The body weight of birds and feed i

The body weight of birds and feed intake were recorded weekly. During the first week, feed was placed on the floor of the cage and hence the record of feed intake was commenced on week two. Water consumption was recorded daily from week four to six after the birds were transferred into grower cages in week three. Faeces were collected on day 39-41. Total faeces was weighed and a representative sample was collected and then frozen. The excreta from the 3 day sample was thawed and oven dried forMeasurements 48 hours at 65oC. Prior to chemical analysis, feed and faeces were
ground (0.5 mm screen). Crude fibre and protein were determined in dry samples according to AOAC (1970) methods. Acid insoluble ash, analyzed by a method based on Choct and Annison (1992), was used as a marker for the measurement of DM and protein digestibility. Four birds at day 1 and at days 15, 29 and 43, two birds from each
replication were randomly taken and weighed. The birds then killed by cervical dislocation. Crop, proventriculus, gizzard, duodenum, jejunum, ileum and caeca were
weighed both with and without digesta. The length of theduodenum was measured from the gizzard up to the distal part of duodenal loop, the jejunum from the distal part of the duodenal loop to the yolk stalk (Meckel’s diverticulum) and the ileum from the yolk stalk to the ileocaecal junction. Intestine and caeca were emptied by gentle pressure, while the gizzard, proventriculus and crop were cut it into two halves and the digesta removed.
The emptied gastro-intestinal organs were individually weighed. A completely randomized factorial design was used with three different particle sizes distributions, two enzyme treatments and four replications per treatment. Ten birds were placed into each replicate cage. Data was analyzed using SAS 6.2 statistical program (SAS Institute, 1990). Differences among treatments were tested for significance using Duncan’s Multiple Range Test (Steel and Torrie, 1980).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำหนักของนกและบริโภคอาหารได้บันทึกทุกสัปดาห์ ในช่วงสัปดาห์แรก อาหารถูกวางบนพื้นกรง และจึง ได้เริ่มบันทึกการบริโภคอาหารในสัปดาห์สอง ปริมาณการใช้น้ำถูกบันทึกตั้งแต่สี่ถึงหกสัปดาห์หลังจากที่นกได้ถูกโอนย้ายไปกรง grower ในสัปดาห์ที่สาม Faeces ถูกเก็บรวบรวมในวัน 39-41 Faeces รวมถูกชั่งน้ำหนัก และตัวอย่างตัวแทนถูกรวบรวม และแช่แข็งแล้ว Excreta จาก 3 วันเป็น thawed และเตาอบแห้ง forMeasurements 48 ชั่วโมงที่ 65oC ก่อนการวิเคราะห์ทางเคมี อาหารและ faeces ถูก
ดิน (0.5 mm จอ) เส้นใยหยาบและโปรตีนถูกกำหนดในตัวอย่างแห้งตามวิธี AOAC (1970) เถ้าละลายกรด วิเคราะห์ โดยวิธี Choct และ Annison (1992) ถูกใช้เป็นเครื่องหมายสำหรับวัด digestibility DM และโปรตีน นกสี่ ในวันที่ 1 และวันที่ 15, 29 และ 43 นกจาก
จำลองแบบสุ่มมา และชั่งน้ำหนัก นกแล้ว ฆ่า โดยมดลูกเคลื่อน ครอบตัด proventriculus, gizzard, duodenum, jejunum และ ileum caeca
หนักทั้งมี และไม่ มี digesta ความยาวของ theduodenum ถูกวัดจาก gizzard ถึงส่วนกระดูกของ duodenal วน jejunum จากส่วนกระดูกของลูป duodenal จะสายแดง (ของ Meckel diverticulum) และ ileum จากสายแดงเพื่อแยก ileocaecal ลำไส้และ caeca ถูกอบ โดยความดันที่อ่อนโยน ขณะ gizzard proventriculus และพืชถูกตัดเป็นสองซีกและ digesta ลบ.
