The figures of these men and women

The figures of these men and women straggled past the flower-bed with a curiously irregular movement not unlike that of the white and blue butterflies who crossed the turf in zig-zag flights from bed to bed. The man was about six inches in front of the woman, strolling carelessly, while she bore on with greater purpose, only turning her head now and then to see that the children were not too far behind. The man kept this distance in front of the woman purposely, though perhaps unconsciously, for he wished to go on with his thoughts.

"Fifteen years ago I came here with Lily," he thought. "We sat somewhere over there by a lake and I begged her to marry me all through the hot afternoon. How the dragonfly kept circling round us: how clearly I see the dragonfly and her shoe with the square silver buckle at the toe. All the time I spoke I saw her shoe and when it moved impatiently I knew without looking up what she was going to say: the whole of her seemed to be in her shoe. And my love, my desire, were in the dragonfly; for some reason I thought that if it settled there, on that leaf, the broad one with the red flower in the middle of it, if the dragonfly settled on the leaf she would say 'Yes' at once. But the dragonfly went round and round: it never settled anywhere-of course not, happily not, or I shouldn't be walking here with Eleanor and the children-Tell me, Eleanor. D'you ever think of the past?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวเลขของชายและหญิงเหล่านี้ straggled เลยเตียงดอกไม้กับการเคลื่อนไหวผิดปกติ curiously ไม่ต่างจากที่ผีเสื้อสีขาว และสีฟ้าที่ข้ามจากเตียงเตียงสนามหญ้าในเที่ยวบินชนำฤด ผู้ชายได้ประมาณหกนิ้วหน้าผู้หญิง ไปลวก ๆ ในขณะที่เธอแบกบนวัตถุประสงค์มากขึ้น เปิดหัวของเธอตอนนี้แล้วจะเห็นว่า เด็ก ๆ ไม่ช้าเท่านั้น คนเก็บระยะนี้หน้าผู้หญิงจงใจ แม้ว่าอาจจะรับ สำหรับเขาปรารถนาไปกับความคิดของเขา"สิบห้าปีที่ผ่านมาฉันมาที่นี่กับลิลลี่ เขาคิดว่า "เรานั่งอยู่โน่นด้วยทะเลสาบ และขอร้องเธอจะแต่งงานกับฉันสนิทตอนบ่ายร้อน ว่าแมลงปอที่เก็บ circling รอบเรา: วิธีชัดเจนเห็นแมลงปอและรองเท้าของเธอกับหัวเหลี่ยมเงินที่เท้า เวลาทั้งหมดที่ฉันพูดได้เห็นรองเท้าของเธอ และเมื่อจะย้าย impatiently ฉันรู้โดยไม่ต้องหาสิ่งที่เธอกำลังพูด: ทั้งหมดของเธอดูเหมือนจะ อยู่ในรองเท้าของเธอ และที่รัก ความปรารถนาของฉัน ในแมลงปอ เหตุผลบางอย่าง ผมคิดว่า ถ้ามันตัดสิน ใบนั้น หนึ่งกว้างกับดอกไม้สีแดงตรงกลาง ถ้าแมลงปอการตัดสินใบ เธอจะบอกว่า 'ใช่' ในครั้งเดียว แต่แมลงปอไป รอบ ๆ: ไม่จ่ายที่ใดก็ได้-ของหลักสูตรไม่ อย่างมีความสุขไม่ หรือฉันไม่ควรจะเดินที่นี่กับเอเลเนอร์และเด็กบอกฉัน เอเลเนอร์ D'you เคยคิดว่า ในอดีตหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวเลขของคนเหล่านี้และหญิง straggled ผ่านมาดอกไม้เตียงกับการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติอยากรู้อยากเห็นไม่ต่างจากผีเสื้อสีขาวและสีฟ้าที่ข้ามสนามหญ้าในเที่ยวบินซิกแซกจากเตียงนอน ชายคนนั้นมีประมาณหกนิ้วในด้านหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งเดินเล่นได้อย่างไร้กังวลในขณะที่เธอเบื่อกับวัตถุประสงค์มากขึ้นเท่านั้นการเปลี่ยนหัวของเธอตอนนี้แล้วจะเห็นว่าเด็กไม่ไกลหลัง คนที่รักษาระยะห่างนี้ในหน้าของผู้หญิงที่จงใจแม้ว่าอาจจะไม่รู้ตัวเพราะเขาอยากจะไปกับความคิดของเขา. "สิบห้าปีที่ผ่านมาฉันมาที่นี่กับลิลลี่" เขาคิดว่า "เรานั่งอยู่ที่นั่นด้วยทะเลสาบและฉันขอร้องให้เธอแต่งงานกับฉันตลอดช่วงบ่ายร้อนวิธีแมลงปอเก็บไว้วงรอบที่เรา.. อย่างชัดเจนว่าผมเห็นแมลงปอและรองเท้าของเธอกับตารางเงินหัวเข็มขัดที่นิ้วเท้าทั้งหมด ทุกครั้งที่ผมพูดผมเห็นรองเท้าของเธอและเมื่อมันย้ายอดทนผมรู้ว่าโดยไม่ได้มองสิ่งที่เธอกำลังจะกล่าวว่าทั้งหมดของเธอดูเหมือนจะอยู่ในรองเท้าของเธอและความรักของฉัน, ความปรารถนาของฉันอยู่ในแมลงปอ; ด้วยเหตุผลบางอย่าง. ผมคิดว่าถ้ามันตั้งรกรากที่นั่นในใบที่หนึ่งในวงกว้างด้วยดอกไม้สีแดงที่อยู่ตรงกลางของมันถ้าแมลงปอนั่งลงบนใบเธอจะบอกว่า 'ใช่' ในครั้งเดียว แต่แมลงปอไปรอบ ๆ . มัน ไม่เคยตั้งรกรากอยู่ที่ใดก็ได้ของไม่แน่นอนอย่างมีความสุขไม่ได้หรือฉันไม่ควรจะเดินไปที่นี่กับเอเลนอร์และเด็กบอกผมเอลินอ. D'คุณเคยคิดว่าที่ผ่านมา?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่างชายและหญิงเหล่านี้ straggled ผ่านแปลงดอกไม้ที่มีการเคลื่อนไหวอย่างผิดปกติไม่เหมือนของผีเสื้อสีขาวและสีฟ้าซึ่งในเที่ยวบินข้ามสนามหญ้า ซิกแซกจากเตียงนอน คนประมาณหกนิ้วในด้านหน้าของผู้หญิง เดินเล่นอย่างสบายใจ เธอเบื่อกับมากขึ้นวัตถุประสงค์แค่หันหัวเธอตอนนี้แล้ว เพื่อดูว่าเด็กอยู่ไม่ไกลหลัง คนเก็บระยะทางนี้ต่อหน้าผู้หญิงที่จงใจ แม้ว่าอาจจะโดยไม่รู้ตัว เพราะเขาอยากไปอยู่กับความคิดของเขา . . . . . .

