- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
INSTANCES OF (HIGHER) EDUCATION FOR
INSTANCES OF (HIGHER) EDUCATION FOR SOCIAL JUSTICE: SUSTAINABLE
DEVELOPMENT, ECONOMIC DEVELOPMENT AND EQUITY
(Higher) education for social justice is an encounter as it involves both the
capacities and cultural stock of people (individuals and groups) in enhancing their
responsiveness to need, desert and equality. Attending to people’s need(s) and desert
(rewards) and engaging with them equally are considered to be ways in which social
justice can be realised. In the literature I have identified three major instances in
which the realisation of (higher) education for social justice along the lines of need,
desert and equality seems to play a prominent role. These instances are the following:
SD, economic development, and equity. I shall now discuss the realisation of social
justice in each of the aforementioned instances.
Firstly, the issue of sustainability in (higher) education as an instance of social
justice has been widely argued for: Fien (2002, 143) holds the view that SD can
contribute to harnessing more informed understandings of ‘principles of the Earth
Charter’ – environmental protection, human rights, equitable human development
and peace in relation to the achievement of justice through education; Stables (2002,
53) claims that SD is a notion of (environmental) education that brings human
reflexivity into a just dialogue with the environment; and Suavé (2005, 30) posits
that SD makes explicit concerns for human development, the maintenance of life and
the cultivation of social equity. In line with these views, I want to look more closely
at the notion of SD as an instance of social justice in (higher) education.
SD is defined as measures put in place to meet the developmental needs of present
generations without jeopardising or compromising the ability of future generations
to meet their own developmental needs (GHK 2008, 7). However, SD does not
(Higher) Education for social justice
1452
Waghid
focus solely on environmental issues, but broadly captures the different dimensions
of development (Bonnett 1999, 313; Gough 2006, 50; GHK 2008, 7). Moreover,
education for sustainable development (ESD) is regarded as a lifelong process, from
early childhood to higher education, in which values, lifestyles and attitudes are
established from an early age. It is considered a ‘life-wide’ process during which
learning takes place and subsequently where individuals, take on different roles
in society (Hargreaves 2007, 223; UN in GHK 2008, 6). Furthermore, education
is a prerequisite for promoting behavioural changes and providing all citizens
with the competencies required to achieve sustainable development, and success
in revising unsustainable trends depends largely on high-quality education (GHK
2008, 6). Education and training should contribute to all three spheres of sustainable
development, namely, the social, economic and environmental spheres (GHK 2008,
6; Lawson 2005, 135).
Social sustainability is concerned with building sustainable and harmonious
communities and includes a compilation of actions and efforts to promote development
that does not compromise or deplete the stock of human and social resources, but
rather contributes to the enhancement of their potential (GHK 2008, 10). A selection
of thematic issues relating to the social pillar of sustainable development includes
health, community cohesion, social equity, demography, management of migration
and cultural diversity, equal opportunities, flexicurity, and development of human and
capital skill (GHK 2008, 11). The term ‘economic sustainability’ is defined as the way
to achieve economic growth whilst respecting environmental limits, discovering new
measures and developing new methods of minimising environmental degradation,
and conserving and preserving natural resources effectively and efficiently (GHK
2008, 9; Scott and Gough 2003, 12).
Since its international launch in New York on 1 March 2005, the United Nations
(UN) Decade of Education for Sustainable Development (DESD) has made
considerable progress in terms of concrete activities and actions on the ground,
where progress has been made in both institutional and programmatic areas at the
international, regional and national levels (Wals 2009, 4). While the roots of the
ESD can be traced back to the early 1970s, its first flowering occurred at the United
Nations Conference on Environment and Development (UNCED), also known as
the Earth Summit, held in Rio de Janeiro in 1992 (Elliot 2013, 17; Wals 2009, 7).
UNCED resulted in a landmark publication agenda called Agenda 21, which provides
a comprehensive plan of action to be taken globally, nationally and locally by UN
agencies, governments and major organisations (NGOs, CSOs and networks) to
reduce the human impact on the environment (Wals 2009, 7). Chapter 36 of Agenda
21, on education, training and public awareness, for which UNESCO was designated
as Task Manager, identifies four overarching goals that include: promoting and
improving the quality of education; reorienting the curricula; raising public awareness
of the concept of SD; and training the workforce (Elliot 2013, 16; Gough 2006, 51;
Wals 2009, 7). The rationale of ESD is to build a global society in which everyone
has the opportunity to benefit from education and to learn the value, lifestyles and
1453
behaviour required for a sustainable future and for positive societal transformation
(UN 2011, 1). And, considering that societal transformation is a desired goal of SD,
it can safely be claimed that SD is a way in which social justice manifests itself
in society, considering the latter’s insistence that societal transformation should
ensue. In line with such a view of societal transformation, Bell (1997, 3) avers that
such transformation cannot be delinked from an education for social justice. Such
an education insists that learners play an active role in their own learning and that
they collaborate with educators to establish empowering, democratic and critical
educational environments. In addition, Bell (1997, 3) highlights the importance of
SD as an instance of (higher) education for social justice by arguing that the goal
of such an education ‘is [the] full and equal participation of all groups in a society
that is mutually shaped to meet their needs’. And, considering that the issue of need
is constitutive of social justice, ESD, in the words of Bell (1997, 3), ‘should be
democratic, participatory, inclusive and affirming of human agency and human
capacities for working collaboratively to create change’.
In essence, in the current, article I am concerned primarily with an ESD as
an instance of (higher) education for social justice that connects with cultivating
pedagogical activities in universities aimed at making students aware of some of the
socio-cultural dimensions of SD, in particular emphasising the importance of human
coexistence through peace, citizenship, ethics, equality, poverty reduction and
cultural diversity. As aptly put by Bell (1997, 4), (higher) education for social justice
cannot be blind to the equitable distribution of resources [a matter of addressing
need], and learner empowerment in the service of sustainable social change – a view
supported by Schreuder, Reddy and Le Grange (2002, 133) and Gough (2006, 49).
This brings me to a discussion of economic development as an instance of (higher)
education for social justice.
Economic development, the second instance in the discussion, can be regarded
as ‘a process of improving people’s lives’ (Kabuya 2011, 2). In sub-Saharan Africa,
development should involve ‘the ability to meet basic needs and to sustain economic
growth, [alleviate] poverty, [create] wealth, and economic freedom … a change in
living standards, quality of life, women’s status and a change of people’s attitude to
work’ (Kabuya 2011, 2). Considering the aforementioned, economic development
(in South Africa) has to be a measure for gauging the economic wellbeing of the
population and ought to reflect the economic output (eg, agricultural and industrial),
infrastructure (eg, power and transportation facilities), physical health and level
of education, and cultural, political, legal and economic differences in governance
(Kabuya 2011, 2). Bearing in mind that economic development has to do with the
economic wellbeing, output, infrastructure, health, education, political and cultural
aspects of people’s lives, development also depends on how well the aforementioned
are managed. In other words, economic development depends on ‘good governance’
(Kabuya 2011, 2). Moreover, literature on development abounds and the following
view on development stands out: Development is economic development, and
the latter is equated with economic growth. Development is considered as ‘good
(Higher) Education for social justice
1454
Waghid
change’ in the realm of ecology, economics and all spheres of societal, political and
cultural life (Chambers in Ngowi 2009, 260). Other views include the following:
(1) Seers (in Ngowi 2009, 260) posits that economic development means creating
conditions to realise human potential, reduce poverty and social inequalities, and
create employment opportunities; (2) Todaro (in Ngowi 2009, 260) views economic
development as bringing about major changes in social structures and national
institutions, accelerating growth, reducing inequality and eradicating poverty; (3)
Zdeck (in Ngowi 2009, 261) views economic development as creating jobs and
assets, establishing an investment climate in distressed communities and providing
access to quality education, social services and decent housing; and (4), Ngowi (2009,
260) views economic development as a dynamic and fluid process that involves
growth and change in relation to improved performance in the factors of production
and production techniques. For the current article, my interest is in economic
development as a process of improving the living conditions of peo
DEVELOPMENT, ECONOMIC DEVELOPMENT AND EQUITY
(Higher) education for social justice is an encounter as it involves both the
capacities and cultural stock of people (individuals and groups) in enhancing their
responsiveness to need, desert and equality. Attending to people’s need(s) and desert
(rewards) and engaging with them equally are considered to be ways in which social
justice can be realised. In the literature I have identified three major instances in
which the realisation of (higher) education for social justice along the lines of need,
desert and equality seems to play a prominent role. These instances are the following:
SD, economic development, and equity. I shall now discuss the realisation of social
justice in each of the aforementioned instances.
