4. TraumaIn recent years, there has

4. Trauma
In recent years, there has been increasing interest in the relationship
between trauma and juvenile psychopathy. Adolescent offenders who
presently or have been exposed to violence, abuse, or neglect signifi-
cantly influence development of psychopathic traits (Maikovich,
Jaffee, Odgers, & Gallop, 2008; O’Neill et al., 2003). This is further supported
by studies that demonstrate adolescents offenders who were
abused with higher PCL:YV scores than their non-abused counterparts
(Campbell et al., 2004; Cauffman, 2008; Krischer & Sevecke, 2008).
Krischer and Sevecke (2008) were able to associate specific traumas
with specific PCL:YV scales. They found that female juvenile offenders
who were sexually abused scored higher on the Personal Gain and
Parasitic Orientation scales, and those who were emotionally and physically
abused scored higher on the Manipulation for Personal Gain and
Parasitic Orientation scales. Physically abused adolescent male offenders
tended to score higher on the Interpersonal and Antisocial
Factor, specifically on the Poorer Anger Control, Irresponsibility and
Serious Criminal Behavior scales (Krischer & Sevecke, 2008). Although
relationships were found between specific traumas and PCL:YV scales,
emotional neglect and family variables (e.g., foster home placements)
had the most significant influence with regard to higher PCL:YV scores,
26 J.S. Rubio et al. / Aggression and Violent Behavior 19 (2014) 23–31
specifically to Factor 4 (antisocial behaviors; Campbell et al., 2004;
Krischer & Sevecke, 2008). Krischer, Sevecke, and Lehmkuhl (2007)
denote that adolescents with a history of abuse may be more likely to
commit violent crimes earlier and more frequently than those who
have not been abused.
Studies reported some gender differences with regard to trauma and
antisocial behaviors. Adolescent males reported higher incidences of
witnessing violent events, and being victims of community violence;
and females reported more incidences of being victims of interpersonal
trauma (sexual, emotional, and physical; Cauffman, 2008; Kerig, Ward,
Vanderzee, & Moeddel, 2009; Krischer & Sevecke, 2008). It has been hypothesized
that adolescent female offenders with traumatic pasts may
be more likely to reoffend because their executive processing abilities
(e.g., decision-making, critical thinking) have been compromised as a
byproduct of coping with those experiences, for example by abusing
substances or becoming aggressive due to hyperarousal (Kerig, 2012).
Children and adolescents may experience various types of trauma,
which is defined as complex trauma (Cook, Blaustein, Spinazzola, &
Van der Kolk, 2003). Complex trauma encompasses exposure and experiences
to various types of abuses and violence (e.g., emotional abuse
and neglect, sexual abuse, physical abuse, domestic violence), and affects
adolescents on multitude of levels, such as insecure attachment
(Cook et al., 2003). Common diagnoses for traumatized adolescents include
Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), Oppositional
Defiant Disorder (ODD), Conduct Disorder (CD), and Generalized Anxiety
Disorder (GAD; American Psychiatric Association, 2000; Cook et al.,
2003). Symptoms of these disorders often interrelate with psychopathy
(Loeber, Burke, & Pardini, 2009). Insecure attachment can lead to
emotional numbing (e.g., disassociation, avoidance) and if consistently
reinforced may develop into callous–unemotional (CU) traits; CU traits
can stay into adulthood (Cook et al., 2003; Kerig, Bennett, Thompson, &
Becker, 2012; Porter, 1996).
Anxiety and fearfulness are common byproducts of having a traumatic
experience and correlated with psychopathy; anxiety was found
to be negatively associated with the affective components of psychopathy,
and fearfulness was negatively associated with antisocial components
(Dolan & Rennie, 2006). Furthermore, Tatar, Cauffman, Kimonis,
and Skeem (2012) found secondary (high-anxiety) variants had a
higher childhood trauma history and higher previous symptoms of
PTSD than their counterparts. Yet, there were no significant differences
between the two subgroups with regard to current PTSD symptoms
(Tatar et al., 2012). Results also reveal that adolescents with a history
of trauma who score high on the PCL:YV have anxiety, which is contrary
to previous theories that those who score high on psychopathy scales
are devoid of anxiety and fear ( Porter, 1996; Tatar et al., 2012). In addition,
O'Neill et al. (2003) found ADHD does not correlate with psychopathic
traits, which is contrary to Farrington, Loeber, and van
Kammen's findings (Farrington, Loeber, and van Kammen, 1990).
5. Family violence and parental influences
Family and parents (caregivers) are highly influential during a
child's formative years, and the quality of these relationships can produce
long lasting impacts. Studies postulate that children who
experience familial psychological trauma and negative parental care
(e.g., abuse, poor bonding) had increased risk of psychopathic trait development
(Gao et al., 2010; Litrownik, Newton, Hunter, English, &
Everson, 2003; Marshall & Cooke, 1999). Parents' mental health,
criminal activity and substance abuse were also found to influence
development of psychopathic traits, but were not independently predictive
(Krischer et al., 2007; Maikovich et al., 2008).The DSM-IV-TR
(American Psychiatric Association, 2000) notes that the risk of developing
CD is increased when a parent or sibling displays CD traits. However,
this relationship appears to be environmental as it was also reported to
occur with adoptive parents. Similarly, children with ODD commonly
reside in families where one or more parent has a mental disorder.
Low maternal care and abuse were associated with overall psychopathy
scores, and emotional detachment was specifically associated with
low paternal overprotection (Gao et al., 2010). Children who had poor
bonding or attachments with parents were prone to psychopathic traits,
and their scores were not affected when a paired variable (e.g., abuse)
was removed (Gao et al., 2010; Krischer et al., 2007; Saltaris, 2002).
Unstable parent–child relationships are thought to increase ODD and
CD features as well as CU traits (Salekin & Lochman, 2008). This association
may be attributed to “betrayal trauma,” when a child is traumatized
by a parental figure and the child has to reconcile with trusting
and not trusting the parental figure (Kerig et al., 2009, 2012). Thus,
some children and adolescents disengage emotionally in order to cope
with their environment which may foster development of CU traits
(Kerig et al., 2009, 2012).
