I met Adam while standing in a queu

I met Adam while standing in a queue at an English pub, during my junior year abroad. He wore chunky-framed glasses, skinny jeans and a too-tight T-shirt that endearingly showed off his lack of muscles. Today we’d call him a hipster, but back then he was just cute. We started talking and boom. Numbers were exchanged. Hearts fluttered.
It’s hard to say whether I’d have been as hot on Adam if I’d met him, say, at my local laundromat. The whole point of holiday romances is that the object of your passion embodies the exoticism of your surroundings. You may think you’re infatuated with the dark-eyed boy who rakes leaves outside your Costa Blanca villa, but really you are infatuated with Spain.
While no one would have accused Adam of being exotic, he was irrefutably foreign, and that was enough for me. The day after our first encounter, he called and asked if I’d “fancy a wander” (Hugh Grant–speak for “like to take a walk”). I couldn’t tell whether I was excited about the awalk itself or because my British crush had asked if I’d “fancy” one. Either way, I was in. That evening, we strolled to a little pub named The Rose, where we sipped snakebites and bantered with the locals. At the end of the night, we kissed.
Later, mooning around my bedroom, I thought about how lucky I was that Adam and I had happened to be standing in the same line in the same pub—which brings us to another vital aspect of the holiday romance. The lifeblood of these affairs is serendipity, the thrill of the unexpected. On top of this is the understanding that the affair has a built-in expiration date, which ramps up the passion even more. Airport sobbing is part of the deal.
I spent eight happy weeks with Adam, and then I never saw him again.
Fast-forward to last January, a dingy bar in New York City’s East Village, knocking back happy-hour Buds with my friend Anna. A couple pints in, we hatched a plan to ditch the city, Airbnb our apartments and head for the beaches of Costa Rica, where we’d work remotely while soaking up some much-needed vitamin D. Despite the unreliability of tipsy “we should totally do this” schemes, we followed through, ending up at a pretty little seaside town called Tamarindo. A few days in, my thoughts turned to romance.
Now, a lot has changed in the eight years since I fell for that boy with the English accent. For starters, who has the time to stand around in bars waiting for fate to do its thing? Also, back then we didn’t have Tinder, the GPS-based dating app that’s popular with single travelers. So, during a lull in my hectic lolling-around schedule, I logged in and, after about 30 seconds, found what I was looking for: Chris, a sexy surfer whose profile read, “Costa Rica love … pura vida.” Sold to the lady who digs local lingo!
Chris was even better-looking in person. In fact, he was melt-the-floor hot—long dreadlocks, bronzed skin, ripped surfer arms. We met up at a local beach, Playa Grande, where we spent a nice day splashing around in the sea. And that was that. A few days later, I had another Tinder date with an equally hunky local guy, who also failed to spark any passion. When I returned to New York, I did so with my heart very much intact.
So what went wrong? On paper (or screen), my Costa Rican love interests were perfect, as if these guys had been cobbled together according to a holiday-romance checklist. Except for one important thing: I hadn’t actually met them in Costa Rica; I’d met them online. And this fact undermined that delirious muddle of person and place that gives the holiday romance its peculiar power.
Thinking about this recently, something else occurred to me. Had Tinder been available when I met Adam, and had I happened across his skinny-hipster profile on the app, there’s a good chance I’d have swiped right by. And herein lies the problem with online dating in general: It fails to take into account that romance has nothing to do with finding what’s perfect, and everything to do with finding what’s right.
Annie Daly, a New York–based writer, may not have found love in Costa Rica, but she did come back with a very nice tan.

Read more at http://www.hemispheresmagazine.com/2014/09/01/thrill-place/#uHkPumpR7QQdptdr.99

I met Adam while standing in a queue at an English pub, during my junior year abroad. He wore chunky-framed glasses, skinny jeans and a too-tight T-shirt that endearingly showed off his lack of muscles. Today we’d call him a hipster, but back then he was just cute. We started talking and boom. Numbers were exchanged. Hearts fluttered.
It’s hard to say whether I’d have been as hot on Adam if I’d met him, say, at my local laundromat. The whole point of holiday romances is that the object of your passion embodies the exoticism of your surroundings. You may think you’re infatuated with the dark-eyed boy who rakes leaves outside your Costa Blanca villa, but really you are infatuated with Spain.
While no one would have accused Adam of being exotic, he was irrefutably foreign, and that was enough for me. The day after our first encounter, he called and asked if I’d “fancy a wander” (Hugh Grant–speak for “like to take a walk”). I couldn’t tell whether I was excited about the awalk itself or because my British crush had asked if I’d “fancy” one. Either way, I was in. That evening, we strolled to a little pub named The Rose, where we sipped snakebites and bantered with the locals. At the end of the night, we kissed.