Firstly, the issue of sustainability in (higher) education as an instance of social
justice has been widely argued for: Fien (2002, 143) holds the view that SD can
contribute to harnessing more informed understandings of ‘principles of the Earth
Charter’ – environmental protection, human rights, equitable human development
and peace in relation to the achievement of justice through education; Stables (2002,
53) claims that SD is a notion of (environmental) education that brings human
reflexivity into a just dialogue with the environment; and Suavé (2005, 30) posits
that SD makes explicit concerns for human development, the maintenance of life and
the cultivation of social equity. In line with these views, I want to look more closely
at the notion of SD as an instance of social justice in (higher) education.
SD is defined as measures put in place to meet the developmental needs of present
generations without jeopardising or compromising the ability of future generations
to meet their own developmental needs (GHK 2008, 7). However, SD does not
(Higher) Education for social justice
1452
Waghid
focus solely on environmental issues, but broadly captures the different dimensions
of development (Bonnett 1999, 313; Gough 2006, 50; GHK 2008, 7). Moreover,
education for sustainable development (ESD) is regarded as a lifelong process, from
early childhood to higher education, in which values, lifestyles and attitudes are
established from an early age. It is considered a ‘life-wide’ process during which
learning takes place and subsequently where individuals, take on different roles
in society (Hargreaves 2007, 223; UN in GHK 2008, 6). Furthermore, education
is a prerequisite for promoting behavioural changes and providing all citizens
with the competencies required to achieve sustainable development, and success
in revising unsustainable trends depends largely on high-quality education (GHK
2008, 6). Education and training should contribute to all three spheres of sustainable
development, namely, the social, economic and environmental spheres (GHK 2008,
6; Lawson 2005, 135).
Social sustainability is concerned with building sustainable and harmonious
communities and includes a compilation of actions and efforts to promote development
that does not compromise or deplete the stock of human and social resources, but
rather contributes to the enhancement of their potential (GHK 2008, 10). A selection
of thematic issues relating to the social pillar of sustainable development includes
health, community cohesion, social equity, demography, management of migration
and cultural diversity, equal opportunities, flexicurity, and development of human and
capital skill (GHK 2008, 11). The term ‘economic sustainability’ is defined as the way
to achieve economic growth whilst respecting environmental limits, discovering new
measures and developing new methods of minimising environmental degradation,
and conserving and preserving natural resources effectively and efficiently (GHK
2008, 9; Scott and Gough 2003, 12).
Since its international launch in New York on 1 March 2005, the United Nations
(UN) Decade of Education for Sustainable Development (DESD) has made
considerable progress in terms of concrete activities and actions on the ground,
where progress has been made in both institutional and programmatic areas at the
international, regional and national levels (Wals 2009, 4). While the roots of the
ESD can be traced back to the early 1970s, its first flowering occurred at the United
Nations Conference on Environment and Development (UNCED), also known as
the Earth Summit, held in Rio de Janeiro in 1992 (Elliot 2013, 17; Wals 2009, 7).
UNCED resulted in a landmark publication agenda called Agenda 21, which provides
a comprehensive plan of action to be taken globally, nationally and locally by UN
agencies, governments and major organisations (NGOs, CSOs and networks) to
reduce the human impact on the environment (Wals 2009, 7). Chapter 36 of Agenda
21, on education, training and public awareness, for which UNESCO was designated
as Task Manager, identifies four overarching goals that include: promoting and
improving the quality of education; reorienting the curricula; raising public awareness
of the concept of SD; and training the workforce (Elliot 2013, 16; Gough 2006, 51;
Wals 2009, 7). The rationale of ESD is to build a global society in which everyone
has the opportunity to benefit from education and to learn the value, lifestyles and
1453
behaviour required for a sustainable future and for positive societal transformation
(UN 2011, 1). And, considering that societal transformation is a desired goal of SD,
it can safely be claimed that SD is a way in which social justice manifests itself
in society, considering the latter’s insistence that societal transformation should
ensue. In line with such a view of societal transformation, Bell (1997, 3) avers that
such transformation cannot be delinked from an education for social justice. Such
an education insists that learners play an active role in their own learning and that
they collaborate with educators to establish empowering, democratic and critical
educational environments. In addition, Bell (1997, 3) highlights the importance of
SD as an instance of (higher) education for social justice by arguing that the goal
of such an education ‘is [the] full and equal participation of all groups in a society
that is mutually shaped to meet their needs’. And, considering that the issue of need
is constitutive of social justice, ESD, in the words of Bell (1997, 3), ‘should be
democratic, participatory, inclusive and affirming of human agency and human
capacities for working collaboratively to create change’.
In essence, in the current, article I am concerned primarily with an ESD as
an instance of (higher) education for social justice that connects with cultivating
pedagogical activities in universities aimed at making students aware of some of the
socio-cultural dimensions of SD, in particular emphasising the importance of human
coexistence through peace, citizenship, ethics, equality, poverty reduction and
cultural diversity. As aptly put by Bell (1997, 4), (higher) education for social justice
cannot be blind to the equitable distribution of resources [a matter of addressing
need], and learner empowerment in the service of sustainable social change – a view
supported by Schreuder, Reddy and Le Grange (2002, 133) and Gough (2006, 49).
This brings me to a discussion of economic development as an instance of (higher)
education for social justice.
Economic development, the second instance in the discussion, can be regarded
as ‘a process of improving people’s lives’ (Kabuya 2011, 2). In sub-Saharan Africa,
development should involve ‘the ability to meet basic needs and to sustain economic
growth, [alleviate] poverty, [create] wealth, and economic freedom … a change in
living standards, quality of life, women’s status and a change of people’s attitude to
work’ (Kabuya 2011, 2). Considering the aforementioned, economic development
(in South Africa) has to be a measure for gauging the economic wellbeing of the
population and ought to reflect the economic output (eg, agricultural and industrial),
infrastructure (eg, power and transportation facilities), physical health and level
of education, and cultural, political, legal and economic differences in governance
(Kabuya 2011, 2). Bearing in mind that economic development has to do with the
economic wellbeing, output, infrastructure, health, education, political and cultural
aspects of people’s lives, development also depends on how well the aforementioned
are managed. In other words, economic development depends on ‘good governance’
