I’m tired of sleeping alone.Won’t s

I’m tired of sleeping alone.
Won’t someone lie beside me?
The vampire princess
~The girl who was waiting to wake up~
The young girl sighed as she gazed up into the darkness of the night. The darkness that she couldn’t do without. She had started to think how the darkness also begot creeping feelings of loneliness.
“Come on. It’s time to wake up,” she said as she poked the bat lying next to her. She spoke with a lisp. The bat opened its sleepy eyes and met her gaze. Outwardly she looked no more than ten years old. She had clear blue eyes and beautiful blonde hair as fine as thread. The bat wondered if the people of this town would realise that she was a vampire at all.
“I’m hungry. Let’s eat,” said the girl. The bat sighed and fluttered through the air over to the young girl. The girl puffed her cheeks with dissatisfaction.
“Will a young lady do?” asked the bat.
“I want to suck the blood of a young man!”
“No. I’m tired of luring young men. You’ll have a woman,” said the bat before disappearing into the darkness.
“It’s not fair. That bat is going to take the first bite anyway.” The girl looked annoyed as she brushed back strands of hair from her face.
She wouldn’t survive in this world without that bat. She didn’t know how to properly feed herself. She would continue to sleep and before long someone would tear open her coffin, stab her with a stake and her fate would be death, or so she had been told by her friends of the night.
Her home was where she slept, and where she slept was an abandoned house in the middle of town. The sound of the door creaking open echoed through the building. Instinctively she ran towards the entrance of the house without letting her footsteps make a sound.
“That was quick,” she said. An unexpected figure reflected in her eyes from the stair case just as she spoke those words.
Uh-Oh.
She quickly realised what it was and ran out of the room and down the connecting hall.
“He-Hey! Wait!” said a man. The girl realised she had been spotted as soon as she heard his surprised voice.
A human. A human here of his own accord. An adult male at that!
“If a human ever sees you, they will first try to help you,” the bat had once warned her, “And the human will want to take you into the light, saying it’s for your own good.”
“I’ll die if that happens!” the girl had cried with fear.
“It’s one thing that a grown human who finds a child your age in an abandoned house would do. Not all humans are the same,” the bat had said.
This is bad!
The girl shot down the hall, jumped towards the roof and hid inside a chandelier. She held her breath and waited for the man to disappear.
“He-Hey!” The man’s eyes darted in all directions as he walked around the room.
Go on, get out of here you fool
The girl held on to the chandelier and glared down at the man.
Go away. Hurry up and go home. I’m getting hungry…
She pulled herself back as she watched the man walk right underneath her. She followed him with her eyes.
…blood…
You can’t ignore an urge, and there was no way she could make herself ignore the prey right before her eyes. What lay before her was prey, even if he wouldn’t treat her as anything else but a little girl. His body was a walking store-house of that sweet liquid. That’s what was going through her mind the moment she jumped down from the chandelier and into the hall. The man turned towards the girl at the sound of the chandelier moving.
“Where were you?” asked the man. The girl smiled and walked towards the man as he spoke.
“Cuddles,” said the girl in a childish manner. The man smiled back and held his hands out to the girl. He picked the girl clean up off the ground. She found herself feeling a little perplexed as she gazed at her foolish prey, who was smiling to himself. He gently held her close, the arteries in his neck pulsing right in front of her mouth.
So … thirsty
The girl narrowed her eyes and swallowed. She moved in close to his pulsing neck, the fangs in her mouth inviting her to partake.
Time to eat
“So you don’t have any parents, then?” his sudden words pulled the girl back to reality. “Where’s your mommy and daddy?” asked the man. She turned her head in the direction of the voice. The man was smiling and waiting for her to answer.
Damn it
The girl could feel herself become overwhelmed. She should have sunk her teeth into him when she had the chance.
So close…
“Did they leave you here all alone? This house is in tatters, isn’t it? Is this your secret hiding place?” he asked, looking straight at the girl with earnest eyes.
“Yeah,” muttered the girl with a nod, not directly answering the man’s question. Just as she thought, the man choose which of his own answers to believe.
Foolish human…my bat will be back in a little while. I’ll let him distract you. And then… then I will drink
The girl had answered the man’s question only to humour him.
Hurry, hurry home, before the man gets away
The moon was shining high in the sky as the man sat next to the little girl. She sat there next to the man and patiently listened to what he had to say. Her mouth cracked open, little by little. The man was absolutely broke. The next day he would be driven out of the home he had been renting. He had no job, no lover, had failed everyone, but he wasn’t trying to blame anyone else.
“Well, you know, it’s just terrible timing. It’s not really anyone’s fault.” The man laughed as he spoke, a soft smile of defeat on his face. The little girl sat silent, listening. For this girl who had slept so long, who had never left the house, the things that he spoke of were quite difficult to comprehend.
“You’re a good girl,” the man said with a smile, patting her on the head. “If I ever had someone to look after, I would do anything for them,” the man finished as he gave the girl a hug. “I’m worn out.” His final words found their way to the girl’s ears.
“…I want to die. Living is painful if you have no one to blame but yourself. I don’t have the strength to keep on living after all that’s happened. I can’t go on any more. But…”
A complex emotion seeped into the little girl’s heart. There was a simple way to fix this man’s problem.
“You should kill him,” said the bat. They spoke telepathically so that the man couldn’t hear. The little girl jerked her head up in the direction of the echoing voice. The bat had hidden himself away in the dilapidated house. Some place the man couldn’t see. “Right now, suck his blood and he will die.”
“…but he won’t die. Not die, he will…”
“This human, this man will die.”
“But he’ll still remember his past!” The young girl cried in her mind as she shot to her feet The man looked at her with wide eyes and held her by the hand. Before the man had a chance to ask what was wrong, the little girl had turned to face the bat.
“You know damn well! I’m not strong enough yet! I’m not powerful enough to suck away his memories! There is no way we could live together with him still remembering everything!”
“Well you’d have a friend, wouldn’t you? You’ve always wanted a friend to come and be by your side, haven’t you?” said the bat.
The little girl swallowed her words and looked up at the man who had been looking down at her with a confused look in his eyes.
If I suck his blood now…
“What’s the matter? Did something frighten you?” asked the man, eternally gentle. The girl realized that she couldn’t bring herself to quench her thirst and feed her hunger with the blood of this man.
