An antibiogram is the result of a l

An antibiogram is the result of a laboratory testing for the sensitivity of an isolated bacterial strain to different antibiotics. It is by definition an in vitro-sensitivity.

In clinical practice, antibiotics are most frequently prescribed on the basis of general guidelines and knowledge about sensitivity: e.g. uncomplicated urinary tract infections can be treated with a first generation quinolone, etc. This is because Escherichia coli is the most likely causative pathogen, and it is known to be sensitive to quinolone treatment.

However, many bacteria are known to be resistant to several classes of antibiotics, and treatment is not so straightforward. This is especially the case in vulnerable patients, such as patients in the intensive care unit. When these patients develop a "hospital-acquired" (or "nosocomial") pneumonia, more hardy bacteria like Pseudomonas aeruginosa are potentially involved. Treatment is then generally started on the basis of surveillance data about the local pathogens probably involved. This first treatment, based on statistical information about former patients, and aimed at a large group of potentially involved microbes, is called empirical treatment.

Before starting this treatment, the physician will collect a sample from a suspected contaminated compartment: a blood sample when bacteria possibly have invaded the bloodstream, a sputum sample in the case of a ventilator associated pneumonia, and a urine sample in the case of a urinary tract infection. These samples are transferred to the microbiology lab, which looks at the sample under the microscope, and tries to culture the bacteria. This can help in the diagnosis.

Once a culture is established, there are two possible ways to get an antibiogram:

a semi-quantitative way based on diffusion (Kirby-Bauer method); small discs containing different antibiotics, or impregnated paper discs, are dropped in different zones of the culture on an agar plate, which is a nutrient-rich environment in which bacteria can grow. The antibiotic will diffuse in the area surrounding each tablet, and a disc of bacterial lysis will become visible. Since the concentration of the antibiotic was the highest at the centre, and the lowest at the edge of this zone, the diameter is suggestive for the Minimum Inhibitory Concentration, or MIC, (conversion of the diameter in millimeter to the MIC, in µg/ml, is based on known linear regression curves).
a quantitative way based on dilution: a dilution series of antibiotics is established (this is a series of reaction vials with progressively lower concentrations of antibiotic substance). The last vial in which no bacteria grow contains the antibiotic at the Minimal Inhibiting Concentration.
