A possible limitation of the presen

A possible limitation of the present study is the fact
that only 52% of the initially invited patients participated.
We cannot exclude the possibility that the most
distressed patients were more likely to participate,which might skew the results. However, this is an explorative
study aiming to investigate illness perceptions
in patients after long-term remission of acromegaly. We
believe that the present results give a good first overview
of how patients perceive acromegaly. Another limitation
might be the fact that the reference samples differ
in age distribution. To date, it is unclear whether illness
perceptions change with age. Although several determinants
theoretically could contribute to our observations
in these patients, a detailed analysis of each of
these factors is not reliable considering the relatively
small group of acromegaly patients. Future studies examining
the differences in illness perceptions between
patients with various (endocrine) disorders in larger
samples should consider correcting for possible confounders
like age.
In summary, in patients with long-term remission of
acromegaly, illness perceptions are affected and correlate
strongly with impaired QoL. Patients reported more negative
illness perceptions than patients with acute illness,
but more positive illness perceptions than patients with
chronic diseases. We propose that a targeted self-management
intervention might help in improving ineffective coping
strategies and affected illness perceptions and thereby
improve QoL, at least in part, in patients with long-term
remission of acromegaly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อจำกัดเป็นไปได้ของการศึกษาคือ ความจริงว่า เพียง 52% ของผู้ป่วยเริ่มได้รับเชิญเข้าร่วมเราไม่สามารถแยกความเป็นไปได้ที่มากที่สุดผู้ป่วยที่เป็นทุกข์มีโอกาสเข้าร่วม ซึ่งอาจเอียงผล อย่างไรก็ตาม นี้เป็นที่ explorativeศึกษาการตรวจสอบการรับรู้การเจ็บป่วยในผู้ป่วยหลังจากปลดระยะยาวของ acromegaly เราเชื่อว่า ปัจจุบันผลให้ภาพรวมครั้งแรกของวิธีผู้ป่วยรู้สึก acromegaly ข้อจำกัดอื่นอาจจะจริงที่ว่า ตัวอย่างอ้างอิงแตกต่างกันในการกระจายอายุ วัน เป็นที่ชัดเจนว่าเจ็บป่วยรับรู้เปลี่ยนแปลงตามอายุ แม้ว่าหลายดีเทอร์มิแนนต์ในทางทฤษฎีสามารถนำไปสู่ข้อสังเกตของเราในผู้ป่วยเหล่านี้ การวิเคราะห์รายละเอียดของแต่ละปัจจัยเหล่านี้จะไม่พิจารณาความน่าเชื่อถือค่อนข้างกลุ่มเล็ก ๆ ของผู้ป่วย acromegaly ตรวจสอบการศึกษาในอนาคตความแตกต่างในการรับรู้การเจ็บป่วยระหว่างผู้ป่วยที่ มีความผิดปกติ (ต่อม) ต่าง ๆ ในขนาดใหญ่ตัวอย่างควรพิจารณาแก้ไขสำหรับ confounders เป็นไปได้เช่นอายุโดยสรุป ในผู้ป่วยระยะยาวปลดของacromegaly เจ็บป่วยได้รับผลกระทบ และความสัมพันธ์ขอด้วยบกพร่อง QoL ผู้ป่วยรายงานลบรับรู้การเจ็บป่วยมากกว่าผู้ป่วยที่มีโรคเฉียบพลันแต่รับรู้การเจ็บป่วยขึ้นกว่าผู้ป่วยที่มีโรคเรื้อรัง เรานำเสนอที่การจัดการด้วยตนเองเป็นเป้าหมายแทรกแซงอาจช่วยในการปรับปรุงประสิทธิภาพรับมือกลยุทธ์และการรับรู้การเจ็บป่วยที่ได้รับผลกระทบ และผลปรับปรุง QoL น้อย ส่วนในผู้ป่วยระยะยาวปลดของ acromegaly