“There will be something better out there for you once you leave this town,” said the little as girl snuggled into the man, sobbing. He wrapped his arms around her.
“What’s gotten into you?” as soon as the man spoke, he lost conciousness. She wiped the trickle of blood from her mouth and looked up at the bat with teary eyes.
“You should drink. If you want me to, I can kill him and you can make the blood of this human your own.”
“Are you telling me what to do?” the girl glared up at the bat and wiped tears from her eyes.
“Just, go and put this human in a park or somewhere!” The little girl produced a paper bag and stuffed it into the man’s pocket.
“Is that the currency that the humans use?” asked the bat. The little girl glared up at him. The bat let out a little sigh, and lead the human, who had risen to his feet as if possessed, out of the abandoned house.
The little girl looked down at her slender wrists. They began to grow in the light of the moon. When did the bat say it would happen? When does a vampire grow? “When you find yourself the kind of prey you want to keep, when your heart starts to care,” the bat’s words wisped through her mind. “A grown-up vampire has to fool his heart to rid himself of those conflicted emotions.” Her long blonde hair grew and tangled over her chest.
“I’ve put him somewhere.” The little girl looked up at the echoing voice above her head.
“You’ve become a beautiful young woman,” said the bat. It floated down in front of the girl’s chest and perched itself on her outstretched arms.
“If you’re able to grow, then you are also finally able leave this place. Do you want to go to another town?”
She just nodded. The vampire who had just turned from a little girl into a woman simply nodded.
“Let’s go to a town where the humans are easier to drink,” said the girl.
A beautiful, beautiful vampire. But what she really wished for was something trivial. What she wanted was someone. Someone who would always be by her side, no through magic control, but because they wanted to.
She wanted someone all to herself.
~The End

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเหนื่อยนอนคนเดียวคนจะนอนข้างฉันเจ้าหญิงแวมไพร์~ สาวที่รอปลุก ~เด็กสาวถอนหายใจเป็นเธอจ้องขึ้นในความมืดของยามค่ำคืน ความมืดที่เธอไม่สามารถทำได้โดย เธอก็เริ่มคิดว่า ความมืดยัง begot เชื่อความรู้สึกของความเหงา"โธ่ ถึงเวลาปลุก เธอว่า เป็นเธอ poked ค้างคาวอยู่ข้างเธอ เธอพูด ด้วยภาษาลิสป์เป็น ค้างคาวที่เปิดตาง่วงนอน และตามสายตาของเธอ ภายนอกเธอดูอายุไม่เกินสิบปี เธอมีตาสีฟ้าและผมบลอนด์สวยดีเป็นเป็นหัวข้อ ค้างคาวสงสัยว่า ถ้า คนของเมืองนี้จะตระหนักว่า เธอเป็นนักต้มตุ๋นเลย"ฉันหิว ลองกิน กล่าวว่า หญิงสาว ค้างคาวถอนหายใจ และ fluttered ผ่านอากาศผ่านไปเด็กสาว สาวหลงไหลแก้มเธอ ด้วยความไม่พอใจ"จะสุภาพสตรีสาวทำ" ถามค้างคาว"ผมต้องการดูดเลือดของชายหนุ่ม"หมายเลข" ฉันเบื่อเพื่อล่อหนุ่ม คุณจะได้ผู้หญิง กล่าวว่า ค้างคาวก่อนหายไปในความมืด"ไม่เป็นธรรม ค้างคาวที่กำลังจะกัดแรกต่อไป" หญิงสาวที่ดูรำคาญเป็นนางทาสีหลัง strands ของผมจากใบหน้าของเธอเธอจะไม่อยู่รอดในโลกนี้ไม่มีค้างคาวนั้น เธอไม่ทราบวิธีการเลี้ยงตัวเองได้อย่างถูกต้อง เธอจะยังนอน แล้วก่อนนานคนจะฉีกเปิดหีบศพของเธอ ซีกเธอเป็นเดิมพัน และชะตากรรมของเธอจะตาย หรือเพื่อให้ เธอได้รับแจ้งจากเพื่อนของบ้านของเธอเป็นที่เธอนอนหลับ และที่เธอนอนหลับบ้านการละทิ้งกลางเมือง เสียงประตูเปิด creaking ได้พูดย้ำผ่านอาคาร Instinctively เธอวิ่งไปทางเข้าบ้านโดยไม่ให้เท้าของเธอเสียง"ที่ได้อย่างรวดเร็ว เธอกล่าว รูปไม่คาดคิดปรากฏในดวงตาของเธอจากกรณีบันไดเหมือนเธอพูดคำเหล่านั้น บริการโอ้เธออย่างรวดเร็วเองก็ยังคิดอะไรที่มันถูก และวิ่งออกไป นอกห้อง และ ลงศาลาเชื่อมต่อ"เขา-Hey รอ "กล่าวว่า คน หญิงสาวเองก็ยังคิดเธอมีการด่างทันทีที่เธอได้ยินเสียงประหลาดใจของเขามนุษย์ ที่นี่ที่มนุษย์ของแอคคอร์ดของเขาเอง เพศชายเป็นผู้ใหญ่ที่"ถ้ามนุษย์เคยเห็นคุณ จะต้องพยายามช่วยให้คุณ ค้างคาวได้เคยเตือนเธอ "และมนุษย์จะต้องนำแสง การพูดความดีของคุณเอง""ฉันจะตายเกิด" หญิงสาวก็ร้อง ด้วยความกลัว"มันเป็นสิ่งหนึ่งที่มนุษย์ปลูกที่พบอายุของเด็กในบ้านละทิ้งการ ทำ มนุษย์ทั้งหมดไม่เท่ากัน ค้างคาวได้กล่าวว่านี้ไม่ดีสาว ยิงลงศาลาไปสู่หลังคา และซ่อนอยู่ภายในเป็นโคมระย้า เธอถือครองลมหายใจของเธอ และรอให้คนหาย"เขาเฮ้" ตาของมนุษย์ที่พุ่งตัวตามทิศทางเขาเดินรอบห้องไป ออกจากที่นี่คุณโง่สาวขึ้นบนไปโคมระย้า และ glared ลงที่ผู้ชายไปให้พ้น รีบขึ้น และกลับบ้าน ฉันได้รับหิว...เธอดึงตัวเองกลับเป็นเธอดูคนเดินขวาใต้เธอ เธอตามเขา ด้วยตาของเธอ...เลือด...คุณไม่สามารถละเว้นการกระตุ้น และมีวิธีที่เธอสามารถทำให้ตัวเองไม่สนใจเหยื่อต่อหน้าต่อตาของเธอ อะไรวางก่อนที่เธอจะเป็นเหยื่อ แม้ว่าเขาจะไม่ถือว่าเธอเป็นอะไรแต่สาวน้อย ร่างกายของเขาถูกเก็บบ้านพักของของเหลวที่หวาน นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นทางจิตใจของเธอขณะที่เธอไปลง จากโคมระย้า และภาย ในห้องโถง คนหันไปทางสาวที่เสียงของโคมระย้าที่ย้าย"ที่ได้คุณ" ถามชายคนนั้น หญิงสาวยิ้ม และเดินเข้าไปหาคนเขาพูด"Cuddles กล่าวว่า เด็กผู้หญิงในลักษณะการพูดแบบเด็ก ชายคนนั้นยิ้มกลับ และจัดมือของเขาออกมาให้กับหญิงสาว เขาเลือกหญิงสาวล้างออก เธอพบว่าตัวเองรู้สึกงงเล็กน้อยที่เธอจ้องที่เหยื่อโง่ของเธอ คนยิ้มให้ตัวเอง เขาค่อย ๆ จัดเธอปิด หลอดเลือดแดงต้นคอของเขา pulsing หน้าปากของเธอดังนั้น...