The plum forest of Rui Wang Fu migh

The plum forest of Rui Wang Fu might not be the most beautiful in the City of Jing, but it was the most famous plum forest in the City of Jing. Because these plum trees were personally bestowed by the Emperor. At the beginning when Rui Wang was leaving the palace to construct his fu, he said he liked plum blossoms so the Emperor sent out an imperial decree and picked plum trees for the Ministry of Works to plant.

Therefore, nobody in the entire Jing city would say that the plum blossoms of Rui Wang Fu were not beautiful. Even though there was a mountain full of plum trees in the suburbs where many scholars and literati preferred to compose their poems and paint, nobody dare say that the mountain was the most beautiful plum forest in the city.

Rui Wang Fu’s size was about the same as He Heng’s wang fu. The layout was similar but the style and finer details were drastically different. If Qu Qing Ju had to pick a label to describe it, it would be lavish.

Long stretches of corridors, fake mountains with flowers and grass. Every bit projected the feeling of luxury. Qu Qing Ju was forced to admit, He Heng was actually a good child with his frugality. But this Rui Wang Fu was too ostentatious. It was as though they were afraid that people wouldn’t know that their master was the most favoured by the Emperor.

People said that you could see a person’s taste from the house they lived in. Of course, this only applied to people who had money. If Rui Wang Fu’s style was considered to be lavish, then the house He Heng lived in was low-key tasteful luxury. From this point, it was possible to see the different personalities of the two brothers.

Passing through a moon door, the snow that had gathered on the stone paths had already been swept away so that the people admiring the flowers were not impeded. Qu Qing Ju gazed afar. This moderately sized plum forest, in the midst of the fine snow, did have a sense of beauty. She blinked her eyes and teased Qin Bai Lu: “Dimei is so lucky to have such a large and beautiful plum forest in your own home.”

“Oh, it’s nothing,” Qin Bai Lu returned the smile, “dimei has heard that er sao will have a beautiful lotus pond when the summer comes.”

“If what meimei says is true, then next summer, I will definitely invite everybody there to admire the lotuses,” The cloak that Qu Qing Ju was draped in was a vibrant pomegranate red, edged in silver fox fur. The silver and red contrasted against Qu Qing Ju’s pale face to seem even more fresh and young, “Such a pity that I entered only when it was autumn and didn’t know that the fu had such beautiful attractions.”

At this time, Ning Wang Fei Wei Qing E laughed: “As a little unmarried girl, who would know such things. But saying it now, it can be seen that er shu treats dimei very well. Otherwise, how can there be such free and relaxed days, and to not have to pay attention to what’s inside the fu?”

Qu Qing Ju heard this and knew that Wei Qing E was laughing at Qin Bai Lu for knowing so much as a just married woman and mocked her for not knowing how to run a household. But she said it so beautifully, nobody could pick it out. So she smiled widely and with a voice full of admiration, she pled: “Saosao, don’t tease dimei any more. Da sao is so virtuous and good at running a household. But I’m such a dummy. When I have to deal with the household, I’m always flustered. Luckily, our wang ye is magnanimous and doesn’t blame me. Otherwise, I’ll be too ashamed to leave my rooms.”

“Er sao’s words are a little incorrect, “Qin Bai Lu followed, “You’re more capable than I am. Yesterday, our wang ye laughed at me for mixing many things up. What I think we should do is we should learn from da sao.”

The loving affection that was being boasted off directly hit Wei Qing E’s wound but the smile on her face grew warmer: “This is nothing, you’ll slowly learn.” At this time in a new marriage, it was naturally sweet like honey. But as the days pass and new people come, let’s see if you can still say our wang ye, “When I first married, they laughed at me too. Now that you mentioned it, I’m now thinking about the past.”

The three mutually looked at each other and laughed. They slowly walked towards the Pavilion Overlooking Plums in the middle of the plum forest.

Behind them, the crowd of noblewomen and official’s wives followed with smiles on their faces but their hearts were tense. It looked as though all three of the wang fei weren’t gullible. Especially tense was Luo shi, who was also in the crowd. As Qu Qing Ju’s aunt, she was worried that her niece would accidentally fall into the word traps of the other two wang fei.

