prevalenceof COPD varies across cou

prevalence
of COPD varies across countries and is associated with the prevalence of tobacco smoking, which is the
most common risk factor for the development of COPD. COPD is associated with dyspnea, chronic cough and
sputum production [2]. Living with COPD means a consistent struggle against dyspnea [3] [4] feelings of anxiety,
fear [4] [5] and an overwhelming fatigue [4] [6]. The daily life deals with avoiding activities leading to a
troublesome breathlessness [7] and striving for an adjustment to limitations in daily life caused by breathlessness
[8]. Experiences of not being met with understanding [7] and feelings of physical, social [7] [9] and existential
isolation [9] have also been described.
COPD is characterized by progressive and chronic airway inflammation as a response to inhaled tobacco
smoke and other harmful particles. The inflammation leads to pathological changes of the small airways and the
parenchyma, which causes airflow limitation. Smoking cessation is the most important part of the treatment because
it has the strongest impact on the disease progression. Pharmacological treatment is used to reduce symptoms
and frequencies and severity of exacerbations and to improve health status and exercise tolerance. Non
pharmacological treatment options as pulmonary rehabilitation are used to reduce symptoms and to improve
quality of life for instance [2]. Long-Term Administration of Oxygen of at least 15 hours a day has proven to increase
survival in individuals with severe COPD who develop respiratory failure with severe chronic hypoxemia
[10] [11]. However, living with LTOT could be associated with feelings of being restricted in everyday life both
due to the oxygen equipment but also due to the dependence on oxygen many hours a day [12]. Ek and colleagues
found that individuals living with advanced COPD and LTOT experienced their everyday life as a
struggle to retain their living space and experiences of being restricted [13]. Despite the restrictions following
the oxygen treatment, LTOT in individuals with COPD could have a positive impact on health-related quality of
life [14].
Self-care is essential in order to manage in everyday life when living with a chronic illness and could be
viewed as a process involving behaviors that are used to maintain illness stability as well as both physical and
emotional stability and to promote well-being. Self-care can reflect recommendations from health care professionals
as for instance a prescribed treatment [15]. Self-care also entails those activities that individuals initiate
and perform on their own behalf in order to maintain well-being [16]. Supporting individuals with COPD with
their self-care management has a positive impact on health-related quality of life, improves dyspnea and decreases
hospital admissions [17]. It has been suggested that increased knowledge about how individuals with
COPD make sense of their illness could be useful in refining self-care management [18]. However, few studies
have addressed self-care strategies in individuals living with both COPD and LTOT. It could be hypothesized
that increased awareness of individuals’ experiences of living with COPD and LTOT and their self-care strategies
could be useful in efforts to refining self-care management for this group. Thus, the aim of this study was to