Later, mooning around my bedroom, I thought about how lucky I was that Adam and I had happened to be standing in the same line in the same pub—which brings us to another vital aspect of the holiday romance. The lifeblood of these affairs is serendipity, the thrill of the unexpected. On top of this is the understanding that the affair has a built-in expiration date, which ramps up the passion even more. Airport sobbing is part of the deal.
I spent eight happy weeks with Adam, and then I never saw him again.
Fast-forward to last January, a dingy bar in New York City’s East Village, knocking back happy-hour Buds with my friend Anna. A couple pints in, we hatched a plan to ditch the city, Airbnb our apartments and head for the beaches of Costa Rica, where we’d work remotely while soaking up some much-needed vitamin D. Despite the unreliability of tipsy “we should totally do this” schemes, we followed through, ending up at a pretty little seaside town called Tamarindo. A few days in, my thoughts turned to romance.
Now, a lot has changed in the eight years since I fell for that boy with the English accent. For starters, who has the time to stand around in bars waiting for fate to do its thing? Also, back then we didn’t have Tinder, the GPS-based dating app that’s popular with single travelers. So, during a lull in my hectic lolling-around schedule, I logged in and, after about 30 seconds, found what I was looking for: Chris, a sexy surfer whose profile read, “Costa Rica love … pura vida.” Sold to the lady who digs local lingo!
Chris was even better-looking in person. In fact, he was melt-the-floor hot—long dreadlocks, bronzed skin, ripped surfer arms. We met up at a local beach, Playa Grande, where we spent a nice day splashing around in the sea. And that was that. A few days later, I had another Tinder date with an equally hunky local guy, who also failed to spark any passion. When I returned to New York, I did so with my heart very much intact.
So what went wrong? On paper (or screen), my Costa Rican love interests were perfect, as if these guys had been cobbled together according to a holiday-romance checklist. Except for one important thing: I hadn’t actually met them in Costa Rica; I’d met them online. And this fact undermined that delirious muddle of person and place that gives the holiday romance its peculiar power.
Thinking about this recently, something else occurred to me. Had Tinder been available when I met Adam, and had I happened across his skinny-hipster profile on the app, there’s a good chance I’d have swiped right by. And herein lies the problem with online dating in general: It fails to take into account that romance has nothing to do with finding what’s perfect, and everything to do with finding what’s right. 
Annie Daly, a New York–based writer, may not have found love in Costa Rica, but she did come back with a very nice tan.

Read more at http://www.hemispheresmagazine.com/2014/09/01/thrill-place/#uHkPumpR7QQdptdr.99

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ที่ผมเจออาดัมในขณะที่ยืนอยู่ในคิวที่ผับอังกฤษ ระหว่างของฉันต่างประเทศปี เขาสวมแว่นกรอบหนา ๆ เสื้อผ้ายีนส์ และเสื้อยืดเกินไปแน่นที่ endearingly แสดงออกของเขาขาดของกล้ามเนื้อ วันนี้เราจะเรียกตัวอ่อน แต่กลับมาแล้ว เขามีเพียงรัก เราเริ่มพูดและบูม หมายเลขมีการแลกเปลี่ยน หัวใจ flutteredเป็นการยากที่จะพูดว่า ฉันจะได้รับร้อนในอาดัมถ้าผมได้เจอ กล่าวว่า ที่ทีตั้งสะดวกมากในท้องถิ่นของฉัน จุดทั้งหมดของ romances ฮอลิเดย์เป็นวัตถุของความรักของคุณก็ exoticism ของสภาพแวดล้อมที่ คุณอาจคิดว่า คุณคลั่งมืดตาผู้ชาย rakes ใบนอกของวิลล่าแบลนก้าคอสตา แต่จริง ๆ คุณจะคลั่งสเปนในขณะที่ไม่มีใครจะได้ถูกกล่าวหาว่าอาดัมที่แปลกใหม่ เขาถูกต่างประเทศ irrefutably และที่ก็เพียงพอแล้วสำหรับฉัน วันหลังจากพบครั้งแรกของเรา เขาเรียก และถามถ้า ผมอ่านโดยสะอัด "แฟนซีการเร่" (ฮิวแกรนต์พูด "ชอบนำ") ไม่บอกว่า ฉันมี awalk ตัวเองรู้สึกตื่นเต้น หรือเนื่องจากความสนใจของฉันอังกฤษถามถ้า ฉันอ่านโดยสะอัด "ฝัน" หนึ่ง ทั้งสองวิธี ผมอยู่ใน ว่า เย็น เรา strolled ไปผับเล็ก ๆ ชื่อเดอะโรส ที่เรา sipped snakebites และ bantered กับชาวบ้าน ในตอนท้ายของกลางคืน เรารั้งไว้Later, mooning