(Kabuya 2011, 2). Moreover, literature on development abounds and the following
view on development stands out: Development is economic development, and
the latter is equated with economic growth. Development is considered as ‘good
(Higher) Education for social justice
1454
Waghid
change’ in the realm of ecology, economics and all spheres of societal, political and
cultural life (Chambers in Ngowi 2009, 260). Other views include the following:
(1) Seers (in Ngowi 2009, 260) posits that economic development means creating
conditions to realise human potential, reduce poverty and social inequalities, and
create employment opportunities; (2) Todaro (in Ngowi 2009, 260) views economic
development as bringing about major changes in social structures and national
institutions, accelerating growth, reducing inequality and eradicating poverty; (3)
Zdeck (in Ngowi 2009, 261) views economic development as creating jobs and
assets, establishing an investment climate in distressed communities and providing
access to quality education, social services and decent housing; and (4), Ngowi (2009,
260) views economic development as a dynamic and fluid process that involves
growth and change in relation to improved performance in the factors of production
and production techniques. For the current article, my interest is in economic
development as a process of improving the living conditions of peo
0/5000
กรณีศึกษา (สูง) สำหรับความยุติธรรมทางสังคม: ยั่งยืนพัฒนา พัฒนาเศรษฐกิจ และทุนความยุติธรรมทางสังคมศึกษา (สูง) เป็นการพบเกี่ยวข้องกับทั้งสองกำลังการผลิตและสินค้าวัฒนธรรมของบุคคล (บุคคลและกลุ่ม) ในการเพิ่มความตอบสนองต้อง ทะเลทรายและความเท่าเทียมกัน เข้าร่วมประชาชน need(s) และทะเลทราย(รางวัล) และมีให้เท่า ๆ กันจะถือเป็นวิธีในสังคมใดสามารถได้เองความยุติธรรมก็ยังคิด ในวรรณคดีฉันมีระบุใหญ่ครั้งที่สามในซึ่งปัญหาของความยุติธรรมทางสังคมต้องการ พร้อมศึกษา (สูง)ทะเลทรายและความเท่าเทียมกันน่าจะ มีบทบาทที่โดดเด่น กรณีเหล่านี้มีต่อไปนี้:SD พัฒนาเศรษฐกิจ และหุ้น ฉันตอนนี้จะกล่าวถึงปัญหาของสังคมความยุติธรรมในกรณีดังกล่าวประการแรก เรื่องของความยั่งยืนในการศึกษา (สูง) เป็นอินสแตนซ์ของสังคมยุติธรรมได้รับการโต้เถียงอย่างกว้างขวางสำหรับ: Fien (2002, 143) มีมุมมองที่สามารถ SDการควบคุมการเปลี่ยนความเข้าใจข่าวสารเพิ่มเติมของ ' หลักของโลกกฎบัตร ' – ป้องกันสิ่งแวดล้อม สิทธิมนุษยชน ความเท่าเทียมกันพัฒนามนุษย์และความสัมพันธ์กับความสำเร็จของยุติธรรมผ่านการศึกษา อสังหาริม (200253) อ้างว่า SD ความคิดทางการศึกษา (สิ่งแวดล้อม) ที่นำมนุษย์reflexivity เป็นเพียงการพูดคุยกันกับสภาพแวดล้อม และ Suavé (2005, 30) positsSD ที่ทำให้ความกังวลที่ชัดเจนเพื่อการพัฒนามนุษย์ การบำรุงรักษาชีวิต และเพาะปลูกของทุนทางสังคม โดยมุมมองเหล่านี้ อยากดูมากในความคิดของ SD เป็นอินสแตนซ์ของความยุติธรรมทางสังคมในการศึกษา (สูง)SD คือกำหนดเป็นมาตรการเก็บไว้เพื่อตอบสนองความต้องการพัฒนาของปัจจุบันรุ่นไม่ มี jeopardising หรือสูญเสียความสามารถของคนรุ่นอนาคตเพื่อตอบสนองความต้องการพัฒนาตนเอง (GHK 2008, 7) อย่างไรก็ตาม SD ไม่ได้(สูง) ศึกษาความยุติธรรมทางสังคม1452Waghidความสำคัญเท่ากับสิ่งแวดล้อม แต่จับทั่วไปมิติต่าง ๆการพัฒนา (Bonnett 1999, 313 สาย 2006, 50 GHK 2008, 7) นอกจากนี้การศึกษาเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน (ESD) ถือเป็นกระบวนการปรับเปลี่ยนรูปแบบ จากปฐมวัยการศึกษา ค่าที่ วิถีชีวิตและทัศนคติก่อตั้งขึ้นจากอายุต้น ก็ถือว่าเป็นกระบวนการ 'ทั้งชีวิต' ซึ่งใช้เวลาเรียนรู้ทำ และภายหลังที่บุคคล ใช้เวลาในบทบาทแตกต่างกันในสังคม (ฮาร์กรีฟส์ 2007, 223 สหประชาชาติใน GHK 2008, 6) นอกจากนี้ การศึกษาเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม และให้ประชาชนทั้งหมดมีความสามารถที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืน และความสำเร็จในการแก้ไขแนวโน้ม unsustainable ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคุณภาพการศึกษา (GHK2008, 6) ศึกษาและฝึกอบรมควรนำไปสู่รัฐบาลท้องถิ่นสามทั้งหมดของยั่งยืนพัฒนา ได้แก่ สังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมท้องถิ่น (GHK 20086 ลอว์สัน 2005, 135)ความยั่งยืนทางสังคมเกี่ยวข้องกับการสร้างความสามัคคี และอย่างยั่งยืนชุมชน และมีการรวบรวมการกระทำและความพยายามในการส่งเสริมการพัฒนานอกจากนี้ที่ไม่ประนีประนอม หรือทำสต็อกของทรัพยากรมนุษย์ และสังคม แต่ค่อนข้าง สนับสนุนของศักยภาพของพวกเขา (GHK 2008, 10) การเลือกปัญหาเฉพาะเรื่อง เกี่ยวข้องกับหลักของการพัฒนาที่ยั่งยืนสังคมมีสุขภาพ ชุมชนสามัคคี สังคมธรรม เฟนฮอว์ จัดการโยกย้ายและความหลากหลายทางวัฒนธรรม โอกาสเท่ากับ flexicurity และการพัฒนามนุษย์ และเงินทุนทักษะ (GHK 2008, 11) คำว่า 'เศรษฐกิจยั่งยืน' ถูกกำหนดเป็นแบบเพื่อให้เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในขณะที่เคารพข้อจำกัดด้านสิ่งแวดล้อม การค้นพบใหม่มาตรการและพัฒนาวิธีการใหม่ของกับลดการย่อยสลายสิ่งแวดล้อมอนุรักษ์ และรักษาทรัพยากรธรรมชาติอย่างมีประสิทธิภาพ และมีประสิทธิภาพ (GHK2008, 9 สก็อตและสาย 2003, 12)ตั้งแต่เปิดตัวในวันที่ 1 2548 มีนาคม สหประชาชาตินานาชาติ(UN) ทศวรรษของการศึกษาสำหรับยั่งยืนพัฒนา (DESD) ได้ทำความคืบหน้ามากคอนกรีตกิจกรรมและการดำเนินการบนพื้นดินซึ่งความคืบหน้าได้ในพื้นที่โดยทางโปรแกรม และสถาบันในการต่างชาติ ระดับภูมิภาค และระดับ (วัลซ์ 2009, 4) ในขณะที่รากฐานของการESD สามารถติดตามกลับไปช่วงต้นปี 1970 ดอกแรกที่เกิดขึ้นที่สหรัฐประชุมประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (UNCED), เรียกอีก อย่างว่าการประชุมสุดยอดโลก จัดขึ้นในริโอเดอจาเนโรในปี 1992 (Elliot 2013, 17 วัลซ์ 2009, 7)ผล UNCED ในวาระประกาศเป็นแลนด์มาร์คที่ 21 วาระการประชุมที่เรียกว่าแผนครอบคลุมการดำเนินการที่จะใช้ทั่วโลก ผลงาน และภายใน โดยสหประชาชาติหน่วยงาน รัฐบาล และหลักองค์กร (Ngo, CSOs และเครือข่าย) ให้ลดผลกระทบต่อมนุษย์สิ่งแวดล้อม (วัลซ์ 2009, 7) บทที่ 36 ของวาระการประชุม21 ในการศึกษา ฝึกอบรม และบุคคลรับรู้ ซึ่งองค์การยูเนสโกได้กำหนดเป็นงานผู้จัดการ ระบุเป้าหมายการคัดสรร 4 ที่รวม: ส่งเสริม และปรับปรุงคุณภาพการศึกษา reorienting หลักสูตร ตระหนักสาธารณะแนวความคิดของ SD และฝึกอบรมบุคลากร (Elliot 2013, 16 สาย 2006, 51วัลซ์ 2009, 7) ผลของ ESD จะสร้างสังคมโลกในที่ทุกคนมีโอกาสได้รับประโยชน์จากการศึกษา และเรียนรู้ค่า วิถีชีวิต และ1453พฤติกรรมที่จำเป็น สำหรับอนาคตที่ยั่งยืน และการแปลงข้อมูลเป็นค่าบวก(UN 2011, 1) และ พิจารณาว่าการเปลี่ยนแปลงข้อมูลระบุเป้าหมายของ SDสามารถอย่างปลอดภัยจะอ้างว่า SD เป็นวิธีที่ในรายการที่ความยุติธรรมทางสังคมเองในสังคม พิจารณาหลังของ insistence ที่นิยม แปลงควรใส่ใจการ ตามเช่นมุมมองการเปลี่ยนแปลงข้อมูล ระฆัง (1997, 3) avers ที่การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวไม่ได้ delinked จากการศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคม ดังกล่าวan education insists that learners play an active role in their own learning and thatthey collaborate with educators to establish empowering, democratic and criticaleducational environments. In addition, Bell (1997, 3) highlights the importance ofSD as an instance of (higher) education for social justice by arguing that the goalof such an education ‘is [the] full and equal participation of all groups in a societythat is mutually shaped to meet their needs’. And, considering that the issue of needis constitutive of social justice, ESD, in the words of Bell (1997, 3), ‘should bedemocratic, participatory, inclusive and affirming of human agency and humancapacities for working collaboratively to create change’.In essence, in the current, article I am concerned primarily with an ESD asan instance of (higher) education for social justice that connects with cultivatingpedagogical activities in universities aimed at making students aware of some of thesocio-cultural dimensions of SD, in particular emphasising the importance of humancoexistence through peace, citizenship, ethics, equality, poverty reduction andcultural diversity. As aptly put by Bell (1997, 4), (higher) education for social justicecannot be blind to the equitable distribution of resources [a matter of addressingneed], and learner empowerment in the service of sustainable social change – a viewsupported by Schreuder, Reddy and Le Grange (2002, 133) and Gough (2006, 49).This brings me to a discussion of economic development as an instance of (higher)
education for social justice.
