The inspiration of my master projec

The inspiration of my master project was a tribe from the North of Japan, the Ainu. They have a culture of tattooing, exclusively for women, to tattoo a big smile around their mouth, and braided shapes around their forearms and hands. They believe that the tattoos, placed at the extreme ends of their body, will keep the evil spirits from entering. Protecting them from diseases. These patterns are repeated on the edges of their kimonos in beautiful appliqués of cotton scraps, within the same idea of protection from beings entering their body. It made me want to draw a parallel with western medical garments : compression garments, girdles, ortheses, creating the contrast between very tight-fitting pieces and more voluminous kimono-inspired garments. The representation of medical items is often times very aseptic and didactic, but taken out of context I find some kind of beauty in this imagery. It's really about the aesthetics of care, in two different contexts, two different cultures. I was also inspired by one of my favorite artists, Pierre Soulages, who worked a lot with black. One part of his work consists of big brushstrokes, like abstracted calligraphy, in various kinds of media (from lithography to painting with walnut stains). So to translate the idea of tattoo, I decided to color the garment directly with pigment, abstracting those braid-like shapes into big brushstrokes that I made directly on the fabrics, from which I cut the pattern pieces before assembling them. The idea was to use different bases instead of different paints, to achieve a variety of textures. On thick wool for example, the colours are a bit toned down, the paint crackles and looks almost like leather, when on nylon, the colours will stay more vibrant, the brushstrokes more defined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงบันดาลใจของโครงการหลักของผมก็คือชนเผ่าจากทางตอนเหนือของประเทศญี่ปุ่น, ไอนุ พวกเขามีวัฒนธรรมของการสักการเฉพาะสำหรับผู้หญิงสักรอยยิ้มขนาดใหญ่รอบปากของพวกเขาและรูปทรงถักรอบแขนและมือของพวกเขา พวกเขาเชื่อว่ารอยสักที่วางไว้ที่ปลายสุดของร่างกายของพวกเขาจะทำให้วิญญาณชั่วร้ายเข้ามา ปกป้องพวกเขาจากโรค รูปแบบเหล่านี้มีการทำซ้ำบนขอบของพวกเขาในชุดกิโมโนappliquésสวยงามของเศษผ​​้าฝ้ายภายในความคิดเดียวกันของการป้องกันจากสิ่งมีชีวิตที่เข้าสู่ร่างกายของพวกเขา มันทำให้ฉันต้องการที่จะวาดแบบคู่ขนานกับการแพทย์ตะวันตกเสื้อผ้า: เสื้อผ้าอัด, หางเปีย ortheses, การสร้างความแตกต่างระหว่างชิ้นแน่นกระชับมากและอื่น ๆ อีกมากมายเสื้อผ้ากิโมโนแรงบันดาลใจ การเป็นตัวแทนของรายการทางการแพทย์ปลอดเชื้อบ่อยครั้งมากและสอน แต่นำออกมาจากบริบทฉันพบชนิดของความงามในภาพนี้ได้บางส่วน มันเป็นเรื่องจริงเกี่ยวกับความงามของการดูแลในสองบริบทที่แตกต่างกันสองวัฒนธรรมที่แตกต่าง ผมยังแรงบันดาลใจจากหนึ่งในศิลปินที่ชื่นชอบปิแอร์ Soulages ที่ทำงานจำนวนมากที่มีสีดำ ส่วนหนึ่งของการทำงานของเขาประกอบไปด้วยพู่กันขนาดใหญ่เช่นการประดิษฐ์ตัวอักษรใจลอยในหลายชนิดของสื่อ (จากการวาดภาพพิมพ์หินที่มีคราบวอลนัท) ดังนั้นในการแปลความคิดของรอยสักผมตัดสินใจที่จะตัดเย็บเสื้อผ้าสีโดยตรงกับเม็ดสีสรุปรูปร่างถักเปียเหมือนที่เป็นพู่กันขนาดใหญ่ที่ผมทำโดยตรงบนผ้าจากที่ผมตัดรูปแบบชิ้นก่อนที่จะประกอบพวกเขา ความคิดคือการใช้ฐานแตกต่างกันแทนของสีที่แตกต่างกันเพื่อให้เกิดความหลากหลายของพื้นผิว ในขนสัตว์หนาเช่นสีจะบิตกระชับลงสี crackles และมีลักษณะเกือบจะเหมือนหนังเมื่อไนลอนสีจะอยู่ที่สดใสมากขึ้นพู่กันที่กำหนดไว้มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงบันดาลใจของโครงการหลักของฉันคือชนเผ่าจากทางเหนือของญี่ปุ่น ไอนุ . พวกเขามีวัฒนธรรมของการสัก โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิงสักรอยยิ้มขนาดใหญ่รอบ ๆปาก และรูปร่างของพวกเขาถักรอบแขน และมือ พวกเขาเชื่อว่ารอยสักอยู่ที่ปลายสุดของร่างกายของพวกเขาจะเก็บวิญญาณชั่วร้ายจากการป้อน ปกป้องพวกเขาจากโรครูปแบบเหล่านี้ซ้ำบนขอบของพวกเขาในชุดกิโมโนสวย appliqu é s เศษฝ้าย ภายในความคิดเดียวกันของการป้องกันจากมนุษย์เข้าไปในร่างกายของพวกเขา มันทำให้ฉันต้องการที่จะวาดขนานกับเสื้อผ้าทางการแพทย์ตะวันตก : เสื้อผ้าการบีบอัด girdles , ortheses สร้างความแตกต่างระหว่างชิ้น ข้อต่อแน่นมาก และมากมายกว่ากิโมโน แรงบันดาลใจจากเสื้อผ้าการแสดงรายการทางการแพทย์มีบ่อยครั้งมากปลอดเชื้อและคำสอน แต่ด้วยสภาพแวดล้อมที่ฉันพบบางชนิดของความสวยงามของภาพนี้ มันเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์ของการดูแลจริงๆ ในบริบทที่แตกต่างกัน สองวัฒนธรรมที่แตกต่าง ฉันคือแรงบันดาลใจโดยหนึ่งในศิลปินที่ชื่นชอบ ปิแอร์ soulages ใครทำงานมากกับสีดำ ส่วนหนึ่งของงานของเขาประกอบด้วยรอยพู่กันขนาดใหญ่เหมือนใจลอยลายมือ ชนิดต่าง ๆ ของสื่อ ( จากหุ้นส่วนที่จะวาดภาพด้วยคราบวอลนัท ) เพื่อที่จะแปลความคิดของรอยสัก , ฉันตัดสินใจที่จะสีเสื้อผ้าโดยตรง กับ สี , สาระสังเขปที่ดิ้นเหมือนรูปร่างเป็นรอยพู่กันใหญ่ที่ผมได้โดยตรงบนผ้า ซึ่งผมตัดรูปแบบชิ้น ก่อนการประกอบพวกเขาความคิดคือการใช้ฐานที่แตกต่างกันแทนสีที่แตกต่างกันเพื่อให้บรรลุความหลากหลายของพื้นผิว บนขนสัตว์หนา ตัวอย่างเช่น สีค่อนข้างจะกระชับลง วาดเสียงดังและดูเกือบเหมือนหนัง เมื่อผ้าไนล่อน สีจะอยู่ที่สดใสมากขึ้น รอยพู่กัน
มากกว่ากำหนด