Social constructivist modelsIn cont

Social constructivist models
In contrast to the individualism often reflected in theories of freedom-based learning, many educators argue that learning is a social endeavor, requiring meaningful interaction between and among persons within an environment that deliberately encourages collaboration, inquiry, and creative problem solving. For educators holding this view, knowledge is neither entirely objective (out in the world) nor entirely subjective (relevant only to the individual’s interests); rather, it is dynamically constructed through the relationship between and among persons and their social and physical environment.
This understanding embraces ideas that John Dewey and his followers, and developmental psychologists such as Jean Piaget and Lev Vygotsky, expressed early in the twentieth century and has since been developed further by numerous other theorists and educators, for example those who practice approaches such as “cooperative learning” and “whole language” instruction.
The broad term “progressive education” often refers to schools or teaching methods based in this tradition (though it also means other things). Although these ideas have influenced many alternative educators and independent schools, they are also commonly practiced by progressive public school educators. Perhaps the most complete and explicit example of this orientation is the model of early childhood education developed in the city of Reggio Emilia, Italy. The Reggio schools have inspired thousands of educators around the world with their emphasis on young children’s innate creative abilities and the importance of developing a collaborative and supportive learning community. These schools encourage children to engage in extensive projects that reflect their interests, and the teachers help them to work together and find meaning in their activities.
Social constructivism has often been called “child-centered” education because it strives to be “developmentally appropriate” (that is, it respects human capacities and tendencies as these naturally unfold during a child’s life) and engages students so fully in their learning; it is clearly an alternative to the transmission model. Its emphasis on community and collaboration also gives it a social dimension that often extends to a larger concern for social justice and participatory democracy, although constructivist educators might be cautious about explicitly politicizing their teaching.
Usually constructivism is expressed in secular language and non-religious contexts (such as public schools), but it can be congruent with religious educational approaches, too; to give one important example, it is practiced in many of the Friends (Quaker) schools, where learning often takes place through projects, discussions, and social action in the context of a caring school community.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองแบบสร้างสรรค์นิยมทางสังคมตรงข้ามปัจเจกนิยมที่มักจะปรากฏในทฤษฎีการเรียนรู้อิสระ นักการศึกษาจำนวนมากโต้เถียงว่า เรียนแข่งขันสังคม ต้องมีความหมายโต้ตอบระหว่าง และ ระหว่างบุคคลภายในสภาพแวดล้อมที่ตั้งใจให้ความร่วมมือ สอบถาม และการแก้ปัญหาความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักการศึกษาถือมุมมอง ความรู้จะไม่วัตถุประสงค์ทั้งหมด (ในโลก) หรือทั้งหมดตามอัตวิสัย (เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของแต่ละบุคคลเท่านั้น); ค่อนข้าง มันแบบไดนามิกสร้างขึ้นผ่านความสัมพันธ์ระหว่าง และ ระหว่างบุคคลและสภาพแวดล้อมทางสังคม และทางกายภาพของพวกเขาความเข้าใจนี้นำความคิดนั้น Dewey จอห์นและผู้ติดตามของเขา และนักจิตวิทยาพัฒนาฌ็องปียาแฌและลิฟเย Vygotsky แสดงในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบ และเนื่องจากได้รับการพัฒนาเพิ่มเติม โดย theorists และสรรหา ผู้ฝึกวิธี "การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม" และ "ทั้งภาษา" คำอื่น ๆ มากมายระยะกว้าง "โปรเกรสซีศึกษา" มักจะหมายถึงโรงเรียนหรือสอนวิธีใช้ในประเพณีนี้ (แต่มันยังหมายถึง สิ่งอื่น ๆ) แม้ว่าแนวความคิดนี้มีอิทธิพลมากนักการศึกษาทางเลือกและโรงเรียนอิสระ พวกเขายังมักจะปฏิบัติ โดยความก้าวหน้าโรงเรียน ทีสุดสมบูรณ์ และชัดเจนอย่างของแนวนี้เป็นรูปแบบของปฐมวัยศึกษาพัฒนาในเรจจิโอเอมิเลีย อิตาลี โรงเรียนเรจจิโอได้แรงบันดาลใจพันนักการศึกษาทั่วโลก ด้วยการเน้นความสามารถความคิดสร้างสรรค์โดยธรรมชาติของเด็กและความสำคัญของการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ร่วมกัน และสนับสนุน โรงเรียนเหล่านี้ส่งเสริมให้เด็กมีส่วนร่วมในโครงการมากมายที่สะท้อนผลประโยชน์ของพวกเขา และครูช่วยให้ทำงานร่วมกัน และค้นหาความหมายในกิจกรรมของศิลปะเค้าโครงทางสังคมมักจะถูกเรียก "เด็กศูนย์กลาง" การศึกษาเนื่องจากมันพยายามที่จะ "สม developmentally" (กล่าวคือ มันเคารพกำลังมนุษย์และแนวโน้ม ตามธรรมชาติเหล่านี้แฉในระหว่างชีวิตของเด็ก) และเกี่ยวนักเรียนทั้งหมดดังนั้นในการเรียนรู้ ชัดเจนเป็นทางเลือกแบบส่ง ของชุมชนและความร่วมมือที่เน้นยังให้มันมิติทางสังคมที่ขยายมักจะกังวลใหญ่สำหรับความยุติธรรมทางสังคมและประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม แม้ว่านักการศึกษาแบบสร้างสรรค์นิยมอาจจะระมัดระวังเกี่ยวกับการ politicizing การสอนอย่างชัดเจนโดยปกติแสดงศิลปะเค้าโครงในภาษาทางโลกและบริบทไม่ใช่ศาสนา (เช่นโรงเรียน), แต่อาจจะแผงกับวิธีศึกษาศาสนา เกินไป ให้ความสำคัญอย่างหนึ่ง มันเป็นประสบการณ์ในโรงเรียนเพื่อน (Quaker) ที่เรียนมักเกิดขึ้นผ่านโครงการ สนทนา และการกระทำทางสังคมในบริบทของชุมชนโรงเรียนแห่งนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่นสตรัสังคม
ในทางตรงกันข้ามกับปัจเจกสะท้อนให้เห็นบ่อยครั้งในทฤษฎีของการเรียนรู้เสรีภาพตามการศึกษาจำนวนมากยืนยันว่าการเรียนรู้เป็นความพยายามทางสังคมที่จำเป็นต้องมีการทำงานร่วมกันที่มีความหมายระหว่างและในหมู่คนที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เอื้อให้เกิดการทำงานร่วมกันจงใจสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมและแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ สำหรับการศึกษาถือมุมมองนี้ความรู้ไม่ใช่วัตถุประสงค์ทั้งหมด (ออกมาในโลก) หรืออัตนัยอย่างสิ้นเชิง (ที่เกี่ยวข้องเฉพาะกับความสนใจของแต่ละบุคคล); ค่อนข้างมันถูกสร้างแบบไดนามิกผ่านความสัมพันธ์ระหว่างและในหมู่คนและสภาพแวดล้อมทางสังคมและทางกายภาพของพวกเขา.
ความเข้าใจนี้โอบกอดความคิดว่าจอห์นดิวอี้และลูกน้องของเขาและนักจิตวิทยาพัฒนาการเช่นฌองเพียเจต์และเลฟ Vygotsky แสดงในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบและมี รับการพัฒนาต่อไปโดยตั้งแต่ทฤษฎีอื่น ๆ อีกมากมายและนักการศึกษาเช่นผู้ที่ปฏิบัติวิธีการเช่น "การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม" และ "ทั้งภาษา" การเรียนการสอน.
คำกว้าง "การศึกษาก้าวหน้า" มักจะหมายถึงโรงเรียนหรือวิธีการสอนที่อยู่ในประเพณีนี้ (แม้ว่า มันยังหมายถึงสิ่งอื่น ๆ ) แม้ว่าความคิดเหล่านี้มีอิทธิพลต่อการศึกษาหลายทางเลือกและโรงเรียนที่เป็นอิสระพวกเขายังได้รับการฝึกฝนโดยทั่วไปการศึกษาในโรงเรียนของรัฐที่ก้าวหน้า บางทีอาจจะเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์มากที่สุดและอย่างชัดเจนของการวางแนวนี้เป็นรูปแบบของการศึกษาปฐมวัยได้รับการพัฒนาในเมือง Reggio Emilia, อิตาลี โรงเรียนเรจได้แรงบันดาลใจมากมายการศึกษาทั่วโลกที่มีความสำคัญของพวกเขาในความคิดสร้างสรรค์โดยธรรมชาติของเด็กและความสำคัญของการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้การทำงานร่วมกันและให้การสนับสนุน โรงเรียนเหล่านี้ส่งเสริมให้เด็กมีส่วนร่วมในโครงการกว้างขวางสะท้อนให้เห็นถึงความสนใจของพวกเขาและครูช่วยให้พวกเขาทำงานร่วมกันและค้นหาความหมายในกิจกรรมของพวกเขา.
constructivism สังคมได้รับมักจะเรียกว่า "เด็กเป็นศูนย์กลาง" การศึกษาเพราะมุ่งมั่นที่จะเป็น "พัฒนาการที่เหมาะสม" (นั่นคือมันเคารพความสามารถของมนุษย์และแนวโน้มเหล่านี้เป็นธรรมชาติแฉในช่วงชีวิตของเด็ก) และเข้าร่วมเพื่อให้นักเรียนอย่างเต็มที่ในการเรียนรู้ของพวกเขา; มันเห็นได้ชัดว่าทางเลือกรูปแบบการส่ง เน้นชุมชนและการทำงานร่วมกันยังช่วยให้มันมิติทางสังคมที่มักจะขยายไปถึงความกังวลขนาดใหญ่เพื่อความยุติธรรมทางสังคมและการปกครองระบอบประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมถึงแม้ว่าการศึกษาคอนสตรัคติอาจจะระมัดระวังเกี่ยวกับการเรียนการสอนอย่างชัดเจน politicizing ของพวกเขา.
