Christmas famously "comes but once

Christmas famously "comes but once a year." In fact, however, it comes twice. The Christmas of the Nativity, the manger and Christ child, the wise men and the star of Bethlehem, "Silent Night" and "Hark the Herald Angels Sing" is one holiday. The Christmas of parties, Santa Claus, evergreens, presents, "Rudolph the Red-Nosed Reindeer" and "Jingle Bells" is quite another.

But because both celebrations fall on Dec. 25, the two are constantly confused. Religious Christians condemn taking "the Christ out of Christmas," while First Amendment absolutists see a threat to the separation of church and state in every poinsettia on public property and school dramatization of "A Christmas Carol."

A little history can clear things up.

The Christmas of parties and presents is far older than the Nativity. Most ancient cultures celebrated the winter solstice, when the sun reaches its lowest point and begins to climb once more in the sky. In ancient Rome, this festival was called the Saturnalia and ran from Dec. 17 to Dec. 24. During that week, no work was done, and the time was spent in parties, games, gift giving and decorating the houses with evergreens. (Sound familiar?) It was, needless to say, a very popular holiday.


In its earliest days, Christianity did not celebrate the Nativity at all. Only two of the four Gospels even mention it. Instead, the Church calendar was centered on Easter, still by far the most important day in the Christian year. The Last Supper was a Seder, celebrating Passover, which falls on the day of the full moon in the first month of spring in the Hebrew calendar. So in A.D. 325, the Council of Nicea decided that Easter should fall on the Sunday following the first full moon of spring. That's why Easter and its associated days, such as Ash Wednesday and Good Friday, are "moveable feasts," moving about the calendar at the whim of the moon.

It is a mark of how late Christmas came to the Christian calendar that it is not a moveable feast, but a fixed one, determined by the solar calendar established by Julius Caesar and still in use today (although slightly tweaked in the 16th century).

By the time of the Council of Nicea, the Christian Church was making converts by the thousands and, in hopes of still more converts, in 354 Pope Liberius decided to add the Nativity to the church calendar. He also decided to celebrate it on Dec. 25. It was, frankly, a marketing ploy with a little political savvy thrown in.

History does not tell us exactly when in the year Christ was born, but according to the Gospel of St. Luke, "shepherds were abiding in the field and keeping watch over their flocks by night." This would imply a date in the spring or summer when the flocks were up in the hills and needed to be guarded. In winter they were kept safely in corrals.

So Dec. 25 must have been chosen for other reasons. It is hard to escape the idea that by making Christmas fall immediately after the Saturnalia, the Pope invited converts to still enjoy the fun and games of the ancient holiday and just call it Christmas. Also, Dec. 25 was the day of the sun god, Sol Invictus, associated with the emperor. By using that date, the church tied itself to the imperial system.

By the high Middle Ages, Christmas was a rowdy, bawdy time, often inside the church as well as outside it. In France, many parishes celebrated the Feast of the Ass, supposedly honoring the donkey that had brought Mary to Bethlehem. Donkeys were brought into the church and the mass ended with priests and parishioners alike making donkey noises. In the so-called Feast of Fools, the lower clergy would elect a "bishop of fools" to temporarily run the diocese and make fun of church ceremonial and discipline. With this sort of thing going on inside the church to celebrate the Nativity, one can easily imagine the drunken and sexual revelries going on outside it to celebrate what was in all but name the Saturnalia.

With the Reformation, Protestants tried to rid the church of practices unknown in its earliest days and get back to Christian roots. Most Protestant sects abolished priestly celibacy (and often the priesthood itself), the cult of the Virgin Mary, relics, confession and . . . Christmas.

In the English-speaking world, Christmas was abolished in Scotland in 1563 and in England after the Puritans took power in the 1640s. It returned with the Restoration in 1660, but the celebrations never regained their medieval and Elizabethan abandon.

There was still no Christmas in Puritan New England, where Dec. 25 was just another working day. In the South, where the Church of England predominated, Christmas was celebrated as in England. In the middle colonies, matters were mixed. In polyglot New York, the Dutch Reformed Church did not celebrate Christmas. The Anglicans and Catholics did.

It was New York and its early 19th century literary establishment that created the modern American form of the old Saturnalia. It was a much more family -- and especially child -- centered holiday than the community-wide celebrations of earlier times.

St. Nicolas is the patron saint of New York (the first church built in the city was named for him), and Washington Irving wrote in his "Diedrich Knickerbocker's History of New York" how Sinterklaes, soon anglicized to Santa Claus, rode through the sky in a horse and wagon and went down chimneys to deliver presents to children.

