The non-violent action-oriented Chi

The non-violent action-oriented Chipko movement initiated by Bhatt and Bahuguna in other parts of Uttarakhand has helped people unite against the mismanagement and exploitation of forest resources for distant markets at the expense of local needs. In this movement, however, two forms of leadership have emerged, differing in both style and content, and this difference has been amplified by the media. One is that of Chandi Prasad Bhatt of DGSS, portrayed as a grassroots worker and pragmatic conservationist. He believes that the local community has the right to control its surroundings, and it is responsible for conserving and developing the resources as well. He organized the country's largest afforestation program (through eco-development camps), having planted over a million trees with the survival rate of 85 percent. He is not only for saving the forest but also for what he calls saving the people, by initiating forest-based small-scale industries such as saw mills. Another leader is Sundarlal Bahuguna of Silyara (Tehri), who has been portrayed as being mainly a Gandhian and a journalist. He concentrates on ecology and writing/speaking against the forestry department and the state, and vocalizing ecological concerns nationally and internationally. He employed the symbolic approach if fasts, marches (padayatra), and speeches. In 1981 Bahuguna organized a foot march from Kashmir to Kohima to campaign against deforestation. In January 1990, he fasted against the construction of the Tehri Dam. He has traveled to Mexico, Europe, and USA to speak about the global problem of forest exploitation. He is against deforestation and any commercial use of the forest; he wants a complete ban on tree-cutting, a revival of the simple lifestyle, and regeneration of life-support systems. Differences between the two approaches are sometimes referred to as the ecology vs. economy divide, but they are in a sense complementary, each strengthening the other. The main problem of leader-oriented discussion is that it neglects the efforts of the people.

The DGSS, along with other groups of the Chipko movement, has brought about an increased understanding of the divergent interests of not only the local communities and the state government, but of men and women within the same community. Since the leadership of DGSS is sensitive to this learning process, its efforts are likely to grow in strength. The work of DGSS has been nationally and internationally recognized. Bhatt received the Magsaysay (1982) and Padma Shri (1986) awards, and the philosophy of the Chipko movement has encouraged the 'Appiko' movement of the Western Ghats of south India, and wider ecological consciousness in other parts of the world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ใช้ความรุนแรงเน้นการกระทำ Chipko เคลื่อนไหวโดย Bhatt และ Bahuguna ในส่วนอื่น ๆ ของ Uttarakhand ได้ช่วยคนที่รวมกันกับการปรับตัวและแสวงหาประโยชน์จากทรัพยากรป่าไม้สำหรับตลาดอยู่ไกลค่าใช้จ่ายของความต้องการของท้องถิ่น ในการเคลื่อนไหวนี้ อย่างไรก็ตาม สองรูปแบบภาวะผู้นำได้ กลาย แตกต่างกันในรูปแบบและเนื้อหา และมีการขยายความแตกต่างนี้ โดยสื่อ หนึ่งคือที่ของฉันที Bhatt โกของ DGSS เป็นผู้ปฏิบัติงานระดับรากหญ้าลูในทางปฏิบัติ เขาเชื่อว่า ชุมชนท้องถิ่นมีสิทธิที่จะควบคุมสภาพแวดล้อม และรับผิดชอบการอนุรักษ์ และพัฒนาทรัพยากรเช่น เขาจัดโปรแกรม afforestation ที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ (ผ่านค่ายพัฒนา eco), มีปลูกกว่าล้านต้นกับอัตราการรอดตายร้อยละ 85 เขาจะไม่เพียง สำหรับบันทึกป่า แต่ สำหรับสิ่งที่เขาเรียกประหยัดคน โดยเริ่มจากป่าอุตสาหกรรมขนาดเล็กเช่นโรงเลื่อย Sundarlal Bahuguna ของ Silyara (Tehri), ที่แสดงให้เห็นเป็น ส่วนใหญ่คานธีและนักข่าว ผู้นำอื่นได้ เขาเน้นนิเวศวิทยาเขียน/พูดกับกรมป่าไม้และรัฐ และคาราโอเกะเรื่องระบบนิเวศ และระดับสากล เขาใช้วิธีสัญลักษณ์ถ้า fasts, marches (padayatra), และกล่าวสุนทรพจน์ ในปี 1981 Bahuguna จัดมีนาคมเท้าจากแคชเมียร์ Kohima เพื่อรณรงค์ต่อต้านการตัดไม้ทำลายป่า ใน 1990 มกราคม เขาอดกับการก่อสร้างเขื่อน Tehri เขาได้เดินทางไปเม็กซิโก ยุโรป และประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาการแสวงหาป่าทั่วโลก เขาจะตัดไม้ทำลายป่าและการใช้งานเชิงพาณิชย์ของป่า เขาต้องการห้ามตัดต้นไม้ ฟื้นฟูของชีวิตที่เรียบง่าย และฟื้นฟูชีวิต–สนับสนุนระบบสมบูรณ์ ความแตกต่างระหว่างสองวิธีบางครั้งเรียกว่าระบบนิเวศเจอเศรษฐกิจหาร แต่พวกเขาอยู่ในความรู้สึกสมบูรณ์ แต่ละเสริมอื่น ๆ ปัญหาหลักของผู้นำที่มุ่งเน้นการสนทนาเป็นมันเพิกเฉยต่อความพยายามของคน DGSS พร้อมกับเคลื่อนไหว Chipko กลุ่มอื่นได้นำเกี่ยวกับความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นของการไม่เพียงแต่ชุมชนท้องถิ่นและรัฐบาลของรัฐ แต่ ของบุรุษและสตรีภายในชุมชนเดียวกัน ตั้งแต่การนำของ DGSS มีความสำคัญกับกระบวนการเรียนรู้นี้ ความพยายามมีแนวโน้มที่จะเติบโตในความแข็งแรง การทำงานของ DGSS ได้รับ และระดับสากลยอมรับ Bhatt รับแมกไซไซ (1982) และรางวัลปัท (1986) และปรัชญาของการเคลื่อนไหว Chipko กระตุ้นให้การเคลื่อนไหวของ 'Appiko' ของ Western Ghats ของอินเดียใต้ และกว้างกว่าระบบนิเวศจิตสำนึกในส่วนอื่น ๆ ของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ใช่ความรุนแรงกระทำที่มุ่งเน้นการเคลื่อนไหว Chipko ริเริ่มโดย Bhatt และ Bahuguna ในส่วนอื่น ๆ ของตราขั ณ ฑ์ได้ช่วยคนรวมตัวกันกับการปรับตัวและการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรป่าไม้สำหรับตลาดที่ห่างไกลที่ค่าใช้จ่ายของความต้องการของท้องถิ่น ในการเคลื่อนไหวนี้ แต่ทั้งสองรูปแบบของการเป็นผู้นำได้โผล่ออกมาแตกต่างกันทั้งในรูปแบบและเนื้อหาและความแตกต่างนี้ได้รับการขยายโดยสื่อ หนึ่งคือการที่ของปราจัน Bhatt ของ DGSS ภาพเป็นคนระดับรากหญ้าและอนุรักษ์อย่างจริงจัง เขาเชื่อว่าชุมชนท้องถิ่นมีสิทธิในการควบคุมสภาพแวดล้อมของมันและมันก็เป็นความรับผิดชอบในการอนุรักษ์และการพัฒนาทรัพยากรได้เป็นอย่างดี เขาจัดโปรแกรมการปลูกป่าของประเทศที่ใหญ่ที่สุด (ผ่านค่ายนิเวศพัฒนา) มีการปลูกกว่าล้านต้นไม้ที่มีอัตราการรอดตายร้อยละ 85 เขาไม่ได้เป็นเพียงสำหรับการบันทึกป่า แต่ยังสำหรับสิ่งที่เขาเรียกการออมของประชาชนโดยการเริ่มต้นการป่าไม้ตามอุตสาหกรรมขนาดเล็กเช่นโรงงานเลื่อย ผู้นำก็คือ Sundarlal Bahuguna ของ Silyara (Tehri) ที่ได้รับการแสดงให้เห็นว่าเป็นส่วนใหญ่คานธีและนักข่าว เขามุ่งเน้นที่ระบบนิเวศและการเขียน / พูดกับกรมป่าไม้และของรัฐและเปล่งความกังวลของระบบนิเวศและต่างประเทศ เขาใช้วิธีการอดอาหารถ้าสัญลักษณ์ชายแดน (padayatra) และกล่าวสุนทรพจน์ ในปี 1981 Bahuguna จัดมีนาคมเดินเท้าจากแคชเมียร์โกหิมาเพื่อรณรงค์ต่อต้านการตัดไม้ทำลายป่า ในเดือนมกราคมปี 1990 เขาอดอาหารต่อต้านการก่อสร้างเขื่อน Tehri เขาได้เดินทางไปยังเม็กซิโกยุโรปและสหรัฐอเมริกาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาระดับโลกของการแสวงประโยชน์ป่า เขาเป็นคนที่ต่อต้านการตัดไม้ทำลายป่าและการใช้งานในเชิงพาณิชย์ใด ๆ ของป่า; เขาต้องการบ้านสมบูรณ์บนต้นไม้ตัดการคืนชีพของวิถีชีวิตที่เรียบง่ายและฟื้นฟูระบบสนับสนุนชีวิต ความแตกต่างระหว่างทั้งสองวิธีนี้บางครั้งเรียกว่าระบบนิเวศแบ่งเทียบกับเศรษฐกิจ แต่พวกเขาอยู่ในความรู้สึกเสริมสร้างความเข้มแข็งของแต่ละอื่น ๆ ปัญหาหลักของการสนทนาผู้นำที่มุ่งเน้นก็คือว่ามันไม่สนใจความพยายามของคน.