Once the MIC is calculated, it can be compared to known values for a given bacterium and antibiotic: e.g. a MIC > 0,06 µg/ml may be interpreted as a penicillin-resistant Streptococcus pneumoniae. Such information may be useful to the clinician, who can change the empirical treatment, to a more custom-tailored treatment that is directed only at the causative bacterium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Antibiogram เป็นผลของห้องปฏิบัติการทดสอบความไวของต้องใช้แบคทีเรียที่แยกกับยาปฏิชีวนะแตกต่างกัน ได้ตามข้อกำหนดของตัวเครื่องความไวในในคลินิก ยาปฏิชีวนะจะบ่อยกำหนดตามแนวทางทั่วไปและความรู้เกี่ยวกับความไว: เช่น การติดเชื้อทางเดินปัสสาวะที่ไม่ซับซ้อนสามารถได้รับรุ่นแรกควิโนโลน ฯลฯ ทั้งนี้เนื่องจาก Escherichia coli เป็นการศึกษาสาเหตุการ และเป็นที่รู้จักกันน้อยรักษาควิโนโลนอย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักมากแบคทีเรียจะทนต่อยาหลายประเภท และไม่ตรงไปตรงมาเพื่อรักษา นี่คือโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีผู้ป่วยมีความเสี่ยง เช่นผู้ป่วยในหน่วยดูแลเร่งรัด เมื่อผู้ป่วยเหล่านี้พัฒนาเป็นโรค "มาโรงพยาบาล" (หรือ "nosocomial") เช่น Pseudomonas aeruginosa ขึ้นจากแบคทีเรียอาจเกี่ยวข้อง โดยทั่วไปแล้วเป็นเริ่มรักษาโดยใช้ข้อมูลเฝ้าระวังโรคภายในที่อาจเกี่ยวข้อง รักษานี้แรก ข้อมูลสถิติเกี่ยวกับผู้ป่วยเก่า และมุ่งกลุ่มใหญ่อาจเกี่ยวข้องกับจุลินทรีย์ เรียกว่าผลการรักษาก่อนเริ่มการรักษานี้ แพทย์จะเก็บตัวอย่างจากช่องปนเปื้อนความสงสัย: ตัวอย่างเลือดเมื่อแบคทีเรียอาจมีบุกในกระแสเลือด sputum ตัวอย่างในกรณีของโรคระบายที่เกี่ยวข้อง และตัวอย่างปัสสาวะในกรณีของการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ตัวอย่างเหล่านี้จะถูกโอนย้ายไปห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยา ค้นหาตัวอย่างภายใต้กล้องจุลทรรศน์ และพยายามวัฒนธรรมแบคทีเรีย นี้สามารถช่วยในการวินิจฉัยเมื่อก่อตั้งวัฒนธรรม มีสองวิธีที่ได้รับการ antibiogram:วิธีกึ่งเชิงปริมาณตามแพร่ (วิธีเคอร์บี้ Bauer); ดิสก์ขนาดเล็กที่ประกอบด้วยยาปฏิชีวนะแตกต่างกัน หรือกระดาษ impregnated ดิสก์ จะลดลงในเขตต่าง ๆ ของวัฒนธรรมในจานมี agar ซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่อุดมไปด้วยสารที่แบคทีเรียสามารถเจริญเติบโต ยาปฏิชีวนะจะกระจายในบริเวณรอบ ๆ แต่ละแท็บเล็ต และดิสก์ของแบคทีเรีย lysis จะเห็น เนื่องจากความเข้มข้นของยาปฏิชีวนะถูกสูงสุดที่ศูนย์กลาง และต่ำสุดที่ขอบของโซนนี้ เส้นผ่าศูนย์กลางเป็นถึงต่ำสุดเข้มข้นลิปกลอสไข หรือไมค์, (แปลงเส้นผ่าศูนย์กลางในมิลลิเมตรไมค์ ในไมโครกรัมเป็น เครื่อง/ml ขึ้นอยู่กับชื่อเสียงถดถอยเชิงเส้นโค้ง)เป็นเชิงปริมาณวิธีใช้เจือจาง: สร้างชุดเจือจางของยาปฏิชีวนะ (เป็นชุดของ vials ปฏิกิริยากับความเข้มข้นต่ำกว่าความก้าวหน้าของยาปฏิชีวนะสาร) คอนแทคล่าสุดที่แบคทีเรียไม่เติบโตประกอบด้วยยาปฏิชีวนะที่เข้มข้น Inhibiting น้อยที่สุดเมื่อคำนวณการ MIC มันสามารถเปรียบเทียบค่ารู้จักกำหนดแบคทีเรียและยาปฏิชีวนะ: เช่น การ MIC > 0,06 ไมโครกรัมเป็น เครื่อง/ml อาจจะตีความเป็น pneumoniae อุณหภูมิยาเพนนิซิลลินทนได้ ข้อมูลดังกล่าวอาจเป็นประโยชน์กับ clinician ที่สามารถเปลี่ยนแปลงผลการรักษา การรักษามากขึ้นเองเหมาะเป็นที่ที่แบคทีเรียสาเหตุการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

