Microwave techniques can provide es

Microwave techniques can provide estimates of the near-surface soil water content
(e.g., Engman and Chauhan, 1995; Nojuki and Enthekabi, 1996; Schmugge, 1999). Soil
moisture estimates can be obtained most successfully with airborne passive radiometers
for soil depths between 0 and 10 cm. This shallow depth is unfortunately insufficient to
obtain root zone soil water storage. Many crops root upto 1±2 m depth. Van and Oevelen
(1998) demonstrated that by combining airborne active microwave radar measurements
with 68 cm waves (P band), the possibility arises to estimate soil moisture integrated over
a layer 17 cm deep.A direct application to retrieve soil water content of the root zone is not operationally
feasible, but crop water stress indicators based on energy partitioning can be used as a
first approximation. Volumetric soil moisture can be estimated from the evaporativefraction (latent heat/net available energy) using a statistical relationship between
evaporative fraction and soil moisture. The results for two large-scale field campaigns
dedicated to soil moisture-evaporation-biomass interactions, FIFE (Smith et al., 1992)
and EFEDA (Bastiaanssen et al., 1997) are depicted in Fig. 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไมโครเวฟเทคนิคสามารถให้การประเมินปริมาณน้ำใกล้ผิวดิน(เช่น Engman และ Chauhan, 1995 Nojuki และ Enthekabi, 1996 Schmugge, 1999) ดินประเมินความชื้นได้สำเร็จมากที่สุด ด้วย radiometers อากาศแฝงสำหรับดินที่ระดับความลึกระหว่าง 0 ถึง 10 ซ.ม. ความลึกตื้นนี้เพียงแต่พอรับเก็บน้ำดินโซนราก ในพืชรากลึกสำหรับ 1±2 m รถตู้และ Oevelen(1998) แสดงที่ โดยรวมอากาศใช้ไมโครเวฟเรดาร์วัดกับคลื่น 68 ซม. (P วง), ความเกิดขึ้นในการประเมินความชื้นของดินรวมไปชั้นลึก 17 cm โปรแกรมประยุกต์โดยตรงเรียกดินน้ำเนื้อหาของโซนรากไม่ operationallyเป็นไปได้ แต่สามารถใช้บ่งชี้ความเครียดน้ำพืชยึดพาร์ทิชันพลังงานเป็นการประมาณแรก สามารถประเมินความชื้นดิน volumetric จาก evaporativefraction (latent ร้อน/สุทธิว่างพลังงาน) โดยใช้ความสัมพันธ์ทางสถิติระหว่างทำลมเศษและดินความชื้น ผลลัพธ์สำหรับแคมเปญสองฟิลด์ขนาดใหญ่ให้ดินชื้นระเหยชีวมวลโต้ ลอนดอน (Smith et al., 1992)และ EFEDA (Bastiaanssen และ al., 1997) ที่แสดงใน Fig. 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคนิคไมโครเวฟสามารถให้ประมาณการของดินที่อยู่ใกล้พื้นผิวปริมาณน้ำ
(เช่น Engman และชัวฮาน, 1995; Nojuki และ Enthekabi 1996; Schmugge, 1999) ดิน
ประมาณการความชื้นจะได้รับส่วนใหญ่ประสบความสำเร็จกับ Radiometers อากาศแบบพาสซีฟ
สำหรับความลึกของดินระหว่าง 0 และ 10 ซม. นี้ความลึกตื้น แต่น่าเสียดายที่ไม่เพียงพอที่จะ
ได้รับการจัดเก็บโซนรากน้ำในดิน รากพืชจำนวนมากไม่เกิน 1 ± 2 เมตรความลึก รถตู้และ Oevelen
(1998) แสดงให้เห็นว่าโดยรวมไมโครเวฟที่ใช้งานอยู่ในอากาศเรดาร์ตรวจวัด
คลื่น 68 ซม. (P วงดนตรี), ความเป็นไปได้ที่เกิดขึ้นในการประมาณการความชุ่มชื้นในดินแบบบูรณาการมากกว่า
ชั้น 17 ซม deep.A ประยุกต์ใช้โดยตรงเพื่อดึงปริมาณน้ำดินของราก โซนไม่ได้ในการดำเนินงาน
ที่เป็นไปได้ แต่ตัวชี้วัดความเครียดพืชน้ำขึ้นอยู่กับการแบ่งพลังงานที่สามารถนำมาใช้เป็น
ครั้งแรกประมาณ ความชื้นในดินปริมาตรสามารถประมาณได้จาก evaporativefraction (ความร้อนแฝง / พลังงานสุทธิ) โดยใช้ความสัมพันธ์ทางสถิติระหว่าง
ส่วนระเหยและความชื้นในดิน ผลสองแคมเปญสนามขนาดใหญ่
ที่ทุ่มเทให้กับดินปฏิสัมพันธ์ความชื้นระเหย-ชีวมวล FIFE (สมิ ธ et al., 1992)
และ EFEDA (Bastiaanssen et al., 1997) เป็นภาพในรูป 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคนิคไมโครเวฟสามารถให้ประมาณการของใกล้ผิวดิน ปริมาณน้ำ
( เช่นเองเมิ่น และ Chauhan , 1995 ; และ nojuki enthekabi , 1996 ; schmugge , 1999 ) การประเมินความชื้นของดิน
สามารถได้รับส่วนใหญ่เรียบร้อยแล้วกับอากาศเรื่อยๆ radiometers
สำหรับความลึกของดินระหว่าง 0 และ 10 เซนติเมตร ความลึกตื้นนี้เป็นที่น่าเสียดายที่ไม่เพียงพอ

ขอรับรากดินน้ำที่เก็บหลายพืชรากไม่เกิน 1 ± 2 เมตร ความลึก รถตู้และ oevelen
( 2541 ) พบว่า โดยรวมใช้งานไมโครเวฟเรดาร์วัดอากาศ
68 ซม. คลื่น ( P วงดนตรี ) โอกาสเกิดค่าความชื้นในดินแบบบูรณาการมากกว่า
ชั้น 17 ซม. ลึก โปรแกรมประยุกต์โดยตรง เพื่อดึงน้ำในดินของรากไม่ถ่วงดุล
ไปได้แต่พืชแล้งน้ำตัวบ่งชี้ตามพลังงานการสามารถใช้เป็น
ประมาณก่อน ความชื้นดินปริมาตรสามารถประมาณได้จาก evaporativefraction ( ความร้อนแฝงของพลังงานสุทธิ ) โดยใช้ความสัมพันธ์ทางสถิติระหว่าง
ส่วนระเหยและความชื้นในดิน ผลสองด้านขนาดใหญ่แคมเปญ
โดยเฉพาะความชื้นในดินระเหยน้ำ ปฏิสัมพันธ์ขลุ่ยผิว ( Smith et al . , 1992 )
efeda ( และ bastiaanssen et al . , 1997 ) จะปรากฎในรูปที่ 2