The writer George Pintard added the idea that only good children got presents, and a book dating to 1821 changed the horse and wagon to reindeer and sleigh. Clement Clarke Moore in 1823 made the number of reindeer eight and gave them their names. Moore's famous poem, "A Visit from St. Nicholas," is entirely secular. It is about "visions of sugar plums" with nary a wise man or a Christ child in sight. In 1828, the American Ambassador Joel Roberts Poinsett, brought the poinsettia back from Mexico. It became associated with Christmas because that's the time of year when it blooms.

In the 1840s, Dickens wrote "A Christmas Carol," which does not even mention the religious holiday (the word church appears in the story just twice, in passing, the word Nativity never). Prince Albert introduced the German custom of the Christmas tree to the English-speaking world.

In the 1860s, the great American cartoonist Thomas Nast set the modern image of Santa Claus as a jolly, bearded fat man in a fur-trimmed cap. (The color red became standard only in the 20th century, thanks to Coca-Cola ads showing Santa Claus that way.)

Merchants began to emphasize Christmas, decorating stores and pushing the idea of Christmas presents for reasons having nothing whatever to do with religion, except, perhaps, the worship of mammon.

With the increased mobility provided by railroads and increasing immigration from Europe, people who celebrated Christmas began settling near those who did not. It was not long before the children of the latter began putting pressure on their parents to celebrate Christmas as well. "The O'Reilly kids down the street are getting presents, why aren't we?!" is not an argument parents have much defense against.

By the middle of the 19th century, most Protestant churches were, once again, celebrating Christmas as a religious holiday. The reason, again, had more to do with marketing than theology: They were afraid of losing congregants to other Christmas-celebrating denominations.

In 1870, President Ulysses S. Grant signed into law a bill making the secular Christmas a civil holiday because its celebration had become universal in this country. It is now celebrated in countries all over the world, including many where Christians are few, such as Japan.