Economic development, the second instance in the discussion, can be regarded
as ‘a process of improving people’s lives’ (Kabuya 2011, 2). In sub-Saharan Africa,
development should involve ‘the ability to meet basic needs and to sustain economic
growth, [alleviate] poverty, [create] wealth, and economic freedom … a change in
living standards, quality of life, women’s status and a change of people’s attitude to
work’ (Kabuya 2011, 2). Considering the aforementioned, economic development
(in South Africa) has to be a measure for gauging the economic wellbeing of the
population and ought to reflect the economic output (eg, agricultural and industrial),
infrastructure (eg, power and transportation facilities), physical health and level
of education, and cultural, political, legal and economic differences in governance
(Kabuya 2011, 2). Bearing in mind that economic development has to do with the
economic wellbeing, output, infrastructure, health, education, political and cultural
aspects of people’s lives, development also depends on how well the aforementioned
are managed. In other words, economic development depends on ‘good governance’
(Kabuya 2011, 2). Moreover, literature on development abounds and the following
view on development stands out: Development is economic development, and
the latter is equated with economic growth. Development is considered as ‘good
(Higher) Education for social justice
1454
Waghid
change’ in the realm of ecology, economics and all spheres of societal, political and
cultural life (Chambers in Ngowi 2009, 260). Other views include the following:
(1) Seers (in Ngowi 2009, 260) posits that economic development means creating
conditions to realise human potential, reduce poverty and social inequalities, and
create employment opportunities; (2) Todaro (in Ngowi 2009, 260) views economic
development as bringing about major changes in social structures and national
institutions, accelerating growth, reducing inequality and eradicating poverty; (3)
Zdeck (in Ngowi 2009, 261) views economic development as creating jobs and
assets, establishing an investment climate in distressed communities and providing
access to quality education, social services and decent housing; and (4), Ngowi (2009,
260) views economic development as a dynamic and fluid process that involves
growth and change in relation to improved performance in the factors of production
and production techniques. For the current article, my interest is in economic
development as a process of improving the living conditions of peo
education for social justice.
Economic development, the second instance in the discussion, can be regarded
as ‘a process of improving people’s lives’ (Kabuya 2011, 2). In sub-Saharan Africa,
development should involve ‘the ability to meet basic needs and to sustain economic
growth, [alleviate] poverty, [create] wealth, and economic freedom … a change in
living standards, quality of life, women’s status and a change of people’s attitude to
work’ (Kabuya 2011, 2). Considering the aforementioned, economic development
(in South Africa) has to be a measure for gauging the economic wellbeing of the
population and ought to reflect the economic output (eg, agricultural and industrial),
infrastructure (eg, power and transportation facilities), physical health and level
of education, and cultural, political, legal and economic differences in governance
(Kabuya 2011, 2). Bearing in mind that economic development has to do with the
economic wellbeing, output, infrastructure, health, education, political and cultural
aspects of people’s lives, development also depends on how well the aforementioned
are managed. In other words, economic development depends on ‘good governance’
(Kabuya 2011, 2). Moreover, literature on development abounds and the following
view on development stands out: Development is economic development, and
the latter is equated with economic growth. Development is considered as ‘good
(Higher) Education for social justice
1454
Waghid
change’ in the realm of ecology, economics and all spheres of societal, political and
cultural life (Chambers in Ngowi 2009, 260). Other views include the following:
(1) Seers (in Ngowi 2009, 260) posits that economic development means creating
conditions to realise human potential, reduce poverty and social inequalities, and
create employment opportunities; (2) Todaro (in Ngowi 2009, 260) views economic
development as bringing about major changes in social structures and national
institutions, accelerating growth, reducing inequality and eradicating poverty; (3)
Zdeck (in Ngowi 2009, 261) views economic development as creating jobs and
assets, establishing an investment climate in distressed communities and providing
access to quality education, social services and decent housing; and (4), Ngowi (2009,
260) views economic development as a dynamic and fluid process that involves
growth and change in relation to improved performance in the factors of production
and production techniques. For the current article, my interest is in economic
development as a process of improving the living conditions of peo
การแปล กรุณารอสักครู่..
กรณีของ (อุดมศึกษา) การศึกษาความยุติธรรมทางสังคม:
ยั่งยืนการพัฒนา, การพัฒนาเศรษฐกิจและส่วน
(ระดับสูง)
การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมคือการเผชิญหน้ามันเกี่ยวข้องกับทั้งความสามารถและสต็อกของผู้คนวัฒนธรรม(บุคคลและกลุ่ม)
ในการเสริมสร้างของพวกเขาตอบสนองความต้องการทะเลทรายและความเท่าเทียมกัน เข้าร่วมกับความต้องการของผู้คน (s) และทะเลทราย
(ผลตอบแทน)
