you were lying on the top floor,you

you were lying on the top floor,
your wandering shadow always, always
"always.
our love can't be found anymore, can it?"
the sound of swallowing words
stopped my breath.
downtown, alone.
the blending of the dark night
was inside my throat.
right now,
falling down
all about yesterday has been forgotten.
can you not even
remember
about
tomorrow?
ah, enough.
it hurts
it really hurts!
the voices have
certainly reached.
i hate you
i really hate you!
the rusty words
cannot be heard.
to love?
or not to love
a painful condition.
both songs
and colors
are those of 68 nights.
well
this is the farewell
in
sending
to you.
the scenery i saw from the top floor,
falling shadows
always,always,
always.
can you not
hear our voices anymore,either?
the sound of rusty words
within the depths
of my foggy heart.
within the colors of the sunrise
you were alone.
again,
becoming transparent.
as long as my heartbeat
keeps beating
it'll keep echoing inside a closed room.
words won't
words won't
words won't
come out.
they won't come out!
even though i was certainly here.
i can't
see you
i can't see you!
even now, i'm so attached
even now, i'm so attached
even now, i'm so attached
even now, i'm so attached
even now, i'm so attached
that i can't let go.
enough, it hurts,
a painful condition.
within my ears
the words from that day
are
an, i'm saying farewell like this.
like that, even your voice
right?
the words i wished for that day are already stuck in my ears.
cutting up my feelings
"bye bye bye"
is that what i really
wanted?
trash has piled up after so many years
i was,
you were
i was
thrown away.
yet..
within the dark, dark depths of my heart
i had hidden the truth.
but now it's too late,it's too late now.
i only now realized that.
ah, enough,
i hate it,
i really hate it.
you and me,
everything,
everything,
everything,
"should turn transparent and go away".
words won't
come out, they won't come out!
the voice is definitely resonating.
even now,
i hate it,
i really hate it.
your words were too close
i couldn't
hear
them.
enough, it hurts,
a painful condition.
both songs and colors
are those of 68 nights.
well,
this is the farewell
i'm sending to you.
melting through the night sky making sounds,
