2.1. Structural aspects of phenolic

2.1. Structural aspects of phenolic compounds in rice
Rice is one of the most important food crop in the world and it feeds nearly half of world population (Shen, Jin et al. 2009). In Asian countries, rice are considered as the main carbohydrate source in daily diet (Huang and Ng 2012). As the statistic from FAO (2014), the average rice consumption rate ranks in the 95th percentile (289 g/day/capita), which is exceeded by 9 countries, including Bangladesh, Lao, Cambodia, Vietnam, Myanmar, Thailand, Indonesia, Philippines, and Guinea (range: 290–475 g/day/capita) (Rothenberg, Mgutshini et al. 2015). Non-pigmented rice is the most commonly consumed (Finocchiaro, Ferrari et al. 2007) but pigmented rice has appealed more attention to scientists due to their healthy aspects. Besides, rice bran, which make up approximately 10% of total rice grain (Mariangela Rondanelli, Simone Perna et al. 2011), also has gained interesting for studying because they contain an abundant source of functional compounds, antioxidants as well as a vast amount of protein (11 -13 %) (Oliveira, Feddern et al. 2010). Antioxidants in rice can be classified into two parts: lipophilic and hydrophilic phytochemicals. Lipophilic components are those soluble in fat and oil and they are found primarily in rice bran layer such as vitamin E (refers to any of the 8 naturally occurring forms, α, β, γ, and δ species of both tocotrienols and tocopherols) and γ-oryzanols (ferulic acid ester of phytosterols) (Min, McClung et al. 2011, Goufo and Trindade 2014). Hydrophilic phytochemicals or phenolic compounds are clarified in detail as the below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.1. โครงสร้างด้านข้าวม่อฮ่อม ข้าวเป็นพืชอาหารสำคัญที่สุดในโลกอย่างใดอย่างหนึ่ง และก็ฟีดเกือบครึ่งหนึ่งของประชากรโลก (Shen จิ et al. 2009) ในประเทศในเอเชีย ข้าวถือเป็นแหล่งคาร์โบไฮเดรตหลักในอาหารประจำวัน (หวงและ Ng 2012) เป็นสถิติจาก FAO (2014), อัตราการบริโภคข้าวเฉลี่ยอันดับใน 95th percentile (289 g วัน/เศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึง), ซึ่งเกินจาก 9 ประเทศ รวมทั้งบังกลาเทศ ลาว กัมพูชา เวียดนาม พม่า ไทย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และกินี (ช่วง: 290 – 475 g วัน/เศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึง) (Rothenberg, Mgutshini et al. 2015) ข้าวไม่มีสีเป็นสุด (Finocchiaro เฟอร์รารี et al. 2007) ที่ใช้โดยทั่วไป แต่มีสีข้าวได้อุทธรณ์ความสำคัญกับนักวิทยาศาสตร์จากแง่มุมของสุขภาพ สำรอง รำข้าว ซึ่งทำให้ค่าประมาณ 10% ของเมล็ดข้าวรวม (Mariangela Rondanelli, Simone Perna et al. 2011), นอกจากนี้ยัง ได้รับการสนใจสำหรับการศึกษาเนื่องจากประกอบด้วยแหล่งอุดมสมบูรณ์ของสารทำงาน สารต้านอนุมูลอิสระเช่นเดียว กับโปรตีนจำนวนมาก (11 -13%) (Oliveira, Feddern et al. 2010) สารต้านอนุมูลอิสระในข้าวสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วน: phytochemicals hydrophilic และ lipophilic คอมโพเนนต์ lipophilic มีที่ละลายในไขมัน และน้ำมันและพวกเขาอยู่ในชั้นรำข้าววิตามินอี (อ้างถึงใด ๆ ใน 8 รูปแบบเกิดขึ้นตามธรรมชาติ α β γ และδพันธุ์ tocopherols และ tocotrienols) และγ-oryzanols (กรด ferulic เอสของ phytosterols) เป็นหลัก (Min, McClung et al. 2011, Goufo และ Trindade 2014) Hydrophilic phytochemicals หรือม่อฮ่อมขึ้ในรายละเอียดเป็นด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1 ด้านโครงสร้างของสารประกอบฟีนอลในข้าว