กระหายน้ำสาวจำกัดดวงตาของเธอ และกลืนกิน เธอย้ายในใกล้กับคอของเขา pulsing เขี้ยวในปากของเธอเชิญเธอเข้าร่วมเวลากิน"ให้ผู้ปกครองใด ๆ จากนั้น" คำพูดของเขาพลันพับหญิงสาวกับความเป็นจริง "ของพ่อแม่และ" ถามชายคนนั้น เธอเปิดหัวของเธอในทิศทางของเสียง ชายคนนั้นยิ้ม และรอให้เธอตอบให้ตายสิหญิงสาวไม่รู้สึกตัวเองเป็นอย่างแน่นอน เธอควรมีจมฟันของเธอเป็นเขาเมื่อเธอมีโอกาสเพื่อ ปิด"พวกเขาไม่ปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวนี่ บ้านนี้อยู่ใน tatters ไม่ได้หรือไม่ นี่คือ สถานที่ซ่อนลับของคุณ "เขาถาม มอง ด้วยตาคนได้ความตรงที่สาว"ใช่ muttered สาวกับพยักหน้า ไม่ตรงตอบคำถามของมนุษย์ เหมือนเธอคิดว่า ผู้ชายเลือกซึ่งคำตอบของตัวเองเชื่อมนุษย์โง่...ค้างคาวของฉันจะกลับมาในเดี๋ยวนั้น ฉันจะให้เขากวนใจคุณ แล้ว... แล้วฉันจะดื่มหญิงสาวได้ตอบคำถามของคนกับ humour เขาเท่านั้นรีบ รีบบ้าน ก่อนคนได้รับไปดวงจันทร์ส่องแสงสูงในท้องฟ้าเป็นคนนั่งข้างสาวน้อย เธอนั่งติดกับผู้ชาย และทนฟังสิ่งที่เขาได้พูด ปากของเธอแตกเปิด น้อย คนยากจนจริง ๆ ได้ ในวันถัดไปที่เขาจะถูกผลักดันออกจากบ้านเขามีการให้เช่า เขาไม่มีงาน ไม่รัก ได้ล้มเหลวทุกคน แต่เขาไม่พยายามโทษใคร"ดี ทราบ จะน่ากลัวเพียงกำหนดเวลา มันไม่ได้จริง ๆ ข้อบกพร่องของคนอื่น" คนหัวเราะ ตามเขาพูด รอยยิ้มนุ่มความพ่ายแพ้บนใบหน้าของเขา สาวน้อยนั่งเงียบ การฟัง สำหรับเธอคนนี้ที่มีการนอนหลับนาน มาก ที่มีไม่เคยจากบ้าน สิ่งที่เขาพูดได้ค่อนข้างยากที่จะเข้าใจ“You’re a good girl,” the man said with a smile, patting her on the head. “If I ever had someone to look after, I would do anything for them,” the man finished as he gave the girl a hug. “I’m worn out.” His final words found their way to the girl’s ears.“…I want to die. Living is painful if you have no one to blame but yourself. I don’t have the strength to keep on living after all that’s happened. I can’t go on any more. But…”A complex emotion seeped into the little girl’s heart. There was a simple way to fix this man’s problem.“You should kill him,” said the bat. They spoke telepathically so that the man couldn’t hear. The little girl jerked her head up in the direction of the echoing voice. The bat had hidden himself away in the dilapidated house. Some place the man couldn’t see. “Right now, suck his blood and he will die.”“…but he won’t die. Not die, he will…”“This human, this man will die.”“But he’ll still remember his past!” The young girl cried in her mind as she shot to her feet The man looked at her with wide eyes and held her by the hand. Before the man had a chance to ask what was wrong, the little girl had turned to face the bat.“You know damn well! I’m not strong enough yet! I’m not powerful enough to suck away his memories! There is no way we could live together with him still remembering everything!”“Well you’d have a friend, wouldn’t you? You’ve always wanted a friend to come and be by your side, haven’t you?” said the bat.The little girl swallowed her words and looked up at the man who had been looking down at her with a confused look in his eyes.If I suck his blood now…“What’s the matter? Did something frighten you?” asked the man, eternally gentle. The girl realized that she couldn’t bring herself to quench her thirst and feed her hunger with the blood of this man.“There will be something better out there for you once you leave this town,” said the little as girl snuggled into the man, sobbing. He wrapped his arms around her.“What’s gotten into you?” as soon as the man spoke, he lost conciousness. She wiped the trickle of blood from her mouth and looked up at the bat with teary eyes.“You should drink. If you want me to, I can kill him and you can make the blood of this human your own.”“Are you telling me what to do?” the girl glared up at the bat and wiped tears from her eyes.“Just, go and put this human in a park or somewhere!” The little girl produced a paper bag and stuffed it into the man’s pocket.“Is that the currency that the humans use?” asked the bat. The little girl glared up at him. The bat let out a little sigh, and lead the human, who had risen to his feet as if possessed, out of the abandoned house.The little girl looked down at her slender wrists. They began to grow in the light of the moon. When did the bat say it would happen? When does a vampire grow? “When you find yourself the kind of prey you want to keep, when your heart starts to care,” the bat’s words wisped through her mind. “A grown-up vampire has to fool his heart to rid himself of those conflicted emotions.” Her long blonde hair grew and tangled over her chest.“I’ve put him somewhere.” The little girl looked up at the echoing voice above her head.“You’ve become a beautiful young woman,” said the bat. It floated down in front of the girl’s chest and perched itself on her outstretched arms.“If you’re able to grow, then you are also finally able leave this place. Do you want to go to another town?”She just nodded. The vampire who had just turned from a little girl into a woman simply nodded.“Let’s go to a town where the humans are easier to drink,” said the girl.A beautiful, beautiful vampire. But what she really wished for was something trivial. What she wanted was someone. Someone who would always be by her side, no through magic control, but because they wanted to.She wanted someone all to herself.~The End

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเหนื่อยกับการนอนหลับเพียงอย่างเดียว.
