at the sheer joy of being young, in love and staying in a five star resort on the Caribbean island of the Dominican Republic. They had seen the years blissfully stretching ahead of them, together forever. They planned their children, two she said, he said four so they compromised on three (two girls and a boy of course); where they would live, the travelling they would do together - it was all certain, so they had thought then.

But that seemed such a long time ago now. A lot can change in just a few years - a lot of heartache can change a person and drive a wedge through the strongest ties, break even the deepest love. Three years to the day and they had returned, though this time not for the beachside marriages the island was famous for but for one of its equally popular quickie divorces.

Lisa let out a sigh that was filled with pain and regret. What could she do but move on, find a new life and new dreams? - the old one was beyond repair. How could this beautiful place, with its lush green coastline, eternity of azure blue sea and endless sands be a place for the agony she felt now?

The man stood watching from the edge of the palm trees. He couldn't take his eyes of the dark-haired woman he saw standing at the water's edge, gazing out to sea as though she was waiting for something - or someone. She was beautiful, with her slim figure dressed in a loose flowing cotton dress, her crazy hair and bright blue eyes not far off the colour of the sea itself. It wasn't her looks that attracted him though; he came across many beautiful women in his work as a freelance photographer. It was her loneliness and intensity that lured him. Even at some distance he was aware that she was different from any other woman he could meet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลิซ่าจ้องออกท้องทะเลคาริเบียน รู้สึกลมลมกับใบหน้า - ตา ปิด อุ่นทรายขาวระหว่างเท้าเปลือยของเธอ สถานสวยงามอื่น ๆ belief แต่ก็ยังไม่สามารถบรรเทาความเศร้าโศกเธอรู้สึกกับเธอจำได้ครั้งสุดท้ายที่เธอได้ที่นี่ เธอได้แต่งงาน James นี่ในจุดนี้เมื่อสามปีที่ผ่านมาเป็นวัน แต่งในชุดขาวกะง่าย กุหลาบสีขาวขนาดเล็กพยายามเลี้ยงเธอหยิกยาวเข้ม ลิซ่าได้มีความสุขกว่าที่เธอเคยมีความคิดเป็นไปได้ James ถูกทางแม้แต่น้อยแต่ต้านทานโคตรร้อนผ้าเป็นรอยย่นกางเกงและเสื้อผ้าหลวมสีขาว ผมของเขาสีเข้มเล็กน้อย ruffled และเจ้าสาวของเขาจะมองตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมเป็นของเขา ความสงบยุติธรรมของที่ได้อ่านว่า การพวกเขาขึ้นมือ และหัวเราะในความสุขที่แท้จริงถูกหนุ่ม รัก และพักในรีสอร์ทห้าดาวบนเกาะคาริบเบียนของสาธารณรัฐโดมินิกัน พวกเขาได้เห็นส่วนยืดไปข้างหน้าของพวกเขา กันตลอดปี พวกเขาวางแผนบุตร สองที่เธอกล่าวว่า เขากล่าวว่า สี่เพื่อให้พวกเขาโจมตีในสาม (สองสาวและเด็กหลักสูตร); ที่พวกเขาจะอาศัยอยู่ การเดินทางพวกเขาทำกัน - ก็ทั้งบาง เพื่อให้พวกเขามีความคิดแล้ว But that seemed such a long time ago now. A lot can change in just a few years - a lot of heartache can change a person and drive a wedge through the strongest ties, break even the deepest love. Three years to the day and they had returned, though this time not for the beachside marriages the island was famous for but for one of its equally popular quickie divorces. Lisa let out a sigh that was filled with pain and regret. What could she do but move on, find a new life and new dreams? - the old one was beyond repair. How could this beautiful place, with its lush green coastline, eternity of azure blue sea and endless sands be a place for the agony she felt now? The man stood watching from the edge of the palm trees. He couldn't take his eyes of the dark-haired woman he saw standing at the water's edge, gazing out to sea as though she was waiting for something - or someone. She was beautiful, with her slim figure dressed in a loose flowing cotton dress, her crazy hair and bright blue eyes not far off the colour of the sea itself. It wasn't her looks that attracted him though; he came across many beautiful women in his work as a freelance photographer. It was her loneliness and intensity that lured him. Even at some distance he was aware that she was different from any other woman he could meet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลิซ่ามองออกไปในทะเลคาริบเบียน รู้สึกลมเบาๆกับใบหน้าของเธอ ดวงตาปิด หาดทรายสีขาวอันอบอุ่นระหว่างเท้าเปลือยของเธอ สถานที่ก็สวยเกินความเชื่อ แต่มันก็ยังไม่สามารถที่จะบรรเทาความเศร้าโศก เธอรู้สึกว่าเธอยังจำครั้งสุดท้ายที่เธอได้รับมา เธอได้แต่งงานกับเจมส์