ข้าวเป็นหนึ่งในพืชอาหารที่สำคัญที่สุดในโลกและมันฟีดเกือบครึ่งหนึ่งของประชากรโลก (Shen, จิน et al. 2009) ประเทศในเอเชีย, ข้าวถือเป็นแหล่งคาร์โบไฮเดรตหลักในอาหารประจำวัน (Huang และ Ng 2012) ในฐานะที่เป็นสถิติจาก FAO (2014), การบริโภคข้าวเฉลี่ยการจัดอันดับในอัตราร้อยละ 95 (289 กรัม / วัน / คน) ซึ่งเกินจาก 9 ประเทศรวมทั้งบังคลาเทศ, ลาว, กัมพูชา, เวียดนาม, พม่า, ไทย, อินโดนีเซีย, ฟิลิปปินส์และนิวกินี (ช่วง: 290-475 กรัม / วัน / คน) (. Rothenberg, Mgutshini et al, 2015) ข้าวไม่เป็นเม็ดสีที่บริโภคกันมากที่สุด (Finocchiaro เฟอร์รารี et al. 2007) แต่ข้าวเม็ดสีได้ยื่นอุทธรณ์ความสนใจมากขึ้นเนื่องจากนักวิทยาศาสตร์ด้านสุขภาพที่ดีของพวกเขา นอกจากนี้รำข้าวที่ทำขึ้นประมาณ 10% ของเมล็ดข้าวทั้งหมด (Mariangela Rondanelli, Simone Perna et al. 2011) นอกจากนี้ยังได้รับความสนใจในการศึกษาเพราะพวกเขามีความอุดมสมบูรณ์เป็นแหล่งของสารทำงาน, สารต้านอนุมูลอิสระเช่นเดียวกับจำนวนเงินที่มากมาย ของโปรตีน (11 -13%) (Oliveira, Feddern et al. 2010) สารต้านอนุมูลอิสระในข้าวสามารถแบ่งได้เป็นสองส่วน phytochemicals lipophilic และ hydrophilic ส่วนประกอบ lipophilic เป็นผู้ที่ละลายในไขมันและน้ำมันและพวกเขาจะพบมากที่สุดในชั้นรำข้าวเช่นวิตามินอี (หมายถึงการใด ๆ ของ 8 รูปแบบที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ, α, β, γและสายพันธุ์δของ tocotrienols และ tocopherols) และγ -oryzanols (เอสเตอร์ของกรด ferulic ของ phytosterols) (Min, McClung et al. 2011, Goufo และ Trindade 2014) Hydrophilic phytochemicals หรือสารประกอบฟีนอลจะชี้แจงในรายละเอียดเป็นด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 . ลักษณะโครงสร้างของสารประกอบฟีนอลในข้าว
ข้าวเป็นหนึ่งในพืชอาหารที่สำคัญที่สุดใน โลก และ ฟีด เกือบครึ่งหนึ่งของประชากรโลก ( เฉิน จิน et al . 2009 ) ในประเทศแถบเอเชีย ข้าวถือว่าเป็นแหล่งคาร์โบไฮเดรตหลักในอาหารทุกวัน ( หวง และ 2012 ) เป็นสถิติจากองค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ ( 2014 )ค่าเฉลี่ยอัตราการบริโภคข้าวอันดับในร้อยละ 95 ( 289 กรัม / วัน / คน ซึ่งเกินจาก 9 ประเทศ ได้แก่ บังกลาเทศ ลาว กัมพูชา เวียดนาม พม่า ไทย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และกินี ( ช่วง : 290 ( 475 กรัม / วัน / ปี ) ( โรเทนเบิร์ก mgutshini , et al . 2015 ) ไม่สีข้าวส่วนใหญ่นิยมบริโภค ( ฟิน เชียโร , Ferrari et al .2007 ) แต่สีข้าวได้ยื่นอุทธรณ์ความสนใจมากขึ้น เนื่องจากนักวิทยาศาสตร์ด้านสุขภาพ นอกจากนี้ น้ำมันรำข้าว ซึ่งทำให้ขึ้นประมาณ 10% ของเมล็ดข้าวทั้งหมด ( Mariangela rondanelli ซีโมนและ et al . 2011 ) ยังได้รับที่น่าสนใจสำหรับการศึกษาเพราะพวกเขามีแหล่งอุดมสมบูรณ์ของการทำงาน , สารต้านอนุมูลอิสระเช่นเดียวกับจำนวนเงินที่มากมายของโปรตีน ( 11 - 13 % ) ( Oliveira ,feddern et al . 2010 ) สารต้านอนุมูลอิสระในข้าวสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนลิโพฟิลิก และน้ำ phytochemicals . ส่วนประกอบของลิโพฟิลิกที่ละลายในไขมันและน้ำมัน และจะพบเฉพาะในน้ำมันรำข้าว ชั้น เช่น วิตามิน อี ( หมายถึงการใด ๆของ 8 เกิดขึ้นตามธรรมชาติในรูปแบบαบีตาγ , , ,δ tocotrienols และชนิดของทั้งสอง และโทโคฟีรอล ) และγ - โอไรซานอล ( เอสเทอร์ของกรดเฟอรูลิก ( Phytosterols ) มิน เมิกคลัง et al . 2011 , และ goufo Trindade 2014 ) ไฟโตเคมีน้ำ หรือสารประกอบฟีนอลจะชี้แจงในรายละเอียดตามด้านล่าง .