around my bedroom, I thought about how lucky I was that Adam and I had happened to be standing in the same line in the same pub—which brings us to another vital aspect of the holiday romance. The lifeblood of these affairs is serendipity, the thrill of the unexpected. On top of this is the understanding that the affair has a built-in expiration date, which ramps up the passion even more. Airport sobbing is part of the deal.I spent eight happy weeks with Adam, and then I never saw him again.Fast-forward to last January, a dingy bar in New York City’s East Village, knocking back happy-hour Buds with my friend Anna. A couple pints in, we hatched a plan to ditch the city, Airbnb our apartments and head for the beaches of Costa Rica, where we’d work remotely while soaking up some much-needed vitamin D. Despite the unreliability of tipsy “we should totally do this” schemes, we followed through, ending up at a pretty little seaside town called Tamarindo. A few days in, my thoughts turned to romance.Now, a lot has changed in the eight years since I fell for that boy with the English accent. For starters, who has the time to stand around in bars waiting for fate to do its thing? Also, back then we didn’t have Tinder, the GPS-based dating app that’s popular with single travelers. So, during a lull in my hectic lolling-around schedule, I logged in and, after about 30 seconds, found what I was looking for: Chris, a sexy surfer whose profile read, “Costa Rica love … pura vida.” Sold to the lady who digs local lingo!Chris was even better-looking in person. In fact, he was melt-the-floor hot—long dreadlocks, bronzed skin, ripped surfer arms. We met up at a local beach, Playa Grande, where we spent a nice day splashing around in the sea. And that was that. A few days later, I had another Tinder date with an equally hunky local guy, who also failed to spark any passion. When I returned to New York, I did so with my heart very much intact.So what went wrong? On paper (or screen), my Costa Rican love interests were perfect, as if these guys had been cobbled together according to a holiday-romance checklist. Except for one important thing: I hadn’t actually met them in Costa Rica; I’d met them online. And this fact undermined that delirious muddle of person and place that gives the holiday romance its peculiar power.Thinking about this recently, something else occurred to me. Had Tinder been available when I met Adam, and had I happened across his skinny-hipster profile on the app, there’s a good chance I’d have swiped right by. And herein lies the problem with online dating in general: It fails to take into account that romance has nothing to do with finding what’s perfect, and everything to do with finding what’s right. Annie Daly, a New York–based writer, may not have found love in Costa Rica, but she did come back with a very nice tan.Read more at http://www.hemispheresmagazine.com/2014/09/01/thrill-place/#uHkPumpR7QQdptdr.99

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ผมได้พบกับอดัมขณะที่ยืนอยู่ในคิวที่ผับอังกฤษในช่วงต้นปีของฉันในต่างประเทศ เขาสวมแว่นตากรอบอ้วน, กางเกงยีนส์ผอมและแน่นเกินไปเสื้อยืดที่เงิ่แสดงให้เห็นถึงการขาดของกล้ามเนื้อของเขา วันนี้เราจะเรียกเขาว่าทันสมัย แต่กลับมาแล้วเขาเป็นคนน่ารัก เราเริ่มต้นการพูดคุยและบูม ตัวเลขมีการแลกเปลี่ยน หัวใจเบาโผบิน.
มันยากที่จะบอกได้ว่าผมจะได้รับเป็นร้อนบนอดัมถ้าฉันเจอเขาพูดที่ซักผ้าท้องถิ่นของฉัน จุดรวมของความรักเป็นวันหยุดว่าวัตถุของความรักของคุณคาดเดา exoticism ของสภาพแวดล้อมของคุณ คุณอาจจะคิดว่าคุณหลงเด็กชายมีตาสีดำที่คราดใบนอกวิลล่าคอสตาของคุณ แต่จริงๆคุณกำลังหลงกับสเปน.
ขณะที่ไม่มีใครจะได้กล่าวหาว่าอดัมของการเป็นที่แปลกใหม่เขาเป็นชาวต่างชาติ irrefutably และนั่นก็เพียงพอแล้ว สำหรับฉัน. วันหลังจากที่พบครั้งแรกของเราที่เขาเรียกและถามว่าผมต้องการ "แฟนซีเดิน" (Hugh Grant พูดสำหรับ "ชอบที่จะใช้เวลาเดิน") ผมไม่สามารถบอกได้ว่าผมรู้สึกตื่นเต้นเกี่ยวกับ awalk ตัวเองหรือเพราะปิ๊อังกฤษของฉันได้ถามว่าผมต้องการ "แฟนซี" อย่างใดอย่างหนึ่ง ทั้งสองวิธีที่ผมอยู่ใน. เย็นวันนั้นเราเดินไปผับน้อยชื่อกุหลาบที่เราจิบไบต์และ bantered กับชาวบ้าน ในตอนท้ายของคืนที่เราจูบ.