และมีส่วนร่วมกับพวกเขาอย่างเท่าเทียมกันจะถือว่าเป็นวิธีการที่สังคมมีความยุติธรรมสามารถรับรู้ ในวรรณคดีที่ฉันได้ระบุสามกรณีที่สำคัญในการที่ก่อให้เกิดของ (สูง) การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมตามสายของความต้องการที่ทะเลทรายและความเท่าเทียมกันดูเหมือนว่าจะเล่นบทบาทที่โดดเด่น กรณีเหล่านี้มีดังต่อไปนี้: SD, การพัฒนาเศรษฐกิจและตราสารทุน ตอนนี้ผมจะหารือสำนึกของสังคมความยุติธรรมในแต่ละกรณีดังกล่าว. ประการแรกปัญหาของการพัฒนาอย่างยั่งยืนใน (สูง) การศึกษาเป็นตัวอย่างของสังคมที่มีความยุติธรรมได้รับการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางสำหรับ: Fien (2002, 143) ถือมุมมองที่ SD สามารถมีส่วนร่วมในการควบคุมความเข้าใจมากขึ้นของหลักการของโลกกฎบัตร- การคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสิทธิมนุษยชนการพัฒนามนุษย์ที่เท่าเทียมกันและความสงบสุขในความสัมพันธ์กับความสำเร็จของความยุติธรรมผ่านการศึกษานั้น คอก (2002, 53) อ้างว่า SD เป็นความคิดของ (สิ่งแวดล้อม) การศึกษาที่จะนำมนุษย์reflexivity เป็นเพียงการเจรจากับสิ่งแวดล้อม และอ่อนโยน (2005, 30) posits ว่า SD ทำให้ความกังวลอย่างชัดเจนในการพัฒนามนุษย์, การบำรุงรักษาของชีวิตและการเพาะปลูกของทุนทางสังคม สอดคล้องกับมุมมองเหล่านี้ผมต้องการที่จะมองอย่างใกล้ชิดที่ความคิดของ SD เป็นตัวอย่างของความยุติธรรมในสังคม (สูง) การศึกษา. SD ถูกกำหนดให้เป็นมาตรการที่วางไว้ในสถานที่ที่จะตอบสนองความต้องการการพัฒนาในปัจจุบันรุ่นโดยไม่เป็นอันตรายหรือสูญเสียความสามารถของคนรุ่นอนาคตที่จะตอบสนองความต้องการการพัฒนาของตัวเอง (GHK 2008, 7) อย่างไรก็ตาม SD ไม่ได้(ระดับสูง) การศึกษาความยุติธรรมทางสังคม1452 Waghid มุ่งเน้นปัญหาสิ่งแวดล้อมในวงกว้าง แต่จับขนาดที่แตกต่างกันของการพัฒนา(Bonnett 1999 313; กอฟ 2006, 50; GHK 2008 7) นอกจากนี้ยังมีการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (ESD) ถือได้ว่าเป็นกระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิตจากวัยเด็กได้รับการศึกษาที่สูงขึ้นซึ่งในค่านิยมวิถีชีวิตและทัศนคติที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นตั้งแต่อายุ ก็ถือว่าเป็นกระบวนการ 'ชีวิตทั้งในช่วงที่เกิดการเรียนรู้และต่อมาที่ประชาชนจะได้รับบทบาทที่แตกต่างกันในสังคม(ฮาร์กรีฟ 2007 223; สหประชาชาติใน GHK 2008 6) นอกจากนี้การศึกษาเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและการให้ประชาชนทุกคนที่มีความสามารถที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืนและความสำเร็จในการปรับแนวโน้มที่ไม่ยั่งยืนขึ้นอยู่กับการศึกษาที่มีคุณภาพสูง(GHK ปี 2008, 6) การศึกษาและการฝึกอบรมควรมีส่วนร่วมกับทั้งสามทรงกลมของการพัฒนาอย่างยั่งยืนการพัฒนาคือสังคมทรงกลมทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม (GHK 2008, 6 ลอว์สัน 2005, 135). การพัฒนาอย่างยั่งยืนทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับการสร้างการพัฒนาอย่างยั่งยืนและความสามัคคีในชุมชนและมีการสะสมของการกระทำและความพยายามที่จะส่งเสริมการพัฒนาที่ไม่ประนีประนอมหรือทำให้หมดสิ้นลงหุ้นของทรัพยากรมนุษย์และสังคมแต่แทนที่จะก่อให้เกิดการเพิ่มประสิทธิภาพของการที่มีศักยภาพของพวกเขา(GHK 2008, 10) คัดเลือกประเด็นเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเสาหลักทางสังคมของการพัฒนาอย่างยั่งยืนรวมถึงสุขภาพการทำงานร่วมกันกับชุมชนของทุนทางสังคมประชากร, การจัดการของการย้ายถิ่นและความหลากหลายทางวัฒนธรรมโอกาสที่เท่าเทียมกัน, flexicurity และการพัฒนาของมนุษย์และทักษะทุน(GHK 2008, 11) คำว่า 'ความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ' ถูกกำหนดให้เป็นวิธีการเพื่อให้บรรลุการเติบโตทางเศรษฐกิจในขณะที่เคารพข้อจำกัด ด้านสิ่งแวดล้อมการค้นพบใหม่มาตรการและการพัฒนาวิธีการใหม่ของการลดการทำลายสิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์และรักษาทรัพยากรธรรมชาติอย่างมีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพ(GHK ปี 2008, 9; กอตต์และกอฟ 2003 12). นับตั้งแต่เปิดตัวในต่างประเทศในนิวยอร์กวันที่ 1 มีนาคม 2005 สหประชาชาติ(UN) ทศวรรษแห่งการศึกษาเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน (desD) ได้ทำให้ความคืบหน้ามากในแง่ของการทำกิจกรรมที่เป็นรูปธรรมและการกระทำที่อยู่บนพื้นดินที่มีความคืบหน้ามีถูกสร้างขึ้นในพื้นที่ทั้งสองสถาบันและการเขียนโปรแกรมในระดับระหว่างประเทศภูมิภาคและระดับชาติ (วัลซ์ปี 2009 4) ในขณะที่รากของESD สามารถตรวจสอบกลับไปยังต้นปี 1970 ออกดอกครั้งแรกที่เกิดขึ้นในประเทศการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา(UNCED) หรือที่เรียกว่าการประชุมสุดยอดโลกที่จัดขึ้นในริโอเดอจาเนโรในปี1992 (เอลเลียต 2013 17. วัลซ์ปี 2009 7) UNCED ส่งผลให้ในวาระการพิมพ์สถานที่สำคัญที่เรียกว่าวาระที่ 21 ซึ่งมีการวางแผนที่ครอบคลุมของการดำเนินการจะต้องดำเนินการทั่วโลกในระดับประเทศและในประเทศโดยสหประชาชาติหน่วยงานรัฐบาลและองค์กรที่สำคัญ(เอ็นจีโอองค์กรภาคประชาสังคมและเครือข่าย) เพื่อลดผลกระทบของมนุษย์ต่อสิ่งแวดล้อม (Wals 2009 7) บทที่ 36 ในวาระที่21 เกี่ยวกับการศึกษาการฝึกอบรมและความตระหนักของประชาชนที่ยูเนสโกได้รับมอบหมายให้เป็นผู้จัดการงานระบุสี่เป้าหมายที่ครอบคลุมที่รวมถึงการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพการศึกษา; reorienting หลักสูตร; การสร้างความตระหนักของประชาชนของแนวคิดของ SD นั้น และการฝึกอบรมแรงงาน (เอลเลียต 2013, 16 2006 กอฟ 51; Wals 2009 7) เหตุผลของการเกิดไฟฟ้าสถิตคือการสร้างสังคมโลกที่ทุกคนมีโอกาสที่จะได้รับประโยชน์จากการศึกษาและการเรียนรู้คุณค่าวิถีชีวิตและ1,453 พฤติกรรมที่จำเป็นสำหรับอนาคตที่ยั่งยืนและสังคมสำหรับการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวก(UN ปี 2011 1) และพิจารณาว่าการเปลี่ยนแปลงทางสังคมเป็นเป้าหมายที่ต้องการของ SD, ก็สามารถได้อย่างปลอดภัยจะอ้างว่า SD เป็นวิธีที่ยุติธรรมทางสังคมปรากฏตัวในสังคมพิจารณาเรียกร้องหลังของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่ควรจะตามมา สอดคล้องกับมุมมองดังกล่าวของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม, เบลล์ (1997, 3) avers ว่าการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวไม่สามารถdelinked จากการศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคม เช่นการศึกษายืนยันว่าผู้เรียนมีบทบาทที่สำคัญในการเรียนรู้ของตัวเองและที่พวกเขาทำงานร่วมกันกับการศึกษาเพื่อเพิ่มขีดความสามารถการสร้างประชาธิปไตยและที่สำคัญสภาพแวดล้อมการศึกษา นอกจากนี้เบลล์ (1997, 