The fat elder was holding up the ph

The fat elder was holding up the pheasant, but he was placing it too close to the fire, and his rotating speed was too slow. Roasting food with a naked fire was unlike grilling in a barbecue eatery. A barbecue eatery uses specialized grills that are easily lit. Its flame is uniform and most importantly, it is smokeless.

But for firewood, the fire is not uniform, and the smoke is thick. This smoke was the ash from the unburned wood, and would rise up with the flames, sticking onto the pheasant’s skin. So in a while, the pheasant in the old man’s hands were already burned black. It wasn’t overcooked, but was covered with a layer of ash. It not only affected the texture, but it would taste bitter.

Although the old man wiped oil every now and then, it was unable to change the situation of a layer of ash growing thicker. From the way the old man did it, it was clear it was a matter of time before it was overburned.

Using firewood to grill meat was a difficult job. Even a barbecue eatery’s experts might not be able to do it well, but the old man was even worse.

This was understandable, after all, what sort of position did this old man have? Time was precious, so he need not prepare food for himself.

His culinary skills were naturally nothing flattering, furthermore grilling meat with firewood was extremely difficult.

“This is practically the destruction of Heaven’s property!” As a glutton, eh, no, as a connoisseur who enjoys researching delicacies, Yi Yun could no longer endure.

As the pheasant was almost done roasting, the old man sprinkled various spices, and offered the blackened roasted pheasant to Lin Xintong.

Yi Yun felt that there was no spot one could get a bite in!

But it seemed like Lin Xintong did not mind. She said “Thank you master”, accepted the grilled pheasant and took small bites at it. Although her lips were pink and tiny, after eating such a roasted pheasant, her lips were colored black. This scene made Yi Yun’s lose all expression on his face.

It was a great offense against food culture.

The old man treasured his disciple, so the roasted pheasant was naturally left for her. As for Yi Yun, there was no doubt he would be last. But Yi Yun was still grateful. If this pheasant was sold, its price would be expensive, even someone like Lian Chengyu would not be able to afford it.

After he finished grilling one pheasant, the old man began grilling a second one.

As the first was given to Lin Xintong, the old man had grilled it with extra care, but since the second one was for himself, it looked even worse.

However, the old man was still very pleased with his work. After he finished grilling both pheasants, he took out a jug of wine from his ring. He began eating the roasted meat savorily and drinking his wine with pleasure. After finishing it, he had a look of enjoyment, and his white beard was curling with satisfaction.

He then had a sudden thought and looked at Yi Yun, saying lazily, “That’s for you. You can roast it for yourself. I won’t be serving.”

What the…

Yi Yun was speechless; although he did not expect the old man to roast a pheasant for him, but the old man had previously said, “Not many people have tasted my culinary skills!”

When Yi Yun heard those words, he believed that the old man would roast a pheasant for him, but from the looks of it, that was no longer the case!

Yi Yun wasn’t very confident about roasting it himself. Although he had done research on food, he was after all a modern man, he could easily cook a tender and crisp roasted chicken easily with a barbecue pit and smokeless coal.

But it was hard for him to do it with firewood. There was no way of blocking the ash from the firewood, and no matter how much he turned the pheasant, the ash would still end up on the pheasant meat.

“I say, do you have a wok?” Yi Yun asked extremely politely. As a glutton with principles, he was not willing to compromise no matter how hungry he was! This was the first time he had seen meat in two months, not to mention it was high grade meat!

“I do.” Saying that, the old man took out a pot from his ring.

Although the pot was made of an unknown material, it was well made and of appropriate size. Yi Yun was very satisfied.

Yi Yun began to busy himself. He began identifying the spices the old man had taken out. He was surprised at the complete assortment of spices and oil, sauces and salt. There were even some plant spice that resembled green onions and parsley.

“That wine, can I borrow it?”, asked Yi Yun again.

“Eh?” Wine? You want to drink two cups with old me?” smiled the old man as he passed the wine to Yi Yun after recovering from a momentary shock. This kid actually appreciated wine?

Although he was stingy, but he was eager to make alcohol buddies as only then was there meaning in drinking.

Although he didn’t like the kid in front of him, Yi Yun was better than nothing. After all, Lin Xintong did not drink alcohol, so he had been drinking alone for one whole year.

