Grossman and Krueger (1993,1995), S

Grossman and Krueger (1993,1995), Shafik (1994), Selden and Song (1994), and
Holtz-Eakin and Selden (1995) have conducted empirical studies on this issue.
Grossman and Krueger (1993) explore some of the empirical evidence that bears on the
likely environmental impacts of an increase in per capita GDP. By using cross-country panel data of the Global Environmental Monitoring System (GEMS),5
Grossman and
Krueger (1993) find that emission levels of sulfur dioxide (SO2) and dark matter
suspended in the air increase with per capita GDP at low levels of national income, but
decrease with per capita GDP at higher levels of income (ie., inverted U-shape
relationship).6
For the mass of suspended particles, however, in an given volume of air,
the relationship between pollution and per capita GDP is found to be monotonically
decreasing. Grossman and Krueger (1995) investigate the issue with more broad set of
environmental indicators than their study in 1993. Grossman and Krueger (1995) find
little evidence that environmental quality deteriorates steadily with economic growth.
Rather, they find for most indicators that economic growth brings an initial phase of
deterioration followed by a subsequent phase of improvement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Grossman และ Krueger (1993,1995), Shafik (1994), Selden และเพลง (1994), และHoltz-Eakin และ Selden (1995) ได้ดำเนินการศึกษาผลในปัญหานี้Grossman และ Krueger (1993) สำรวจหลักฐานประจักษ์ที่หมีในบางผลกระทบสิ่งแวดล้อมมีแนวโน้มของการเพิ่มขึ้นของ GDP ต่อหัว โดยใช้ข้อมูลแผงครอสคันทรีของโลกสิ่งแวดล้อมตรวจสอบระบบ (อัญมณี), 5 Grossman และKrueger (1993) พบว่าปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) และสสารมืดในระดับหยุดชั่วคราวในการเพิ่มอากาศด้วย GDP ต่อหัวในระดับต่ำของรายได้แห่งชาติ แต่ลดกับ GDP ต่อหัวในระดับที่สูงขึ้นของรายได้ (ie., กลับรูปตัว Uความสัมพันธ์) .6 สำหรับมวลของอนุภาคระงับ อย่างไรก็ตาม ในอากาศ ปริมาณที่กำหนดพบความสัมพันธ์ระหว่างมลพิษและ GDP ต่อหัวจะ monotonicallyลดลง ตรวจสอบปัญหากับชุดกว้างเพิ่มเติมของ Grossman และ Krueger (1995)ตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมมากกว่าการศึกษาในปี 1993 Grossman และ Krueger (1995) การค้นหาหลักฐานเล็กน้อยที่มีคุณภาพสิ่งแวดล้อม deteriorates กับการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องค่อนข้าง พวกเขาค้นหาตัวบ่งชี้ส่วนใหญ่ที่เติบโตทางเศรษฐกิจเป็นระยะเริ่มต้นของเสื่อมสภาพตามระยะต่อมาของการปรับปรุง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรอสแมนและครูเกอร์ (1993,1995) Shafik (1994), เซลเด้นและเพลง (1994)
และโฮลต์ซ-Eakin และเซลเด้น (1995) ได้ดำเนินการศึกษาเชิงประจักษ์ในเรื่องนี้.
กรอสแมนและครูเกอร์ (1993) สำรวจบางส่วนของหลักฐานเชิงประจักษ์
ที่หมีในผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่มีแนวโน้มของการเพิ่มขึ้นของจีดีพีต่อหัวของประชากร โดยใช้ข้อมูลที่แผงข้ามประเทศของระบบตรวจสอบด้านสิ่งแวดล้อมทั่วโลก (GEMS) 5
กรอสแมนและครูเกอร์ (1993) พบว่าระดับการปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) และสารมืดระงับในการเพิ่มขึ้นของอากาศที่มีGDP ต่อหัวในระดับที่ต่ำ รายได้ประชาชาติ แต่ลดลงGDP ต่อหัวในระดับที่สูงขึ้นของรายได้ (เช่น. คว่ำ U-shape สัมพันธ์) 0.6 สำหรับมวลของอนุภาคแขวนลอย แต่ในปริมาณที่กำหนดของอากาศ, ความสัมพันธ์ระหว่างมลพิษและต่อหัวของจีดีพี พบว่าได้รับการ monotonically ลดลง กรอสแมนและครูเกอร์ (1995) ตรวจสอบปัญหาที่มีมากขึ้นชุดในวงกว้างของตัวชี้วัดด้านสิ่งแวดล้อมกว่าการศึกษาในปี1993 กรอสแมนและครูเกอร์ (1995) พบหลักฐานเพียงเล็กน้อยที่เสื่อมคุณภาพสิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนื่องกับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ. แต่พวกเขาพบว่าสำหรับตัวชี้วัดมากที่สุดที่การเติบโตทางเศรษฐกิจ นำช่วงแรกของการเสื่อมสภาพตามด้วยขั้นตอนที่ตามมาของการปรับปรุง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรอสแมน และ ครูเกอร์ ( 19931995 ) , ชาฟิก ( 1994 ) , ที่ตั้งและเพลง ( 2537 ) และ
Holtz และอีคิ้นที่ตั้ง ( 1995 ) ได้ศึกษาเชิงประจักษ์ในปัญหานี้ .
แมน ครูเกอร์ ( 1993 ) และสำรวจบางส่วนของหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า หมี
ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมีแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของ GDP ต่อหัว . โดยใช้ข้อมูลจากระบบเฝ้าระวังข้ามประเทศแผงสิ่งแวดล้อมโลก ( อัญมณี ) 5
,กรอสแมนและ
ครูเกอร์ ( 2536 ) พบว่า ระดับการปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ( SO2 ) และสสารมืด
แขวนลอยในอากาศเพิ่ม GDP ต่อหัวในระดับต่ำของรายได้ประชาชาติ แต่
ลดลงด้วย GDP ต่อหัวในระดับที่สูงขึ้นของรายได้ เช่น ฤๅษี U
ความสัมพันธ์ ) 6
สำหรับมวล อนุภาคแขวนลอย อย่างไรก็ตาม ในการกำหนดปริมาณของอากาศ
ความสัมพันธ์ระหว่างมลพิษและ GDP ต่อหัวอยู่ monotonically
ลดลง กรอสแมน และ ครูเกอร์ ( 1995 ) ศึกษาปัญหาในวงกว้างมากขึ้นกว่าชุดของตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมศึกษา
ใน 1993 กรอสแมน และ ครูเกอร์ ( 2538 ) พบว่าคุณภาพของสิ่งแวดล้อมเสื่อม
หลักฐานน้อยอย่างต่อเนื่องกับการเติบโตทางเศรษฐกิจ .
ค่อนข้างพวกเขาพบมากที่สุดสำหรับตัวชี้วัดการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจทำให้ระยะแรกของ
การเสื่อมสภาพตามในระยะต่อมาของการปรับปรุง