3) ไฮไลท์สำคัญของSD เป็นตัวอย่างของ (สูง) การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมโดยให้เหตุผลว่าเป้าหมายดังกล่าวการศึกษาคือ[ที่] ส่วนร่วมอย่างเต็มที่และเท่าเทียมกันของทุกกลุ่มในสังคมที่เป็นรูปร่วมกันเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา ' และพิจารณาว่าปัญหาของความจำเป็นในการเป็นส่วนประกอบของความยุติธรรมทางสังคม ESD ในคำพูดของเบลล์ (1997, 3), 'ควรจะเป็นประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมรวมและเห็นพ้องของหน่วยงานของมนุษย์และมนุษย์ความสามารถในการทำงานร่วมกันเพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลง" . ในสาระสำคัญในปัจจุบันบทความผมส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดไฟฟ้าสถิตเป็นตัวอย่างของ (สูง) การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมที่เชื่อมต่อกับการปลูกฝังกิจกรรมการเรียนการสอนในมหาวิทยาลัยที่มุ่งทำให้นักเรียนตระหนักถึงบางส่วนของมิติทางสังคมวัฒนธรรมของSD โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เน้นความสำคัญของมนุษย์อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขผ่านสัญชาติจริยธรรมความเท่าเทียมกันในการลดความยากจนและความหลากหลายทางวัฒนธรรม ในฐานะที่เป็นเหมาะเจาะนำโดยเบลล์ (1997, 4), (สูงกว่า) การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมไม่สามารถจะตาบอดเพื่อการกระจายความเท่าเทียมกันของทรัพยากร[เรื่องของที่อยู่ความต้องการ] และเพิ่มขีดความสามารถของผู้เรียนในการให้บริการของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมอย่างยั่งยืน - มุมมองการสนับสนุนโดยSchreuder, เรดดี้และเลอ Grange (2002, 133) และกอฟ (2006, 49). นี้นำฉันไปอภิปรายของการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นตัวอย่างของ (สูงกว่า) อย่างเป็นการศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคม. การพัฒนาเศรษฐกิจตัวอย่างที่สองในการอภิปราย ถือได้ว่าเป็น'กระบวนการของการพัฒนาชีวิตของผู้คน (Kabuya ปี 2011 2) ใน sub-Saharan Africa, การพัฒนาควรจะเกี่ยวข้องกับความสามารถที่จะตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานและก่อให้เกิดเศรษฐกิจเจริญเติบโต [บรรเทา] ความยากจน [สร้าง] ความมั่งคั่งและเสรีภาพทางเศรษฐกิจ ... การเปลี่ยนแปลงในมาตรฐานการดำรงชีวิตที่มีคุณภาพของชีวิตสถานะของผู้หญิงและการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของผู้คนเพื่อการทำงาน (Kabuya ปี 2011 2) พิจารณาดังกล่าวการพัฒนาทางเศรษฐกิจ(แอฟริกาใต้) จะต้องมีตัวชี้วัดสำหรับการวัดคุณภาพชีวิตทางเศรษฐกิจของประชากรและควรจะสะท้อนให้เห็นถึงผลผลิตทางเศรษฐกิจ(เช่นการเกษตรและอุตสาหกรรม) โครงสร้างพื้นฐาน (เช่นพลังงานและสิ่งอำนวยความสะดวกการขนส่ง) ทางกายภาพ สุขภาพและระดับของการศึกษาและวัฒนธรรมทางการเมืองที่แตกต่างกันทางกฎหมายและทางเศรษฐกิจในการกำกับดูแล(Kabuya ปี 2011 2) แบริ่งในใจว่าการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่มีจะทำอย่างไรกับคุณภาพชีวิตทางเศรษฐกิจการส่งออกโครงสร้างพื้นฐานสุขภาพการศึกษาการเมืองและวัฒนธรรมแง่มุมของชีวิตของผู้คนในการพัฒนายังขึ้นอยู่กับวิธีการที่ดีดังกล่าวมีการจัดการ ในคำอื่น ๆ การพัฒนาทางเศรษฐกิจขึ้นอยู่กับ 'กำกับดูแลที่ดี' (Kabuya ปี 2011 2) นอกจากนี้ยังมีหนังสือที่เกี่ยวกับการพัฒนาและอุดมไปด้วยดังต่อไปนี้มุมมองเกี่ยวกับการพัฒนาที่โดดเด่น: การพัฒนาคือการพัฒนาเศรษฐกิจและหลังบรรจุด้วยการเติบโตทางเศรษฐกิจ การพัฒนาถือเป็น 'ดี(ระดับสูง) การศึกษาความยุติธรรมทางสังคม1454 Waghid เปลี่ยน' ในขอบเขตของระบบนิเวศเศรษฐกิจและทรงกลมของสังคมการเมืองและวัฒนธรรม(Chambers ใน Ngowi 2009, 260) มุมมองอื่น ๆ มีดังต่อไปนี้(1) ผู้หยั่งรู้อนาคต (ใน Ngowi 2009, 260) posits ว่าการพัฒนาทางเศรษฐกิจหมายถึงการสร้างเงื่อนไขที่จะตระหนักถึงศักยภาพของมนุษย์ลดความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและสร้างโอกาสในการจ้างงาน (2) Todaro (ใน Ngowi 2009, 260) มุมมองทางเศรษฐกิจการพัฒนานำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในโครงสร้างทางสังคมและระดับชาติสถาบันเร่งการเจริญเติบโตลดความไม่เท่าเทียมกันและการขจัดความยากจน (3) Zdeck (ใน Ngowi 2009, 261) มุมมองการพัฒนาเศรษฐกิจการสร้างงานและสินทรัพย์การสร้างบรรยากาศการลงทุนในชุมชนมีความสุขและให้การเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพและการบริการทางสังคมอยู่อาศัยที่ดี; และ (4), Ngowi (2009, 260) มุมมองการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นกระบวนการแบบไดนามิกและของเหลวที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นในปัจจัยการผลิตและเทคนิคการผลิต สำหรับบทความในปัจจุบันความสนใจของผมอยู่ในทางเศรษฐกิจการพัฒนาเป็นกระบวนการของการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ของ PEO
ยั่งยืนการพัฒนา, การพัฒนาเศรษฐกิจและส่วน
(ระดับสูง)
การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมคือการเผชิญหน้ามันเกี่ยวข้องกับทั้งความสามารถและสต็อกของผู้คนวัฒนธรรม(บุคคลและกลุ่ม)
ในการเสริมสร้างของพวกเขาตอบสนองความต้องการทะเลทรายและความเท่าเทียมกัน เข้าร่วมกับความต้องการของผู้คน (s) และทะเลทราย
(ผลตอบแทน)
และมีส่วนร่วมกับพวกเขาอย่างเท่าเทียมกันจะถือว่าเป็นวิธีการที่สังคมมีความยุติธรรมสามารถรับรู้ ในวรรณคดีที่ฉันได้ระบุสามกรณีที่สำคัญในการที่ก่อให้เกิดของ (สูง) การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมตามสายของความต้องการที่ทะเลทรายและความเท่าเทียมกันดูเหมือนว่าจะเล่นบทบาทที่โดดเด่น กรณีเหล่านี้มีดังต่อไปนี้: SD, การพัฒนาเศรษฐกิจและตราสารทุน ตอนนี้ผมจะหารือสำนึกของสังคมความยุติธรรมในแต่ละกรณีดังกล่าว. ประการแรกปัญหาของการพัฒนาอย่างยั่งยืนใน (สูง) การศึกษาเป็นตัวอย่างของสังคมที่มีความยุติธรรมได้รับการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางสำหรับ: Fien (2002, 143) ถือมุมมองที่ SD สามารถมีส่วนร่วมในการควบคุมความเข้าใจมากขึ้นของหลักการของโลกกฎบัตร- การคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสิทธิมนุษยชนการพัฒนามนุษย์ที่เท่าเทียมกันและความสงบสุขในความสัมพันธ์กับความสำเร็จของความยุติธรรมผ่านการศึกษานั้น คอก (2002, 53) อ้างว่า SD เป็นความคิดของ (สิ่งแวดล้อม) การศึกษาที่จะนำมนุษย์reflexivity เป็นเพียงการเจรจากับสิ่งแวดล้อม และอ่อนโยน (2005, 30) posits ว่า SD ทำให้ความกังวลอย่างชัดเจนในการพัฒนามนุษย์, การบำรุงรักษาของชีวิตและการเพาะปลูกของทุนทางสังคม