So for those worried about the First Amendment, there's a very easy way to distinguish between the two Christmases. If it isn't mentioned in the Gospels of Luke and Mark, then it is not part of the Christian holiday. Or we could just change the name of the secular holiday back to what it was 2000 years ago.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คริสต์มาสซึ่ง "มาแต่ครั้งปี" ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม มันมาสองครั้ง คริสต์มาสสมภพ การจัดการ และคริสต์เด็ก คนฉลาด และดาวของเบธเลเฮม "ราตรีสงัด" และ "Hark เดอะเฮรัลด์เทวดาร้องเพลง" หนึ่งวันหยุดได้ คริสต์มาสปาร์ตี้ ซานตาคลอส evergreens แสดง "รูดอล์ฟเดอะ Red-Nosed กวางขนาดใหญ่" และ "Jingle Bells" เป็นอีกค่อนข้างแต่เนื่องจากฉลองทั้งสองอยู่ใน 25 ธ.ค. สองอยู่ตลอดเวลาสับสน ศาสนาคริสเตียนพิพากษาการ "เดอะคริสต์ของคริสต์มาส ในขณะที่ absolutists แก้ไขแรกดูเป็นภัยคุกคามต่อแยกของคริสตจักรและรัฐในทุกคริสต์มาสสาธารณสมบัติและ dramatization โรงเรียนของ"อะคริสต์มาสแครอล"ประวัติเล็กน้อยสามารถล้างสิ่งขึ้นคริสต์มาสปาร์ตี้และแสดงได้ไกลมากกว่าที่ประสูติ สุดโบราณวัฒนธรรมเฉลิมฉลองฤดูหนาวอายัน เมื่อดวงอาทิตย์ถึงจุดต่ำสุด และเริ่มปีนอีกครั้งบนท้องฟ้า ในสมัยโรมโบราณ เทศกาลนี้เรียก Saturnalia ใน และวิ่งจาก 17 ธ.ค.กับ 24 ธ.ค. ในระหว่างสัปดาห์ที่ ไม่มีงานทำ และเวลาที่ใช้ในงานเลี้ยง เกม ของขวัญให้ และตกแต่งบ้านกับ evergreens (คุ้นไหม) ได้ จำเป็นต้องพูด พักยอดนิยมมากวันเร็วที่สุด ศาสนาคริสต์ได้ไม่ฉลองประสูติเลย เพียงสองในสี่พระกิตติคุณจะพูดถึงมัน แทน ปฏิทินคริสตจักรมีศูนย์กลางในเทศกาลอีสเตอร์ ยังไกลด้วยวันสำคัญที่สุดในปีคริสต์ ซุปเปอร์ล่าสุดเป็น Seder ฉลองเทศกาลปัสกา ซึ่งตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงในเดือนแรกของฤดูใบไม้ผลิในปฏิทินของฮิบรู ได้ ดังนั้นในคศ. 325 สภา Nicea ตัดสินใจว่า อีสเตอร์ควรตกเป็นวันอาทิตย์หลังพระจันทร์เต็มดวงครั้งแรกของฤดูใบไม้ผลิ จึงอีสเตอร์และวันเกี่ยวข้อง เช่นเถ้าวันพุธและวันศุกร์ดี มี "moveable feasts ย้ายเกี่ยวกับปฏิทินที่ราชประสงค์ของดวงจันทร์เป็นเครื่องหมายของความล่าช้าคริสต์มาสมาปฏิทินคริสเตียนที่ไม่ใช่งานฉลอง moveable แต่หนึ่งถาวร ตามปฏิทินสุริยคติที่ก่อตั้งขึ้น โดยจูเลีย และใช้วันนี้ (แม้ tweaked เล็กน้อยในศตวรรษ 16)โดยเวลาของสภา Nicea คริสตจักรคริสเตียนได้ทำแปลง โดยนับพัน ไปยังแปลงอื่น ๆ ใน 354 Liberius สมเด็จพระสันตะปาปาจึงตัดสินใจเพิ่มประสูติปฏิทินคริสตจักร เขาตัดสินใจเพื่อเฉลิมฉลองในวันที่ 25 ธันวาคม ได้ ตรงไปตรงมา พลอยตลาด มีน้อยเข้าใจการเมืองในประวัติบอกว่า เมื่อในปี เกิดคริสต์ แต่ในพระวรสารของ St. ลูกา "เชพเฟิร์ดส์ได้ยึดถือปฏิบัติในฟิลด์ และให้ชมมากกว่าจำนวนเกือบเท่าของเดิม โดยคืน" นี้จะเป็นสิทธิ์แบบวันในฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อนเมื่อจำนวนเกือบเท่าเดิมมีค่าไว้ และต้องยับยั้งชั่งใจ ในฤดูหนาว พวกเขาถูกเก็บอย่างปลอดภัยใน corralsดังนั้น 25 ธ.ค.ต้องมีการเลือกด้วยเหตุผลอื่น ๆ จึงยากที่จะหนีความคิดที่ว่า ด้วยการทำให้ตกทันทีหลังจาก Saturnalia คริสต์มาส สมเด็จพระสันตะปาปาเชิญแปลงยังคง เพลิดเพลินกับความสนุกและเกมของฮอลิเดย์โบราณ และเพียงเรียกว่าคริสต์มาส ยัง 25 ธ.ค.