antibiogram เป็นผลจากการทดสอบในห้องปฏิบัติการสำหรับความไวของเชื้อแบคทีเรียสายพันธุ์ที่แยกต่อยาปฏิชีวนะที่แตกต่างกัน มันเป็นโดยความหมายในหลอดทดลองไว. ในการปฏิบัติทางคลินิกยาปฏิชีวนะที่กำหนดบ่อยที่สุดบนพื้นฐานของคำแนะนำทั่วไปและความรู้เกี่ยวกับความไว: ไม่ซับซ้อนเช่นการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะสามารถรักษาได้ด้วยการควิโนโลนรุ่นแรกเป็นต้นเพราะนี่คือ Escherichia coli เป็นเชื้อที่ก่อให้เกิดมากที่สุดและเป็นที่รู้จักกันจะมีความสำคัญต่อการรักษาควิโนโลน. แต่แบคทีเรียจำนวนมากเป็นที่รู้จักกันจะทนหลายชั้นเรียนของยาปฏิชีวนะและการรักษาที่ไม่ตรงไปตรงมาเพื่อให้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่ผู้ป่วยมีความเสี่ยงในการเช่นผู้ป่วยในหอผู้ป่วยหนัก เมื่อผู้ป่วยเหล่านี้พัฒนา "โรงพยาบาลที่ได้มา" (หรือ "โรงพยาบาล") ปอดบวมแบคทีเรียบึกบึนมากขึ้นเช่นเชื้อ Pseudomonas aeruginosa มีส่วนร่วมที่อาจเกิดขึ้น การรักษาจะเริ่มต้นแล้วโดยทั่วไปบนพื้นฐานของข้อมูลการเฝ้าระวังเกี่ยวกับเชื้อโรคในท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องอาจจะ นี้การรักษาครั้งแรกบนพื้นฐานของข้อมูลทางสถิติเกี่ยวกับผู้ป่วยในอดีตและมุ่งเป้าไปที่กลุ่มใหญ่ของจุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องกับการที่อาจจะเรียกว่าการรักษาเชิงประจักษ์. ก่อนที่จะเริ่มการรักษานี้แพทย์จะเก็บตัวอย่างจากช่องที่ปนเปื้อนสงสัย: ตัวอย่างเลือดเมื่อเชื้อแบคทีเรีย อาจจะมีการบุกกระแสเลือดตัวอย่างเสมหะในกรณีของโรคปอดบวมเครื่องช่วยหายใจที่เกี่ยวข้องและตัวอย่างปัสสาวะในกรณีที่มีการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ตัวอย่างเหล่านี้จะถูกโอนไปยังห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาซึ่งมีลักษณะที่ตัวอย่างภายใต้กล้องจุลทรรศน์และพยายามที่จะเพาะเลี้ยงเชื้อแบคทีเรีย ซึ่งจะช่วยในการวินิจฉัย. เมื่อวัฒนธรรมจะจัดตั้งขึ้นมีสองวิธีที่เป็นไปได้ที่จะได้รับ antibiogram: วิธีกึ่งเชิงปริมาณขึ้นอยู่กับการแพร่กระจาย (วิธี Kirby-Bauer); แผ่นขนาดเล็กที่มียาปฏิชีวนะที่แตกต่างกันหรือแผ่นกระดาษชุบจะลดลงในโซนที่แตกต่างกันของวัฒนธรรมในจานเลี้ยงเชื้อซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมที่อุดมด้วยสารอาหารที่แบคทีเรียสามารถเจริญเติบโตได้ ยาปฏิชีวนะจะกระจายในพื้นที่โดยรอบในแต่ละแท็บเล็ตและแผ่นดิสก์ของแบคทีเรียสลายจะกลายเป็นมองเห็น เนื่องจากความเข้มข้นของยาปฏิชีวนะเป็นสูงสุดที่ศูนย์และต่ำสุดที่ขอบของโซนนี้ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเป็นแนวทางสำหรับความเข้มข้นต่ำสุดหรือ MIC (แปลงเส้นผ่าศูนย์กลางมิลลิเมตรกับ MIC ในไมโครกรัม / มล. อยู่บนพื้นฐานของการถดถอยเชิงเส้นโค้งที่รู้จักกัน). วิธีเชิงปริมาณขึ้นอยู่กับการลดสัดส่วน: ชุดลดสัดส่วนของยาปฏิชีวนะที่จะจัดตั้งขึ้น (นี่คือชุดของขวดปฏิกิริยาที่มีความเข้มข้นต่ำกว่าความก้าวหน้าของสารปฏิชีวนะ) ขวดสุดท้ายที่ไม่มีแบคทีเรียเติบโตมียาปฏิชีวนะที่มีฤทธิ์ยับยั้งความเข้มข้นน้อยที่สุด. เมื่อ MIC ที่มีการคำนวณก็สามารถนำมาเปรียบเทียบกับค่าที่รู้จักกันสำหรับแบคทีเรียที่กำหนดและยาปฏิชีวนะ: เช่น MIC> 0,06 ไมโครกรัม / มิลลิลิตรอาจตีความได้ เป็นยาปฏิชีวนะที่ทน Streptococcus pneumoniae ข้อมูลดังกล่าวอาจเป็นประโยชน์กับแพทย์ที่สามารถเปลี่ยนการรักษาเชิงประจักษ์เพื่อการรักษาที่กำหนดเองที่เหมาะมากขึ้นว่าเป็นผู้กำกับเพียงแบคทีเรียที่ก่อให้เกิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ antibiogram เป็นผลของห้องปฏิบัติการทดสอบสำหรับความไวของการแยกแบคทีเรียสายพันธุ์ยาปฏิชีวนะที่แตกต่างกัน มันเป็นโดยนิยามในหลอดทดลองความไว