สอดคล้องกับมุมมองเหล่านี้ผมต้องการที่จะมองอย่างใกล้ชิดที่ความคิดของ SD เป็นตัวอย่างของความยุติธรรมในสังคม (สูง) การศึกษา. SD ถูกกำหนดให้เป็นมาตรการที่วางไว้ในสถานที่ที่จะตอบสนองความต้องการการพัฒนาในปัจจุบันรุ่นโดยไม่เป็นอันตรายหรือสูญเสียความสามารถของคนรุ่นอนาคตที่จะตอบสนองความต้องการการพัฒนาของตัวเอง (GHK 2008, 7) อย่างไรก็ตาม SD ไม่ได้(ระดับสูง) การศึกษาความยุติธรรมทางสังคม1452 Waghid มุ่งเน้นปัญหาสิ่งแวดล้อมในวงกว้าง แต่จับขนาดที่แตกต่างกันของการพัฒนา(Bonnett 1999 313; กอฟ 2006, 50; GHK 2008 7) นอกจากนี้ยังมีการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (ESD) ถือได้ว่าเป็นกระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิตจากวัยเด็กได้รับการศึกษาที่สูงขึ้นซึ่งในค่านิยมวิถีชีวิตและทัศนคติที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นตั้งแต่อายุ ก็ถือว่าเป็นกระบวนการ 'ชีวิตทั้งในช่วงที่เกิดการเรียนรู้และต่อมาที่ประชาชนจะได้รับบทบาทที่แตกต่างกันในสังคม(ฮาร์กรีฟ 2007 223; สหประชาชาติใน GHK 2008 6) นอกจากนี้การศึกษาเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและการให้ประชาชนทุกคนที่มีความสามารถที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืนและความสำเร็จในการปรับแนวโน้มที่ไม่ยั่งยืนขึ้นอยู่กับการศึกษาที่มีคุณภาพสูง(GHK ปี 2008, 6) การศึกษาและการฝึกอบรมควรมีส่วนร่วมกับทั้งสามทรงกลมของการพัฒนาอย่างยั่งยืนการพัฒนาคือสังคมทรงกลมทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม (GHK 2008, 6 ลอว์สัน 2005, 135). การพัฒนาอย่างยั่งยืนทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับการสร้างการพัฒนาอย่างยั่งยืนและความสามัคคีในชุมชนและมีการสะสมของการกระทำและความพยายามที่จะส่งเสริมการพัฒนาที่ไม่ประนีประนอมหรือทำให้หมดสิ้นลงหุ้นของทรัพยากรมนุษย์และสังคมแต่แทนที่จะก่อให้เกิดการเพิ่มประสิทธิภาพของการที่มีศักยภาพของพวกเขา(GHK 2008, 10) คัดเลือกประเด็นเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเสาหลักทางสังคมของการพัฒนาอย่างยั่งยืนรวมถึงสุขภาพการทำงานร่วมกันกับชุมชนของทุนทางสังคมประชากร, การจัดการของการย้ายถิ่นและความหลากหลายทางวัฒนธรรมโอกาสที่เท่าเทียมกัน, flexicurity และการพัฒนาของมนุษย์และทักษะทุน(GHK 2008, 11) คำว่า 'ความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ' ถูกกำหนดให้เป็นวิธีการเพื่อให้บรรลุการเติบโตทางเศรษฐกิจในขณะที่เคารพข้อจำกัด ด้านสิ่งแวดล้อมการค้นพบใหม่มาตรการและการพัฒนาวิธีการใหม่ของการลดการทำลายสิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์และรักษาทรัพยากรธรรมชาติอย่างมีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพ(GHK ปี 2008, 9; กอตต์และกอฟ 2003 12). นับตั้งแต่เปิดตัวในต่างประเทศในนิวยอร์กวันที่ 1 มีนาคม 2005 สหประชาชาติ(UN) ทศวรรษแห่งการศึกษาเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน (desD) ได้ทำให้ความคืบหน้ามากในแง่ของการทำกิจกรรมที่เป็นรูปธรรมและการกระทำที่อยู่บนพื้นดินที่มีความคืบหน้ามีถูกสร้างขึ้นในพื้นที่ทั้งสองสถาบันและการเขียนโปรแกรมในระดับระหว่างประเทศภูมิภาคและระดับชาติ (วัลซ์ปี 2009 4) ในขณะที่รากของESD สามารถตรวจสอบกลับไปยังต้นปี 1970 ออกดอกครั้งแรกที่เกิดขึ้นในประเทศการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา(UNCED) หรือที่เรียกว่าการประชุมสุดยอดโลกที่จัดขึ้นในริโอเดอจาเนโรในปี1992 (เอลเลียต 2013 17. วัลซ์ปี 2009 7) UNCED ส่งผลให้ในวาระการพิมพ์สถานที่สำคัญที่เรียกว่าวาระที่ 21 ซึ่งมีการวางแผนที่ครอบคลุมของการดำเนินการจะต้องดำเนินการทั่วโลกในระดับประเทศและในประเทศโดยสหประชาชาติหน่วยงานรัฐบาลและองค์กรที่สำคัญ(เอ็นจีโอองค์กรภาคประชาสังคมและเครือข่าย) เพื่อลดผลกระทบของมนุษย์ต่อสิ่งแวดล้อม (Wals 2009 7) บทที่ 36 ในวาระที่21 เกี่ยวกับการศึกษาการฝึกอบรมและความตระหนักของประชาชนที่ยูเนสโกได้รับมอบหมายให้เป็นผู้จัดการงานระบุสี่เป้าหมายที่ครอบคลุมที่รวมถึงการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพการศึกษา; reorienting หลักสูตร; การสร้างความตระหนักของประชาชนของแนวคิดของ SD นั้น และการฝึกอบรมแรงงาน (เอลเลียต 2013, 16 2006 กอฟ 51; Wals 2009 7) เหตุผลของการเกิดไฟฟ้าสถิตคือการสร้างสังคมโลกที่ทุกคนมีโอกาสที่จะได้รับประโยชน์จากการศึกษาและการเรียนรู้คุณค่าวิถีชีวิตและ1,453 พฤติกรรมที่จำเป็นสำหรับอนาคตที่ยั่งยืนและสังคมสำหรับการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวก(UN ปี 2011 1) และพิจารณาว่าการเปลี่ยนแปลงทางสังคมเป็นเป้าหมายที่ต้องการของ SD, ก็สามารถได้อย่างปลอดภัยจะอ้างว่า SD เป็นวิธีที่ยุติธรรมทางสังคมปรากฏตัวในสังคมพิจารณาเรียกร้องหลังของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่ควรจะตามมา สอดคล้องกับมุมมองดังกล่าวของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม, เบลล์ (1997, 3) avers ว่าการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวไม่สามารถdelinked จากการศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคม เช่นการศึกษายืนยันว่าผู้เรียนมีบทบาทที่สำคัญในการเรียนรู้ของตัวเองและที่พวกเขาทำงานร่วมกันกับการศึกษาเพื่อเพิ่มขีดความสามารถการสร้างประชาธิปไตยและที่สำคัญสภาพแวดล้อมการศึกษา นอกจากนี้เบลล์ (1997, 3) ไฮไลท์สำคัญของSD เป็นตัวอย่างของ (สูง) การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมโดยให้เหตุผลว่าเป้าหมายดังกล่าวการศึกษาคือ[ที่] ส่วนร่วมอย่างเต็มที่และเท่าเทียมกันของทุกกลุ่มในสังคมที่เป็นรูปร่วมกันเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา ' และพิจารณาว่าปัญหาของความจำเป็นในการเป็นส่วนประกอบของความยุติธรรมทางสังคม ESD ในคำพูดของเบลล์ (1997, 3), 'ควรจะเป็นประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมรวมและเห็นพ้องของหน่วยงานของมนุษย์และมนุษย์ความสามารถในการทำงานร่วมกันเพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลง" . ในสาระสำคัญในปัจจุบันบทความผมส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดไฟฟ้าสถิตเป็นตัวอย่างของ (สูง) การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมที่เชื่อมต่อกับการปลูกฝังกิจกรรมการเรียนการสอนในมหาวิทยาลัยที่มุ่งทำให้นักเรียนตระหนักถึงบางส่วนของมิติทางสังคมวัฒนธรรมของSD โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เน้นความสำคัญของมนุษย์อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขผ่านสัญชาติจริยธรรมความเท่าเทียมกันในการลดความยากจนและความหลากหลายทางวัฒนธรรม