Large retailers usually turn credit

Large retailers usually turn credit applications over to a credit bureau. such bureaus keep files on people and businesses whose credit references and histories they have investigated. When they determine an applicant's credit standing (that is, reputation for financial stability),they give the applicant a credit rating (the bureau's evaluation of the credit standing). On the basis of this rating, the retailer decides whether or not to grant the applicant credit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้านค้าปลีกขนาดใหญ่มักจะพลิกสินเชื่อเพื่อเครดิตบูโร สำนักงานดังกล่าวให้ไฟล์บนคน และธุรกิจสินเชื่อที่มีการอ้างอิง และประวัติที่มีการตรวจสอบ เมื่อกำหนดยืนเครดิตของผู้สมัคร (นั่นคือ ชื่อเสียงเงินทอง), พวกเขาให้ผู้สมัครอันดับเครดิต (การประเมินของสำนักงานยืนเครดิต) บนพื้นฐานของอันดับนี้ ผู้จำหน่ายได้ตัดสินใจว่า จะให้เครดิตผู้สมัครหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร้านค้าปลีกขนาดใหญ่มักจะหันการใช้งานบัตรเครดิตไปยังเครดิตบูโร ทบวงเช่นเก็บไฟล์ในผู้คนและธุรกิจที่มีการอ้างอิงและประวัติเครดิตที่พวกเขาได้รับการตรวจสอบ เมื่อพวกเขาตรวจสอบยืนเครดิตของผู้สมัคร (นั่นคือชื่อเสียงในด้านความมั่นคงทางการเงิน) พวกเขาให้ผู้สมัครจัดอันดับเครดิต (การประเมินผลของสำนักงานยืนเครดิต) บนพื้นฐานของการให้คะแนนนี้, ร้านค้าปลีกตัดสินใจหรือไม่ที่จะให้สินเชื่อผู้สมัคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร้านค้าปลีกขนาดใหญ่มักเปิดโปรแกรมสินเชื่อผ่านเครดิตบูโร เช่น งานเก็บไฟล์เกี่ยวกับผู้คนและธุรกิจที่มีเครดิตอ้างอิงและประวัติของพวกเขามีปฏิกิริยา เมื่อพวกเขาตรวจสอบเครดิตของผู้สมัคร ( นั่นคือชื่อเสียงสำหรับความมั่นคงทางการเงิน ) , พวกเขาให้ผู้สมัครสินเชื่ออันดับ ( ประเมินของสำนักเครดิต ) บนพื้นฐานของการจัดอันดับนี้ ร้านค้าปลีกตัดสินใจหรือไม่ที่จะให้ผู้สมัครสินเชื่อ