ใช่ ที่นี่เมื่อ 3 ปีก่อน วัน แต่งตัวในชุดสีขาวกะง่ายกุหลาบสีขาวขนาดเล็กพยายามที่จะเชื่องผมหยิกสีเข้มของเธอยาว ลิซ่าได้มีความสุขมากกว่าที่เธอเคยคิดว่าเป็นไปได้ เจมส์ยังเป็นทางการ แต่ต่อต้านอย่างเต็มที่ในรอยพับฤดูร้อนกางเกงและเสื้อสีขาวผ้าฝ้ายหลวม ผมสีเข้มยุ่งเหยิงและดวงตาของเขาเล็กน้อยเต็มความรักของเขามองเจ้าสาวของเขาเป็นความยุติธรรมของสันติภาพได้อ่านคำสาบานของพวกเขาที่พวกเขาจับมือกัน และหัวเราะเยาะความรู้สึกดีที่ได้หนุ่ม ในความรัก และอยู่ในระดับ 5 ดาว รีสอร์ท บนเกาะในแคริบเบียนของสาธารณรัฐโดมินิกัน พวกเขาได้เห็นปีสุขสันต์ยืดไปข้างหน้าของพวกเขาจะอยู่ด้วยกันตลอดไป พวกเขาวางแผนเด็กสองเธอกล่าวเขากล่าวว่าดังนั้นพวกเขาละเมิดในสามสี่ ( สองสาวและเด็กแน่นอน )ที่พวกเขาจะอยู่ เดินทาง พวกเขาจะทำกัน - มันเป็นบางอย่างเพื่อให้พวกเขาคิดว่างั้น

แต่ดูเหมือนนานมากแล้วตอนนี้ มาก สามารถเปลี่ยนได้ในเวลาเพียงไม่กี่ปี - heartache มากมายสามารถเปลี่ยนคนได้ และแทรกผ่านความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งที่สุด คุ้ม ความรักอย่างสุดซึ้ง สามปีแล้ว และพวกเขาก็กลับมาแต่ครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อการแต่งงานริมทะเลเกาะดัง แต่ที่ได้รับความนิยมกันไวไว การหย่าร้าง

ลิซ่าถอนหายใจที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและเสียใจ เธอจะทำอะไรได้ แต่ย้ายไปเริ่มต้นชีวิตใหม่และความฝันใหม่ - เดิมเกินซ่อมแซม ทำไมสถานที่นี้สวยงาม กับชายฝั่งของสีเขียวชอุ่มนิรันดร์ของทะเลสีฟ้าสีฟ้าและหาดทรายไม่มีที่สิ้นสุดเป็นสถานที่สำหรับความทรมาน เธอรู้สึกตอนนี้

คนที่ยืนดูจากขอบของปาล์มต้นไม้ เขาไม่สามารถเอาดวงตาของผู้หญิง Haired เข้มเห็นเขายืนอยู่ที่ขอบของน้ำ มองออกไปในทะเล ราวกับว่าเธอกำลังรออะไรอยู่ หรือใครบางคน เธอสวย หุ่นบาง เธอแต่งตัวในชุดผ้าฝ้ายหลวมไหล ,เธอบ้า ผมและดวงตาสีฟ้าสดใสไม่ไกลสีของทะเลนั่นเอง ไม่ใช่หน้าตาที่ดึงดูดเขา แม้ว่า เขาเจอผู้หญิงสวยมากในงานของเขาเป็นช่างภาพอิสระ มันเป็นเธอ ความเหงาและความเข้มที่ล่อเขา แม้ในบางระยะ เขารู้ดีว่าเธอแตกต่างจากผู้หญิงอื่น ๆที่เขาเจอกัน