เป็นวันพระอาทิตย์ อินวิคตุสโซล เกี่ยวข้องกับจักรพรรดิ โดยใช้วันที่ คริสตจักรเชื่อมโยงตัวเองกับระบบอิมพีเรียลโดยยุคกลางสูง คริสต์มาสเป็นเวลามาก bawdy ภาย ในคริสตจักรมักจะข้าง นอก ในฝรั่งเศส parishes ในเฉลิมฉลองงานเลี้ยงลา คาดคะเน honoring ลาที่ได้นำแมรีเบทเลเฮม มหาดเล็กได้นำเข้ามาในคริสตจักรและมวลที่สิ้นสุดกับปุโรหิตและ parishioners เหมือนกันทำเสียงลา ในการเรียกงานฉลองของคนโง่ เคลอจีต่ำจะเลือก "โคนของคนโง่" ทำงานในเขตมิสซัง และกระเซ้า ceremonial คริสตจักรและวินัยชั่วคราว มีการจัดเรียงของสิ่งที่เกิดขึ้นภายในคริสตจักรเพื่อเฉลิมฉลองการประสูติ หนึ่งง่าย ๆ สามารถจินตนาการ revelries เมา และทางเพศที่เกิดขึ้นนอกฉลองอะไรได้ในทั้งหมดแต่ชื่อ Saturnalia ในด้วยการปฏิรูป โปรเตสแตนต์พยายามกำจัดโบสถ์ไม่รู้จักวันแรกสุดของแนวทางปฏิบัติ และกลับไปรากคริสเตียน Sects ส่วนใหญ่ฝ่ายโปรเตสแตนต์ยุติพันธ์พรหมจรรย์ (และมักปุโรหิตเอง), ลัทธิของเวอร์จินแมรี พระธาตุ สารภาพ และ... คริสต์มาสนี้ในโลกภาษาอังกฤษ คริสต์มาสถูกยุติในสกอตแลนด์ ใน 1563 และ ในอังกฤษหลังจาก Puritans เอาไฟ 1640s กลับ มีการคืนค่าในค.ศ. 1660 แต่ฉลองที่เคยจากของยุคกลาง และละทิ้งเอลิซาเบธมียังไม่คริสมาสต์ใน Puritan นิวอิงแลนด์ ที่ 25 ธ.ค.เป็นวันทำงานเพียงหนึ่ง ในภาคใต้ ที่คริสตจักรของอังกฤษ predominated มีการเฉลิมฉลองคริสต์มาสในอังกฤษ เรื่องถูกผสมกันในอาณานิคมกลาง ในพอลิกล็อตนิวยอร์ก คริสตจักรปฏิรูปดัตช์ไม่ได้ฉลองคริสต์มาส Anglicans และคาทอลิกได้นิวยอร์กและก่อตั้งต้นศตวรรษวรรณกรรมที่สร้างแบบอเมริกันสมัยใหม่ของ Saturnalia เก่า ได้ ก็มาเพิ่มเติม -และครอบครัวโดยเฉพาะเด็ก - แปลกฮอลิเดย์กว่าฉลองชุมชนทั้งครั้งก่อนหน้าSt. Nicolas เซนต์สมาชิกของนิวยอร์ก (คริสตจักรแรกในเมืองเป็นชื่อเขา), และวอชิงตันเออร์วิงเขียนของเขา "Diedrich Knickerbocker ประวัติของนิวยอร์ก" วิธี Sinterklaes, anglicized เร็ว ๆ นี้ กับซานตาคลอส คนขี่ผ่านฟากฟ้าในม้าและ wagon และลงปล่องไฟจัดแสดงส่งให้เด็กต่อไปจอร์จ Pintard ผู้เขียนเพิ่มคิดว่า เท่าดีเด็กได้นำเสนอ และหนังสือเดทประสบเปลี่ยนม้าและ wagon sleigh และกวางขนาดใหญ่ ตะปาปาเคลเมนต์คลาร์กมัวร์ใน 1823 ทำจำนวนกวางขนาดใหญ่แปด และให้ชื่อ กลอนมีชื่อเสียงของมัวร์, " A ชมจากเซนต์นิโคลัส, " ถูกทั้งทางโลก มันเป็นเกี่ยวกับ "วิสัยทัศน์ของพลัมน้ำตาล" ด้วยภูมิประเทศธีรหรือบุตรในสายตา ในค.ศ. 1828 อเมริกันแอมบาสเดอร์ Joel โรเบิตส์ Poinsett นำคริสต์มาสกลับจากเม็กซิโก มันเป็นเรื่องเกี่ยวข้องกับคริสต์มาสเนื่องจากเป็นช่วงเวลาของปีเมื่อมันบลูมส์ใน 1840s ดิคเก้นเขียน "อะคริสต์มาสแครอล ซึ่งไม่ได้พูดถึงวันหยุดทางศาสนา (คริสตจักรคำปรากฏในเรื่องราวเพียงสอง ใน ผ่านคำว่าประสูติไม่เคย) เจ้าชายอัลเบิร์ทแนะนำที่กำหนดเองของต้นคริสต์มาสเยอรมันโลกอังกฤษใน 1860s นักเขียนการ์ตูนอเมริกันดี Thomas Nast ตั้งรูปซานตาคลอสทันสมัยเป็นจอลลี่ bearded ชายอ้วนในฝาครอบตัดขน (สีแดงเป็นมาตรฐานเฉพาะในศตวรรษที่ 20 ขอบคุณแสดงซานตาคลอสวิธีโฆษณาโคคา-โคล่า)ร้านค้าเริ่มเน้นคริสมาสต์ ตกแต่งร้านค้า และผลักดันความคิดของคริสมาสต์แสดงเหตุผลมีอะไรใด ๆ กับศาสนา ยกเว้น บางที เคารพบูชาของ mammonเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นโดยรถรางและตรวจคนเข้าเมืองเพิ่มขึ้นจากยุโรป คนเฉลิมฉลองคริสต์มาสเริ่มชำระใกล้ใครไม่ ไม่นานก่อนที่เด็กจะเริ่มเอาความดันพ่อจะฉลองคริสต์มาสเช่นกัน "เด็ก O'Reilly ลงถนนได้รับการนำเสนอ ทำไมไม่เรา! " เป็นอาร์กิวเมนต์การปกครองไม่มีการป้องกันมากขึ้นโดยตรงกลางของศตวรรษที่ 19 ฝ่ายโปรเตสแตนต์โบสถ์ใหญ่ได้ อีกครั้ง ฉลองคริสต์มาสเป็นวันหยุดทางศาสนา เหตุผล อีกครั้ง มีมากขึ้นเพื่อทำการตลาดมากกว่าศาสนา: พวกเขากลัวการสูญเสีย congregants ถึงนิกายอื่น ๆ ฉลองคริสต์มาสศาสตร์ ประธานยูไลซ์เซส s ได้ให้ลงนามในกฎหมายรายการทำคริสต์มาสทางโลกที่ฮอลิเดย์แพ่งเนื่องจากฉลองการได้เป็นสากลในประเทศนี้ เรื่องนี้ได้รับการเฉลิมฉลองในประเทศทั่วโลก รวมทั้งหลายที่ไม่น้อย เช่นญี่ปุ่นดังนั้นสำหรับผู้ที่กังวลเกี่ยวกับการแก้ไขแรก เป็นวิธีง่ายต่อการแยกแยะ Christmases สอง ถ้าจะไม่กล่าวถึงในพระวรสารลูกาและเครื่องหมาย แล้วมันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวันหยุดคริสต์ หรือเราสามารถเปลี่ยนแปลงชื่อของวันหยุดทางโลกเพียงกลับไปอะไรที่มันเป็นปี 2000