a transparent elegy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณถูกนอนอยู่ชั้นบนสุดเงาของคุณพเนจรก็เสมอ ตลอดเวลา"เสมอความรักของเราไม่พบอีกต่อไป สามารถมัน"เสียงของการกลืนคำหยุดลมหายใจของฉันตัวเมือง เพียงอย่างเดียวผสมของคืนมืดภายในคอได้เดี๋ยวนี้ล้มลงทั้งหมดเกี่ยวกับเมื่อวานนี้ได้ถูกลืมคุณสามารถไม่ได้โปรดจำไว้เกี่ยวกับวันพรุ่งนี้อา พอมันเจ็บมันเจ็บจริง ๆมีเสียงมาถึงอย่างแน่นอนฉันเกลียดเธอผมเกลียดคุณคำว่าสนิมไม่ได้ยินจะรักหรือไม่หรือไม่รักอาการเจ็บปวดเพลงทั้งและสีคือของเรา 68อย่างดีนี้เป็นการอำลาในส่งคุณทัศนียภาพเห็นจากชั้นบนสายเงาเสมอ เสมอเสมอไปคุณไม่สามารถได้ยินเสียงของเราอีกต่อไป อย่างใดอย่างหนึ่งเสียงของคำที่เป็นสนิมภายในความลึกของหัวใจหมอกภายในสีของพระอาทิตย์ขึ้นคุณอยู่คนเดียวอีกครั้งกลายเป็นโปร่งใสตราบเท่าที่หัวใจของฉันเต้นช่วยให้ตีมันจะทำให้สะท้อนภายในห้องปิดคำที่ไม่คำที่ไม่คำที่ไม่ออกมาพวกเขาจะไม่ออกมาแม้ว่าได้แน่นอนฉันทำไม่ได้พบกันใหม่ไม่เห็นคุณแม้ตอนนี้ ผม:ดังแนบแม้ตอนนี้ ผม:ดังแนบแม้ตอนนี้ ผม:ดังแนบแม้ตอนนี้ ผม:ดังแนบแม้ตอนนี้ ผม:ดังแนบที่ให้ไปไม่เพียงพอ เจ็บอาการเจ็บปวดภายในหูของฉันคำว่าจากวันนั้นมีฉันบอกอำลาเช่นนี้เช่นนั้น แม้แต่เสียงของคุณใช่มั้ยคำที่ฉันปรารถนาวันแล้วอยู่ในหูของฉันตัดค่าความรู้สึกของฉัน"ลาก่อนลาก่อน"คือสิ่งที่ฉันจริง ๆอยากถังขยะมีคั่งหลังจากหลายปีฉันคุณฉันโยนออกไปยัง...ภายในความมืด มืดลึกของหัวใจของฉัน ฉันได้ซ่อนความจริงไว้แต่ตอนนี้ก็สายเกินไป สายเกินไปเดี๋ยวนี้ฉันรู้นี้เท่านั้นที่อา เพียง พอจิ้งจกผมเกลียดมันเธอกับฉันทุกอย่างทุกอย่างทุกอย่าง"ควรเปิดโปร่งใส และหายไป"คำที่ไม่ มา พวกเขาจะไม่ออกมาแน่นอนมีการสะท้อนเสียงป่านนี้จิ้งจกผมเกลียดมันคำพูดของคุณได้ใกล้ชิดเกินไปฉันไม่สามารถได้ยินพวกเขาเพียงพอ เจ็บอาการเจ็บปวดเพลงและสีคือของเรา 68ดีนี้เป็นการอำลาส่งให้คุณหลอมละลายผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ทำให้เสียงelegy โปร่งใส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณกำลังนอนอยู่บนชั้นบนสุด
ที่หลงเงาของคุณเสมอเสมอ
"เสมอ.
ความรักของเราไม่สามารถพบได้อีกต่อไปได้หรือไม่"
เสียงของคำกลืน
หยุดลมหายใจของฉัน.
เมืองเพียงอย่างเดียว.
ผสมของคืนที่มืด
เป็น ภายในลำคอของฉัน.
ตอนนี้
ล้มลง
ทั้งหมดเกี่ยวกับเมื่อวานนี้ได้ถูกลืม.
คุณไม่สามารถแม้แต่จะ
จำ
เกี่ยวกับ
วันพรุ่งนี้?
ah, พอ.
มันเจ็บ
มันเจ็บจริงๆ!
เสียงได้
ถึงอย่างแน่นอน.
ฉันเกลียดคุณ
ฉันเกลียดคุณ!
สนิม คำพูด
ไม่สามารถได้ยิน.
ที่จะรัก?
หรือไม่ที่จะรัก
สภาพเจ็บปวด.
ทั้งเพลง
และสีที่
เป็นของผู้ 68 คืน.
ดี
นี้จะอำลา
ใน
การส่ง
ให้คุณ.
ทิวทัศน์ที่ผมเห็นจากชั้นบนสุด
ล้มเงา
เสมอเสมอ ,
เสมอ.
คุณไม่สามารถ
ได้ยินเสียงของเราอีกต่อไปอย่างใดอย่างหนึ่ง?
เสียงของคำสนิม
ภายในส่วนลึก
ของหัวใจหมอกของฉัน.
ภายในสีของพระอาทิตย์ขึ้นที่
คุณอยู่คนเดียว.
อีกครั้ง
กลายเป็นความโปร่งใส.
ตราบใดที่การเต้นของหัวใจของฉัน
ช่วยให้ตี
มัน LL ให้สะท้อนภายในห้องปิด.
คำจะไม่ได้
คำจะไม่ได้
คำจะไม่
ออกมา.
พวกเขาจะไม่ออกมา!
แม้ว่าฉันได้อย่างแน่นอนที่นี่.
ฉันไม่สามารถ
เห็นคุณ
ฉันไม่สามารถมองเห็นคุณ!