ต่อมา mooning รอบห้องนอนของฉันฉันคิดเกี่ยวกับว่าโชคดีที่ผมเป็นว่าอดัมและฉันที่เคยเกิดขึ้นที่จะยืนอยู่ในสายเดียวกันในผับที่เดียวกันจะนำเราไปอีกด้านที่สำคัญของ โรแมนติกวันหยุด สัดส่วนของกิจการเหล่านี้เป็นความบังเอิญ, ความตื่นเต้นในการที่ไม่คาดคิดได้ บนนี้คือความเข้าใจว่าเรื่องนี้มีวันหมดอายุในตัวซึ่งทางลาดขึ้นความรักมากยิ่งขึ้น สะอื้นสนามบินเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลง.
ผมใช้เวลาแปดสัปดาห์มีความสุขกับอดัมและจากนั้นฉันไม่เคยเห็นเขาอีกครั้ง.
อย่างรวดเร็วส่งไปเมื่อเดือนมกราคม, บาร์สกปรกในนิวยอร์กซิตี้อีสต์วิลเลจเคาะกลับบัดชั่วโมงแห่งความสุขกับเพื่อนของฉัน แอนนา คู่แก้วในเราฟักแผนจะทิ้งเมือง, Airbnb พาร์ทเมนท์และศีรษะของเราสำหรับชายหาดของคอสตาริกาที่เราต้องการทำงานในระยะไกลขณะที่ดื่มด่ำบางส่วนที่จำเป็นมากวิตามินดีแม้จะไม่สามารถไว้ใจได้ของมึนเมาว่า "เราควร ทั้งหมดทำเช่นนี้ "รูปแบบที่เราผ่านไปสิ้นสุดที่เมืองชายทะเลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรียกว่ารักทามารินโด ไม่กี่วันในความคิดของฉันหันไปโรแมนติก.
ตอนนี้จำนวนมากมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงแปดปีนับตั้งแต่ฉันตกหลุมสำหรับเด็กที่มีสำเนียงภาษาอังกฤษที่ สำหรับการเริ่มที่มีเวลาที่จะยืนอยู่ในบาร์รอให้โชคชะตาที่จะทำสิ่งที่ตนหรือไม่ นอกจากนี้กลับมาแล้วเราไม่ได้มีเชื้อจุดไฟ, app เดทจีพีเอสตามที่เป็นที่นิยมกับนักท่องเที่ยวที่เดียว ดังนั้นในระหว่างการขับกล่อมในช่วงเวลาที่ lolling รอบที่น่าตื่นเต้นของฉันฉันเข้าสู่ระบบและหลังจากนั้นประมาณ 30 วินาทีพบสิ่งที่ผมต้องการคือ: ". ความรักคอสตาริกา ... pura วิดา" คริสนักท่องเซ็กซี่ที่มีรายละเอียดอ่านขายให้กับ ผู้หญิงที่ขุดภาษาท้องถิ่น!
คริสได้ดียิ่งขึ้นมองในคน ในความเป็นจริงเขาก็ละลายที่ชั้น dreadlocks ร้อนยาวผิวคล้ำฉีกแขนนักท่อง เราได้พบขึ้นที่ชายหาดท้องถิ่นหาด Playa Grande ที่เราใช้เวลาสาดวันที่ดีไปรอบ ๆ ในทะเล และนั่นก็คือว่า ไม่กี่วันต่อมาผมมีอีกวันที่เชื้อจุดไฟที่มีคนอย่างเท่าเทียมกัน hunky ท้องถิ่นที่ยังล้มเหลวที่จะจุดประกายความรักใด ๆ เมื่อผมกลับไปนิวยอร์กผมให้กับหัวใจของฉันมากเหมือนเดิมมาก.
ดังนั้นสิ่งที่ผิดพลาด? บนกระดาษ (หรือหน้าจอ) ความรักของฉัน Costa Rican ผลประโยชน์ที่สมบูรณ์แบบเช่นถ้าคนเหล่านี้ได้รับการ cobbled กันตามรายการตรวจสอบวันหยุดโรแมนติก ยกเว้นสิ่งหนึ่งที่สำคัญ: ฉันไม่เคยพบจริงพวกเขาในคอสตาริก้า; ผมได้พบกับพวกเขาออนไลน์ และความจริงนี้ทำลายที่ยุ่งเหยิงเพ้อคนและสถานที่ที่ให้ความโรแมนติกวันหยุดอำนาจเฉพาะของ.
คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเร็ว ๆ นี้อย่างอื่นเกิดขึ้นกับผม มีเชื้อจุดไฟรับการบริการเมื่อผมได้พบกับอดัมและมีฉันเกิดขึ้นทั่วทั้งรายละเอียดผอมทันสมัยของเขาเกี่ยวกับการตรวจสอบที่มีโอกาสที่ดีที่ผมจะได้ swiped ขวา และในที่นี้ปัญหาอยู่กับการเดทออนไลน์ทั่วไป:. มันล้มเหลวที่จะคำนึงว่าโรแมนติกมีอะไรจะทำอย่างไรกับการค้นหาสิ่งที่สมบูรณ์แบบและทุกอย่างจะทำอย่างไรกับการหาสิ่งที่ถูกต้องแอนนี่เดลี่ย์นักเขียนนิวยอร์กที่ใช้อาจไม่ได้ พบความรักในคอสตาริกา แต่เธอก็กลับมาพร้อมกับดีมากสีน้ำตาล. อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://www.hemispheresmagazine.com/2014/09/01/thrill-place/#uHkPumpR7QQdptdr.99

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ผมเจออดัม ขณะที่ยืนอยู่ในคิวที่ผับอังกฤษ ในระหว่างปีจูเนียร์ของฉันในต่างประเทศ เขาใส่แว่นหนา ๆ กางเกงยีนส์ผอมและแน่นเกินไปเสื้อยืดที่ endearingly อวดเขาขาดของกล้ามเนื้อ วันนี้เราจะเรียกเขาเป็นฮิปปี้ แต่แล้วเขาก็น่ารัก เราก็เริ่มพูดคุยกับบูม ตัวเลขที่ถูกแลกเปลี่ยน หัวใจหวั่นไหว .
มันยากที่จะกล่าวว่าฉันได้รับเป็นร้อน อดัม ถ้าฉันเจอเขา บอกว่า ที่ร้านซักรีดท้องถิ่นของฉัน ประเด็นของความรักวันหยุดคือว่าวัตถุของความรักของคุณ embodies exoticism ของสภาพแวดล้อมของคุณ คุณอาจจะคิดว่าคุณกำลังหลงใหลในความมืดจ้องมองเด็กชายที่ rakes ใบนอก Villa Costa Blanca , แต่จริงๆแล้วคุณจะหลงเสน่ห์
สเปนในขณะที่ไม่มีใครจะกล่าวหาว่า อดัม ที่แปลกใหม่ เขา irrefutably ต่างประเทศ และนั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับฉัน วัน หลังจากการพบกันครั้งแรกของเรา เขาโทรมาถามว่าผม " แฟนซีเดิน " ( ฮิวจ์ แกรนท์ ) พูดถึง " อยากไปเดินเล่น " ) ผมไม่สามารถบอกได้ว่า ผมตื่นเต้นมากเกี่ยวกับตัวเอง หรือเพราะความสนใจของฉันรักในร อังกฤษได้ขอให้ฉัน " แฟนซี " ทั้งสองวิธีที่ฉันอยู่ เย็นนั้นเราเดินทางไปนิดหน่อย ผับชื่อ กุหลาบที่เราจิบ snakebites และ bantered กับชาวบ้าน ในตอนท้ายของคืน เราจูบกัน
ทีหลัง เดินตามรอบห้องนอนของฉัน ฉันคิดว่าฉันโชคดีที่อาดัมและฉันเกิดขึ้นที่จะยืนในบรรทัดเดียวกันเหมือนเดิม ผับ ซึ่งนำเราในอีกแง่มุมหนึ่งที่สำคัญของวันหยุดที่แสนโรแมนติก เลือดของกิจการเหล่านี้ คือ เชียงใหม่ความตื่นเต้นที่ไม่คาดคิด ด้านบนนี้คือความเข้าใจว่า เรื่องมีวันหมดอายุในตัว ซึ่งทางลาดขึ้นกิเลสมากขึ้น สนามบิน , เป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลง .
ผมใช้เวลา 8 สัปดาห์มีความสุขกับอดัม และฉันก็ไม่เคยเห็นเขาอีกเลย
ข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมา บาร์หดหู่ใจในนิวยอร์กซิตี้ของหมู่บ้านอีสานเคาะกลับตา มีความสุขกับเพื่อน แอนนา

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.