คนที่จะได้อยู่เคียงข้างฉัน?
เจ้าหญิงแวมไพร์
~ หญิงสาวที่กำลังรอที่จะตื่นขึ้น ~
เด็กสาวถอนหายใจขณะที่เธอจ้องมองขึ้นไปในความมืดของคืน ความมืดที่เธอไม่สามารถทำได้โดยไม่ต้อง เธอได้เริ่มต้นที่จะคิดว่าวิธีการที่ความมืดคืบคลานยังให้กำเนิดความรู้สึกของความเหงา.
"มา ถึงเวลาที่จะตื่นขึ้นมา "เธอกล่าวขณะที่เธอโผล่ค้างคาวนอนราบอยู่ข้างๆเธอ เธอได้พูดคุยกับชัด ค้างคาวเปิดตาง่วงนอนและได้พบกับสายตาของเธอ ภายนอกเธอดูไม่เกินสิบปี เธอมีดวงตาสีฟ้าที่ชัดเจนและผมบลอนด์ที่สวยงามเป็นปรับเป็นด้าย ค้างคาวสงสัยว่าคนของเมืองนี้จะรู้ว่าเธอเป็นแวมไพร์ที่ทั้งหมด.
"ฉันหิว ลองกิน "หญิงสาวกล่าวว่า ค้างคาวและถอนหายใจเบาโผบินผ่านอากาศไปยังเด็กสาว สาวป่องแก้มของเธอด้วยความไม่พอใจ.
"จะเป็นหญิงสาวทำอย่างไร" ถามค้างคาว.
"ฉันต้องการที่จะดูดเลือดของชายหนุ่ม"
"ฉบับที่ ฉันเหนื่อยกับการล่อชายหนุ่ม คุณจะมีผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวว่า"ค้างคาวก่อนที่จะหายไปในความมืด." มันไม่ยุติธรรม
ค้างคาวที่จะใช้เวลากัดครั้งแรกต่อไป. "หญิงสาวที่มองรำคาญในขณะที่เธอกลับมาแปรงเส้นของผมจากใบหน้าของเธอ.
เธอจะไม่รอดในโลกนี้ไปโดยค้างคาวที่ เธอไม่ทราบวิธีการเลี้ยงตัวเอง เธอจะยังคงนอนหลับและก่อนที่คนนานจะฉีกเปิดโลงศพของเธอแทงเธอกับสัดส่วนการถือหุ้นและชะตากรรมของเธอจะต้องตายหรือเพื่อให้เธอได้รับการบอกเล่าจากเพื่อน ๆ ของเธอคืน.
บ้านของเธอเป็นที่เธอนอนหลับและการที่เธอ นอนเป็นบ้านร้างในช่วงกลางของเมือง เสียงลั่นดังเอี๊ยดประตูเปิดสะท้อนผ่านอาคาร สัญชาตญาณเธอวิ่งไปทางประตูทางเข้าของบ้านโดยไม่ต้องแจ้งรอยเท้าของเธอทำให้เสียง.
"นั่นคืออย่างรวดเร็ว" เธอกล่าว รูปที่ไม่คาดคิดสะท้อนให้เห็นในดวงตาของเธอจากกรณีบันไดเช่นเดียวกับที่เธอพูดคำเหล่านั้น.
Uh-Oh.
เธอตระหนักอย่างรวดเร็วว่ามันคืออะไรและวิ่งออกมาจากห้องและห้องโถงเชื่อมต่อ.
"เขา-Hey! รอ! "ชายคนหนึ่งกล่าวว่า หญิงสาวที่รู้ว่าเธอได้รับการเห็นทันทีที่เธอได้ยินเสียงแปลกใจของเขา.
มนุษย์ มนุษย์นี่ของเขาเอง ผู้ใหญ่ชายที่ว่า!
"ถ้ามนุษย์เคยเห็นคุณพวกเขาครั้งแรกที่จะพยายามที่จะช่วยให้คุณ" ค้างคาวเคยเตือนเธอ "และมนุษย์จะต้องการที่จะนำคุณไปสู่ความสว่างบอกว่ามันเป็นสำหรับการที่ดีของคุณเอง
"" ฉันจะตายถ้าเกิดว่า!
"หญิงสาวร้องด้วยความกลัว." มันเป็นสิ่งหนึ่งที่มนุษย์ปลูกที่พบว่าเด็กอายุของคุณอยู่ในบ้านร้างจะทำ มนุษย์ไม่เหมือนกันทั้งหมด "ค้างคาวได้กล่าวว่า.
นี้จะไม่ดี!
สาวยิงฮอลล์เพิ่มขึ้นต่อหลังคาและซ่อนตัวอยู่ภายในโคมระย้า เธอกลั้นหายใจและรอคอยเธอสำหรับคนที่จะหายไป.
