Study of plant spacing and hill spa

Study of plant spacing and hill spacing can indicate how plant and hill spacing influence soil and
water conservation. Inthapan et al. (1998a) studied the different plant and hill spacing of ‘Sri Lanka’
on the Tha Yang soil series (Soil Unit Group 48), characterized by sandy loam soil, shallow soil with
gravel in subsoil, low soil fertility and erosion problem, on a 20-% slope at an elevation of 600 m with
1 374 mm of rain per year. The result indicated that 10, 15 and 20-cm hill spacing were good and not
significantly different for soil and water conservation, whereas they differed from farmers’ practice
with no vetiver hedge. Soil loss of trial with vetiver hedgerow was only 14.6 % of trial with farmers’
practice (Table 3). However, vetiver hedges with close hill spacing (10 cm) enhanced tiller growth,
developed rapidly into dense rows and were effective for soil and water conservation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาพืชระยะห่างและระยะห่างของเขาสามารถระบุวิธีพืชและระยะห่างของเขามีอิทธิพลต่อดิน และอนุรักษ์น้ำ Inthapan et al. (1998a) ศึกษาพืชแตกต่างกันและระยะห่างของเขา 'ศรีลังกา'ในชุดดินท่ายาง (ดินหน่วยกลุ่ม 48), ลักษณะดินทราย loam ตื้นดินกรวดใน subsoil ต่ำดินพังทลายและความอุดมสมบูรณ์ปัญหา บนทางลาดชัน 20% สูงถึง 600 เมตรด้วย1 374 มม.ฝนต่อปี ผลระบุฮิลล์ที่ 10, 15 และ 20 ซม.ระยะห่างได้ดี และไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเพื่อการอนุรักษ์ดินและน้ำ ในขณะที่พวกเขาแตกต่างจากการปฏิบัติของเกษตรกรกับไม่พุ่มหญ้าแฝก ทดลองใช้กับหญ้าแฝก hedgerow เสียดินถูกทดลองกับเกษตรกรเพียง 14.6%การปฏิบัติ (ตาราง 3) อย่างไรก็ตาม หญ้าแฝกป้องกันความเสี่ยง ด้วยฮิลล์ปิดระยะห่าง (10 ซม.) เพิ่มการเพาะปลูกเติบโตพัฒนาเป็นแถวหนาแน่นอย่างรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพในการอนุรักษ์ดินและน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาระยะปลูกและระยะห่างเนินเขาสามารถบ่งบอกถึงวิธีการที่พืชและระยะห่างเนินเขามีอิทธิพลต่อดินและ
การอนุรักษ์น้ำ Inthapan et al, (1998) การศึกษาอาคารและเนินเขาที่แตกต่างกันระยะห่างของ 'ศรีลังกา'
ในชุดดินท่ายาง (ดินหน่วยกลุ่ม 48) โดดเด่นด้วยดินดินร่วนปนทรายดินตื้นมี
กรวดในชั้นใต้ผิวดินอุดมสมบูรณ์ของดินต่ำและปัญหาการกัดเซาะบน 20% ความลาดชันที่ระดับความสูง 600 เมตรมี
1 374 มิลลิเมตรฝนตกต่อปี ผลการวิจัยพบว่า 10, 15 และ 20 ซม. ระยะห่างระหว่างเนินเขามีดีและไม่
แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการอนุรักษ์ดินและน้ำในขณะที่พวกเขาแตกต่างจากการปฏิบัติของเกษตรกร
ที่ไม่มีการป้องกันความเสี่ยงหญ้าแฝก สูญเสียดินของการทดลองกับหญ้าแฝกพุ่มเป็นเพียง 14.6% ของการทดลองกับเกษตรกร
ปฏิบัติ (ตารางที่ 3) อย่างไรก็ตามการป้องกันความเสี่ยงหญ้าแฝกที่มีระยะห่างใกล้เนินเขา (10 ซม.) การเจริญเติบโตไถนาเพิ่ม
การพัฒนาอย่างรวดเร็วเป็นแถวหนาแน่นและมีประสิทธิภาพเพื่อการอนุรักษ์ดินและน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาระยะปลูกและการปลูกพืชและเนินเขาสามารถระบุวิธีการปลูกดินเนินเขาและอิทธิพลอนุรักษ์น้ำ inthapan et al . ( 1998a ) ศึกษาพืชแตกต่างกัน ฮิลล์ และระยะห่างของ " ศรีลังกา "ในดินชุดดินท่ายางหน่วยกลุ่ม 48 ) ลักษณะร่วนปนทราย ดินตื้น ดิน กับกรวดดิน ความอุดมสมบูรณ์ของดินต่ำ และปัญหาการกัดเซาะใน 20 % ความชันที่ระดับความสูง 600 เมตรด้วย1 374 มิลลิเมตรฝนต่อปี ผลการศึกษาพบว่า 10 , 15 และ 20 ซม. ระยะห่างดีและเนินเขาแตกต่างเพื่อการอนุรักษ์ดินและน้ำ ในขณะที่พวกเขาแตกต่างจากการปฏิบัติของเกษตรกรไม่มีหญ้าแฝกป้องกันความเสี่ยง การสูญเสียดินจากการทดลองหญ้าแฝกแบบติสต์มีเพียงร้อยละ 14.6 ของการทดลองกับเกษตรกรการปฏิบัติ ( ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตาม หญ้าแฝกป้องกันความเสี่ยงกับระยะห่างเนินเขาใกล้ ( 10 ซม. ) เพิ่มการเจริญเติบโต ทิลเลอร์พัฒนาอย่างรวดเร็วในหนาตาแถวและมีประสิทธิภาพเพื่อการอนุรักษ์ดินและน้ำ .