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คริสมาสต์ที่มีชื่อเสียง "มา แต่ปีละหนึ่งครั้ง." ในความเป็นจริง แต่มันมาเป็นครั้งที่สอง คริสมาสต์ของการประสูติ, รางหญ้าและลูกของพระคริสต์คนฉลาดและดาวเบ ธ เลเฮ "กลางคืนเงียบ" และ "Hark แองเจิลเฮรัลด์สิงห์" เป็นหนึ่งในวันหยุด คริสมาสต์ของฝ่ายซานตาคลอสเทศกาลของขวัญ "รูดอแดงจมูกกวางเรนเดีย" และ "เสียงระฆัง" ค่อนข้างอื่น. แต่เนื่องจากการเฉลิมฉลองทั้งสองตกอยู่ใน 25 ธันวาคมทั้งสองกำลังสับสนอย่างต่อเนื่อง ชาวคริสต์ศาสนาประณามการ "คริสออกจากคริสมาสต์" ในขณะที่ absolutists ลุยเห็นภัยคุกคามต่อการแยกรัฐและศาสนจักรในเซ็ททุกคนในสถานที่ให้บริการประชาชนและโรงเรียนเกินจริงของ "คริสต์มาส." ประวัติเล็ก ๆ น้อย ๆ สามารถล้างสิ่งขึ้นคริสมาสต์ของบุคคลและนำเสนออยู่ไกลเก่ากว่าประสูติของพระเยซู วัฒนธรรมโบราณส่วนใหญ่มีการเฉลิมฉลองฤดูหนาวเมื่อดวงอาทิตย์ถึงจุดต่ำสุดและเริ่มที่จะปีนขึ้นไปอีกครั้งในท้องฟ้า ในกรุงโรมโบราณเทศกาลนี้ถูกเรียกว่าเอิกเกริกและวิ่งตั้งแต่วันที่ 17 ธันวาคม-ธันวาคม 24. ในช่วงสัปดาห์ที่ทำงานไม่ได้ทำและเวลาที่ถูกใช้ในกิจการ, เกมส์, การให้ของขวัญและตกแต่งบ้านที่มีเทศกาล (เสียงที่คุ้นเคย?) มันเป็นความจำเป็นที่จะบอกว่าวันหยุดที่เป็นที่นิยมมาก. ในวันแรกของคริสต์ไม่ได้เฉลิมฉลองการประสูติที่ทั้งหมด เพียงสองในสี่พระประวัติได้กล่าวถึงมัน แต่ปฏิทินคริสตจักรเป็นศูนย์กลางในวันอีสเตอร์ยังคงไกลโดยวันที่สำคัญที่สุดในปีที่นับถือศาสนาคริสต์ กระยาหารค่ำมื้อสุดท้ายเป็นฝังใจฉลองเทศกาลปัสกาซึ่งตรงกับวันที่พระจันทร์เต็มดวงในเดือนแรกของฤดูใบไม้ผลิในปฏิทินฮีบรู ดังนั้นในปี ค.ศ. 325 สภา Nicea ตัดสินใจว่าควรจะตกอีสเตอร์ในวันอาทิตย์ต่อไปนี้พระจันทร์เต็มดวงครั้งแรกของฤดูใบไม้ผลิ นั่นเป็นเหตุผลที่อีสเตอร์และวันที่ที่เกี่ยวข้องเช่นเถ้าวันพุธและวันศุกร์เป็น "งานเลี้ยงเคลื่อนย้ายได้" เคลื่อนไหวเกี่ยวกับปฏิทินที่ราชประสงค์ของดวงจันทร์ที่. มันเป็นเครื่องหมายของวิธีการในช่วงปลายคริสมาสต์มาถึงปฏิทินคริสเตียนว่ามันไม่ได้เป็น งานฉลองเคลื่อนย้ายได้ แต่อย่างหนึ่งที่คงที่กำหนดโดยปฏิทินสุริยคติที่จัดตั้งขึ้นโดยจูเลียสซีซาร์และยังคงใช้อยู่ในปัจจุบัน (แม้ว่าเอ็นดูเล็กน้อยในศตวรรษที่ 16). ตามเวลาของสภา Nicea โบสถ์คริสเตียนทำแปลงโดย พันและในความหวังของการแปลงยังคงมากขึ้นใน 354 สมเด็จพระสันตะปาปา Liberius ตัดสินใจที่จะเพิ่มการประสูติในปฏิทินคริสตจักร นอกจากนี้เขายังตัดสินใจที่จะเฉลิมฉลองในวันที่ 25 ธันวาคมมันก็ตรงไปตรงมาเป็นวิธีการตลาดที่มีความเข้าใจทางการเมืองเล็ก ๆ น้อย ๆ โยน. ประวัติความเป็นมาไม่ได้บอกเราว่าเมื่อในปีคริสเกิด แต่ตามพระวรสารของนักบุญลูกา "คนเลี้ยงแกะได้รับการปฏิบัติในสาขาและเฝ้าฝูงของพวกเขาในเวลากลางคืน." นี้จะบ่งบอกถึงวันที่ในฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อนเมื่อฝูงขึ้นในภูเขาและจำเป็นต้องได้รับการปกป้อง ในช่วงฤดูหนาวที่พวกเขาจะถูกเก็บไว้อย่างปลอดภัยในคอก. ดังนั้น 25 ธันวาคมจะต้องได้รับการคัดเลือกด้วยเหตุผลอื่น ๆ มันเป็นเรื่องยากที่จะหลบหนีความคิดที่ว่าโดยการลดลงทันทีหลังจากที่คริสมาสต์เสาร์ที่สมเด็จพระสันตะปาปาเชิญแปรรูปยังคงเพลิดเพลินกับความสนุกและเกมของโบราณและวันหยุดเพียงแค่เรียกว่าคริสมาสต์ นอกจากนี้ 25 ธันวาคมเป็นวันที่ดวงอาทิตย์พระเจ้าที่กรุงโซลที่เกี่ยวข้องกับพระมหากษัตริย์ โดยใช้วันที่คริสตจักรผูกตัวเองกับระบบจักรพรรดิ. โดยสูงยุคกลางคริสมาสต์เป็นนักเลงเวลาชั่วมักจะเข้าไปในโบสถ์เช่นเดียวกับภายนอก ในฝรั่งเศสหลายตำบลฉลองงานเลี้ยงของคนโง่ที่คาดคะเนเคารพลาที่ได้นำแมรี่เบ ธ เลเฮ ลาถูกนำเข้ามาในคริสตจักรและมวลจบลงด้วยพระสงฆ์และนักบวชเหมือนกันทำเสียงลา ในงานเลี้ยงที่เรียกว่าคนโง่, พระสงฆ์ที่ต่ำกว่าจะเลือก "บิชอปของคนโง่" ชั่วคราวเรียกสังฆมณฑลและทำให้ความสนุกของคริสตจักรพระราชพิธีและมีระเบียบวินัย มีการจัดเรียงของสิ่งนี้เกิดขึ้นภายในคริสตจักรที่จะเฉลิมฉลองการประสูติหนึ่งสามารถจินตนาการ revelries เมาและทางเพศที่เกิดขึ้นนอกเพื่อเฉลิมฉลองสิ่งที่อยู่ใน แต่ชื่อเอิกเกริก. ด้วยการปฏิรูปโปรเตสแตนต์พยายามที่จะกำจัดคริสตจักรของ การปฏิบัติที่ไม่รู้จักในวันแรกและได้รับกลับไปที่รากคริสเตียน นิกายโปรเตสแตนต์ส่วนใหญ่ยกเลิกโสดพระ (และมักจะเพียตัวเอง) ศาสนาของพระแม่มารีพระธาตุสารภาพและ . . คริสมาสต์. ในโลกที่พูดภาษาอังกฤษ, คริสมาสต์ถูกยกเลิกในสกอตแลนด์ 1563 และในประเทศอังกฤษหลังจากที่ Puritans เข้ามากุมอำนาจในยุค 1640 มันกลับมาพร้อมกับการฟื้นฟูใน 1660 แต่การเฉลิมฉลองไม่เคยกลับยุคกลางและพวกเขาละทิ้งลิซาเบ ธ . ยังคงมีไม่เคร่งครัดคริสต์มาสในนิวอิงแลนด์ที่ 25 ธันวาคมเป็นเพียงอีกหนึ่งวันทำงาน ในภาคใต้ที่คริสตจักรแห่งอังกฤษสมญาคริสมาสต์ที่กำลังโด่งดังในขณะที่ประเทศอังกฤษ ในอาณานิคมกลางเรื่องที่ถูกผสม พูดได้หลายภาษาในนิวยอร์กชาวดัตช์ปรับปรุงโบสถ์ไม่ได้ฉลองคริสต์มาส นับถือคาทอลิกและทำ. มันเป็นนิวยอร์กและการจัดตั้งวรรณกรรมศตวรรษที่ 19 ในช่วงต้นที่สร้างรูปแบบอเมริกันสมัยใหม่ของเอิกเกริกเก่า มันเป็นครอบครัวมากขึ้น - และเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. - วันหยุดศูนย์กลางกว่าการเฉลิมฉลองชุมชนทั้งครั้งก่อนหน้านี้เซนต์ นิโคลัสเป็นนักบุญอุปถัมภ์ของนิวยอร์ก (โบสถ์แห่งแรกที่สร้างขึ้นในเมืองชื่อของเขาถูก) และวอชิงตันเออร์วิงเขียนไว้ในหนังสือของเขา "ประวัติศาสตร์ Diedrich นิวยอร์กของ New York" วิธี Sinterklaes, anglicized เร็ว ๆ นี้ซานตาคลอสขี่ม้าผ่านท้องฟ้าใน ม้าและรถบรรทุกและไปลงปล่องไฟที่จะส่งมอบของขวัญให้กับเด็ก. นักเขียนจอร์จ Pintard เพิ่มความคิดที่ว่ามีเพียงเด็กดีได้นำเสนอและหนังสือที่ออกเดทกับ 1821 เปลี่ยนม้าและรถบรรทุกเพื่อเลื่อนและกวางเรนเดีย ผ่อนผันคล๊าร์คมัวร์ใน 1823 ทำให้จำนวนแปดกวางเรนเดียและให้พวกเขามีชื่อของพวกเขา บทกวีที่มีชื่อเสียงของมัวร์ "เยี่ยมชมจากเซนต์นิโคลั A," เป็นฆราวาสอย่างสิ้นเชิง มันเป็นเรื่อง "วิสัยทัศน์ของพลัมน้ำตาล" กับ nary คนฉลาดหรือเด็กในสายตาของพระเยซูคริสต์ ใน 1828 เอกอัครราชทูตอเมริกันโจเอลโรเบิร์ต Poinsett นำเซ็ทกลับจากเม็กซิโก มันก็กลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับคริสมาสต์เนื่องจากว่าเป็นช่วงเวลาของปีเมื่อมันบุปผาได้. ในยุค 1840 ดิคเก้นเขียนว่า "คริสต์มาส" ซึ่งไม่ได้พูดถึงวันหยุดทางศาสนา (คริสตจักรคำที่ปรากฏในเรื่องนี้เพียงแค่สองครั้งในการผ่านการ คำประสูติของพระเยซูไม่เคย) Prince Albert แนะนำที่กำหนดเองของเยอรมันต้นคริสต์มาสกับโลกที่พูดภาษาอังกฤษ. ในยุค 1860 นักเขียนการ์ตูนชาวอเมริกันที่ดีโทมัส Nast ตั้งค่าภาพที่ทันสมัยของซานตาคลอสเป็นครึกครื้นคนอ้วนมีหนวดมีเคราในหมวกขนสัตว์ตัด (สีแดงกลายเป็นมาตรฐานเฉพาะในศตวรรษที่ 20 ขอบคุณโฆษณา Coca-Cola แสดงซานตาคลอสวิธีที่.) ร้านค้าเริ่มที่จะเน้นคริสมาสต์การตกแต่งร้านค้าและผลักดันความคิดของการจัดคริสมาสต์ด้วยเหตุผลไม่มีอะไรสิ่งที่จะทำอย่างไรกับศาสนา ยกเว้นบางทีที่เคารพสักการะของเงินทองพร้อมกันได้. ด้วยการเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นให้โดยทางรถไฟและการตรวจคนเข้าเมืองเพิ่มขึ้นจากยุโรปคนที่มีการเฉลิมฉลองคริสมาสต์เริ่มปักหลักอยู่ใกล้กับผู้ที่ไม่ได้ หลังจากนั้นไม่นานก่อนที่เด็กของหลังเริ่มแรงกดดันต่อพ่อแม่ของพวกเขาที่จะเฉลิมฉลองคริสมาสต์เป็นอย่างดี "เด็ก O'Reilly ลงถนนจะได้รับของขวัญทำไมเราไม่ ?!" ไม่ได้โต้แย้งผู้ปกครองมีการป้องกันมากกับ. โดยช่วงกลางของศตวรรษที่ 19, คริสตจักรโปรเตสแตนต์ส่วนใหญ่เป็นอีกครั้งหนึ่งที่การเฉลิมฉลองคริสมาสต์เป็นวันหยุดทางศาสนา เหตุผลอีกครั้งได้มากขึ้นจะทำอย่างไรกับการตลาดกว่าธรรม: พวกเขากลัวการสูญเสียสาธุชนจะ ได้แก่ การเฉลิมฉลองคริสมาสต์อื่น ๆ . ในปี 1870 แกรนท์ประธานาธิบดีลงนามในกฎหมายเรียกเก็บเงินทำให้คริสมาสต์เป็นวันหยุดฆราวาสพลเรือนเพราะการเฉลิมฉลอง ได้กลายเป็นสากลในประเทศนี้ เป็นที่เลื่องลือในขณะนี้ในทุกประเทศทั่วโลกรวมทั้งจำนวนมากที่มีเพียงไม่กี่คริสเตียนเช่นญี่ปุ่น. ดังนั้นสำหรับผู้ที่กังวลเกี่ยวกับการแก้ไขครั้งแรกมีวิธีที่ง่ายมากที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างสอง Christmases ถ้ายังไม่ได้กล่าวถึงในพระวรสารของลุคและมาร์คแล้วมันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวันหยุดที่นับถือศาสนาคริสต์ หรือเราก็สามารถเปลี่ยนชื่อของวันหยุดฆราวาสกลับไปที่สิ่งที่มันเป็น 2000 ปีที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คริสต์มาสที่มีชื่อเสียง " มาแต่ครั้งปี . " ในความเป็นจริง แต่มันมาสองครั้ง คริสมาสต์ของการประสูติ รางหญ้าและบุตรพระคริสต์ นักปราชญ์ และดาวแห่งเบธเลเฮม " กลางคืนเงียบ " และ " หวนกลับ Herald Angels Sing " เป็นหนึ่งในวันหยุด ปาร์ตี้คริสต์มาส , ซานตาคลอส , evergreens , แสดง , " รูดอล์ฟ กวางเรนเดียร์จมูกแดง " และ " จิงเกิลเบลล์ " ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

