We begin our expedition with a feel

We begin our expedition with a feeling of being lost in an environment so large, but as soon as we understand that our heart, the natural road map we are all instilled with, is the key to our success, that feeling of being lost quickly transitions to the feeling of Transcendental bliss. As we depart on our journey that Mary Oliver invites us to take, it is not to long into it when we hear voices. However these voices are not the ones that we want to hear. “Mend my life! each voice cried”. As with any society, there are always people asking for help. There are always people in need of care, but this journey requires us to continue despite “their melancholy” calls for help.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเริ่มเดินทางของเรากับความรู้สึกของการสูญเสียในสภาพแวดล้อมขนาดใหญ่ดังนั้น แต่ทันทีที่เราเข้าใจว่า หัวใจของเรา แผนที่ถนนธรรมชาติที่เราทั้งหมด instilled กับ เป็นความสำเร็จของเรา ความรู้สึกของการหายไปอย่างรวดเร็วที่เปลี่ยนแปลงกับความรู้สึกของความสุขอัน เราออกเดินทางเดินทางที่ Mary Oliver เชิญเราใช้ไป จึงไม่ไปในระยะยาวเมื่อเราได้ยินเสียงด้วย อย่างไรก็ตาม เสียงเหล่านี้ไม่ได้อยู่ที่เราต้องการได้ยิน "ซ่อมชีวิต แต่ละเสียงร้องไห้" กับสังคมใด ๆ มีเสมอคนที่ขอความช่วยเหลือ มีคนต้องดูแลเสมอ แต่ต้องเดินทางเราต้องการแม้ มี "ของความเศร้าโศก" โทรขอความช่วยเหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเริ่มต้นการเดินทางของเรามีความรู้สึกของการสูญเสียในสภาพแวดล้อมที่มีขนาดใหญ่เพื่อ แต่ทันทีที่เราเข้าใจว่าหัวใจของเราแผนที่ถนนธรรมชาติเราจะปลูกฝังทั้งหมดที่มีเป็นกุญแจสำคัญสู่ความสำเร็จของเราความรู้สึกของการสูญเสียได้อย่างรวดเร็วเปลี่ยนที่ กับความรู้สึกของความสุขเยี่ยม ในฐานะที่เราออกไปในการเดินทางของเราว่าแมรี่โอลิเวอร์เชิญเราจะใช้มันเป็นไม่ได้ที่จะมีความยาวเป็นมันเมื่อเราได้ยินเสียง แต่เสียงเหล่านี้ไม่ได้คนที่เราต้องการที่จะได้ยิน "ซ่อมชีวิตของฉัน! เสียงแต่ละร้องไห้ " เช่นเดียวกับสังคมใด ๆ ที่มีผู้คนอยู่เสมอขอความช่วยเหลือ มีเสมอคนที่อยู่ในความต้องการของการดูแล แต่การเดินทางครั้งนี้เราต้องดำเนินต่อไปแม้จะเรียกว่า "ของพวกเขาเศร้าโศก" เพื่อขอความช่วยเหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเริ่มต้นการเดินทางของเรากับความรู้สึกของการสูญเสียในสภาพแวดล้อมขนาดใหญ่ดังนั้น แต่ทันทีที่เรารู้ว่าหัวใจของเรา เส้นทางแผนที่เราทั้งหมดให้กับ คือ คีย์เพื่อความสำเร็จของเรา ความรู้สึกของการสูญเสียได้อย่างรวดเร็วเปลี่ยนไปความรู้สึกของความสุขที่ยอดเยี่ยม . เราออกเดินทางในการเดินทางของเราที่แมรี่โอลิเวอร์ชวนเราไป มันไม่ยาวลงไป เมื่อเราได้ยินเสียง แต่เสียงเหล่านี้จะไม่สิ่งที่เราอยากได้ยิน " รักษาชีวิตของฉัน แต่ละเสียงร้องไห้ " กับสังคมใด ๆ มีคนมาขอความช่วยเหลือ มันมักจะมีคนที่ต้องการการดูแล แต่การเดินทางครั้งนี้ต้องใช้เราต่อแม้ " เรียกความเศร้าโศกของพวกเขา " ช่วย