Familial violence is also associated with children's external and internal
symptoms relative to child psychopathy (Maikovich et al.,
2008). Harsh physical discipline was positively associated with external
symptoms, and witnessing violence was positively associated with internal
symptoms (Maikovich et al., 2008). In addition, children who experienced
both physical and psychological abuse displayed more
physical aggression than children who were only exposed to psychological
abuse (Litrownik et al., 2003). Perry (2000) describes how familial
violence can teach children violence. In a sense, familial violence creates
a ripple effect that passes antisocial behavior from one sibling to the
next, and the youngest may carryout negative behavior out on a peer
or animal (Ireland & Smith, 2009; Perry, 2000). Both severity and repeated
exposure to familial violence increases the likelihood of development
antisocial behaviors (Ireland & Smith, 2009). Such behaviors may
interact with other risk factors to contribute to the development of
psychopathic traits.
Farrington, Ullrich, and Salekin (2010) reported that antisocial behavior
and psychopathic traits were related to negative parenting
(e.g., punitive punishment, negative parenting, poor supervision).
Hence, harsh and erratic parenting impacted both psychopathy scales
(Farrington et al., 2010). Poor parental supervision predicted higher irresponsible-antisocial
scores on the PCL: Screening Version (PCL:SV),
while minimal paternal involvement predicted higher interpersonalaffective
scores in males (Farrington et al., 2010). Gender differences
have also been reported in the level of parental monitoring and supervision,
as some researchers have suggested that females may be looked
after more than males (Meier, Slutske, Arndt, & Cadoret, 2008). A review
by Loeber et al. (2009) illustrated that children of parents with inconsistent
parenting and disciplinary practices and/or poor communication
with their child(ren) had increased levels of psychopathic traits. Further,
“harsh and erratic discipline” in childhood was related to a future
diagnosis of antisocial personality disorder (Farrington, 2000 p. 615).
6

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. บาดเจ็บในปีที่ผ่านมา มีการสนใจเพิ่มขึ้นในความสัมพันธ์บาดเจ็บและสลบ psychopathy ผู้กระทำผิดวัยรุ่นที่ปัจจุบันมีการสัมผัสกับความรุนแรง ละเมิด หรือละเลยความ -พัฒนาลักษณะ psychopathic (Maikovich อิทธิพล cantlyJaffee, Odgers, & ควบ ม้า 2008 โอนีลและ al., 2003) นี้ถูกสนับสนุนเพิ่มเติมโดยที่ผู้กระทำผิดของวัยรุ่นที่มีการศึกษาในทางที่ผิด ด้วยคะแนน PCL:YV สูงกว่าคู่ของพวกเขาไม่ถูก(Campbell et al., 2004 Cauffman, 2008 Krischer & Sevecke, 2008)Krischer และ Sevecke (2008) สามารถเชื่อมโยงปัญหาเฉพาะมี PCL:YV เฉพาะเครื่องชั่ง พวกเขาพบหญิงที่เยาวชนผู้กระทำผิดใครมีการอัพทารุณกรรมทางเพศคะแนนสูงในกำไรส่วนบุคคล และเสียงฟู่เหมือนกาฝากวางเครื่องชั่ง และผู้ที่มีอารมณ์ และร่างกายถูกคะแนนสูงในการจัดการสำหรับกำไรส่วนบุคคล และเครื่องชั่งน้ำหนักวางแนวเสียงฟู่เหมือนกาฝาก ผู้กระทำผิดเพศชายวัยรุ่นถูกทารุณกรรมทางร่างกายมีแนวโน้มที่จะได้ คะแนนสูงกว่า Interpersonal และ Antisocialปัจจัย โดยเฉพาะในการควบคุมความโกรธย่อม Irresponsibility และลักษณะอาญาร้ายแรงปรับขนาด (Krischer & Sevecke, 2008) ถึงแม้ว่าพบความสัมพันธ์ระหว่างปัญหาเฉพาะและ PCL:YV เครื่องชั่งน้ำหนักละเลยอารมณ์และครอบครัวตัวแปร (เช่น กระชับภายในบ้านและ)มีอิทธิพลสำคัญที่สุดเกี่ยวกับสูง PCL:YV คะแนนAl. ร้อยเอ็ด Rubio เจเอส 26 / รุกรานและพฤติกรรมรุนแรง 19 (2014) 23-31เพื่อปัจจัย 4 (antisocial พฤติกรรม Campbell et al., 2004Krischer & Sevecke, 2008) Krischer, Sevecke และ Lehmkuhl (2007)แสดงว่า วัยรุ่น มีประวัติละเมิดอาจมีแนวโน้มที่จะกระทำอาชญากรรมรุนแรงก่อนหน้านี้ และข้อมูลมากกว่าผู้ที่มีไม่ได้ในทางที่ผิดศึกษารายงานความแตกต่างของเพศกับการบาดเจ็บ และพฤติกรรม antisocial ชายวัยรุ่นรายงาน incidences สูงของพยานเหตุการณ์รุนแรง และเป็นเหยื่อของความรุนแรงในชุมชนและหญิงรายงาน incidences เพิ่มเติมของ เหยื่อของมนุษยสัมพันธ์บาดเจ็บ (เพศ อารมณ์ และร่าง กาย Cauffman, 2008 Kerig ผู้ป่วยVanderzee, & Moeddel, 2009 Krischer & Sevecke, 2008) การตั้งสมมติฐานว่าผู้กระทำผิดหญิงวัยรุ่นกับ pasts เจ็บปวดอาจมีแนวโน้มที่จะ reoffend เพราะความสามารถในการประมวลผลผู้บริหาร(เช่น ตัดสินใจ สำคัญคิด) ถูกโจมตีเป็นการจิตสำนึกของการเผชิญกับประสบการณ์เหล่านั้น โดยเหยียดหยามสารหรือกลายเป็นก้าวร้าวเนื่องจาก hyperarousal (Kerig, 2012)เด็กและวัยรุ่นอาจพบการบาดเจ็บ ชนิดต่าง ๆซึ่งถูกกำหนดเป็นบาดเจ็บที่ซับซ้อน (Cook, Blaustein, Spinazzola, &แวนแดร์ Kolk, 2003) บาดเจ็บที่ซับซ้อนครอบคลุมแสงและประสบการณ์การละเมิดและความรุนแรง (เช่น อารมณ์ละเมิดต่าง ๆและละเลย ล่วงละเมิดทางเพศ การละเมิดทางกายภาพ ความรุนแรงในครอบครัว), และมีผลกระทบต่อวัยรุ่นในหลากหลายระดับ เช่นสิ่งที่แนบที่ไม่ปลอดภัย(Cook et al., 2003) รวมถึงการวิเคราะห์ทั่วไปสำหรับวัยรุ่นที่บอบช้ำสมาธิ (ภาระผูกพัน), OppositionalDefiant (คี่), ดำเนินโรค (CD), ความวิตกกังวลการตั้งค่าทั่วไปโรค (กาด สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน 2000 Cook et al.,2003) อาการของโรคเหล่านี้มักจะ interrelate กับ psychopathy(Loeber ลิตี้เบอร์ก และ Pardini, 2009) เอกสารแนบที่ไม่ปลอดภัยอาจทำให้numbing อารมณ์ (เช่น แยกความสัมพันธ์ หลีกเลี่ยง) และอย่างสม่ำเสมอเสริมอาจพัฒนาเป็น callous – unemotional (CU) ลักษณะ ลักษณะ CUสามารถอยู่ในวุฒิ (Cook et al., 2003 Kerig เบนเนต ทอมป์สัน และBecker, 2012 กระเป๋า 1996)ความวิตกกังวลและ fearfulness เป็นสารทั่วไปมีการเจ็บปวดประสบการณ์ และ correlated กับ psychopathy ความวิตกกังวลพบจะส่งผลเสียที่เกี่ยวข้องกับส่วนประกอบผลของ psychopathyและ fearfulness เป็นความสัมพันธ์ในเชิงลบกับคอมโพเนนต์ antisocial(Dolan & นี่ 2006) นอกจากนี้ ตาตาร์ Cauffman, Kimonisและ Skeem (2012) พบรอง (สูงความวิตกกังวล) ตัวแปรสูงวัยเด็กบาดเจ็บประวัติและอาการก่อนหน้านี้สูงกว่าPTSD กว่าคู่ของพวกเขา ยัง มีไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มย่อยสองตามอาการ PTSD ปัจจุบัน(ตาตาร์ et al., 2012) ผลยังเผยออกว่าวัยรุ่น มีประวัติบาดเจ็บที่มีคะแนนสูงใน PCL:YV มีความวิตกกังวล ซึ่งเป็นตรงกันข้ามกับทฤษฎีก่อนหน้านี้ที่ผู้ที่มีคะแนนสูงในระดับ psychopathyมีไร้วิตกกังวลและความกลัว (กระเป๋า 1996 ตาตาร์ et al., 2012) นอกจากนี้โอนีลและ al. (2003) พบภาระผูกพันไม่เชื่อมโยงกับ psychopathicลักษณะ ซึ่งขัดกับ Farrington, Loeber และรถตู้ค้นพบของ Kammen (Farrington, Loeber และรถตู้ Kammen, 1990)5. ความรุนแรงและมีอิทธิพลต่อผู้ปกครองครอบครัวและผู้ปกครอง (เรื้อรัง) จะมีอิทธิพลสูงในระหว่างการปีความอุดมสมบูรณ์ของเด็ก และคุณภาพของความสัมพันธ์เหล่านี้สามารถผลิตผลกระทบที่นาน ศึกษา postulate ซึ่งเด็กที่บาดเจ็บจิตใจภาวะและลบโดยผู้ปกครองดูแล(เช่น ละเมิด ยึดยากจน) ได้เพิ่มความเสี่ยงของการติด psychopathic พัฒนา(เกา et al., 2010 Litrownik นิวตัน ฮันเตอร์ อังกฤษ และEverson, 2003 มาร์แชลล์และคุก 1999) สุขภาพจิตของพ่อแม่กิจกรรมทางอาญาและละเมิดสิทธิสารยังพบมีผลต่อการพัฒนาลักษณะ psychopathic แต่ไม่ได้งานอย่างอิสระ(Krischer et al., 2007 Maikovich et al., 2008) DSM-IV-TRหมายเหตุ (จิตแพทย์สมาคมอเมริกัน 2000) ที่ความเสี่ยงของการพัฒนาซีดีจะเพิ่มขึ้นเมื่อมารดาหรือพี่น้องแสดงลักษณะซีดี อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์นี้ปรากฏ เป็นสิ่งแวดล้อมมันเป็นรายงานที่เกิดขึ้นกับผู้ปกครอง adoptive ในทำนองเดียวกัน เด็กคี่โดยทั่วไปอยู่ในครอบครัวที่แม่ น้อยมีความผิดปกติทางจิตดูแลแม่ต่ำและการละเมิดเกี่ยวข้องกับ psychopathy โดยรวมคะแนน และปลดอารมณ์เกี่ยวข้องโดยเฉพาะกับต่ำสุดที่ปู่ overprotection (เกา et al., 2010) เด็กที่มีคนจนงานหรือสิ่งที่แนบมากับผู้ปกครองมีแนวโน้มที่จะลักษณะ psychopathicและคะแนนของพวกเขาได้รับผลกระทบเมื่อตัวแปรจัดเป็นคู่ (เช่น ละเมิด)ไม่เอา (เกา et al., 2010 Krischer et al., 2007 Saltaris, 2002)ความสัมพันธ์แม่ – ลูกที่ไม่เสถียรจะคิดเพิ่มคี่ และซีดีคุณลักษณะตลอดจนลักษณะ CU (Salekin & Lochman, 