แต่เพราะทั้งงานเฉลิมฉลองตกอยู่ในวันที่ 25 ธันวาคม สองอย่างสับสน คริสเตียนศาสนาประณามการ " พระคริสต์ออกจากคริสต์มาส " ในขณะที่ absolutists แก้ไขเพิ่มเติมครั้งแรกเห็นการแยกของโบสถ์และรัฐทุกหน่วยเฉพาะกิจในทรัพย์สินสาธารณะและการแสดงละครของโรงเรียน " Christmas Carol " .

น้อยประวัติสามารถเคลียร์

คริสมาสต์ของกิจการและแสดงอยู่ที่แก่กว่าเดิม . วัฒนธรรมโบราณที่สุดฉลองเหมายัน เมื่อดวงอาทิตย์ถึงจุดต่ำสุดและเริ่มที่จะปีนอีกครั้งในท้องฟ้า ในกรุงโรมโบราณ , เทศกาลนี้ถูกเรียกว่า ความเสื่อมทรามทางศีลธรรมและวิ่งจาก 17 ธันวาคม 24 ธันวาคม . ในช่วงสัปดาห์ที่ไม่มีงานทำ และเวลาที่ใช้ในฝ่าย , เกมการให้ของขวัญและตกแต่งบ้านกับ evergreens . ( เสียงที่คุ้นเคย ? มัน ไม่ต้องพูดอะไร วันหยุดที่นิยมมาก


ในเร็ววัน ศาสนาคริสต์ไม่ได้ฉลองการประสูติที่ เพียงสองของพระวรสารทั้งสี่แม้แต่จะพูดถึงมัน แทน , ปฏิทินคริสตจักรคือศูนย์กลางในเทศกาลอีสเตอร์ ยังคงห่างไกล วันที่สำคัญที่สุดในคริสต์ปีนี้ อาหารมื้อสุดท้ายเป็นด้วย