explore experiences and self-care strategies in patients living with both COPD and LTOT.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความชุกของ COPD ไปจนทั่วทั้งประเทศ และเกี่ยวข้องกับความชุกของการสูบบุหรี่ ซึ่งเป็นการปัจจัยเสี่ยงที่พบมากที่สุดสำหรับการพัฒนาของ COPD COPD เกี่ยวข้องกับ dyspnea ไอเรื้อรัง และเสมหะ [2] ชีวิตป่วยด้วยหมายถึง การต่อสู้ที่สอดคล้องกับ dyspnea [3] [4] ความรู้สึกของความวิตกกังวลกลัว [4] [5] และการครอบงำความล้า [4] [6] ชีวิตประจำวันเกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยงกิจกรรมที่นำไปสู่การความไม่หายใจลำบาก [7] และความมุ่งมั่นเพื่อการปรับปรุงข้อจำกัดในชีวิตประจำวันที่เกิดจากความไม่หายใจ[8] ประสบการณ์ไม่ได้พบกันด้วยความเข้าใจ [7] และความรู้สึกทางกายภาพ สังคม [7] [9] และอัตถิภาวนิยมแยก [9] นอกจากนี้ยังได้รับการอธิบายCOPD เป็นลักษณะการอักเสบทางเดินหายใจเรื้อรัง และก้าวหน้าเป็นการตอบสนองกับยาสูบดมควันและอนุภาคที่เป็นอันตรายอื่น ๆ การอักเสบนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยาของแอร์ขนาดเล็กและถุงลม ซึ่งทำให้ข้อจำกัดการไหลของอากาศ การหยุดบุหรี่เป็นส่วนสำคัญสุดของการรักษาเนื่องจากมีผลกระทบที่แข็งแกร่งในการดำเนินของโรค ใช้การรักษาทางเภสัชวิทยาเพื่อลดอาการและความถี่และความรุนแรงกำเริบของโรค และเพื่อปรับปรุงสถานะสุขภาพ และออกกำลังกายความอดทน ไม่ใช่ใช้ตัวเลือกการรักษาทางเภสัชวิทยาเป็นการฟื้นฟูสมรรถภาพปอด เพื่อลดอาการ และ การปรับปรุงคุณภาพชีวิตของอินสแตนซ์ [2] ระยะยาวการดูแลของออกซิเจนน้อยกว่า 15 ชั่วโมงต่อวันได้พิสูจน์เพิ่มsurvival in individuals with severe COPD who develop respiratory failure with severe chronic hypoxemia[10] [11]. However, living with LTOT could be associated with feelings of being restricted in everyday life bothdue to the oxygen equipment but also due to the dependence on oxygen many hours a day [12]. Ek and colleaguesfound that individuals living with advanced COPD and LTOT experienced their everyday life as astruggle to retain their living space and experiences of being restricted [13]. Despite the restrictions followingthe oxygen treatment, LTOT in individuals with COPD could have a positive impact on health-related quality oflife [14].Self-care is essential in order to manage in everyday life when living with a chronic illness and could beviewed as a process involving behaviors that are used to maintain illness stability as well as both physical andemotional stability and to promote well-being. Self-care can reflect recommendations from health care professionalsas for instance a prescribed treatment [15]. Self-care also entails those activities that individuals initiateand perform on their own behalf in order to maintain well-being [16]. Supporting individuals with COPD withtheir self-care management has a positive impact on health-related quality of life, improves dyspnea and decreaseshospital admissions [17]. It has been suggested that increased knowledge about how individuals withCOPD make sense of their illness could be useful in refining self-care management [18]. However, few studieshave addressed self-care strategies in individuals living with both COPD and LTOT. It could be hypothesizedthat increased awareness of individuals’ experiences of living with COPD and LTOT and their self-care strategiescould be useful in efforts to refining self-care management for this group. Thus, the aim of this study was toexplore experiences and self-care strategies in patients living with both COPD and LTOT.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความชุก
ของปอดอุดกั้นเรื้อรังแตกต่างกันไปทั่วประเทศและมีความเกี่ยวข้องกับความชุกของการสูบบุหรี่ยาสูบซึ่งเป็น
ปัจจัยเสี่ยงที่พบมากที่สุดสำหรับการพัฒนาของปอดอุดกั้นเรื้อรัง ปอดอุดกั้นเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับอาการหายใจลำบากไอเรื้อรังและ