คลินิก ยาปฏิชีวนะที่พบบ่อยที่สุดที่กำหนดบนพื้นฐานของแนวทางทั่วไปและความรู้เกี่ยวกับความไว : เช่นติดเชื้อทางเดินปัสสาวะที่ไม่ซับซ้อน สามารถปฏิบัติได้กับควิโนโลนรุ่นแรก ฯลฯ นี้เป็นเพราะเชื้อ Escherichia coli เป็นเชื้อที่เป็นสาเหตุมากที่สุด และเป็นที่รู้จักกันจะแพ้ควิโนโลนรักษา

อย่างไรก็ตาม มีแบคทีเรียที่เป็นที่รู้จักที่จะป้องกันหลายชั้นของยาปฏิชีวนะและการรักษาจะไม่ตรงไปตรงมามากเป็นกรณีนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มเสี่ยง เช่น ผู้ป่วย ICU เมื่อผู้ป่วยเหล่านี้พัฒนา " โรงพยาบาลซื้อ " ( หรือ " ใน " ) จากแบคทีเรีย Pseudomonas aeruginosa เป็นบึกบึนเหมือนที่อาจเกี่ยวข้อง โดยทั่วไปการรักษาจะเริ่มต้นบนพื้นฐานของข้อมูลที่เกี่ยวกับท้องถิ่นเฝ้าระวังเชื้อโรคที่อาจเกี่ยวข้อง การรักษาครั้งแรกนี้ตามข้อมูลสถิติเกี่ยวกับผู้ป่วยก่อน และมุ่งไปที่กลุ่มใหญ่ของที่อาจเกี่ยวข้องกับจุลินทรีย์เรียกว่ารักษาเชิงประจักษ์

ก่อนที่จะเริ่มการรักษา แพทย์จะเก็บรวบรวมตัวอย่างจากช่อง : สงสัยว่าปนเปื้อนเลือดเมื่อแบคทีเรียจะบุก เลือด เสมหะ ตัวอย่างในกรณีของเครื่องช่วยหายใจที่เกี่ยวข้องปอดบวมและปัสสาวะ ในกรณีของการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ตัวอย่างเหล่านี้จะถูกโอนไปยังห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาซึ่งมีลักษณะที่ศึกษาภายใต้กล้องจุลทรรศน์ และพยายามที่จะเพาะเชื้อแบคทีเรีย นี้สามารถช่วยในการวินิจฉัย

เมื่อวัฒนธรรมก่อตั้งขึ้น มีอยู่สองวิธีที่เป็นไปได้ที่จะได้รับ antibiogram :

วิธีตามแบบกึ่งปริมาณ ( เคอร์บี้ บาวเออร์ วิธี )ดิสก์ขนาดเล็กที่มียาปฏิชีวนะที่แตกต่างกันหรือชุบแผ่นกระดาษจะลดลงในโซนที่แตกต่างกันของวัฒนธรรมบนจานวุ้น ซึ่งเป็นสารอาหารที่อุดมไปด้วยสภาพแวดล้อมที่แบคทีเรียสามารถเจริญเติบโตได้ ยาปฏิชีวนะจะกระจายในพื้นที่รอบ ๆแต่ละเม็ด และแผ่นดิสก์จากการสลายจะกลายเป็นมองเห็นได้ เนื่องจากความเข้มข้นของยาปฏิชีวนะที่เป็นสูงสุดที่ศูนย์และต่ำสุดอยู่ที่ขอบของเขตนี้ เส้นผ่าศูนย์กลางคือข้อเสนอแนะสำหรับความเข้มข้นต่ำสุดหรือยับยั้ง MIC ( การเปลี่ยนแปลงของขนาดมิลลิเมตรกับไมค์ในµ g / ml จะขึ้นอยู่กับว่าเส้นโค้งการถดถอยเชิงเส้น )
วิธีเชิงปริมาณจากการเจือจาง :เจือจางชุดของยาปฏิชีวนะก่อตั้งขึ้น ( นี้เป็นชุดของปฏิกิริยาโดยลดความเข้มข้นของตัวอย่างที่มีสารปฏิชีวนะ ) ขวดสุดท้ายที่ไม่มีการเติบโตของแบคทีเรียประกอบด้วยยาปฏิชีวนะที่ยับยั้งความเข้มข้นน้อยที่สุด .
เมื่อไมค์คำนวณ สามารถเปรียบเทียบกับที่รู้จักให้และค่าแบคทีเรียยาปฏิชีวนะเช่นไมค์ > 006 µ g / ml อาจจะตีความเป็น penicillin ทน Streptococcus pneumoniae . ข้อมูลดังกล่าวอาจเป็นประโยชน์กับแพทย์ที่สามารถเปลี่ยนการรักษาเชิงประจักษ์ เพื่อเพิ่มการรักษาที่กำหนดเองที่เหมาะกับเพียงเชื้อนั้นๆ