Campbell and Stanley’s (1963) focus

Campbell and Stanley’s (1963) focus was not on increasing
educational intervention research per se. Rather, by introducing the
notion of “internal validity” and its critical underlying randomization
component, they sought to increase researchers’ sensitivity to,
and use of, scientifically credible educational intervention research.
Scientifically credible means that through the application
of scientifically accepted methodological and statistical practices,
the outcomes of an intervention can be plausibly traced directly to
the intervention rather than to other extraneous (or confounding)
factors. With the impetus provided by Campbell and Stanley, as
well as that provided earlier by McCall (1923) and Underwood
(1957), much has been written about scientific credibility issues
and corresponding ameliorative strategies associated with intervention
research in education and the behavioral sciences (e.g.,
Kazdin, 2003; Shadish, Cook, & Campbell, 2002; Stanovich,
2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โฟกัส (1963) ของสแตนเลย์และ Campbell ไม่บนเพิ่มขึ้นจัดการศึกษาวิจัยต่อ se. Rather โดยการแนะนำการแนวคิดของการ "มีผลบังคับใช้ภายใน" และ randomization เน้นความสำคัญส่วนประกอบ พวกเขาพยายามที่จะเพิ่มความไวของนักวิจัยและใช้การ งานวิจัยการจัดการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อถือน่าเชื่อถือทางวิทยาศาสตร์หมายความ ว่า ผ่านแอพลิเคชันยอมรับวิทยาศาสตร์ methodological และสถิติแนวทางปฏิบัติผลของการแทรกแซงสามารถ plausibly ติดตามโดยตรงแทรกแซง แทน หรืออื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้อง (confounding)ปัจจัย ด้วยแรงผลักดันโดย Campbell และสแตนลีย์ เป็นรวมทั้งที่ก่อนหน้านี้ทางแม็กคอล (1923) Underwood(1957), มากได้รับการเขียนเกี่ยวกับปัญหาความน่าเชื่อถือทางวิทยาศาสตร์และสอดคล้องกับกลยุทธ์ ameliorative ที่เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงวิจัยในการศึกษาและวิทยาศาสตร์พฤติกรรม (เช่นKazdin, 2003 Shadish คุก & Campbell, 2002 Stanovich2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แคมป์เบลและสแตนลี่ย์ (1963) ไม่ได้มุ่งเน้นในการเพิ่ม
การวิจัยการแทรกแซงการศึกษาต่อ แต่โดยการแนะนำ
ความคิดของ "ความถูกต้องภายใน" และสุ่มที่สำคัญภายใต้
องค์ประกอบที่พวกเขาพยายามที่จะเพิ่มความไวของนักวิจัยไป
และการใช้ความน่าเชื่อถือทางวิทยาศาสตร์การวิจัยการแทรกแซงการศึกษา
วิธีการที่น่าเชื่อถือทางวิทยาศาสตร์ที่ผ่านการประยุกต์ใช้
ในการได้รับการยอมรับทางวิทยาศาสตร์และวิธีการทางสถิติ การปฏิบัติ
ผลของการแทรกแซงสามารถสืบฟังโดยตรงกับ
การแทรกแซงมากกว่าภายนอก (หรือซับซ้อน) อื่น ๆ
ปัจจัย ด้วยแรงผลักดันที่มีให้โดยแคมป์เบลและสแตนเลย์เป็น
ทั้งที่ให้ไว้ก่อนหน้าโดยคอล (1923) และอันเดอร์วู้ด
(1957) มากได้รับการเขียนเกี่ยวกับปัญหาทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อถือ
และกลยุทธ์สอดคล้อง ameliorative ที่เกี่ยวข้องกับการแทรกแซง
การวิจัยในการศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์ (เช่น ,
Kazdin 2003; Shadish, คุก, และแคมป์เบล 2002; Stanovich,
2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แคมป์เบลและสแตนลีย์ ( 1963 ) โฟกัสไม่เพิ่ม
การศึกษาวิจัยต่อการแทรกแซงของเซ ค่อนข้าง โดยแนะนำ
ความคิดของ " ความตรงภายใน " และการใช้ต้นแบบ
ส่วนประกอบ , พวกเขาแสวงหาเพื่อเพิ่มนักวิจัยมีความไว ,
และใช้ การวิจัย การแทรกแซงการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อถือ
หมายถึงทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อถือที่ผ่านการประยุกต์ใช้
ของได้รับการยอมรับทางวิทยาศาสตร์และสถิติ ระเบียบวิธีการปฏิบัติ
ผลของการแทรกแซงจะยังคงติดตามการแทรกแซงโดยตรง

มากกว่าอื่น ๆที่ไม่เกี่ยวข้อง ( หรือ confounding )
ปัจจัย ด้วยแรงผลักดันโดยแคมป์เบลและแสตนลีย์ เป็นอย่างที่ให้ไว้ก่อนหน้านี้ โดย
แมคคอล ( 1923 ) และอรรถกถาจารย์
( 1957 ) , มากได้รับการเขียนเกี่ยวกับปัญหาความน่าเชื่อถือทางวิทยาศาสตร์
และสอดคล้อง ameliorative กลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับการแทรกแซง
วิจัยการศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์ ( e.g . ,
kazdin , 2003 ; shadish , ทำอาหาร , &แคมป์เบล , 2002 ; stanovich

, 2002 )