2008) ความสัมพันธ์นี้อาจเกิดจากการ "ทรยศบาดเจ็บ เมื่อเด็กจะบอบช้ำโดยตัวเลขโดยผู้ปกครองและเด็กมีการกระทบกับความเชื่อถือและไม่วางใจในรูป (Kerig et al. ปี 2009, 2012) ดังนั้นเด็กและวัยรุ่นบาง disengage อารมณ์เพื่อรับมือด้วยสภาพแวดล้อมของพวกเขา ซึ่งอาจส่งเสริมพัฒนาลักษณะ CU(Kerig et al. ปี 2009, 2012)ภาวะความรุนแรงยังเกี่ยวข้องกับเด็กภายนอก และภายในอาการสัมพันธ์กับเด็ก psychopathy (Maikovich et al.,2008) . วินัยรุนแรงทางกายภาพถูกบวกสัมพันธ์กับภายนอกอาการ และความรุนแรงที่พยานมีสัมพันธ์เชิงบวกกับภายในอาการ (Maikovich et al., 2008) นอกจากนี้ เด็กที่มีประสบการณ์ผิดทั้งกาย และจิตใจที่แสดงมากขึ้นรุกรานทางกายภาพมากกว่าเด็กที่มีเพียงสัมผัสถึงจิตใจละเมิด (Litrownik et al., 2003) เพอร์รี (2000) อธิบายว่า ภาวะความรุนแรงสามารถสอนเด็กความรุนแรง ในความรู้สึก ความรุนแรงภาวะสร้างลักษณะพิเศษของระลอกคลื่นที่ส่งผ่านพฤติกรรม antisocial จากพี่น้องหนึ่งไปถัดไป และอายุน้อยที่สุดอาจทำงานของตนลบออกในการแลกหรือสัตว์ (ไอร์แลนด์ & Smith, 2009 เพอร์รี 2000) ทั้งความรุนแรง และซ้ำสัมผัสกับความรุนแรงของภาวะเพิ่มโอกาสของการพัฒนาพฤติกรรม antisocial (ไอร์แลนด์ & Smith, 2009) พฤติกรรมดังกล่าวอาจโต้ตอบกับปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ จะนำไปสู่การพัฒนาลักษณะ psychopathicFarrington, Ullrich และ Salekin (2010) รายงานพฤติกรรมเช่น antisocialและลักษณะ psychopathic เกี่ยวข้องกับลบไป(เช่น โทษโทษ ลบไป ดูแลไม่ดี)ดังนั้น ไปรุนแรง และความผลกระทบต่อสมดุลทั้ง psychopathy(Farrington et al., 2010) ปกครองดีทำนายสูงหลาย antisocialคะแนนมหาชน: รุ่นคัดกรอง (PCL:SV),ในขณะที่มีส่วนร่วมน้อยที่สุดที่คุณคาดการณ์ interpersonalaffective สูงคะแนนในชาย (Farrington et al., 2010) เพศความแตกต่างนอกจากนี้ยังมีการรายงานในระดับของการตรวจสอบโดยผู้ปกครองและการควบคุมนักวิจัยบางได้แนะนำว่า ฉันอาจจะดูหลังจากขึ้นกว่าเพศชาย (มุนเช่น Slutske, Arndt, & Cadoret, 2008) ความคิดเห็นโดย Loeber et al. (2009) แสดงว่าเด็กของผู้ปกครองด้วยไม่สอดคล้องกันนี่ และวินัยและ/หรือการสื่อสารที่ดีมีของพวกเขาเพิ่งได้เพิ่มระดับของลักษณะ psychopathic เพิ่มเติม"รุนแรง และความมีระเบียบวินัย" ในวัยเด็กเกี่ยวข้องกับในอนาคตการวินิจฉัยโรคบุคลิกภาพ antisocial (Farrington, 2000 p. 615)6

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.
การบาดเจ็บในปีที่ผ่านมาได้มีการเพิ่มขึ้นของความสนใจในความสัมพันธ์ระหว่างการบาดเจ็บและโรคทางจิตของเด็กและเยาวชน
ผู้กระทำผิดที่วัยรุ่นในปัจจุบันหรือได้รับการสัมผัสกับความรุนแรงการละเมิดหรือละเลย signifi- การพัฒนาอย่างมีอิทธิพลของลักษณะโรคจิต (Maikovich, Jaffee, Odgers และควบ 2008. โอนีล, et al, 2003) นี้ได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมจากการศึกษาที่แสดงให้เห็นวัยรุ่นผู้กระทำผิดที่ถูกทำร้ายด้วยบมจสูง: คะแนน YV กว่าคู่ที่ไม่ถูกทารุณกรรมของพวกเขา(. แคมป์เบล et al, 2004; Cauffman 2008; Krischer และ Sevecke 2008). Krischer และ Sevecke (2008) ก็สามารถที่จะเชื่อมโยงตำแหน่งที่เฉพาะเจาะจงกับบมจเฉพาะ YV เครื่องชั่งน้ำหนัก พวกเขาพบว่าเยาวชนที่กระทำผิดหญิงที่ถูกทารุณกรรมทางเพศได้คะแนนที่สูงขึ้นในผลประโยชน์ส่วนตัวและปรสิตเกล็ดปฐมนิเทศและบรรดาผู้ที่ถูกอารมณ์และร่างกายถูกทำร้ายได้คะแนนที่สูงขึ้นในการจัดการเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวและปรสิตเกล็ดปฐมนิเทศ ผู้กระทำผิดที่ถูกทารุณกรรมทางร่างกายชายวัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะได้คะแนนที่สูงขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและต่อต้านสังคมปัจจัยโดยเฉพาะการควบคุมความโกรธยากจน, ความรับผิดชอบและจริงจังเกล็ดพฤติกรรมทางอาญา (Krischer และ Sevecke 2008) แม้ว่าความสัมพันธ์ของเขาถูกพบระหว่างตำแหน่งที่เฉพาะเจาะจงและบมจ: YV เครื่องชั่งน้ำหนัก, ละเลยอารมณ์และตัวแปรครอบครัว (เช่นอุปถัมภ์ตำแหน่งบ้าน) มีอิทธิพลที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับการที่สูงขึ้นบมจ: คะแนน YV, 26 JS Rubio et al, / การรุกรานและความรุนแรงพฤติกรรม 19 (2014) 23-31 โดยเฉพาะเพื่อให้ปัจจัย 4 (พฤติกรรมต่อต้านสังคม; แคมป์เบล et al, 2004;. Krischer และ Sevecke 2008) Krischer, Sevecke และ Lehmkuhl (2007) แสดงว่าวัยรุ่นที่มีประวัติของการละเมิดอาจจะมีแนวโน้มที่จะก่ออาชญากรรมรุนแรงก่อนหน้านี้และบ่อยกว่าผู้ที่ไม่ได้รับการทารุณกรรม. การศึกษารายงานบางอย่างแตกต่างทางเพศที่เกี่ยวกับการบาดเจ็บและพฤติกรรมต่อต้านสังคม ชายวัยรุ่นรายงานอุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของการเป็นพยานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีความรุนแรงและเป็นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของชุมชนความรุนแรงเพศหญิงและรายงานอุบัติการณ์มากขึ้นของการตกเป็นเหยื่อของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลบาดเจ็บ(ทางเพศอารมณ์และทางกายภาพ Cauffman 2008; Kerig วอร์ด, Vanderzee และ Moeddel 2009 ; Krischer และ Sevecke 2008) มีการตั้งสมมติฐานว่าผู้กระทำผิดหญิงวัยรุ่นที่มีอดีตที่เจ็บปวดอาจมีแนวโน้มที่จะreoffend เพราะความสามารถในการประมวลผลของพวกเขาเป็นผู้บริหาร(เช่นการตัดสินใจการคิดอย่างมีวิจารณญาณ) มีการบุกรุกเป็นผลพลอยได้จากการรับมือกับประสบการณ์เหล่านั้นเช่นโดยการเหยียดหยามสารหรือกลายเป็นก้าวร้าวเนื่องจากการ hyperarousal (Kerig 2012). เด็กและวัยรุ่นอาจพบชนิดต่าง ๆ ของการบาดเจ็บซึ่งถูกกำหนดให้เป็นบาดเจ็บที่ซับซ้อน(คุก Blaustein, Spinazzola และแวนเดอร์Kolk, 2003) การบาดเจ็บที่ซับซ้อนครอบคลุมการเปิดรับและประสบการณ์กับประเภทต่างๆของการละเมิดสิทธิมนุษยชนและความรุนแรง(เช่นล่วงละเมิดทางอารมณ์และการละเลยการละเมิดทางเพศ, ทำร้ายร่างกาย, ความรุนแรงในครอบครัว) และมีผลกระทบต่อวัยรุ่นในความหลากหลายของระดับดังกล่าวเป็นสิ่งที่แนบที่ไม่ปลอดภัย(คุก et al., 2003 ) การวินิจฉัยทั่วไปสำหรับวัยรุ่นบอบช้ำรวมถึงสมาธิสั้น (ADHD) Oppositional ท้าทายความผิดปกติ (ODD) ความผิดปกติของการดำเนินการ (CD) และวิตกกังวลทั่วไปความผิดปกติ(GAD; สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน, 2000. คุก, et al, 2003) อาการที่เกิดจากความผิดปกติเหล่านี้มักจะข้องกับโรคจิต(Loeber เบิร์คและ Pardini 2009) สิ่งที่แนบมาไม่ปลอดภัยสามารถนำไปสู่มึนงงอารมณ์ (เช่นโจษจันหลีกเลี่ยง) และถ้าอย่างต่อเนื่องเสริมอาจพัฒนาไปสู่ความรู้สึก-โวยวาย(จุฬาฯ ) ลักษณะ; ลักษณะ CU สามารถอยู่ในวัยผู้ใหญ่ (คุก et al, 2003;. Kerig เบนเน็ตต์ ธ อมป์สันและเบกเกอร์2012; Porter, 1996). ความวิตกกังวลและความหวาดกลัวเป็นผลพลอยได้ที่พบบ่อยของการมีบาดแผลประสบการณ์และมีความสัมพันธ์กับโรคทางจิต; ความวิตกกังวลก็พบว่าจะมีความสัมพันธ์เชิงลบกับส่วนประกอบอารมณ์ของโรคจิตและความหวาดกลัวมีความสัมพันธ์เชิงลบกับส่วนประกอบต่อต้านสังคม(Dolan และเรนนี่, 2006) นอกจากนี้ตาตาร์, Cauffman, Kimonis, และ Skeem (2012) พบรอง (ความวิตกกังวลสูง) สายพันธุ์มีประวัติศาสตร์การบาดเจ็บในวัยเด็กที่สูงขึ้นและอาการก่อนหน้านี้ที่สูงขึ้นของพล็อตกว่าคู่ของพวกเขา แต่ไม่มีความแตกต่างกันระหว่างสองกลุ่มย่อยเกี่ยวกับอาการ PTSD ปัจจุบัน (ตาตาร์ et al., 2012) ผลการทดลองยังพบว่าวัยรุ่นที่มีประวัติของการบาดเจ็บที่มีคะแนนสูงในบมจ: YV มีความวิตกกังวลซึ่งขัดทฤษฎีก่อนหน้านี้ที่ผู้ที่ได้คะแนนสูงในการชั่งน้ำหนักโรคจิตจะไร้ความวิตกกังวลและความกลัว(พอร์เตอร์ 1996; et al, ตาตาร์ 2012) นอกจากนี้โอนีลและอัล (2003) พบผู้ป่วยสมาธิสั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์กับโรคจิตลักษณะที่ขัดต่อFarrington, Loeber และรถตู้ผลการวิจัยของKammen (Farrington, Loeber และรถตู้ Kammen, 1990). 5 ความรุนแรงในครอบครัวและอิทธิพลของผู้ปกครองครอบครัวและผู้ปกครอง (ผู้ดูแล) จะมีอิทธิพลอย่างมากในช่วงของเด็กปีและคุณภาพของความสัมพันธ์เหล่านี้สามารถผลิตส่งผลกระทบในระยะยาว การศึกษายืนยันว่าเด็กที่มีประสบการณ์การบาดเจ็บทางด้านจิตใจครอบครัวและการดูแลของผู้ปกครองที่เป็นลบ(เช่นการละเมิดพันธะที่ไม่ดี) ได้เพิ่มความเสี่ยงของการพัฒนาลักษณะโรคจิต(Gao et al, 2010;. Litrownik, นิวตัน, ฮันเตอร์, อังกฤษ, และเว่อ2003; มาร์แชลล์ และ Cooke, 1999) พ่อแม่สุขภาพจิตกิจกรรมทางอาญาและการใช้สารเสพติดนอกจากนี้ยังพบที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาของลักษณะโรคจิตแต่ก็ไม่ได้เป็นอิสระทำนาย(Krischer et al, 2007;. Maikovich et al, 2008.) ได้โดยเริ่มต้น DSM-IV-TR (จิตแพทย์อเมริกัน สมาคม, 2000) ตั้งข้อสังเกตว่ามีความเสี่ยงของการพัฒนาซีดีเพิ่มขึ้นเมื่อพ่อแม่หรือพี่น้องที่แสดงลักษณะซีดี อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์นี้ดูเหมือนจะเป็นสิ่งแวดล้อมรายงานยังเกิดขึ้นกับพ่อแม่บุญธรรม ในทำนองเดียวกันเด็กที่มี ODD ทั่วไปอาศัยอยู่ในครอบครัวที่หนึ่งหรือผู้ปกครองมากขึ้นมีความผิดปกติทางจิต. การดูแลมารดาต่ำและการละเมิดมีความสัมพันธ์กับโรคทางจิตโดยรวมคะแนนและการปลดอารมณ์ที่เกี่ยวข้องเฉพาะกับoverprotection บิดาต่ำ (Gao et al., 2010) เด็กที่มีความยากจนพันธะหรือสิ่งที่แนบมากับพ่อแม่มีแนวโน้มที่จะมีลักษณะโรคจิตและคะแนนของพวกเขาไม่ได้รับผลกระทบเมื่อตัวแปรคู่(เช่นการละเมิดกฎ) จะถูกลบออก (Gao et al, 2010;. Krischer et al, 2007;. Saltaris 2002 ). เสถียรความสัมพันธ์พ่อแม่และลูกมีความคิดที่จะเพิ่มความแปลกและซีดีมีเช่นเดียวกับลักษณะจุฬาฯ (Salekin และ Lochman 2008) สมาคมนี้อาจจะนำมาประกอบกับ "การบาดเจ็บทรยศ" เมื่อเด็กบอบช้ำจากร่างของผู้ปกครองและเด็กมีที่จะคืนดีกับความไว้วางใจและไม่ไว้วางใจร่างของผู้ปกครอง(Kerig et al., 2009, 2012) ดังนั้นเด็กบางคนและวัยรุ่นปลดอารมณ์ในการที่จะรับมือกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาซึ่งอาจส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาในลักษณะที่จุฬาฯ(Kerig et al., 2009, 2012). ความรุนแรง Familial ยังเกี่ยวข้องกับเด็กทั้งภายในและภายนอกอาการที่สัมพันธ์กับเด็กโรคจิต(Maikovich et al., 2008) วินัยทางกายภาพที่รุนแรงมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับภายนอกอาการและความรุนแรงเป็นพยานความสัมพันธ์เชิงบวกกับภายในอาการ(Maikovich et al., 2008) นอกจากนี้เด็กที่มีประสบการณ์ทั้งการล่วงละเมิดทางร่างกายและจิตใจมากขึ้นแสดงความก้าวร้าวทางกายภาพกว่าเด็กที่ได้สัมผัสเดียวที่จะจิตวิทยาการละเมิด(Litrownik et al., 2003) เพอร์รี่ (2000) อธิบายวิธีครอบครัวความรุนแรงสามารถสอนให้เด็กใช้ความรุนแรง ในความรู้สึกความรุนแรงในครอบครัวสร้างผลกระเพื่อมที่ผ่านพฤติกรรมต่อต้านสังคมจากพี่น้องไปถัดไปและน้องคนสุดท้องอาจcarryout พฤติกรรมเชิงลบออกในเพียร์หรือสัตว์(ไอร์แลนด์และสมิ ธ 2009; เพอร์รี, 2000) ทั้งความรุนแรงและทำซ้ำการสัมผัสกับความรุนแรงในครอบครัวเพิ่มโอกาสของการพัฒนาพฤติกรรมต่อต้านสังคม(ไอร์แลนด์และสมิ ธ 2009) พฤติกรรมดังกล่าวอาจมีผลกระทบที่มีปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ ที่จะนำไปสู่การพัฒนาของลักษณะโรคจิต. Farrington, Ullrich และ Salekin (2010) รายงานว่าพฤติกรรมต่อต้านสังคมและลักษณะโรคจิตที่เกี่ยวข้องกับการอบรมเลี้ยงดูเชิงลบ(เช่นการลงโทษลงโทษเลี้ยงดูลบการกำกับดูแลที่ไม่ดี) . ดังนั้นการอบรมเลี้ยงดูที่รุนแรงและผิดปกติส่งผลกระทบต่อทั้งเครื่องชั่งโรคจิต(Farrington et al., 2010) น่าสงสารผู้ปกครองขาดความรับผิดชอบสูงกว่าที่คาดการณ์-สังคมคะแนนในบมจ: การคัดกรองรุ่น (มหาชน: SV) ในขณะที่การมีส่วนร่วมน้อยที่สุดพ่อ interpersonalaffective คาดการณ์ที่สูงกว่าคะแนนในเพศชาย(Farrington et al, 2010). แตกต่างทางเพศยังได้รับการรายงานในระดับของการตรวจสอบของผู้ปกครองและการกำกับดูแล, เป็นนักวิจัยบางคนได้ชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงอาจจะมองหลังจากที่มากกว่าเพศชาย (ไมเออร์, Slutske, ดท์และ Cadoret 2008) การสอบทานโดย Loeber et al, (2009) แสดงให้เห็นว่าพ่อแม่ของเด็กที่ไม่สอดคล้องกับการเลี้ยงดูและการปฏิบัติทางวินัยและ/ หรือการสื่อสารที่ดีกับเด็กของพวกเขา(เรเน) ได้เพิ่มระดับของลักษณะโรคจิต นอกจากนี้"วินัยที่รุนแรงและผิดปกติ" ในวัยเด็กที่เกี่ยวข้องกับอนาคตการวินิจฉัยความผิดปกติของบุคลิกภาพต่อต้านสังคม(Farrington 2000 พี. 615). 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . อุบัติเหตุ
ในปีที่ผ่านมา , ได้มีความสนใจเพิ่มขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างเด็กและเยาวชน
การบาดเจ็บและโรคทางจิต . วัยรุ่นผู้ที่
ปัจจุบันหรือได้รับสัมผัสกับความรุนแรง , การล่วงละเมิดหรือละเลย signifi -
ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่ออิทธิพลการพัฒนาลักษณะโรคจิต ( maikovich
jaffee &ออดเจิร์ส , , , ควบ , 2008 ; O ' Neill et al . , 2003 ) นี้การสนับสนุนเพิ่มเติม
โดยการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่าวัยรุ่นผู้ที่ถูก จำกัด yv
ที่สูงกว่าไม่ใช้คะแนนของคู่
( Campbell et al . , 2004 ; cauffman , 2008 ; krischer & sevecke , 2008 ) .