"เขา-Hey!" ตาของมนุษย์พุ่งในทุกทิศทางขณะที่เขาเดินไปรอบ ๆ ห้อง. ไปรับออกจากที่นี่คุณหลอกสาวเมื่อวันที่ไปที่โคมไฟระย้าและจ้องลงที่ชายคนนั้น. ไปให้พ้น รีบขึ้นและไปที่บ้าน ฉันได้รับหิว ... เธอดึงตัวเองกลับมาขณะที่เธอเฝ้าดูคนที่เดินไปทางขวาของเธออยู่ภายใต้ เธอเดินตามเขาด้วยตาของเธอ. ... เลือด ... คุณไม่สามารถละเว้นการกระตุ้นและไม่มีทางที่เธอจะทำให้ตัวเองไม่สนใจเหยื่อก่อนที่ตาขวาของเธอ สิ่งที่วางก่อนที่เธอจะเป็นเหยื่อแม้ว่าเขาจะไม่ปฏิบัติต่อเธอเป็นอะไรอย่างอื่น แต่สาวน้อย ร่างกายของเขาเป็นเดินเก็บที่บ้านของของเหลวหวาน นั่นคือสิ่งที่กำลังจะผ่านความคิดของเธอขณะที่เธอกระโดดลงมาจากโคมไฟระย้าและเข้าไปในห้องโถง ชายคนนั้นหันไปทางหญิงสาวด้วยเสียงที่ย้ายโคมไฟระย้าที่. "คุณอยู่ที่ไหน?" ถามชายคนนั้น หญิงสาวยิ้มและเดินต่อคนในขณะที่เขาพูด. "Cuddles" กล่าวว่าหญิงสาวในลักษณะที่หน่อมแน้ม ชายคนนั้นกลับยิ้มและจับมือของเขาออกมาให้หญิงสาว เขาหยิบหญิงสาวที่ทำความสะอาดออกจากพื้นดิน เธอพบว่าตัวเองรู้สึกงงเล็ก ๆ น้อย ๆ ขณะที่เธอจ้องมองเหยื่อโง่ของเธอที่ยิ้มให้กับตัวเอง เขาเบา ๆ ที่จัดขึ้นอย่างใกล้ชิดของเธอในหลอดเลือดแดงที่คอของเขาเต้นอยู่ตรงหน้าปากของเธอ. ดังนั้น ... กระหายสาวหรี่ตาของเธอและกลืนกิน เธอย้ายไปอยู่ใกล้กับคอเต้นของเขาเขี้ยวในปากของเธอเชิญเธอจะมีส่วนร่วม. เวลาที่จะกิน"ดังนั้นคุณไม่ได้มีพ่อแม่ผู้ปกครองใด ๆ แล้ว?" คำพูดของเขาอย่างฉับพลันดึงหญิงสาวที่กลับมาสู่ความเป็นจริง "ที่เป็นแม่และพ่อของคุณ?" ถามชายคนนั้น เธอหันหัวของเธอในทิศทางของเสียง คนที่ยิ้มและรอให้เธอตอบ. ประณามมันสาวรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นจม เธอควรจะได้จมฟันของเธอเข้าไปในตัวเขาเมื่อเธอได้มีโอกาส. ดังนั้นใกล้ ... "พวกเขาปล่อยให้คุณที่นี่ทุกคนเดียว? บ้านหลังนี้อยู่ในผ้าขี้ริ้วไม่ได้หรือไม่ นี้เป็นสถานที่หลบซ่อนความลับของคุณ? "เขาถามว่ามองตรงไปที่หญิงสาวที่มีตาอย่างจริงจัง." ใช่ "พึมพำสาวที่มีพยักหน้าไม่ได้โดยตรงการตอบคำถามของชายคนนั้น เช่นเดียวกับที่เธอคิดว่าคนที่เลือกของคำตอบของตัวเองที่จะเชื่อ. โง่ของมนุษย์ค้างคาว ... ฉันจะกลับมาในขณะที่น้อย ฉันจะให้เขาทำให้คุณเสียสมาธิ และแล้ว ... แล้วฉันจะดื่มหญิงสาวที่ได้ตอบคำถามของมนุษย์เท่านั้นที่จะมีอารมณ์ขันเขา. รีบรีบกลับบ้านก่อนที่ชายคนนั้นได้รับไปดวงจันทร์ส่องแสงสูงในท้องฟ้าเป็นคนนั่งถัดจากสาวน้อย เธอนั่งอยู่ที่นั่นต่อไปกับคนฟังและอดทนกับสิ่งที่เขาจะพูด ปากของเธอแตกเปิดนิด ๆ คนยากจนที่ได้รับอย่างแน่นอน วันรุ่งขึ้นเขาก็จะถูกขับออกจากบ้านของเขาได้รับการให้เช่า เขามีงานที่ไม่มีคนรักไม่ได้ล้มเหลวทุกคน แต่เขาไม่ได้พยายามที่จะตำหนิคนอื่น. "ดีคุณจะรู้ว่ามันเป็นเพียงช่วงเวลาที่น่ากลัว มันไม่ใช่ความผิดของทุกคนจริงๆ. "คนหัวเราะในขณะที่เขาพูดรอยยิ้มอ่อนของความพ่ายแพ้บนใบหน้าของเขา สาวน้อยนั่งเงียบฟัง สำหรับเธอคนนี้ที่ได้นอนหลับนานมากที่ไม่เคยออกจากบ้านสิ่งที่เขาพูดถึงค่อนข้างยากที่จะเข้าใจ. "คุณเป็นคนดี" คนดังกล่าวด้วยรอยยิ้มของเธอตบหัว "ถ้าฉันเคยมีใครสักคนที่ดูแลผมจะทำอะไรให้พวกเขา" ชายคนนั้นเสร็จเขาให้หญิงสาวกอด "ฉันสวมใส่ออก." คำพูดสุดท้ายของเขาพบทางของพวกเขาที่หูของหญิงสาว. "... ฉันต้องการที่จะตาย การใช้ชีวิตเป็นความเจ็บปวดถ้าคุณมีหนึ่งที่จะตำหนิ แต่ตัวเองไม่มี ผมไม่ได้มีความแข็งแรงเพื่อให้มีชีวิตอยู่หลังจากทั้งหมดที่เกิดขึ้น ฉันไม่สามารถอยู่ต่อไปได้อีก แต่ ... "อารมณ์ที่ซับซ้อนซึมเข้าไปในหัวใจของสาวน้อย มีวิธีการที่ง่ายก็คือการแก้ไขปัญหาของผู้ชายคนนี้. "คุณควรจะฆ่าเขา" ค้างคาวกล่าวว่า พวกเขาพูด telepathically เพื่อให้คนไม่สามารถได้ยินเสียง