The Pavilion Overlooking Plums was a two-level pavilion built specifically for admiring plum blossoms in the winter. The womenfolk sat inside the pavilion to look at the plum trees. They were free from the cold of the wind and snow and could partake in refreshments. The height to look at the scenery was especially good.

Qu Qing Ju loosened h

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวบ๊วยป่าของ Rui Wang Fu อาจไม่สวยที่สุดในเมืองจิง แต่มันเป็นป่าบ๊วยมีชื่อเสียงในเมืองจิง เนื่องจากต้นพลัมตนสมควรนำ โดยจักรพรรดิ ที่จุดเริ่มต้น เมื่อ Rui Wang ถูกออกจากพระราชวังสร้าง fu ของเขา เขากล่าวว่า เขาชอบดอกดังนั้นจักรพรรดิส่งออกกฤษฎีกาอิมพีเรียล และรับปลูกกระทรวงงานการปลูกดังนั้น ไม่มีใครในเมืองจิงจะบอกว่า ดอกพลัมของ Rui Wang Fu ไม่ได้สวยงาม แม้ภูเขาที่เต็มไป ด้วยต้นไม้พลัมในชานเมืองที่นักวิชาการหลายและ literati แนะนำการเขียนบทกวีและสีของพวกเขา ไม่มีใครกล้าพูดว่า ภูเขาเป็นป่าพลัมที่สวยที่สุดในเมืองรุ่ย Wang Fu ขนาดเป็นเท่าของเฮงของเขาวังฟู รูปแบบก็คล้ายกัน แต่ลักษณะและรายละเอียดปลีกย่อยแตกต่างกันอย่างมาก ถ้าจูชิง Qu เพื่อรับป้ายชื่อเพื่ออธิบายมัน มันจะหรูยาวของทางเดิน ภูเขาปลอม ด้วยดอกไม้และหญ้า ทุกบิตฉายรู้สึกของ Qu ชิงจูถูกบังคับให้ยอมรับ เฮงของเขาเป็นจริงเด็กดี ด้วยช่วยเขา แต่นี้ Rui Wang Fu มากเกินไป มันเป็นเหมือนพวกเขากำลังกลัวว่า คนจะไม่รู้ว่า หลักการ ที่นิยมมากที่สุด โดยจักรพรรดิผู้กล่าวว่า คุณจะได้เห็นรสชาติของคนจากบ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่ใน แน่นอน นี้ใช้กับคนที่มีเงินเท่า นั้น ถ้าถือสไตล์ Rui Wang Fu จะฟุ่มเฟือย เฮงของเขาอาศัยอยู่ในบ้านเป็นรสนิยมหรูไว้คอยบริการ 192 จากจุดนี้ มันเป็นไปได้เพื่อดูบุคลิกแตกต่างกันของสองพี่น้องผ่านประตูจันทร์ หิมะที่รวบรวมบนเส้นทางหินได้แล้วการ swept ห่างเพื่อให้คนชื่นชมดอกไม้ถูกขัดขวาง Qu จูชิงที่จ้องไกล ป่านี้บ๊วยขนาดปานกลาง ท่ามกลางหิมะดี ไม่ได้ความรู้สึกของความงาม เธอคันนั้นกะพริบตาของเธอ และแกล้งฉินลู: "Dimei คือดังนั้นโชคดีที่มีป่าเช่นบ๊วยขนาดใหญ่ และสวยงามในบ้านของคุณเอง""โอ้ เป็นอะไร ฉินลูกลับยิ้ม "dimei ได้ยินว่า เอ้อ เซาจะมีสระบัวสวยงามเมื่อฤดูร้อนมา""ถ้าอะไร meimei กล่าวว่า เป็นจริง แล้วฤดูร้อน ฉันจะแน่นอนเชิญทุกคนที่มีชมบัว เสื้อคลุมที่ Qu ชิงจูถูกยูเครนถูกทับทิมสดใส แดงขอบในขนจิ้งจอกเงิน