อวัยวะ gastro ลำไส้ว่างเปล่าได้ชั่งน้ำหนักแต่ละ ใช้แบบแฟก randomized อย่างสมบูรณ์ ด้วยการกระจายขนาดอนุภาคแตกต่างกันสาม สองเอนไซม์บำบัด และระยะที่ 4 ต่อการรักษา นกสิบถูกวางลงในแต่ละกรง replicate มีวิเคราะห์ข้อมูลใช้ SAS 62 โปรแกรมสถิติ (SAS สถาบัน 1990) ทดสอบความแตกต่างระหว่างการรักษาสำหรับสำคัญใช้ของดันแคนหลายช่วงทดสอบ (เหล็กและ Torrie, 1980)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำหนักตัวของนกและการบริโภคอาหารที่ถูกบันทึกรายสัปดาห์ ในช่วงสัปดาห์แรกอาหารถูกวางลงบนพื้นกรงและด้วยเหตุนี้บันทึกปริมาณอาหารที่กินก็เริ่มในสัปดาห์ที่สอง การใช้น้ำในชีวิตประจำวันได้รับการบันทึกจากสี่ถึงหกสัปดาห์หลังจากที่นกถูกย้ายเข้าไปในกรงปลูกในสัปดาห์ที่สาม อุจจาระที่เก็บได้ในวันที่ 39-41 อุจจาระทั้งหมดได้รับการชั่งน้ำหนักและกลุ่มตัวอย่างถูกเก็บรวบรวมและแช่แข็งแล้ว อุจจาระจากตัวอย่างในวันที่ 3 ที่ได้รับการละลายและการอบแห้ง forMeasurements 48 ชั่วโมงที่ 65 องศาเซลเซียส ก่อนที่จะมีการวิเคราะห์ทางเคมีอาหารและอุจจาระเป็น
พื้นดิน (0.5 มมหน้าจอ) เยื่อใยและโปรตีนถูกกำหนดในตัวอย่างแห้งตาม AOAC (1970) วิธีการ กรดเถ้าที่ไม่ละลายน้ำวิเคราะห์โดยวิธีการขึ้นอยู่กับ Choct และ Annison (1992) ถูกนำมาใช้เป็นตัวบ่งชี้สำหรับการวัด DM และโปรตีนย่อย สี่นกในวันที่ 1 และวันที่ 15, 29 และ 43, นกสองตัวออกจากกัน
การจำลองแบบถูกถ่ายโดยการสุ่มและชั่งน้ำหนัก นกแล้วฆ่าโดยการเคลื่อนที่ปากมดลูก พืช proventriculus, กึ๋น, ต้น, วาดภาพ ileum และ caeca ถูก
ชั่งน้ำหนักทั้งที่มีและไม่มี Digesta ความยาวของ theduodenum วัดจากกึ๋นขึ้นไปยังส่วนปลายของวงลำไส้, วาดภาพจากส่วนปลายของห่วงลำไส้กับก้านไข่แดง (Meckel ผนังอวัยวะ) และ ileum จากก้านไข่แดงสู่สี่แยก ileocaecal ลำไส้และ caeca ถูกอบด้วยความดันอ่อนโยนในขณะที่กึ๋น proventriculus และการเพาะปลูกที่ถูกตัดมันออกเป็นสองส่วนและ Digesta ลบ
อบอวัยวะทางเดินอาหารได้รับการชั่งน้ำหนักเป็นรายบุคคล การออกแบบปัจจัยสุ่มสมบูรณ์ถูกนำมาใช้กับสามการกระจายขนาดอนุภาคแตกต่างกันสองรักษาเอนไซม์และสี่ซ้ำต่อการรักษา สิบนกถูกวางไว้ในแต่ละกรงซ้ำ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ SAS 6.2 โปรแกรมทางสถิติ (SAS Institute, 1990) ความแตกต่างระหว่างการรักษาที่ได้รับการทดสอบอย่างมีนัยสำคัญโดยใช้ของดันแคนหลายช่วงทดสอบ (เหล็กและ Torrie, 1980)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำหนักตัวของนก และบริโภคอาหารที่ถูกบันทึกไว้รายสัปดาห์ ในช่วงสัปดาห์แรก อาหารถูกวางไว้บนพื้นของกรงและด้วยเหตุนี้การบันทึกการบริโภคอาหารก็เริ่มเมื่อสัปดาห์สอง การบริโภคน้ำที่ถูกบันทึกไว้ทุกวัน จากสี่ถึงหกสัปดาห์หลังจากนกถูกโอนเข้ามาปลูกกรงในสัปดาห์ที่ 3 อุจจาระถูกเก็บในวัน 39-41 .อุจจาระ รวมทั้งน้ำหนักและตัวแทนจากการเก็บตัวอย่างแล้วแช่แข็ง ส่วนไก่จาก 3 วัน ตัวอย่างถูกละลายและเตาอบแห้ง formeasurements 48 ชั่วโมงใน 65oc . ก่อนที่จะวิเคราะห์ทางเคมี , อาหาร และอุจจาระมี
พื้นดิน ( 0.5 มม. หน้าจอ ) เส้นใยหยาบ และโปรตีน ซึ่งในตัวอย่างแห้งตามองศา เซลเซียส ( 1970 ) วิธีการ เถ้าที่ไม่ละลายในกรดวิเคราะห์โดยวิธีตาม choct และ annison ( 1992 ) ถูกใช้เป็นเครื่องหมายสำหรับการวัดของ DM และการย่อยได้ของโปรตีน นก 4 ตัวในวันที่ 1 และวันที่ 15 , 29 และ 43 , นกสองตัวจากการสุ่มแต่ละ
ถ่ายและชั่งน้ำหนัก นกก็ถูกฆ่าโดยปากมดลูกหลุด . พืช , proventriculus กึ๋น ลำไส้เล็ก ลำไส้เล็กและลำไส้ , พยาธิ , มี
ชั่งทั้งผสมและไม่ digesta .ความยาววัดจาก theduodenum ปลาตะเพียนถึงส่วนปลายของลำไส้ ห่วง เดือนจากส่วนปลายของลำไส้กับไข่แดงห่วงก้าน ( meckel ของสภาวัฒนธรรมแห่งชาติ ) และลำไส้เล็กส่วนปลาย จากไข่แดงตามทางแยก ileocaecal . ลำไส้และพยาธิที่ถูกทิ้งโดยความดันอ่อนโยนในขณะที่กึ๋นproventriculus และพืชถูกตัดเป็นสองส่วน และ digesta เอาออก ล้างลำไส้ เป็นอวัยวะระบบทางเดินอาหาร
แบบชั่งน้ำหนัก เป็นแบบสุ่มสมบูรณ์ ซึ่งการออกแบบได้ใช้แตกต่างกันสามขนาดอนุภาคกระจาย สองเอนไซม์บําบัด และทำ 4 ซ้ำต่อ การรักษา นกสิบถูกวางไว้ในแต่ละสร้างกรง ที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลคือ SAS 62 โปรแกรมสถิติ ( SAS Institute , 1990 ) ความแตกต่างระหว่างการทดลองทดสอบความสำคัญใช้ Duncan ' s Multiple Range Test ( เหล็กและ torrie , 1980 )