“Ma

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The fat elder was holding up the pheasant, but he was placing it too close to the fire, and his rotating speed was too slow. Roasting food with a naked fire was unlike grilling in a barbecue eatery. A barbecue eatery uses specialized grills that are easily lit. Its flame is uniform and most importantly, it is smokeless.But for firewood, the fire is not uniform, and the smoke is thick. This smoke was the ash from the unburned wood, and would rise up with the flames, sticking onto the pheasant’s skin. So in a while, the pheasant in the old man’s hands were already burned black. It wasn’t overcooked, but was covered with a layer of ash. It not only affected the texture, but it would taste bitter.Although the old man wiped oil every now and then, it was unable to change the situation of a layer of ash growing thicker. From the way the old man did it, it was clear it was a matter of time before it was overburned.Using firewood to grill meat was a difficult job. Even a barbecue eatery’s experts might not be able to do it well, but the old man was even worse.This was understandable, after all, what sort of position did this old man have? Time was precious, so he need not prepare food for himself.His culinary skills were naturally nothing flattering, furthermore grilling meat with firewood was extremely difficult.“This is practically the destruction of Heaven’s property!” As a glutton, eh, no, as a connoisseur who enjoys researching delicacies, Yi Yun could no longer endure.As the pheasant was almost done roasting, the old man sprinkled various spices, and offered the blackened roasted pheasant to Lin Xintong.Yi Yun felt that there was no spot one could get a bite in!But it seemed like Lin Xintong did not mind. She said “Thank you master”, accepted the grilled pheasant and took small bites at it. Although her lips were pink and tiny, after eating such a roasted pheasant, her lips were colored black. This scene made Yi Yun’s lose all expression on his face.It was a great offense against food culture.The old man treasured his disciple, so the roasted pheasant was naturally left for her. As for Yi Yun, there was no doubt he would be last. But Yi Yun was still grateful. If this pheasant was sold, its price would be expensive, even someone like Lian Chengyu would not be able to afford it.After he finished grilling one pheasant, the old man began grilling a second one.As the first was given to Lin Xintong, the old man had grilled it with extra care, but since the second one was for himself, it looked even worse.However, the old man was still very pleased with his work. After he finished grilling both pheasants, he took out a jug of wine from his ring. He began eating the roasted meat savorily and drinking his wine with pleasure. After finishing it, he had a look of enjoyment, and his white beard was curling with satisfaction.He then had a sudden thought and looked at Yi Yun, saying lazily, “That’s for you. You can roast it for yourself. I won’t be serving.”What the…Yi Yun was speechless; although he did not expect the old man to roast a pheasant for him, but the old man had previously said, “Not many people have tasted my culinary skills!”When Yi Yun heard those words, he believed that the old man would roast a pheasant for him, but from the looks of it, that was no longer the case!Yi Yun wasn’t very confident about roasting it himself. Although he had done research on food, he was after all a modern man, he could easily cook a tender and crisp roasted chicken easily with a barbecue pit and smokeless coal.But it was hard for him to do it with firewood. There was no way of blocking the ash from the firewood, and no matter how much he turned the pheasant, the ash would still end up on the pheasant meat.“I say, do you have a wok?” Yi Yun asked extremely politely. As a glutton with principles, he was not willing to compromise no matter how hungry he was! This was the first time he had seen meat in two months, not to mention it was high grade meat!“I do.” Saying that, the old man took out a pot from his ring.Although the pot was made of an unknown material, it was well made and of appropriate size. Yi Yun was very satisfied.Yi Yun began to busy himself. He began identifying the spices the old man had taken out. He was surprised at the complete assortment of spices and oil, sauces and salt. There were even some plant spice that resembled green onions and parsley."ว่า ไวน์ ฉันสามารถกู้เงินได้" ถามยียุนอีก"ใช่มั้ย" ไวน์ คุณต้องการดื่มแบบสองถ้วยเก่า "ยิ้มคนเก่าเขาส่งไวน์ไปยียุนหลังจากตกใจชั่วขณะ เด็กคนนี้จริง ๆ นิยมไวน์แม้ว่าเขาได้ตระหนี่ถี่เหนียว แต่เขาก็อยากให้เพื่อนแอลกอฮอล์เป็นนั้น มี ความหมายในแม้ว่าเขาไม่ชอบเด็กหน้าเขา ยียุนถูกดีกว่าอะไร หลังจากที่ทุก หลินซินตงได้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เพื่อให้เขาได้รับการดื่มคนเดียวทั้งปี"Ma