สีเงินและสีแดงต่างกับ Qu ชิงจูหน้าซีดดูเหมือนว่า ยิ่งสดและหนุ่มสาว, "เสียดายที่ป้อนเฉพาะเมื่อมันร่วง และไม่ทราบว่า ที่ฟูมีสถานที่ท่องเที่ยวสวยงามดังกล่าว"ตอนนี้ หนิงวังเฟยเว่ยชิง E หัวเราะ: "บุตรน้อยเป็นสาว ที่จะรู้สิ่งต่าง ๆ แต่ว่า ตอนนี้ จะเห็นได้ว่า เอ้อ ชูถือว่า dimei ดี มิฉะนั้น วิธีสามารถมี วันดังกล่าวผ่อนคลายฟรี และ จะไม่ต้องสนใจกับสิ่งที่อยู่ภายในฟู? "Qu ชิงจู้ยินนี้ และรู้ว่า เว่ยชิง E หัวเราะที่ฉินลูสำหรับทราบว่าผู้หญิงแต่งงานเพียงเพื่อให้เป็น และล้อเลียนเธออย่างวิธีการเรียกใช้ครัวเรือน แต่เธอกล่าวว่า เพื่อให้สวยงาม ไม่มีใครสามารถหยิบ เพื่อเธอยิ้มกันอย่างแพร่หลาย และเสียงเต็มรูปแบบของการชื่นชม เธอ pled: " Saosao อย่าแซว dimei ใด ๆ เพิ่มเติม เซาดาจะดีในการทำงานบ้าน และคุณธรรมดังนั้น แต่หุ่นดังกล่าวหรือไม่ เมื่อมีการจัดการกับครัวเรือน ฉันเสมอลน โชคดี วังของเราเยรวม และไม่โทษฉัน มิฉะนั้น จะละอายเกินไปที่จะออกจากห้องของฉัน""คำ Er เซาถูกต้องเล็กน้อย "ฉินลู ตาม "คุณสามารถยิ่งกว่าผม เมื่อวาน วังของเราพวกหัวเราะเยาะฉันสำหรับการผสมสิ่งขึ้น สิ่งที่ผมคิดว่า เราควรทำคือ เราควรเรียนรู้จากดาเซา"ความรักความรักที่ถูกถูกแต่ปิดโดยตรงตีแผลเว่ยชิง E แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเติบโตอุ่น: "นี้คืออะไร คุณจะค่อย ๆ เรียนรู้กัน" เวลานี้ในการแต่งงานใหม่ มันเป็นรสหวานตามธรรมชาติเช่นน้ำผึ้ง แต่วันที่ผ่าน และคนใหม่ มา มาดูถ้าคุณยังพูดว่า วังของเราเย "เมื่อฉันก่อนแต่งงาน พวกเขาหัวเราะเยาะฉันเกินไป หลังจากที่คุณกล่าวถึงมัน ฉันตอนนี้คิดเกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมา"3 ร่วมกันมองกัน และหัวเราะ พวกเขาค่อย ๆ เดินสู่ศาลามองพลัมในกลางป่าพลัมด้านหลัง ฝูง noblewomen และภรรยาอย่างเป็นทางการของตาม ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า แต่หัวใจของพวกเขาถูกกาล มันดูเหมือนว่า fei วังทั้งสามไม่ได้ใจง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครียดถูกลูโตะ ผู้ในฝูงชน เป็น Qu ชิงจู ป้าเธอเป็นห่วงว่า หลานสาวจะตกอยู่ในกับดักคำของ fei วังสองอื่น ๆ โดยไม่ตั้งใจพลัมมองเห็นศาลามีศาลาสองชั้นสร้างขึ้นเฉพาะสำหรับชื่นชอบงานชิ้นดอกในฤดูหนาว Womenfolk ที่นั่งภายในศาลาจะมองไปที่ต้นไม้พลัม พวกเขาจากความเย็นของลมและหิมะ และสามารถเข้าร่วมในเครื่องดื่ม ความสูงมองทิวทัศน์ได้ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งQu ชิงจูหลวม h

