DISCUSSIONOur results show clearly

DISCUSSION
Our results show clearly that the mortality rate of adult B. hamata is increased at elevated temperatures and salinities. The detrimental effects of higher temperature on the survival of Boeckella are consistent with other reports of better survival by copepods and cladocerans at low temperatures than at high temperatures (Moore et al., 1996). Among calanoid copepods, mortality of Heliodiaptomus viduus was highest at the highest experimental temperatures (Amarasinghe et al., 1997), while females of Centropages typicus survived for longer at 15°C than at 20°C (Carlotti et al., 1997). Increased temperatures also increased mortality in Eurytemora affinis at all salinities tested (Gonzalez and Bradley, 1994).

The upper salinity tolerance limit of B. hamata is temp-erature-dependent, and was between 500 and 1500mg l–1 Cl. Interactive effects of temperature and salinity on tolerance have been reported in a variety of freshwater organisms, which may survive up to two to three times longer when temperature is decreased by 10°C (Perkins, 1974). The calanoid copepod, Sulcanus conflictus, has a higher upper salinity tolerance limit (48 h LC50) at 10°C than at 18°C (Ough and Bayly, 1989), and tolerates a wider range of salinity at low temperatures than at high temperatures (Bayly, 1965; Kennedy, 1978). Nagaraj found that combinations of temperature and salinity influenced the mortality of Eurytemora affinis (Copepoda: Calanoida) more than either factor alone (Nagaraj, 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาผลของเราแสดงอย่างชัดเจนว่า อัตราการตายของ hamata ผู้ใหญ่เกิดขึ้นที่อุณหภูมิสูงและ salinities ผลอนุของอุณหภูมิสูงการอยู่รอดของ Boeckella สอดคล้องกับรายงานอื่น ๆ อยู่รอดดีกว่า copepods และ cladocerans ที่อุณหภูมิต่ำกว่าที่อุณหภูมิสูง (มัวร์ et al., 1996) ระหว่าง calanoid copepods การตายของ Heliodiaptomus viduus ได้สูงสุดที่สูงที่สุดทดลองอุณหภูมิ (Amarasinghe และ al., 1997), ในขณะที่หญิงของ typicus Centropages ที่รอดชีวิตที่ยาวกว่าที่ 15° C กว่าที่ 20° C (Carlotti และ al., 1997) อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังเพิ่มการตายใน Eurytemora affinis ที่ทุก salinities ทดสอบ (Gonzalez Bradley, 1994)ขีดจำกัดการยอมรับบนเค็มของ hamata เกิดอุณหภูมิ erature-ขึ้นอยู่กับ และนี้ระหว่าง 500 และ 1500 mg l – 1 Interactive cl.ผลของอุณหภูมิและเค็มเผื่อมีการรายงานในความหลากหลายของปลาสิ่งมีชีวิต ซึ่งอาจอยู่รอดถึงสองถึงสามเวลาอีกต่อไปเมื่ออุณหภูมิลดลง โดย 10° C (ระบุวัน 1974) Copepod calanoid, Sulcanus conflictus มีสูงเค็มบนยอมรับขีดจำกัด (48 h LC50) ที่ 10° C มากกว่าที่ 18° C (Ough และ Bayly, 1989), และช่วงกว้างของเค็มที่อุณหภูมิต่ำกว่าที่อุณหภูมิสูง (Bayly, 1965; tolerates เคนเนดี้ 1978) Nagaraj พบว่า อุณหภูมิและความเค็มที่มีผลต่อการตายของ Eurytemora affinis (Copepoda: Calanoida) เป็นมากกว่าปัจจัยเพียงอย่างเดียว (Nagaraj, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ผลของเราแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าอัตราการตายของผู้ใหญ่ B. ถั่วฮามาต้าจะเพิ่มขึ้นที่อุณหภูมิสูงและความเค็ม ผลอันตรายของอุณหภูมิที่สูงขึ้นในการอยู่รอดของ Boeckella มีความสอดคล้องกับรายงานอื่น ๆ ของการอยู่รอดที่ดีขึ้นโดยโคพีพอดและไรแดงที่อุณหภูมิต่ำกว่าที่อุณหภูมิสูง (มัวร์ et al., 1996) ท่ามกลางโคพีพอด calanoid ตายของ Heliodiaptomus viduus สูงสุดที่อุณหภูมิทดลองสูงสุด (Amarasinghe et al., 1997) ในขณะที่หญิง Centropages typicus รอดอีกต่อไปที่ 15 ° C กว่าที่ 20 ° C (Carlotti et al., 1997) อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยังมีอัตราการตายใน Eurytemora affinis ที่ความเค็มทดสอบทั้งหมด (อนซาเลซและแบรดลีย์, 1994). ขีด จำกัด ทนทานต่อความเค็มบนของบีถั่วฮามาต้าเป็นชั่วคราวของแสงขึ้นอยู่กับและอยู่ระหว่าง 500 และ 1500 mg L-1 Cl ผลกระทบการโต้ตอบของอุณหภูมิและความเค็มในความอดทนที่ได้รับรายงานในความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตในน้ำจืดซึ่งอาจอยู่รอดได้ถึง 2-3 ครั้งนานเมื่ออุณหภูมิจะลดลง 10 ° C (Perkins, 1974) copepod calanoid, Sulcanus ความขัดแย้งมีขีด จำกัด ทนทานต่อความเค็มบนที่สูงขึ้น (48 ชั่วโมง LC50) ที่ 10 ° C กว่า 18 ° C (Ough และ Bayly, 1989) และทนช่วงกว้างของความเค็มที่อุณหภูมิต่ำกว่าที่อุณหภูมิสูง (Bayly 1965; เคนเนดี, 1978) Nagaraj พบว่าการรวมกันของอุณหภูมิและความเค็มอิทธิพลการตายของ affinis Eurytemora (Copepoda: Calanoida) มากกว่าปัจจัยอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียว (Nagaraj, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ผลของเราแสดงอย่างชัดเจนว่าอัตราการตายของผู้ใหญ่ พ. ถั่วจะเพิ่มขึ้นที่อุณหภูมิสูง และระดับความเค็ม . ผลเสียของอุณหภูมิสูงต่อความอยู่รอดของ boeckella สอดคล้องกับรายงานอื่นดีกว่าและการอยู่รอดโดยโคพิปอด cladocerans ที่อุณหภูมิต่ำกว่าที่อุณหภูมิสูง ( Moore et al . , 1996 ) ระหว่างโคพิปอดและศัตรูธรรมชาติ ,อัตราการตายของ heliodiaptomus viduus สูงสุดที่อุณหภูมิสูง ( ทดลอง amarasinghe et al . , 1997 ) ในขณะที่เพศหญิง centropages typicus รอดนาน 15 ° C มากกว่า 20 ° C ( carlotti et al . , 1997 ) เพิ่มอุณหภูมิเพิ่มขึ้น อัตราการตายใน eurytemora affinis ที่ทดสอบ ( กอนซาเลซ ความเค็ม และ แบรดลี่ย์ , 1994 ) .

บนความเค็มจำกัด พ.ถั่วเป็น erature ชั่วคราว ) และอยู่ระหว่าง 500 และ 1500 มก. แอล– 1 คลิก โต้ตอบผลของอุณหภูมิและความเค็มต่อความอดทนมีรายงานในความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตน้ำจืด ซึ่งอาจอยู่ได้นาน 2 ถึง 3 ครั้งเมื่ออุณหภูมิลดลง 10 องศา C ( 1974 Perkins , ) และศัตรูธรรมชาติในเขต conflictus sulcanus ,มีความเค็มสูงกว่าบนจำกัด ( 48 ชั่วโมง ) ) 10 ° C มากกว่า 18 ° C ( โอ๊ะๆ และ เบลี่ , 1989 ) และอดทนกับช่วงกว้างของความเค็มที่อุณหภูมิต่ำกว่าที่อุณหภูมิสูง ( เบลี่ , 1965 ; เคนเนดี , 1978 ) nagaraj พบว่าชุดของอุณหภูมิและความเค็มมีผลต่ออัตราการตายของ eurytemora affinis ( โคพิโพดา : calanoida ) มากกว่าทั้งปัจจัยเดียว ( nagaraj , 1992 )