krischer และ sevecke ( 2008 ) สามารถเชื่อมโยงกับ traumas เฉพาะ
จำกัดเฉพาะ : yv เกล็ด พวกเขาพบว่าผู้หญิงที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศเด็กและเยาวชน
คะแนนบนผลประโยชน์ส่วนตัวและ
ปรสิตที่มีเกล็ดและคนที่มีอารมณ์และร่างกาย
ผิดคะแนนบนการจัดการเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวและ
ปรสิตปฐมนิเทศระดับ ร่างกายถูกผู้ต้องขังวัยรุ่นชาย
มีแนวโน้มที่จะคะแนนสูงในด้านมนุษยสัมพันธ์และต่อต้านสังคม
ปัจจัยเฉพาะในกลุ่มความโกรธควบคุมรับผิดชอบและ
ร้ายแรงพฤติกรรมอาชญากรตาชั่ง ( krischer sevecke & ,2008 ) แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่าง
พบ traumas ที่เฉพาะเจาะจงและ จำกัด : yv ชั่ง
ตัวแปรละเลยอารมณ์และครอบครัว ( เช่น สถานสงเคราะห์ตําแหน่ง )
มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญมากที่สุดเกี่ยวกับที่สูง จำกัด : yv
26 คะแนน เจ. เอส. รูบิโอ et al . พฤติกรรมก้าวร้าวและรุนแรง / 19 ( 2014 ) 23 - 31
โดยเฉพาะปัจจัย 4 ( พฤติกรรมต่อต้านสังคม ; Campbell et al . , 2004 ;
krischer & sevecke , 2008 )krischer sevecke , และ lehmkuhl ( 2007 )
แสดงว่าวัยรุ่นที่มีประวัติของการละเมิดอาจมีแนวโน้ม
ก่ออาชญากรรมรุนแรงก่อนหน้านี้ และบ่อยกว่าผู้ที่ไม่ได้ถูก
.
การศึกษารายงานบางความแตกต่างเกี่ยวกับการบาดเจ็บและ
พฤติกรรมต่อต้านสังคม . ชายวัยรุ่นรายงานอุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของ
พยานเหตุการณ์รุนแรงและเป็นเหยื่อของความรุนแรงในชุมชน และหญิงรายงานอุบัติการณ์มากขึ้น

( เป็นเหยื่อของอุบัติเหตุบุคคล เพศ อารมณ์ และกายภาพ cauffman , 2008 ; kerig , วอร์ด ,
vanderzee & moeddel , 2009 ; krischer & sevecke , 2008 ) มีการตั้งสมมติฐานว่า วัยรุ่นหญิงที่กระทำความผิดด้วย

traumatic อดีตอาจมีแนวโน้มที่จะ reoffend เพราะผู้บริหารการประมวลผลความสามารถ
( Eเช่น การตัดสินใจ การคิดอย่างมีวิจารณญาณ ) มีการบุกรุกเป็น
กากเผชิญกับประสบการณ์เหล่านั้น ตัวอย่างเช่นโดยการใช้สารหรือกลายเป็นก้าวร้าว
เนื่องจาก hyperarousal ( kerig 2012 ) .
เด็กและวัยรุ่นอาจพบหลายประเภทของบาดแผล
ซึ่งหมายถึงการบาดเจ็บที่ซับซ้อน ( ทำอาหาร บลาวสไตน์ spinazzola & , ,
ฟาน เดอร์ kolk , 2003 )การบาดเจ็บที่ซับซ้อนและครอบคลุมการเปิดรับประสบการณ์
ประเภทต่างๆของการละเมิดและความรุนแรง ( เช่น อารมณ์ และละเลยการ
, ล่วงละเมิดทางเพศ , ใช้กำลังความรุนแรงภายในประเทศ ) , และมีผลต่อ
วัยรุ่นหลากหลายระดับ เช่นสิ่งที่แนบที่ไม่ปลอดภัย
( Cook et al . , 2003 ) การวินิจฉัยทั่วไปทำร้ายจิตใจวัยรุ่นรวมถึง
โรคสมาธิสั้น ( ADHD ) ตรงข้าม
ต่อต้านโรค ( คี่ ) ความประพฤติผิดปกติ ( CD ) และความผิดปกติของความวิตกกังวลทั่วไป
( กาด อเมริกันสมาคมจิตแพทย์ , 2000 ; ปรุงอาหาร
et al . , 2003 ) อาการของความผิดปกติเหล่านี้มักจะมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันกับโรคจิต
( loeber , เบิร์ก , &ภายนอก , 2009 ) สิ่งที่แนบที่ไม่ปลอดภัยสามารถนำ

อารมณ์มึนงง ( การหลีกเลี่ยง เช่น โจษจัน และถ้าเสมอ
)เสริมอาจพัฒนาเป็นคนใจดำ - ไร้ความรู้สึก ( จุฬาฯ ) ลักษณะ ; ลบคุณลักษณะ
สามารถอยู่ในวัยผู้ใหญ่ ( Cook et al . , 2003 ; kerig เบนเน็ตต์ ธอมสัน &
Becker , 2012 ; Porter , 1996 ) ความวิตกกังวลและความกลัวเป็นผลพลอยได้

โดยมีประสบการณ์ที่เจ็บปวดและความวิตกกังวลมีความสัมพันธ์กับโรคทางจิต ; พบ
มีความสัมพันธ์ทางลบกับส่วนประกอบทางอารมณ์ของโรคจิต
,และ ความมีความสัมพันธ์ทางลบกับ
ส่วนประกอบต่อต้านสังคม ( โด& เรนนี่ , 2006 ) นอกจากนี้ ทาทาร์ cauffman kimonis
, , , และ skeem ( 2012 ) พบว่าระดับความวิตกกังวลสูง ) สายพันธุ์มี
ที่สูงในวัยเด็ก ประวัติศาสตร์และสูงกว่าก่อนหน้านี้อาการของ
PTSD กว่าคู่ของพวกเขา ยังไม่พบความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มย่อย
3
ปัจจุบันอาการ PTSD( ตาตาร์ et al . , 2012 ) ผลยังพบว่าวัยรุ่นที่มีประวัติของการบาดเจ็บที่
คะแนนสูงบน จำกัด : yv มีความกังวล ซึ่งขัดกับทฤษฎีก่อนหน้านี้
ผู้ที่ได้คะแนนสูงในระดับโรคจิต
ปราศจากความวิตกกังวลและความกลัว ( Porter , 1996 ; ภาษาตาตาร์ et al . , 2012 ) นอกจากนี้
O ' Neill et al . ( 2546 ) พบว่า สมาธิสั้น ไม่มีความสัมพันธ์กับคนโรคจิต
,ซึ่งขัดกับ loeber ฟาร์ริงตัน , รถตู้ , และ คัมเมนพบ ( ฟาร์ริงตัน loeber
, , และรถตู้ คัมเมน , 2533 )
5 ความรุนแรงในครอบครัวและครอบครัวของผู้ปกครอง และผู้ปกครอง ( ผู้ดูแล )

มีอิทธิพลมากในเด็กระหว่างปีและคุณภาพของความสัมพันธ์เหล่านี้สามารถผลิต
ผลกระทบที่ยาวนานถึง ศึกษาหลักการพื้นฐานที่เด็ก
ประสบการณ์ทางจิตวิทยาแผลเก่าและลบโดยผู้ปกครองดูแล
( เช่นเชื่อมจนละเมิด ) มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการพัฒนานิสัยโรคจิต
( เกา et al . , 2010 ; litrownik นิวตัน , นักล่า , ภาษาอังกฤษ , &
Everson , 2003 ; มาร์แชลล์& Cooke , 1999 ) พ่อแม่สุขภาพจิต
กิจกรรมทางอาญาและสารเสพติดที่พบว่ามีอิทธิพลต่อการพัฒนาลักษณะของอาการทางจิตแต่ไม่ได้เป็นอิสระที่ทำนาย
( krischer et al . , 2007 ; maikovich et al . , 2008 ) . ถ้าจะวัด
( อเมริกันสมาคมจิตแพทย์ , 2000 ) บันทึกที่ความเสี่ยงของการพัฒนา
ซีดีเพิ่มขึ้น เมื่อพ่อแม่หรือพี่น้องแสดงซีดีคุณลักษณะ . อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์นี้จะปรากฏเป็นสิ่งแวดล้อม

มันมีเกิดขึ้นกับพ่อแม่บุญธรรม เหมือนกับเด็กทั่วไป
กับ คี่อาศัยอยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่มีหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งอาการทางจิต .