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ป่าพลัมของ Rui Wang Fu อาจจะไม่ได้สวยที่สุดในเมืองจิง แต่มันก็เป็นป่าพลัมที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองจิง เพราะต้นไม้พลัมเหล่านี้ถูกมอบให้โดยส่วนตัวจักรพรรดิ ที่จุดเริ่มต้นเมื่อ Rui วังกำลังจะออกจากพระราชวังเพื่อสร้างฟูของเขาเขาบอกว่าเขาชอบดอกพลัมเพื่อจักรพรรดิส่งออกพระราชกฤษฎีกาจักรวรรดิและหยิบต้นไม้พลัมสำหรับกระทรวงโยธาธิการที่จะปลูก. ดังนั้นจึงไม่มีใครในเมืองจิงทั้งหมดจะ บอกว่าดอกพลัมของ Rui Wang Fu ไม่สวยงาม ถึงแม้ว่าจะมีเป็นภูเขาที่เต็มไปด้วยต้นไม้พลัมในชานเมืองที่นักวิชาการหลายคนและปัญญาอยากจะเขียนบทกวีและสีของพวกเขาไม่มีใครกล้าพูดได้ว่าภูเขาเป็นป่าพลัมที่สวยที่สุดในเมือง. ขนาด Rui Wang Fu เป็นเรื่องเดียวกัน ขณะที่เขาเฮงของ Wang Fu รูปแบบก็คล้ายกัน แต่รูปแบบและรายละเอียดปลีกย่อยแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด หากคูชิงจูต้องเลือกป้ายที่จะอธิบายมันก็จะฟุ่มเฟือย. เหยียดยาวของทางเดินภูเขาปลอมด้วยดอกไม้และหญ้า ทุกบิตที่คาดการณ์ความรู้สึกของความหรูหรา คูชิงจูถูกบังคับให้ยอมรับเขาเฮงเป็นจริงเด็กที่ดีกับความประหยัดของเขา แต่นี้ Rui Wang Fu เป็นโอ้อวดเกินไป มันเป็นราวกับว่าพวกเขากลัวว่าคนจะไม่ทราบว่าเจ้านายของพวกเขาเป็นที่ชื่นชอบมากที่สุดโดยจักรพรรดิ. คนบอกว่าคุณจะได้เห็นรสชาติของคนจากบ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่ใน. ของหลักสูตรนี้เท่านั้นนำไปใช้กับคนที่มี เงิน. หากรูปแบบ Rui Wang Fu ได้รับการพิจารณาให้เป็นฟุ่มเฟือยแล้วบ้านเขาเฮงอาศัยอยู่ในอยู่ในระดับต่ำที่สำคัญหรูหรามีรสนิยม จากจุดนี้มันเป็นไปได้ที่จะเห็นคนที่มีบุคลิกที่แตกต่างกันของทั้งสองพี่น้อง. ผ่านประตูดวงจันทร์หิมะที่มารวมตัวกันบนเส้นทางหินที่ได้รับการกวาดออกไปแล้วเพื่อให้คนชื่นชมดอกไม้ที่ไม่ได้ถูกขัดขวาง คูชิงจูมองไกล ป่าพลัมนี้ขนาดปานกลางในท่ามกลางหิมะที่ดีที่ไม่ได้มีความรู้สึกของความงาม เธอกระพริบตาตาของเธอและแกล้งฉินตากใบลู: ". Dimei เป็นความโชคดีมากที่จะได้เช่นป่าพลัมที่มีขนาดใหญ่และสวยงามในบ้านของคุณเอง" "โอ้ก็ไม่มีอะไร" ฉินใบ Lu กลับรอยยิ้ม "Dimei ได้ยินเอ้อว่า สาว ๆ จะมีสระบัวที่สวยงามเมื่อฤดูร้อนมา. "" ถ้าสิ่งที่ Meimei กล่าวว่าเป็นความจริงแล้วในช่วงฤดูร้อนต่อไปผมก็จะขอเชิญชวนให้ทุกคนมีที่จะชื่นชมดอกบัวว่า "เสื้อคลุมที่คูชิงจูถูก draped ในเป็นทับทิมที่มีชีวิตชีวา สีแดงขอบขนสุนัขจิ้งจอกสีเงิน สีเงินและสีแดงเทียบกับใบหน้าขาวซีดคูชิงจูจะดูเหมือนแม้สดมากขึ้นและหนุ่ม "ดังกล่าวน่าเสียดายที่ผมป้อนเฉพาะเมื่อมันเป็นฤดูใบไม้ร่วงและไม่ทราบว่าฟูมีสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงามเช่น." ในเวลานี้หนิง วังเฟเว่ยชิง E หัวเราะ "ในฐานะที่เป็นหญิงสาวที่ยังไม่แต่งงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะได้รู้ว่าสิ่งต่างๆ แต่บอกว่ามันตอนนี้ก็จะเห็นได้ว่าการปฏิบัติเอ้อ Dimei เอสได้เป็นอย่างดี มิฉะนั้นวิธีที่สามารถจะมีวันว่างและผ่อนคลายดังกล่าวและจะไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งที่อยู่ภายในฟูได้หรือไม่ "คูชิงจูได้ยินและรู้ว่าเว่ยชิงE หัวเราะที่ฉินใบ Lu การรู้มากเป็นเพียง ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วและเยาะเย้ยเธอไม่ได้รู้วิธีการทำงานของใช้ในครัวเรือน แต่เธอบอกว่ามันจึงสวยงามไม่มีใครสามารถหยิบมันออกมา ดังนั้นเธอยิ้มอย่างกว้างขวางและด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความชื่นชมที่เธอขอร้อง "Saosao ไม่หยอกล้อ Dimei ใด ๆ เพิ่มเติม ดาเสาเพื่อให้คุณงามความดีและดีที่ทำงานในครัวเรือน แต่ฉันเช่นหลอกตา เมื่อฉันต้องจัดการกับของใช้ในครัวเรือน, ฉันเสมอลน โชคดีที่เจ้าวังของเราคือการเห็นแก่ตัวและไม่โทษฉัน มิฉะนั้นผมจะละอายใจเกินไปที่จะออกจากห้องของฉัน. "" คำ Er สาวของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่ถูกต้อง "ฉินใบ Lu ตาม" คุณมีความสามารถมากกว่าผม เมื่อวานนี้เจ้าวังของเราหัวเราะเยาะฉันสำหรับการผสมหลายสิ่งหลายอย่างขึ้น สิ่งที่ผมคิดว่าเราควรทำคือเราควรจะเรียนรู้จากดาสาว ". ความรักความรักที่ถูกโตออกตีโดยตรงแผลเว่ยชิง E แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอโตอุ่น". นี้จะไม่มีอะไรคุณอย่างช้า ๆ จะได้เรียนรู้ " ในเวลานี้ในการแต่งงานใหม่มันก็หวานเหมือนน้ำผึ้งธรรมชาติ แต่เป็นวันที่ผ่านและผู้คนใหม่ ๆ มาให้ดูว่าคุณยังคงสามารถพูดได้ว่าพวกเจ้าวังของเรา "เมื่อฉันแต่งงานครั้งแรกของพวกเขาหัวเราะเยาะฉันเกินไป ตอนนี้ที่คุณกล่าวถึงมันตอนนี้ผมกำลังคิดเกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมา. "ทั้งสามร่วมกันมองหน้ากันและหัวเราะ พวกเขาค่อย ๆ เดินไปมองเห็นวิวพาวิลเลี่ยนพลัมในช่วงกลางของป่าที่พลัม. อยู่เบื้องหลังพวกเขาฝูงชนของ noblewomen และภรรยาอย่างเป็นทางการตามมาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา แต่หัวใจของพวกเขามีความตึงเครียด มันดูราวกับว่าทั้งสามวัง fei ไม่ใจง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครียดเป็นลูชิที่ยังอยู่ในฝูงชน ในฐานะที่เป็นป้าจูคูชิงของเธอก็กังวลว่าหลานสาวของเธอตั้งใจจะตกอยู่ในกับดักคำพูดของอีกสองวัง fei. พาวิลเลี่ยนที่สามารถมองเห็นลูกพลัมเป็นศาลาสองระดับสร้างขึ้นเฉพาะสำหรับชื่นชมดอกพลัมในช่วงฤดูหนาว บรรดาผู้หญิงนั่งอยู่ภายในศาลาจะมองไปที่ต้นพลัม พวกเขาเป็นอิสระจากความหนาวเย็นของลมและหิมะและสามารถมีส่วนร่วมในเครื่องดื่ม ความสูงที่จะมองทิวทัศน์ได้ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. คูชิงจูคลายชั่วโมง