การผลิตเสมหะ [2] ที่อาศัยอยู่กับปอดอุดกั้นเรื้อรังหมายถึงการต่อสู้ที่สอดคล้องกับอาการหายใจลำบาก [3] [4] ความรู้สึกของความวิตกกังวล
ความกลัว [4] [5] และความเมื่อยล้าที่ครอบงำ [4] [6] ข้อเสนอในชีวิตประจำวันที่มีกิจกรรมการหลีกเลี่ยงนำไปสู่การ
หายใจลำบาก [7] และมุ่งมั่นในการปรับข้อ จำกัด ในชีวิตประจำวันที่เกิดจากการหายใจ
[8] ประสบการณ์ที่ไม่ถูกพบด้วยความเข้าใจ [7] และความรู้สึกของร่างกายสังคม [7] [9] และอัตถิภาวนิยม
แยก [9] ยังได้รับการอธิบาย
ปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นลักษณะก้าวหน้าและอักเสบเรื้อรังทางเดินหายใจเป็นคำตอบที่ยาสูบสูดดม
ควันและอนุภาคที่เป็นอันตรายอื่น ๆ เกิดการอักเสบนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพของสายการบินขนาดเล็กและ
เนื้อเยื่อซึ่งทำให้เกิดข้อ จำกัด การไหลของอากาศ เลิกสูบบุหรี่เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของการรักษาเพราะ
มันมีผลกระทบที่แข็งแกร่งต่อการดำเนินโรค การรักษาทางเภสัชวิทยาที่ใช้ในการลดอาการ
และความถี่และความรุนแรงของการกำเริบและเพื่อปรับปรุงสถานะสุขภาพและการออกกำลังกายความอดทน ไม่ใช่
ตัวเลือกการรักษาทางเภสัชวิทยาฟื้นฟูสมรรถภาพปอดจะใช้ในการลดอาการและเพื่อปรับปรุง
คุณภาพชีวิตของอินสแตนซ์ [2] ในระยะยาวการบริหารงานของออกซิเจนอย่างน้อย 15 ชั่วโมงต่อวันได้รับการพิสูจน์เพื่อเพิ่ม
ความอยู่รอดในบุคคลที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังรุนแรงที่พัฒนาหายใจล้มเหลวกับ hypoxemia รุนแรงเรื้อรัง
[10] [11] แต่อาศัยอยู่กับ LTOT อาจจะเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของการถูก จำกัด ในชีวิตประจำวันทั้ง
เนื่องจากอุปกรณ์ออกซิเจน แต่ยังเกิดจากการพึ่งพาออกซิเจนชั่วโมงหลายวัน [12] เอกและเพื่อนร่วมงาน
พบว่าผู้ที่อาศัยอยู่กับปอดอุดกั้นเรื้อรังขั้นสูงและ LTOT ประสบการณ์ชีวิตประจำวันของพวกเขาเป็น
ต่อสู้เพื่อรักษาพื้นที่อยู่อาศัยของพวกเขาและประสบการณ์ของผู้ถูก จำกัด [13] แม้จะมีข้อ จำกัด ดังต่อไปนี้
การรักษาออกซิเจน LTOT ในบุคคลที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังอาจมีผลกระทบในเชิงบวกต่อคุณภาพที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพของ
ชีวิต [14]
การดูแลตนเองเป็นสิ่งสำคัญในการจัดการในชีวิตประจำวันเมื่อมีชีวิตอยู่กับการเจ็บป่วยเรื้อรังและอาจจะ
มองว่าเป็นกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมที่จะใช้ในการรักษาเสถียรภาพการเจ็บป่วยเช่นเดียวกับทั้งทางกายภาพและ
ความมั่นคงทางอารมณ์และเพื่อส่งเสริมความเป็นอยู่ การดูแลตนเองสามารถสะท้อนให้เห็นถึงคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ
สำหรับกรณีการรักษาที่กำหนด [15] การดูแลตนเองนอกจากนี้ยังส่งผลกิจกรรมเหล่านั้นว่าบุคคลที่เริ่มต้น
และดำเนินการในนามของตัวเองเพื่อรักษาความเป็นอยู่ที่ดี [16] สนับสนุนบุคคลที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มี
การจัดการดูแลตนเองของพวกเขามีผลกระทบในเชิงบวกต่อคุณภาพที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพของชีวิตช่วยเพิ่มการหายใจลำบากและลดลง
รับสมัครโรงพยาบาล [17] มันได้รับการแนะนำว่ามีความรู้เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับวิธีการบุคคลที่มี
ปอดอุดกั้นเรื้อรังทำให้ความรู้สึกของเจ็บป่วยของพวกเขาอาจจะมีประโยชน์ในการบริหารจัดการการกลั่นการดูแลตนเอง [18] อย่างไรก็ตามการศึกษาไม่กี่
มี addressed กลยุทธ์การดูแลตนเองในบุคคลที่อาศัยอยู่กับทั้งปอดอุดกั้นเรื้อรังและ LTOT มันอาจจะตั้งสมมติฐาน
ว่าเพิ่มความตระหนักของประสบการณ์ของแต่ละบุคคลของที่อยู่อาศัยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังและ LTOT และกลยุทธ์การดูแลตนเองของพวกเขา
อาจจะมีประโยชน์ในความพยายามที่จะจัดการดูแลตนเองการกลั่นสำหรับกลุ่มนี้ ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการ
สำรวจประสบการณ์และกลยุทธ์การดูแลตนเองในผู้ป่วยที่อาศัยอยู่กับทั้งปอดอุดกั้นเรื้อรังและ LTOT