สาวน้อยกระชากหัวของเธอขึ้นมาในทิศทางของเสียงสะท้อน ค้างคาวได้ซ่อนตัวเองอยู่ในบ้านที่ทรุดโทรม บางสถานที่ที่ชายคนนั้นไม่สามารถมองเห็น "ตอนนี้ดูดเลือดของเขาและเขาจะตาย." "... แต่เขาจะไม่ตาย ไม่ตายเขาจะ ... "" คนนี้คนนี้จะตาย. "" แต่เขาก็ยังจะจำในอดีตของเขา! "เด็กสาวร้องไห้ในใจของเธอในขณะที่เธอยิงเท้าของเธอคนที่มองเธอด้วยสายตาที่กว้างและ กอดเธอด้วยมือ ก่อนที่ชายคนนั้นมีโอกาสที่จะขอให้สิ่งที่ผิดสาวน้อยได้หันไปเผชิญหน้าค้างคาว. "คุณรู้ว่าด่ากัน! ฉันไม่แข็งแรงพอ ๆ ! ฉันไม่ได้มีพลังมากพอที่จะดูดออกไปความทรงจำของเขา! ไม่มีทางที่เราจะได้อยู่ด้วยกันกับเขายังคงจดจำทุกอย่าง! "" ดีที่คุณจะมีเพื่อนที่จะไม่? คุณได้เสมอต้องการเพื่อนที่จะมาอยู่เคียงข้างคุณมีไม่ได้คุณ? "ค้างคาว. กล่าวว่าสาวน้อยกลืนคำพูดของเธอและมองมาที่คนที่ได้รับการมองลงมาที่เธอด้วยรูปลักษณ์ที่สับสนในของเขาตา. ถ้าฉันดูดเลือดของเขาตอนนี้ ... "สิ่งที่เป็นเรื่องหรือไม่ บางสิ่งบางอย่างที่คุณไม่ขู่? "ถามคนที่อ่อนโยนนิรันดร์ หญิงสาวที่รู้ว่าเธอไม่สามารถนำตัวเองเพื่อดับความกระหายของเธอและอาหารหิวของเธอไปด้วยเลือดของมนุษย์นี้. "จะมีสิ่งที่ดีกว่าออกมีให้คุณเมื่อคุณออกจากเมืองนี้" เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นสาวซุกเข้าไปใน คนร้องไห้ เขาห่อแขนของเขารอบของเธอ. "สิ่งที่มีอากาศที่เป็นคุณ?" ทันทีที่คนพูดเขาสูญเสียสติ เธอเช็ดหยดเลือดออกมาจากปากของเธอและมองมาที่ค้างคาวด้วยตาน้ำตา. "คุณควรดื่ม หากคุณต้องการให้ฉันไปฉันจะฆ่าเขาและคุณสามารถทำให้โลหิตของมนุษย์ของคุณเอง. "" คุณบอกผมว่าจะทำอย่างไร? "หญิงสาวจ้องขึ้นที่ค้างคาวและเช็ดน้ำตาจากดวงตาของเธอ." เพียงแค่ ไปและนำมนุษย์ในสวนสาธารณะหรือที่อื่น! "สาวน้อยที่ผลิตถุงกระดาษและยัดลงในกระเป๋าของชายคนนั้น." เป็นสกุลเงินที่มนุษย์ใช้? "ถามค้างคาว สาวน้อยจ้องขึ้นไปที่เขา ค้างคาวให้ออกถอนหายใจเล็ก ๆ น้อย ๆ และนำไปสู่มนุษย์ที่ได้เพิ่มขึ้นถึงเท้าของเขาเป็นถ้ามีออกมาจากบ้านร้าง. สาวน้อยมองลงไปที่ข้อมือเรียวของเธอ พวกเขาเริ่มที่จะเติบโตในที่มีแสงของดวงจันทร์ เมื่อไหร่ค้างคาวบอกว่ามันจะเกิดขึ้น? เมื่อแวมไพร์ไม่เจริญเติบโต? "เมื่อคุณพบว่าตัวเองชนิดของเหยื่อที่คุณต้องการเก็บเมื่อหัวใจของคุณจะเริ่มต้นในการดูแล" คำพูดของค้างคาว wisped ผ่านความคิดของเธอ "แวมไพร์โตขึ้นมีการหลอกหัวใจของเขาที่จะกำจัดตัวเองของอารมณ์ที่ขัดแย้งเหล่านั้น." ผมบลอนด์ยาวของเธอเติบโตขึ้นและพันกันมากกว่าหน้าอกของเธอ. "ฉันทำให้เขาอยู่ที่ไหนสักแห่ง." สาวน้อยมองมาที่เสียงสะท้อนดังกล่าวข้างต้น หัวของเธอ. "คุณได้กลายเป็นหญิงสาวสวย" ค้างคาวกล่าวว่า มันลอยลงในด้านหน้าของหน้าอกของหญิงสาวและตั้งอยู่ในตัวเองที่ยื่นแขนออกของเธอ. "ถ้าคุณสามารถที่จะเติบโตแล้วคุณนอกจากนี้ยังมีในที่สุดก็สามารถออกจากสถานที่แห่งนี้ คุณต้องการที่จะไปที่เมืองอื่นได้หรือไม่ "เธอพยักหน้าเพียง แวมไพร์ที่ได้หันมาจากสาวน้อยลงในผู้หญิงเพียงแค่พยักหน้า. "Let 's go ไปยังเมืองที่มนุษย์จะง่ายต่อการดื่ม" กล่าวว่าผู้หญิงคนนั้น. สวยงามแวมไพร์ที่สวยงาม แต่สิ่งที่เธออยากจริงๆสำหรับบางสิ่งบางอย่างที่น่ารำคาญเป็น สิ่งที่เธอต้องการใครบางคน คนที่มักจะอยู่เคียงข้างเธอไม่ผ่านการควบคุมเวทมนตร์ แต่เป็นเพราะพวกเขาต้องการ. เธอต้องการใครสักคนทั้งหมดเพื่อตัวเอง. ~ จบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเบื่อที่จะนอนคนเดียว ไม่มีใครโกหก
ข้างๆฉันเนี่ย

~ เจ้าหญิงแวมไพร์สาวที่กำลังรอที่จะตื่น ~
เด็กสาวถอนหายใจขณะที่เธอจ้องมองไปในความมืดมิดของรัตติกาล ความมืดมิดที่เธอไม่สามารถทำได้โดยไม่ต้อง เธอเริ่มคิดว่า ความมืดคืบคลานยังก่อให้เกิดความรู้สึกของความเหงา .
