“Sorry Asahi, I really gotta go. I

“Sorry Asahi, I really gotta go. I will see you tomorrow okay? Thanksforunderstandingbye.” Nishinoya didn’t even breathe through his last sentence. He took off like a bat out of hell.

“Bye?” Asahi tried to say but Noya was gone.

Noya ran like hell, but his phone showed that he was two minutes late. Two minutes, hopefully it had gone unnoticed. He walked in the door and immediately knew his absences had not gone unnoticed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อาซาฮีเสียใจ ฉันจริง ๆ ต้องไป ฉันจะดูโอเคพรุ่งนี้หรือไม่ Thanksforunderstandingbye" นิชิโนยะไม่ได้แม้แต่หายใจ โดยประโยคที่สุดท้ายของเขา เขาเอาออกเช่นค้างคาวออกจากนรก"ลาก่อน" อาซาฮีพยายามจะพูด แต่ Noya ก็หายไปNoya วิ่งเช่นนรก แต่โทรศัพท์ของเขาแสดงให้เห็นว่า เขาทั้งสองมา สองนาที หวังว่าจะได้ไปสังเกต เขาเดินในประตู และทันทีที่รู้ว่าเขาขาดไม่ได้ไปทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ขอโทษ Asahi ผมต้องไป ผมจะเห็นคุณในวันพรุ่งนี้โอเค? Thanksforunderstandingbye. "Nishinoya ไม่ได้หายใจผ่านประโยคสุดท้ายของเขา เขาเอาออกมาเหมือนค้างคาวออกจากนรก. "ลา?" อาซาฮีพยายามที่จะพูด แต่ Noya ก็หายไป. Noya วิ่งเหมือนตกนรก แต่โทรศัพท์ของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นสองนาทีปลาย สองนาทีหวังว่ามันได้หายไปไม่มีใครสังเกตเห็น เขาเดินในประตูและทันทีที่รู้ว่าขาดเขาไม่ได้ไปไม่มีใครสังเกตเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ขอโทษคะ ฉันต้องไปจริงๆนะ ฉันจะพบคุณพรุ่งนี้ได้มั้ย ? thanksforunderstandingbye " nishinoya ไม่แม้แต่จะหายใจผ่านประโยคสุดท้ายของเขา เขาถอดเหมือนค้างคาวออกจากนรก" บายครับ " ซา พยายามจะพูด แต่ noya หายไปnoya วิ่งเหมือนนรก แต่โทรศัพท์ของเขาแสดงว่าเขาก็คือสาย 2 นาที สองนาที หวังว่าจะได้ไปสังเกต เขาเดินเข้าไปในประตูและทันทีที่รู้ว่าขาดเขาไม่ได้ไปสังเกต