One evening when Jane’s out for a w

One evening when Jane’s out for a walk, she meets a mysterious man when his horse slips and he falls—of course, this is Mr. Rochester. Jane and Rochester are immediately interested in each other. She likes the fact that he’s craggy, dark, and rough-looking instead of smooth and classically handsome. She also likes his abrupt, almost rude manners, which she thinks are easier to handle than polite flattery. He likes her unusual strength and spirit and seems to find her almost unworldly; he’s always comparing her to a fairy or an elf or a sprite.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งในตอนเย็นเมื่อเจนส์ออกเดินเล่น เธอพบกับชายลึกลับเมื่อจัดส่งม้าของเขาและเขาอยู่ — แน่นอน โดยนายเชสเตอร์ ทันทีเจนและเชสเตอร์ที่สนใจในกันและกัน เธอชอบความจริงที่ว่า เขา เป็น craggy มืด หยาบมองแทนที่จะเรียบ และปลายหล่อ นอกจากนี้เธอยังชอบมารยาทของเขาเกือบหยาบ อย่างทันทีทันใด ซึ่งเธอคิดว่า จะง่ายต่อการจัดการมากกว่าสุภาพ flattery เขาชอบความแรงผิดปกติและจิตวิญญาณของเธอ และดูเหมือนว่าจะ พบเธอเกือบ unworldly เขาอยู่เสมอเปรียบเทียบเธอเป็นนางฟ้าเป็นเอลฟ์ หรือสไปรต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เย็นวันหนึ่งเมื่อออกจากเจนเดินเธอได้พบกับชายลึกลับเมื่อม้าของเขาหลุดและเขาตกอยู่ของหลักสูตรนี้คือนายโรเชสเตอร์ เจนและโรเชสเตอร์มีความสนใจทันทีในแต่ละอื่น ๆ เธอชอบความจริงที่ว่าเขาเป็นขรุขระมืดและหยาบมองแทนการหล่อเรียบและคลาสสิก นอกจากนี้เธอยังชอบอย่างกระทันหันของเขามารยาทหยาบคายเกือบซึ่งเธอคิดว่าจะง่ายต่อการจัดการกว่าเยินยอสุภาพ เขาชอบความแรงที่ผิดปกติและจิตวิญญาณของเธอและดูเหมือนว่าจะพบเธอเกือบธรรมะ; เขามักจะเปรียบเทียบเธอเพื่อนางฟ้าหรือเอลฟ์หรือเทพดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เย็นวันหนึ่งเมื่อเจนออกเดิน เธอได้พบกับชายลึกลับเมื่อม้าของเขาแล้ว และเขาอยู่แน่นอน นี่คือ คุณ โรเชสเตอร์ เจนและโรเชสเตอร์ทันทีสนใจในแต่ละอื่น ๆ เธอชอบความจริงที่ว่าเขาหิน มืด และ หยาบ ดูแทนเนียน หล่อๆ เธอยังชอบเขาเกือบจะทันทีทันใด มารยาท หยาบคายซึ่งหล่อนคิดว่าจะจัดการง่ายกว่าที่สุภาพ การประจบสอพลอ เขาชอบแรงผิดปกติของเธอ และวิญญาณ และดูเหมือนว่าจะหาเธอเกือบอ่อนต่อโลก เขามักจะเปรียบเทียบเธอกับนางฟ้า หรือ เอลฟ์ หรือสไปรท์