Usually, folks. ( used with a plura

Usually, folks. ( used with a plural verb) people in general:
Folks say there wasn't much rain last summer.
2.
Often, folks. ( used with a plural verb) people of a specified class or group:
country folk; poor folks.
3.
(used with a plural verb) people as the carriers of culture, especially as representing the composite of social mores, customs, forms of behavior, etc., in a society:
The folk are the bearers of oral tradition.
4.
folks, Informal.

members of one's family; one's relatives:
All his folks come from France.
one's parents:
Will your folks let you go?

5.
Archaic. a people or tribe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยปกติคน (ใช้กับคำกริยาพหูพจน์) คนทั่วไป:
. Folks บอกว่ามีไม่ได้ฝนตกมากในช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมา
2.
บ่อยครั้งที่คน (ใช้กับคำกริยาพหูพจน์) คนของชั้นที่ระบุหรือกลุ่ม
ชาวบ้าน; คนที่น่าสงสาร.
3.
(ใช้กับคำกริยาพหูพจน์) คนที่เป็นพาหะของวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นคิดเป็นคอมโพสิตของสังคมวัฒนธรรมประเพณีรูปแบบของพฤติกรรม ฯลฯ ในสังคม:
ชาวบ้านเป็นผู้ถือของประเพณีในช่องปาก
4.
คนที่เป็นทางการ. สมาชิกของครอบครัวหนึ่ง; หนึ่งของญาติ: คนทั้งหมดมาจากฝรั่งเศส. พ่อแม่: คนของคุณจะช่วยให้คุณไป? 5. โบราณ คนใดหรือตระกูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปกติครับ ( ใช้กับกริยาเป็นพหูพจน์ ) ประชาชนทั่วไป :คนที่บอกว่าไม่มีฝนตกหนักช่วงหน้าร้อน2 .บ่อยๆ ครับ ( ใช้กับกริยาเป็นพหูพจน์ ) ของคลาสหรือกลุ่มที่ระบุชาวบ้าน ; คนจนได้3 .( ใช้กับกริยาเป็นพหูพจน์ ) คนเป็นพาหะของวัฒนธรรม โดยเฉพาะในฐานะที่เป็นตัวแทนของคอมโพสิตของประเพณี สังคม ประเพณี รูปแบบของพฤติกรรม ฯลฯ ในสังคมพื้นเมืองที่เป็นสัญลักษณ์ของประเพณีในช่องปาก4 .folks , ไม่เป็นทางการสมาชิกของครอบครัว ญาติคนหนึ่ง :พ่อแม่ของเขามาจากฝรั่งเศสหนึ่งของผู้ปกครองfolks ของคุณจะปล่อยคุณไป5 .เก่าล้าสมัย ชนชาติหรือเผ่า