ในฐานะที่เป็นเหมาะเจาะนำโดยเบลล์ (1997, 4), (สูงกว่า) การศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคมไม่สามารถจะตาบอดเพื่อการกระจายความเท่าเทียมกันของทรัพยากร[เรื่องของที่อยู่ความต้องการ] และเพิ่มขีดความสามารถของผู้เรียนในการให้บริการของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมอย่างยั่งยืน - มุมมองการสนับสนุนโดยSchreuder, เรดดี้และเลอ Grange (2002, 133) และกอฟ (2006, 49). นี้นำฉันไปอภิปรายของการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นตัวอย่างของ (สูงกว่า) อย่างเป็นการศึกษาเพื่อความยุติธรรมทางสังคม. การพัฒนาเศรษฐกิจตัวอย่างที่สองในการอภิปราย ถือได้ว่าเป็น'กระบวนการของการพัฒนาชีวิตของผู้คน (Kabuya ปี 2011 2) ใน sub-Saharan Africa, การพัฒนาควรจะเกี่ยวข้องกับความสามารถที่จะตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานและก่อให้เกิดเศรษฐกิจเจริญเติบโต [บรรเทา] ความยากจน [สร้าง] ความมั่งคั่งและเสรีภาพทางเศรษฐกิจ ... การเปลี่ยนแปลงในมาตรฐานการดำรงชีวิตที่มีคุณภาพของชีวิตสถานะของผู้หญิงและการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของผู้คนเพื่อการทำงาน (Kabuya ปี 2011 2) พิจารณาดังกล่าวการพัฒนาทางเศรษฐกิจ(แอฟริกาใต้) จะต้องมีตัวชี้วัดสำหรับการวัดคุณภาพชีวิตทางเศรษฐกิจของประชากรและควรจะสะท้อนให้เห็นถึงผลผลิตทางเศรษฐกิจ(เช่นการเกษตรและอุตสาหกรรม) โครงสร้างพื้นฐาน (เช่นพลังงานและสิ่งอำนวยความสะดวกการขนส่ง) ทางกายภาพ สุขภาพและระดับของการศึกษาและวัฒนธรรมทางการเมืองที่แตกต่างกันทางกฎหมายและทางเศรษฐกิจในการกำกับดูแล(Kabuya ปี 2011 2) แบริ่งในใจว่าการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่มีจะทำอย่างไรกับคุณภาพชีวิตทางเศรษฐกิจการส่งออกโครงสร้างพื้นฐานสุขภาพการศึกษาการเมืองและวัฒนธรรมแง่มุมของชีวิตของผู้คนในการพัฒนายังขึ้นอยู่กับวิธีการที่ดีดังกล่าวมีการจัดการ ในคำอื่น ๆ การพัฒนาทางเศรษฐกิจขึ้นอยู่กับ 'กำกับดูแลที่ดี' (Kabuya ปี 2011 2) นอกจากนี้ยังมีหนังสือที่เกี่ยวกับการพัฒนาและอุดมไปด้วยดังต่อไปนี้มุมมองเกี่ยวกับการพัฒนาที่โดดเด่น: การพัฒนาคือการพัฒนาเศรษฐกิจและหลังบรรจุด้วยการเติบโตทางเศรษฐกิจ การพัฒนาถือเป็น 'ดี(ระดับสูง) การศึกษาความยุติธรรมทางสังคม1454 Waghid เปลี่ยน' ในขอบเขตของระบบนิเวศเศรษฐกิจและทรงกลมของสังคมการเมืองและวัฒนธรรม(Chambers ใน Ngowi 2009, 260) มุมมองอื่น ๆ มีดังต่อไปนี้(1) ผู้หยั่งรู้อนาคต (ใน Ngowi 2009, 260) posits ว่าการพัฒนาทางเศรษฐกิจหมายถึงการสร้างเงื่อนไขที่จะตระหนักถึงศักยภาพของมนุษย์ลดความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและสร้างโอกาสในการจ้างงาน (2) Todaro (ใน Ngowi 2009, 260) มุมมองทางเศรษฐกิจการพัฒนานำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในโครงสร้างทางสังคมและระดับชาติสถาบันเร่งการเจริญเติบโตลดความไม่เท่าเทียมกันและการขจัดความยากจน (3) Zdeck (ใน Ngowi 2009, 261) มุมมองการพัฒนาเศรษฐกิจการสร้างงานและสินทรัพย์การสร้างบรรยากาศการลงทุนในชุมชนมีความสุขและให้การเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพและการบริการทางสังคมอยู่อาศัยที่ดี; และ (4), Ngowi (2009, 260) มุมมองการพัฒนาเศรษฐกิจเป็นกระบวนการแบบไดนามิกและของเหลวที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นในปัจจัยการผลิตและเทคนิคการผลิต สำหรับบทความในปัจจุบันความสนใจของผมอยู่ในทางเศรษฐกิจการพัฒนาเป็นกระบวนการของการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ของ PEO
การแปล กรุณารอสักครู่..
กรณี ( สูง ) การศึกษาเพื่อความเป็นธรรมในสังคม การพัฒนาอย่างยั่งยืน การพัฒนาเศรษฐกิจ และหุ้น
( สูง ) การศึกษาเพื่อความเป็นธรรมในสังคม คือ การพบมันเกี่ยวข้องกับทั้ง
ความจุ และหุ้นทางวัฒนธรรมของคน ( บุคคลและกลุ่ม ) ในการเพิ่มการตอบสนองของพวกเขา
ต้องการ ทะเลทราย และความเสมอภาค เข้าร่วมกับความต้องการของประชาชน ( s ) และทะเลทราย
( รางวัล ) และมีส่วนร่วมกับพวกเขาอย่างเท่าเทียมกันเป็น ถือว่าเป็นวิธีที่ยุติธรรมทางสังคม
สามารถรู้ ในวรรณคดี ผมได้ระบุสามกรณีสาขาใน
ซึ่งก่อให้เกิด ( สูง ) การศึกษาเพื่อความเป็นธรรมในสังคม ตามสายของต้องการ
ทะเลทรายและความเสมอภาคดูเหมือนบทบาทโดดเด่น กรณีเหล่านี้มีดังต่อไปนี้ :
SD , การพัฒนาเศรษฐกิจและหุ้นผมจะหารือเกี่ยวกับการก่อให้เกิดความยุติธรรมในสังคม
ในแต่ละกรณีดังกล่าว .
ประการแรก ประเด็นของการพัฒนาอย่างยั่งยืนในการศึกษา ( สูง ) เช่น ความยุติธรรมในสังคม
ได้โต้เถียงกันอย่างกว้างขวาง สำหรับ fien ( 2002 , 143 ) จะเห็นได้ว่า SD สามารถมีส่วนร่วมด้วย
ข้อมูลเพิ่มเติมความเข้าใจของหลักการ ของโลก
กฎบัตร ' –การป้องกันสิ่งแวดล้อม สิทธิมนุษยชน
( สูง ) การศึกษาเพื่อความเป็นธรรมในสังคม คือ การพบมันเกี่ยวข้องกับทั้ง
ความจุ และหุ้นทางวัฒนธรรมของคน ( บุคคลและกลุ่ม ) ในการเพิ่มการตอบสนองของพวกเขา
ต้องการ ทะเลทราย และความเสมอภาค เข้าร่วมกับความต้องการของประชาชน ( s ) และทะเลทราย
( รางวัล ) และมีส่วนร่วมกับพวกเขาอย่างเท่าเทียมกันเป็น ถือว่าเป็นวิธีที่ยุติธรรมทางสังคม
สามารถรู้ ในวรรณคดี ผมได้ระบุสามกรณีสาขาใน
ซึ่งก่อให้เกิด ( สูง ) การศึกษาเพื่อความเป็นธรรมในสังคม ตามสายของต้องการ
ทะเลทรายและความเสมอภาคดูเหมือนบทบาทโดดเด่น กรณีเหล่านี้มีดังต่อไปนี้ :
SD , การพัฒนาเศรษฐกิจและหุ้นผมจะหารือเกี่ยวกับการก่อให้เกิดความยุติธรรมในสังคม
ในแต่ละกรณีดังกล่าว .
ประการแรก ประเด็นของการพัฒนาอย่างยั่งยืนในการศึกษา ( สูง ) เช่น ความยุติธรรมในสังคม
ได้โต้เถียงกันอย่างกว้างขวาง สำหรับ fien ( 2002 , 143 ) จะเห็นได้ว่า SD สามารถมีส่วนร่วมด้วย
ข้อมูลเพิ่มเติมความเข้าใจของหลักการ ของโลก
กฎบัตร ' –การป้องกันสิ่งแวดล้อม สิทธิมนุษยชน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Kub my sweet love
- New Perspective
- Client close this agreement and do the n
- อีกอย่างหนึ่ง
- Such geographical identities and ‘the st
- Young adults moving to college need to c
- ชั่วโมง
- the figures also show that
- การจัดเก็บรายได้ และระเบียบวิธีการจัดเก็
- operational scripts
- ลาวมีสภาพอากาศที่เหมือนกับประเทศไทย
- permission
- ขับรถดีดีนะ
- Is
- ฉีดพ่น
- For use only by authorized representativ
- I like roller coaster
- what are you job
- Such geographical identities and ‘the st
- can we explain
- คิดจะคบกัน แต่พูดผิดหูหน่อยก็ฟาดงวง ฟาดง
- CMR DOCUMENT
- ฉีดพ่น
- It looks like Jacob has been bitten by t