" เมื่อ 15 ปีก่อน ฉันมาที่นี่กับลิลลี่ " เขาคิด " เรานั่งตรงไหนสักแห่งริมทะเลสาบ และฉันขอเธอแต่งงานตลอดบ่ายร้อนเจ้าแมลงปอตัวหนึ่งเฝ้าบินวนรอบตัวเราได้อย่างชัดเจนเห็นแมลงปอกับรองเท้าของเธอตารางหัวเข็มขัดสีเงินที่ปลายเท้า เวลาทั้งหมดที่ฉันพูดฉันก็เห็นรองเท้าของเธอ และเมื่อมันขยับอย่างหงุดหงิด ผมรู้ได้โดยไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมอง สิ่งที่เธอกำลังจะพูด : ทั้งหมดของเธอดูเหมือนจะอยู่ในรองเท้าของเธอ และความรัก ความปรารถนาของฉัน อยู่ในแมลงปอ ; สำหรับเหตุผลบางอย่าง ฉันคิดว่าถ้ามันอยู่ตรงนั้นบนใบ ใบกว้างที่มีดอกสีแดงอยู่ตรงกลางของมัน ถ้าเจ้าแมลงปอเกาะบนใบที่เธอจะบอกว่า ' ใช่ ' ทันที แต่แมลงปอไปหมุนมันไม่เข้าที่ไหนไม่ได้แน่นอน อย่างมีความสุขไม่ได้ หรือผมไม่ควรเดินอยู่ที่นี่กับเอเลเนอร์และเด็กบอกเอลานอร์ คุณเคยคิดถึงอดีต ?