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด ที่เป็นไปได้ของการศึกษาครั้งนี้คือความจริงที่
ว่ามีเพียง 52% ของผู้ป่วยที่ได้รับเชิญเข้าร่วมครั้งแรก.
เราไม่สามารถแยกความเป็นไปได้ว่าส่วนใหญ่
ผู้ป่วยที่มีความสุขมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมซึ่งอาจบิดเบือนผล แต่นี้คือการสำรวจตรวจ
การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบการรับรู้การเจ็บป่วย
ในผู้ป่วยหลังการให้อภัยในระยะยาวของ acromegaly เรา
เชื่อว่าผลการปัจจุบันให้ภาพรวมแรกที่ดี
ของวิธีการที่ผู้ป่วยรับรู้ acromegaly ข้อ จำกัด อีกประการหนึ่ง
อาจจะเป็นความจริงที่ว่าตัวอย่างอ้างอิงแตกต่างกัน
ในการกระจายอายุ ในวันที่ยังไม่ชัดเจนว่าการเจ็บป่วย
การรับรู้การเปลี่ยนแปลงกับอายุ แม้หลายปัจจัย
ในทางทฤษฎีอาจนำไปสู่การสังเกตของเรา
ในผู้ป่วยเหล่านี้การวิเคราะห์รายละเอียดของแต่ละ
ปัจจัยเหล่านี้ไม่น่าเชื่อถือพิจารณาค่อนข้าง
กลุ่มเล็ก ๆ ของผู้ป่วย acromegaly การศึกษาในอนาคตการตรวจสอบ
ความแตกต่างในการรับรู้การเจ็บป่วยระหว่าง
ผู้ป่วยที่มีต่างๆ (ต่อมไร้ท่อ) ความผิดปกติในขนาดใหญ่
ตัวอย่างควรพิจารณาการแก้ไขเกี่ยวกับตัวแปรที่เป็นไปได้
เช่นอายุ.
โดยสรุปในผู้ป่วยที่มีการให้อภัยในระยะยาวของ
acromegaly การรับรู้การเจ็บป่วยได้รับผลกระทบและมีความสัมพันธ์
อย่างมากกับความบกพร่อง คุณภาพชีวิต ผู้ป่วยที่รายงานเชิงลบมากขึ้น
การรับรู้การเจ็บป่วยกว่าผู้ป่วยที่มีความเจ็บป่วยเฉียบพลัน
แต่การรับรู้การเจ็บป่วยในเชิงบวกมากกว่าผู้ป่วยที่มี
โรคเรื้อรัง เราเสนอว่าการจัดการตนเองที่กำหนดเป้าหมาย
การแทรกแซงอาจช่วยในการปรับปรุงการเผชิญปัญหาไม่ได้ผล
กลยุทธ์และการรับรู้การเจ็บป่วยได้รับผลกระทบและจึง
ปรับปรุงคุณภาพชีวิตอย่างน้อยในส่วนในผู้ป่วยที่มีระยะยาว
การปลด acromegaly

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อจำกัดที่เป็นไปได้การศึกษา ปัจจุบันคือความจริงที่เพียง 52 % ของผู้ป่วยเริ่มเชิญร่วมเราไม่สามารถแยกความเป็นไปได้ที่มากที่สุดผู้ป่วยทุกข์มีแนวโน้มที่จะเข้าร่วม ซึ่งอาจจะทำให้ผล แต่นี้เป็น ใกล้วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้ความเจ็บป่วยในผู้ป่วยหลังจากระยะยาวของการให้อภัยของระบบทางเดินอาหาร . เราเชื่อว่าผลให้ภาพรวมที่ดีวิธีผู้ป่วยรับรู้ระบบทางเดินอาหาร . อีกข้ออาจจะจริงที่ว่าอ้างอิงตัวอย่างแตกต่างกันในการกระจายอายุ ปัจจุบันยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่าป่วยการรับรู้การเปลี่ยนแปลงตามอายุ แม้ว่าหลายปัจจัยทุกคนสามารถมีส่วนร่วมในการสังเกตของเราในผู้ป่วยเหล่านี้ การวิเคราะห์รายละเอียดของแต่ละคนปัจจัยเหล่านี้ไม่ได้พิจารณาที่ค่อนข้างเชื่อถือได้กลุ่มเล็ก ๆของผู้ป่วยอะโครเมกาลี . อนาคตการศึกษาตรวจสอบความแตกต่างระหว่างการเจ็บป่วยอีกผู้ป่วยต่างๆ ( ต่อมไร้ท่อ ) ความผิดปกติในขนาดใหญ่ตัวอย่างควรพิจารณาการแก้ไขสำหรับตัววัดที่เป็นไปได้เช่น อายุโดยสรุป ผู้ป่วยระยะยาวของพระองค์ระบบทางเดินอาหาร โรคการรับรู้จะได้รับผลกระทบ และความสัมพันธ์บกพร่องอย่างยิ่งกับคุณภาพชีวิต . ผู้ป่วยรายงานเชิงลบมากขึ้นการรับรู้การเจ็บป่วยมากกว่าผู้ป่วยเจ็บป่วยเฉียบพลันแต่บวกมากขึ้นกว่าผู้ป่วยที่เจ็บป่วยอีกโรค เรื้อรัง เราเสนอว่าเป็นเป้าหมายของตนเองการแทรกแซงอาจช่วยในการปรับปรุงประสิทธิภาพการจัดการกลยุทธ์และผลกระทบต่อความเจ็บป่วย และจึงปรับปรุงคุณภาพชีวิตของ , อย่างน้อยในส่วนหนึ่ง ในผู้ป่วยระยะยาวการให้อภัยของระบบทางเดินอาหาร .