constructivism ปกติจะแสดงในภาษาฆราวาสและบริบทที่ไม่ใช่ศาสนา (เช่นโรงเรียนของรัฐ) แต่ก็สามารถที่จะสอดคล้องกับแนวทางการศึกษาศาสนาเกินไป เพื่อให้เป็นตัวอย่างที่สำคัญอย่างหนึ่งก็คือประสบการณ์ในหลายเพื่อน (เควกเกอร์) โรงเรียน, การเรียนรู้ที่มักจะเกิดขึ้นผ่านโครงการการอภิปรายและการกระทำทางสังคมในบริบทของชุมชนโรงเรียนดูแล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โมเดลตามแนวคิดสังคม
ตรงกันข้ามกับปัจเจกชนมักจะสะท้อนให้เห็นในทฤษฎีของเสรีภาพในการเรียนรู้ หลายคนโต้แย้งว่า การเรียนรู้ คือ ความพยายามของสังคม มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลสำคัญภายในสภาพแวดล้อมที่จงใจกระตุ้นความร่วมมือ สอบถาม และการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ สำหรับนักการศึกษาถือมุมมองความรู้ไม่ใช่ทั้งหมดวัตถุประสงค์ ( ในโลก ) หรืออัตนัย ( ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดเพียงเพื่อผลประโยชน์ของแต่ละบุคคล ) ; แต่มันเป็นแบบไดนามิกสร้างผ่านความสัมพันธ์ระหว่างคนและสภาพแวดล้อมสังคมและทางกายภาพของพวกเขา .
ความเข้าใจนี้รวบรวมความคิดที่ จอห์น ดิวอี้ และผู้ติดตามและนักจิตวิทยาพัฒนาการ เช่น ฌ็อง ปียาแฌ และเลฟ วีกอตสกี แสดง ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 และมีตั้งแต่ได้รับการพัฒนาต่อไปโดยนักทฤษฎีอื่น ๆ มากมาย และนักการศึกษา ตัวอย่างเช่น ผู้ที่ฝึกวิธีเช่น " เรียน " และ " สอนภาษา " สหกรณ์
สอนคำว่า " กว้าง 1 " Progressive มักจะหมายถึงโรงเรียนหรือวิธีการสอนที่ใช้ในประเพณีนี้ ( แม้ว่ามันจะยังหมายถึงสิ่งอื่น ๆ ) แม้ว่าความคิดเหล่านี้จะมีอิทธิพลต่อการศึกษาทางเลือกมากมาย และโรงเรียนเอกชน พวกเขายังมักถูกฝึกโดยครูโรงเรียนก้าวหน้าบางทีส่วนที่สมบูรณ์และชัดเจน ตัวอย่างของการปฐมนิเทศนี้เป็นรูปแบบของการศึกษาปฐมวัยพัฒนาในเมือง Reggio Emilia ประเทศอิตาลี Reggio โรงเรียนได้แรงบันดาลใจจากหลายพันคนทั่วโลก โดยเน้นที่เด็กหนุ่มแหล่งสร้างสรรค์ ความสามารถและความสําคัญของการพัฒนาร่วมกัน และชุมชนแห่งการเรียนรู้ สนับสนุนโรงเรียนนี้ส่งเสริมให้เด็กมีส่วนร่วมในโครงการที่สะท้อนให้เห็นถึงความสนใจของตนเองอย่างละเอียด และครูช่วยให้พวกเขาทำงานร่วมกันและค้นหาความหมายในการดำเนินกิจกรรมทางสังคม .
คอนสตมักจะถูกเรียกว่า " เด็กเป็นศูนย์กลางการศึกษา " เพราะมันพยายามที่จะเป็น " ที่เหมาะสมกับพัฒนาการ " ( นั่นคือก็เคารพในศักยภาพและแนวโน้มเหล่านี้เป็นธรรมชาติแฉในช่วงชีวิตของเด็ก ) และเกี่ยวนักศึกษาอย่างเต็มที่ในการเรียนรู้ของพวกเขา มันเป็นอย่างชัดเจนเป็นทางเลือกเพื่อการส่งแบบ เน้นชุมชนและความร่วมมือยังให้มันมีมิติทางสังคมที่มักจะขยายไปเป็นกังวลขนาดใหญ่เพื่อความยุติธรรมในสังคม และประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมถึงแม้ว่าการศึกษาตามแนวคิดอาจจะระมัดระวังเกี่ยวกับการอภิปรายเรื่องการเมืองอย่างชัดเจน .
โดยปกติจะแสดงในภาษาทางโลกคอนสตและไม่มีบริบททางศาสนา ( เช่นโรงเรียน ) , แต่ก็สามารถที่สอดคล้องกับแนวทางการศึกษาทางศาสนาด้วย เพื่อให้ตัวอย่างหนึ่งที่สำคัญ มันเป็นท่าในมากที่เพื่อน ( แผ่นดินไหว ) โรงเรียนซึ่งการเรียนรู้มักจะเกิดขึ้นผ่านโครงงาน การอภิปราย และกิจกรรมทางสังคมในบริบทของการดูแลชุมชนโรงเรียน