DGSS พร้อมกับกลุ่มอื่น ๆ ของขบวนการ Chipko ได้นำเกี่ยวกับความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นของผลประโยชน์ที่แตกต่างกันไม่เพียง แต่ชุมชนท้องถิ่นและภาครัฐ แต่ของผู้ชายและผู้หญิงที่อยู่ในชุมชนเดียวกัน ตั้งแต่การนำของ DGSS มีความไวต่อกระบวนการเรียนรู้นี้ความพยายามที่มีแนวโน้มที่จะเติบโตในความแข็งแรง การทำงานของ DGSS ได้รับในระดับประเทศและได้รับการยอมรับในระดับสากล Bhatt รับแมกไซไซ (1982) และชปัทมา (1986) ได้รับรางวัลและปรัชญาของการเคลื่อนไหว Chipko ได้รับการสนับสนุนการเคลื่อนไหวของ 'Appiko ของ Ghats ตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศอินเดียและมีจิตสำนึกในระบบนิเวศที่กว้างขึ้นในส่วนอื่น ๆ ของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช่ความรุนแรงการกระทำที่มุ่งเน้น chipko เคลื่อนไหวริเริ่มโดย bhatt bahuguna และในส่วนอื่น ๆของ Uttarakhand ได้ช่วยคน รวมกับการจัดการและการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรป่าไม้ สำหรับตลาดไกลที่ค่าใช้จ่ายของความต้องการของท้องถิ่น ในการเคลื่อนไหวนี้ อย่างไรก็ตาม สองรูปแบบของภาวะผู้นำเกิดขึ้น ที่มีทั้งรูปแบบและเนื้อหา และความแตกต่างนี้ถูกขยายโดยสื่อ หนึ่งคือว่า chandi Prasad bhatt ของ dgss ปรากฏเป็นรากหญ้าของคนงาน และในทางปฏิบัตินักอนุรักษ์ธรรมชาติ . เขาเชื่อว่า ชุมชนท้องถิ่นมีสิทธิที่จะควบคุมสภาพแวดล้อม และเป็นผู้รับผิดชอบในการอนุรักษ์และพัฒนาทรัพยากรได้เป็นอย่างดี เขาได้จัดโครงการปลูกป่าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ( ผ่านค่ายพัฒนา Eco ) มีปลูกกว่าล้านต้น อัตราการอยู่รอดของ 85 เปอร์เซ็นต์ เขาไม่ได้เป็นเพียงสำหรับการบันทึกป่า แต่ยังสำหรับสิ่งที่เขาเรียก ช่วยประชาชน โดยเริ่มจากอุตสาหกรรมป่าไม้ขนาดเล็กเช่นเห็นโรงสี ผู้นำอื่น bahuguna sundarlal ของ silyara ( Tehri ) ที่ได้ถูก portrayed เป็นส่วนใหญ่ gandhian และนักข่าว เขามุ่งเน้นนิเวศวิทยาและการเขียน / พูดกับกรมป่าไม้ และรัฐ และ vocalizing เกี่ยวกับนิเวศวิทยาในระดับประเทศและในระดับสากล เขาใช้วิธีการเชิงสัญลักษณ์ ถ้าเร็วเดินขบวน , ( padayatra ) และกล่าวสุนทรพจน์ ในปี 1981 bahuguna จัดเท้ามีนาคมจากแคชเมียร์ Kohima เพื่อรณรงค์ต่อต้านการทำลายป่า ในเดือนมกราคมปี 1990 เขาอดอาหารกับการก่อสร้างใน Tehri เขื่อน เขาได้เดินทางไปยังเม็กซิโก , ยุโรป และสหรัฐอเมริกา เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาการเอารัดเอาเปรียบโลกของป่า เขาจะต่อต้านการตัดไม้ทำลายป่า และใช้ในเชิงพาณิชย์ของป่า เขาต้องการบ้านที่สมบูรณ์เกี่ยวกับการตัดต้นไม้ การฟื้นตัวของวิถีชีวิตเรียบง่าย และสร้างระบบสนับสนุนชีวิต ความแตกต่างระหว่างสองวิธีคือบางครั้งเรียกว่านิเวศวิทยาและเศรษฐกิจ แบ่งเป็น แต่พวกเขาอยู่ในความรู้สึกซึ่งแต่ละเสริมอื่น ๆ ปัญหาหลักของผู้นำที่มุ่งเน้นการอภิปรายที่ปฏิเสธความพยายามของคนการ dgss พร้อมกับกลุ่มอื่น ๆของการเคลื่อนไหว chipko ได้นำเกี่ยวกับความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นของทักษะความสนใจของไม่เพียง แต่ชุมชนท้องถิ่นและรัฐ แต่ของผู้ชายและผู้หญิงในชุมชนเดียวกัน ตั้งแต่ภาวะผู้นำของ dgss ไวต่อกระบวนการเรียนรู้นี้ ความพยายามของมันมีแนวโน้มที่จะเติบโตในความแข็งแรง งาน dgss ได้รับในระดับประเทศและสากล bhatt แมกไซไซ ( 1982 ) และได้รับรางวัล Padma Shri ( 1986 ) และปรัชญาของการเคลื่อนไหว chipko สนับสนุน " " appiko การเคลื่อนไหวของ Ghats ตะวันตกของอินเดียใต้ และกว้างนิเวศสติในส่วนอื่น ๆของโลก