" ตามมา ถึงเวลาที่จะตื่นขึ้นมา" เธอบอกว่าเธอโดนค้างคาวนอนอยู่ข้างๆเธอ เธอพูดกับลิสป์ ค้างคาวเปิดดวงตาของง่วง และเจอสายตาเธอ ภายนอกเธอดูไม่เกินสิบปี เธอมีดวงตาสีฟ้าใสและสวยผมสีบลอนด์สวยด้าย เลยสงสัยว่า ผู้คนในเมืองนี้ จะรู้ว่า เธอเป็นแวมไพร์เลย .
" ฉันหิว กินเถอะ " เด็กหญิงพูดค้างคาวถอนหายใจและเริ่มขยับผ่านอากาศไปให้เด็กสาว สาวแก้มป่องกับความไม่พอใจ .
" หญิงสาวทำ " ถามค้างคาว .
" ฉันต้องการที่จะดูดเลือดของพ่อหนุ่ม "
" ไม่ ฉันเหนื่อยของล่อหนุ่ม คุณจะเป็นผู้หญิง กล่าวว่า ค้างคาว ก่อนที่จะหายไปในความมืด .
" มันไม่แฟร์เลย นั่นเป็นค้างคาวที่ไปกัดก่อนอยู่ดี" ผู้หญิงที่ดูน่ารำคาญ เธอปัดกลับเส้นผมจากใบหน้าของเธอ
เธอคงไม่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้ถ้าไม่มีค้างคาว เธอไม่ได้รู้วิธีการอย่างถูกต้องเลี้ยงดูตัวเองได้ เธอจะยังคงนอนและนานก่อนที่ใครบางคนจะฉีกเปิดโลงศพ แทงเธอด้วยไม้และโชคชะตาของเธอก็จะตาย หรือเธอได้บอกเพื่อน ๆตอนกลางคืน
ที่บ้านของเธอที่เธอนอน ,และที่ที่เธอนอนอยู่บ้านร้าง กลางเมือง เสียงประตูแง้มเปิด สะท้อนผ่านอาคาร โดยสัญชาตญาณ เธอวิ่งไปที่ประตูบ้าน โดยไม่ให้เท้าของเธอส่งเสียง .
" ทันตาเห็น " เธอกล่าว รูปที่สะท้อนในดวงตาจากบันไดอย่างที่เธอพูดคำเหล่านั้น

เอ่อ โอ้เธอได้อย่างรวดเร็วตระหนักถึงมันและวิ่งออกไปจากห้อง ลงเชื่อมห้องโถง .
" เฮ้ ! เดี๋ยว ! " บอกว่า ผู้ชาย หญิงสาวรู้ว่าเธอเคยแอบเห็น ทันทีที่เธอได้ยินเสียงประหลาดของเขา
มนุษย์ มนุษย์นี้เอง ชายที่เป็นผู้ใหญ่ ดูนั่น !
" ถ้าคนเคยเห็นเธอ พวกเขาจะช่วยให้คุณ " ค้างคาวเคยเตือนเธอ" มนุษย์จะต้องพาคุณเข้าไปในแสงว่ามันสำหรับตัวเองที่ดีของคุณ . "
" ฉันจะตายถ้ามีอะไรเกิดขึ้น " หญิงสาวร้องไห้ด้วยความกลัว
" มันเป็นสิ่งหนึ่งที่เติบโตเป็นมนุษย์ที่พบเด็กอายุของคุณในบ้านร้าง จะทำ มนุษย์ไม่ได้เหมือนกันทั้งหมด , " ค้างคาวครับ
นี้ไม่ดี
สาวยิงลงฮอลล์เพิ่มขึ้นต่อหลังคาและซ่อนอยู่ภายในโคมระย้าเธอกลั้นหายใจรอผู้ชายหายไป .
" เฮ้ ! " สายตาของมนุษย์เคลื่อนไหวในทุกทิศทาง เขาเดินไปรอบๆห้อง
ออกไปให้พ้นเจ้าโง่
สาวจับโคมระย้าและก็ลงไปที่ชาย .
ไป รีบกลับบ้านเถอะ ฉันเริ่มหิวแล้ว . . . . . . .
เธอดึงเธอกลับเธอเห็นผู้ชายเดินขวาใต้ของเธอ เธอตามเขาด้วยตา
.. . . . . . . เลือด . . . . . . .
คุณไม่สามารถละเลย การกระตุ้น และไม่มีทางที่เธอจะทำให้ตัวเองไม่สนใจเหยื่อต่อหน้าต่อตาเธอ สิ่งที่วางอยู่ตรงหน้าเธอมีเหยื่อ แม้ว่าเขาจะไม่ปฏิบัติกับเธอเป็นอะไร แต่เด็ก ร่างกายของเขากำลังเดินเก็บบ้านหวานน้ำ มันเกิดอะไรขึ้นกับจิตใจของเธอตอนที่เธอกระโดดลงมาจากโคมไฟระย้าและเข้าไปในฮอลล์ชายหนุ่มหันไปมองหญิงสาวที่เสียงของโคมระย้าย้าย .
" คุณอยู่ไหน ? " ถามเพื่อน หญิงสาวยิ้มและเดินไปหาคนที่เขาพูด .
" อ้อมกอด " เด็กหญิงพูดในลักษณะเหมือนเด็ก ผู้ชายที่ยิ้มกลับและยกมือให้สาว เขาเลือกผู้หญิงที่สะอาดขึ้นจากพื้นดิน เธอพบว่าตัวเองรู้สึกงงงวยที่เธอจ้องมองเหยื่อโง่ๆของเธอที่กำลังยิ้มให้กับตัวเอง เขาเบา ๆ ที่จัดขึ้นใกล้กับเธอ หลอดเลือดแดงในคอของเขาเต้นตรงหน้าปากของเธอ . . . . .