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พี่ไขมันถูกจับขึ้นไก่ฟ้า แต่เขาก็ถูกวางไว้ใกล้เกินไปไฟและความเร็วในการหมุนของเขาก็ช้าเกินไป ย่างอาหารด้วยไฟเปลือยกายก็แตกต่างจากการย่างในร้านบาร์บีคิว ภัตตาคารบาร์บีคิวใช้เตาเฉพาะที่สว่างได้อย่างง่ายดาย เปลวไฟของมันคือเครื่องแบบและที่สำคัญที่สุดก็คือไร้ควัน. แต่สำหรับฟืนไฟก็ไม่เหมือนกันและควันหนา ควันนี้เป็นเถ้าถ่านจากไม้เผาไหม้และจะลุกขึ้นด้วยเปลวไฟติดลงบนผิวของไก่ฟ้า ดังนั้นในขณะที่ไก่ฟ้าในมือของชายชราถูกไฟไหม้แล้วสีดำ มันก็ไม่สุกเกินไป แต่ถูกปกคลุมด้วยชั้นของเถ้า มันไม่เพียง แต่ได้รับผลกระทบพื้นผิว แต่มันจะรสขม. แม้ว่าชายชราเช็ดน้ำมันทุกขณะนี้แล้วมันก็ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนสถานการณ์ของชั้นของเถ้าที่เติบโตหนา จากวิธีที่คนเก่าไม่ได้มันก็ชัดเจนว่ามันเป็นเรื่องของเวลาก่อนที่จะถูก overburned ได้. ใช้ฟืนลงไปในเนื้อย่างเป็นงานที่ยาก แม้ผู้เชี่ยวชาญภัตตาคารบาร์บีคิวของอาจจะไม่สามารถที่จะทำมันได้ดี แต่คนเก่าได้แม้แต่เลว. นี้เป็นที่เข้าใจหลังจากที่ทุกสิ่งที่ประเภทของตำแหน่งไม่ชายชรานี้ได้? เวลาอันมีค่าของเขาจึงไม่จำเป็นต้องจัดเตรียมอาหารสำหรับตัวเอง. ทักษะการทำอาหารของเขาเป็นธรรมชาติไม่มีอะไรที่ประจบ, เนื้อสัตว์นอกจากย่างด้วยฟืนเป็นเรื่องยากมาก. "นี่เป็นจริงทำลายทรัพย์สินสวรรค์ของ!" ในฐานะที่เป็นคนตะกละใช่มั้ยไม่เป็น นักเลงที่ชอบค้นคว้าอร่อยยี่หยุนไม่สามารถทน. ในฐานะที่เป็นไก่ฟ้าได้ทำเกือบคั่วชายชราโรยเครื่องเทศต่างๆและเสนอขายไก่ฟ้าคั่วดำคล้ำหลิน Xintong. ยี่ Yun รู้สึกว่ามีจุดหนึ่งอาจไม่ได้รับการ กัดใน! แต่มันดูเหมือนว่าหลิน Xintong ไม่ได้ใจ เธอกล่าวว่า "ขอบคุณต้นแบบ" ได้รับการยอมรับไก่ฟ้าย่างและเอากัดเล็ก ๆ ที่มัน แม้ว่าริมฝีปากของเธอเป็นสีชมพูและเล็ก ๆ หลังจากรับประทานอาหารเช่นไก่ฟ้าคั่วริมฝีปากของเธอถูกสีดำ ฉากนี้ทำยี่หยุนของเสียทั้งหมดแสดงออกบนใบหน้าของเขา. มันเป็นความผิดที่ดีกับวัฒนธรรมอาหาร. ชายชราที่รักลูกศิษย์ของเขาดังนั้นไก่ฟ้าคั่วถูกทิ้งไว้ตามธรรมชาติสำหรับเธอ ในฐานะที่เป็นยี่หยุนมีข้อสงสัยใด ๆ เขาจะเป็นครั้งสุดท้าย แต่ยี่หยุนก็ยังรู้สึกขอบคุณ หากไก่ฟ้านี้ถูกขายราคาของมันจะมีราคาแพงแม้คนที่ชอบเหลียน Chengyu จะไม่สามารถที่จะจ่ายได้. หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการย่างหนึ่งไก่ฟ้าชายชราเริ่มย่างอีกคนหนึ่ง. เป็นครั้งแรกที่ถูกมอบให้กับหลิน Xintong, ชายชราได้ย่างด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ แต่เนื่องจากคนที่สองเป็นของตัวเองมันก็จะแย่. แต่ชายชราก็ยังคงยินดีมากกับการทำงานของเขา หลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการย่างทั้งไก่ฟ้าเขาก็เอาเหยือกไวน์จากแหวน เขาเริ่มกินเนื้อย่าง savorily และดื่มน้ำองุ่นของเขามีความสุข หลังจากเสร็จสิ้นการว่าเขามีรูปลักษณ์ของความบันเทิงและเคราสีขาวของเขาได้รับการดัดผมด้วยความพึงพอใจ. จากนั้นเขาก็มีความคิดอย่างฉับพลันและมองไปที่ยี่ยุนบอกว่าขี้เกียจ "นั่นคือสำหรับคุณ คุณสามารถย่างด้วยตัวคุณเอง ฉันจะไม่ให้บริการ ". อะไร ... Yi หยุนก็พูด; แม้ว่าเขาจะไม่ได้คาดหวังว่าชายชราย่างไก่ฟ้าสำหรับเขา แต่ชายชราเคยกล่าวว่า "หลายคนไม่ได้ลิ้มรสทักษะการทำอาหารของฉัน!" เมื่อยี่ Yun ได้ยินคำพูดเหล่านั้นเขาเชื่อว่าชายชราจะย่าง ไก่ฟ้าสำหรับเขา แต่จากรูปลักษณ์ของมันที่ไม่ได้เป็นกรณี! ยี่หยุนไม่ได้มีความมั่นใจมากเกี่ยวกับการคั่วมันเอง แม้ว่าเขาจะได้ทำวิจัยเกี่ยวกับอาหารที่เขาเป็นหลังจากที่ทุกคนสมัยใหม่เขาได้อย่างง่ายดายสามารถปรุงอาหารซื้อและกรอบไก่ย่างได้อย่างง่ายดายด้วยหลุมบาร์บีคิวและถ่านหินไร้ควัน. แต่มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะทำมันด้วยฟืน มีวิธีการปิดกั้นจากเถ้าถ่านฟืนไม่เป็นและไม่ว่าเท่าไหร่ที่เขาหันไก่ฟ้าเถ้ายังจะจบลงบนเนื้อไก่ฟ้า. "ผมบอกว่าคุณมีกระทะ?" ยุนยี่ถามอย่างสุภาพมาก ในฐานะที่เป็นคนตะกละหลักการที่เขาไม่เต็มใจที่จะประนีประนอมไม่ว่าหิวเขาเป็น! นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นเนื้อในสองเดือนไม่พูดถึงมันเป็นเนื้อเกรดสูง! "ฉันทำ." บอกว่าคนเก่าเอาหม้อจากแหวนของเขา. แม้ว่าหม้อที่ทำจากวัสดุที่ไม่รู้จัก มันก็ทำดีและมีขนาดที่เหมาะสม ยี่หยุนเป็นที่น่าพอใจมาก. ยี่หยุนเริ่มที่จะยุ่งกับตัวเอง เขาเริ่มระบุเครื่องเทศชายชราได้นำออกมา เขารู้สึกประหลาดใจที่หลากหลายที่สมบูรณ์ของเครื่องเทศและน้ำมัน, ซอสปรุงรสและเกลือ มีแม้กระทั่งบางเครื่องเทศพืชที่คล้ายหัวหอมสีเขียวและผักชีฝรั่ง. "ไวน์ที่ผมสามารถยืมได้หรือไม่" ถาม Yi หยุนอีกครั้ง. "ใช่มั้ย?" ไวน์? คุณต้องการที่จะดื่มสองถ้วยเก่ากับผมได้ไหม "ยิ้มชายชราในขณะที่เขาผ่านไวน์ที่จะ Yi Yun หลังจากฟื้นตัวจากการช็อตชั่วขณะ เด็กคนนี้ชื่นชมจริงไวน์แม้ว่าเขาจะเป็นตระหนี่ แต่เขาก็กระตือรือร้นที่จะทำให้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นเพื่อนเท่านั้นแล้วก็มีความหมายในการดื่ม. แม้ว่าเขาจะไม่ชอบเด็กในด้านหน้าของเขายี่หยุนก็ยังดีกว่าไม่มีอะไร หลังจากที่ทุกหลิน Xintong ไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพื่อให้เขาได้รับการดื่มเพียงอย่างเดียวสำหรับทั้งปีหนึ่ง. "มะ