ดูแลแม่น้อยและละเมิด มีความสัมพันธ์กับคะแนนรวมโรคจิต
และไม่สนใจอารมณ์เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับ
ปกป้องมากไปบิดาต่ำ ( เกา et al . , 2010 ) เด็กที่น่าสงสาร
หรือสิ่งที่แนบมาเชื่อมกับพ่อแม่ คือ มักจะเป็นคนโรคจิต
,และคะแนนของพวกเขาไม่ได้รับผลกระทบเมื่อจับคู่ตัวแปร ( เช่นการละเมิด )
ถูกลบออก ( เกา et al . , 2010 ; krischer et al . , 2007 ; saltaris , 2002 ) .
เสถียร–ผู้ปกครองเด็กมีความคิดที่จะเพิ่มความสัมพันธ์แปลกและ
ซีดีคุณสมบัติเช่นเดียวกับ CU คุณลักษณะ ( salekin & lochman 2008 ) นี้สมาคม
อาจจะเกิดจาก " การทรยศแผลเก่า " เมื่อเด็กบอบช้ำ
โดยตัวเลขของผู้ปกครองและเด็กได้ปรับความเข้าใจกับไว้ใจ และเชื่อใจรูป
ผู้ปกครอง ( kerig et al . , 2009 , 2012 ) ดังนั้น
บางเด็กและวัยรุ่นปลดอารมณ์เพื่อรับมือกับสภาพแวดล้อมที่อาจส่งเสริม

( CU ) การพัฒนา kerig et al . , 2009 , 2012 ) .
ความรุนแรงในครอบครัวยังเกี่ยวข้องกับเด็กภายในและภายนอก
อาการสัมพันธ์กับโรคทางจิต เด็ก ( maikovich et al . ,
2008 ) วินัยทางกายภาพที่รุนแรงมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับอาการภายนอก
และพยานมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับอาการรุนแรงภายใน
( maikovich et al . , 2008 ) นอกจากนี้เด็กที่มีประสบการณ์ ทั้งทางร่างกาย และจิตด่า

แสดงเพิ่มเติมความก้าวร้าวทางกายมากกว่าเด็กที่เพิ่งเปิดเผยการละเมิดทางจิตวิทยา
( litrownik et al . , 2003 ) เพอร์รี ( 2543 ) อธิบายว่า ความรุนแรงในครอบครัว
สามารถสอนความรุนแรงเด็ก ในความรู้สึก ความรุนแรงในครอบครัวสร้าง
กระเพื่อมผลที่ผ่านพฤติกรรมต่อต้านสังคม จากพี่น้องใน
ต่อไปและคนอาจที่พฤติกรรมเชิงลบในเพื่อน
หรือสัตว์ ( ไอร์แลนด์&สมิ ธ , 2009 ; เพอร์รี่2000 ) ทั้งความรุนแรงและการใช้ความรุนแรงในครอบครัวกัน

เพิ่มโอกาสของการพัฒนาพฤติกรรมต่อต้านสังคม ( ไอร์แลนด์& สมิธ , 2009 ) พฤติกรรมดังกล่าวอาจ
โต้ตอบกับปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆเพื่อสนับสนุนการพัฒนาของคนโรคจิต
.
ฟาร์ริงตัน Ullrich , และ salekin ( 2553 ) รายงานว่า พฤติกรรมต่อต้านสังคม และเกี่ยวข้องกับคนโรคจิต
parenting ลบ ( เช่นโทษ โทษ ลบ การอบรมเลี้ยงดู การดูแลไม่ดี ) .
ดังนั้น แข็งกร้าว และรื่น parenting ผลกระทบทั้งโรคจิตเกล็ด
( ฟาร์ริงตัน et al . , 2010 ) ควบคุมโดยผู้ปกครองยากจนคาดการณ์ที่สูงขึ้นความรับผิดชอบ antisocial
คะแนน ในรุ่น จำกัด การตรวจคัดกรอง ( มหาชน : SV ) ,
ในขณะที่น้อยที่สุดบิดาเกี่ยวข้องคาดการณ์ที่สูง interpersonalaffective
คะแนนในเพศชาย ( ฟาร์ริงตัน et al . , 2010 )ความแตกต่าง
ยังได้รับรายงานในระดับของการตรวจสอบโดยผู้ปกครองและดูแล
เป็นนักวิจัยบางคนได้ชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงอาจจะมอง
หลังมากกว่าเพศชาย ( ไมเออร์ , slutske อาร์นด์ , & cadoret , 2551 ) รีวิว
โดย loeber et al . ( 2009 ) พบว่า เด็กของผู้ปกครองกับผู้ปกครองที่ไม่สอดคล้องกันและการปฏิบัติและ / หรือวินัย

การสื่อสารไม่ดีกับเด็ก ( Ren ) ได้เพิ่มระดับของคนโรคจิต . ต่อไป ,
" รุนแรงและรื่นวินัย " ในวัยเด็กที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยโรคในอนาคต
ของกันตธีร์ ศุภมงคล ( ฟาร์ริงตัน , 2000 หน้า 615 )
6