. . . กระหายสาวคอดดวงตาของเธอและกลืนกิน เธอย้ายไปอยู่ใกล้เขาเต้นคอ เขี้ยวในปากเธอให้เธอไปละนะ

" เวลากินแล้วเธอไม่มีพ่อแม่งั้นเหรอ ? " คำพูดของเขาฉับพลันดึงหญิงสาวกลับมาสู่ความเป็นจริง " พ่อกับเเม่คุณอยู่ไหน ?" ถามเพื่อน เธอหันศีรษะไปในทิศทางของเสียง ชายหนุ่มยิ้ม แล้วรอให้เธอตอบ ให้ตายสิ

ผู้หญิงอาจรู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายแพ้ เธอควรจะจมฟันของเธอไปเมื่อเธอมีโอกาส

ใกล้มาก . . . . . . . " เขาทิ้งเธอไว้ที่นี่คนเดียวเหรอ บ้านหลังนี้อยู่ในผ้าขี้ริ้ว ใช่ไหม ? นี้เป็นสถานที่ที่เป็นความลับ ? " เขาถามมองตรงไปที่หญิงสาวที่มีดวงตาจริงจัง .
" ใช่ " พึมพำกับหญิงสาวพยักหน้า ไม่ตอบคำถามโดยตรงของมนุษย์ อย่างที่เธอว่า ผู้ชายที่เลือกของคำตอบของเขาเอง เชื่อว่า มนุษย์ค้างคาว
โง่ . . . . . . . ผมจะกลับไปสักพัก ผมจะให้เขาทำให้คุณเขว แล้ว . . . . . . . แล้วผมจะดื่ม
สาวได้ตอบคำถามของมนุษย์อารมณ์ขันเขา .
รีบๆ รีบๆ กลับบ้านก่อนที่เขาจะจากไป
พระจันทร์ก็ส่องแสงสูงในท้องฟ้าเป็นผู้ชายนั่งข้างๆ สาวน้อย เธอนั่งติดกับผู้ชายและอดทนฟังสิ่งที่เขาจะพูด ปากเปิด ทีละเล็ก ทีละน้อย ชายหนุ่มอย่างยากจน ในวันถัดไป เขาจะถูกขับไล่ออกจากบ้านที่เขาเช่า เขาไม่มีงาน ไม่มีคนรัก ก็ล้มเหลวทุกคนแต่เขาไม่ได้พยายามที่จะโทษใคร .
" เอ่อ คุณก็รู้ มันแย่มากเลย มันไม่ใช่ความผิดของใคร " ชายคนนั้นหัวเราะขณะที่เขาพูด รอยยิ้มนุ่มของความพ่ายแพ้บนใบหน้าของเขา สาวน้อยนั่งเงียบอยู่ สำหรับผู้หญิงที่เคยนอนนาน ที่ไม่เคยออกจากบ้าน สิ่งที่เขาพูดค่อนข้างยากที่จะเข้าใจ .
" คุณเป็นคนดี" เขาพูดพร้อมกับยิ้ม ลูบหัวเธอ " ถ้าฉันมีใครสักคนมาดูแล ผมจะทำทุกอย่างเพื่อพวกเขา " ชายเสร็จ เขาให้ผู้หญิงกอด " เหนื่อย " คำสุดท้ายของเขาพบวิธีการของพวกเขาไปยังหูของผู้หญิง .
" . . . . . . . ฉันต้องการที่จะตาย ชีวิตคือความเจ็บปวดถ้าคุณไม่มีใครตำหนิแต่ตัวคุณเอง ฉันไม่มีแรงที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นผมไม่สามารถไปเพิ่มเติมใด ๆ แต่ . . . . . . . "
ซับซ้อน อารมณ์ไป สาวน้อยใจ มีวิธีการง่ายๆในการแก้ไขปัญหาของมนุษย์นี้ .
" เจ้าควรจะฆ่าเขา กล่าวว่า ค้างคาว พวกเขาคุยกันทางโทรจิตเพื่อให้ผู้ชายไม่ได้ยิน สาวน้อยสะบัดหัวของเธอไปในทิศทางที่สะท้อนเสียง ค้างคาวได้ซ่อนตัวเองอยู่ในบ้านที่ทรุดโทรมบางสถานที่ที่คนมองไม่เห็น " ตอนนี้ ดูดเลือดของเขา เขาจะตาย . "
" . . . . . . . แต่เขาก็ยังไม่อยากตาย ตายไม่ได้ เขาจะ . . . . . . . "
" มนุษย์ผู้นี้ ชายผู้นี้จะตาย "
" แต่เขาก็ยังจดจำอดีตของเขา " หญิงสาวร้องในใจ เธอยิงไปที่เท้าของเธอ ชายหนุ่มมองเธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง และกอดเธอ โดยมือ ก่อนที่ผู้ชายมีโอกาสถามอะไรผิดไปสาวตัวเล็กก็หันไปมองหน้าค้างคาว .
" นายรู้ดี ! ฉันเข้มแข็งไม่พอ ยัง ! ผมไม่มีอำนาจพอที่จะดูดทิ้งความทรงจำ ! ไม่มีทางที่เราจะได้อยู่ด้วยกันกับเขายังคงจำทุกอย่างได้ "
" งั้นคุณก็มีเพื่อนไม่ใช่เหรอ คุณได้เสมอต้องการเพื่อนมาอยู่ข้างๆ ใช่มั้ย
" กล่าวว่า ค้างคาวสาวน้อยกลืนคำพูดของเธอ แล้วเงยหน้ามองคนที่เคยดูถูกเธอสับสน มองเข้าไปในตาของเขา ถ้าผมดูดเลือด

" ตอนนี้ . . . . . . . เกิดอะไรขึ้น ? อะไรทำให้คุณกลัว ? " ขอผู้ชายอ่อนโยน ตลอดไป หญิงสาวรู้ดีว่าเธอไม่สามารถนำตัวเองเพื่อดับความกระหายของเธอและฟีดความหิวของเธอกับเลือดของมนุษย์นี้
.