แม้ตอนนี้ผมติดอยู่ดังนั้น
แม้ตอนนี้ผมติดอยู่ดังนั้น
แม้ตอนนี้ผมติดอยู่ดังนั้น
แม้ตอนนี้ผมติดอยู่ดังนั้น
แม้ตอนนี้ผมแนบมาเพื่อ
ที่ฉันไม่สามารถปล่อยให้ไป.
พอ มันเจ็บ
สภาพเจ็บปวด.
ภายในหูของฉัน
คำจากวันนั้น
จะ
ให้ฉันกล่าวคำอำลาเช่นนี้.
เช่นนั้นแม้กระทั่งเสียงของคุณ
ใช่ไหม?
คำที่ฉันอยากให้วันนั้นจะติดอยู่ในหูของฉัน.
ตัด ความรู้สึกของฉัน
"Bye Bye ลาก่อน"
นั่นคือสิ่งที่ผม
อยาก?
ถังขยะได้ซ้อนขึ้นหลังจากหลายปีเพื่อ
ฉันเป็น
คุณ
ฉันถูก
โยนทิ้งไป.
ยัง ..
ภายในมืดมืดลึกของหัวใจของฉัน
ฉันได้ซ่อนความจริง
แต่ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะสายเกินไปในขณะนี้.
ฉันเพียงในขณะนี้ตระหนักว่า.
อาพอ
ฉันเกลียดมัน
ผมเกลียดมัน.
คุณและฉัน
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
ทุกอย่าง
"ควรหันความโปร่งใสและหายไป".
คำ จะไม่
ออกมาพวกเขาจะไม่ออกมา!
เสียงสะท้อนแน่นอน.
แม้ตอนนี้
ฉันเกลียดมัน
ผมเกลียดมัน.
คำพูดของคุณอยู่ใกล้เกินไป
ฉันไม่สามารถ
ได้ยิน
พวกเขา.
พอมันเจ็บ
เจ็บปวด สภาพ.
ทั้งเพลงและสีที่
เป็นของผู้ 68 คืน.
ดี
นี้จะอำลา
ฉันส่งให้คุณ.
ละลายผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืนทำให้เสียง
ไว้อาลัยโปร่งใส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอโกหกชั้นบนของคุณหลงเงาเสมอ" เสมอความรักของเราไม่พบอีกแล้ว ใช่มั้ย ? "เสียงกลืนคำหยุดลมหายใจของฉันเมือง , คนเดียวการผสมของคืนที่มืดอยู่ในลำคอตอนนี้ล้มลงเรื่องเมื่อวานได้ถูกลืมคุณไม่ได้จำเกี่ยวกับพรุ่งนี้อ่า พอมันเจ็บมันเจ็บจริงๆนะเสียงมีแน่นอนถึงฉันเกลียดคุณฉันเกลียดคุณจริงๆคำพูดที่เป็นสนิมไม่อาจได้ยินความรักหรือ ไม่ รักอาการเจ็บปวดทั้งสองเพลงและสีเป็นผู้ที่ขาดคืนดีนี่คือการอำลาในส่งเพื่อคุณทิวทัศน์ที่เห็นจากชั้นบนเงาตกเสมอ เสมอเสมอคุณจะไม่ได้ยินเสียงของเราอีก ?เสียงของคำที่ขึ้นสนิมภายในส่วนลึกหัวใจของหมอกของฉันภายในสีแห่งพระอาทิตย์คุณเป็นคนเดียวอีกครั้งกลายเป็นโปร่งใสตราบเท่าที่เสียงหัวใจของฉันเต้นมันทำให้เสียงสะท้อนภายในห้องปิดพูดไม่ได้พูดไม่ได้พูดไม่ได้ออกมาเขาไม่ยอมออกมาแม้ว่าฉันจะถูกแน่นอนค่ะผมไม่สามารถเห็นคุณฉันไม่สามารถเห็นคุณแม้แต่ตอนนี้ ฉันแนบแม้แต่ตอนนี้ ฉันแนบแม้แต่ตอนนี้ ฉันแนบแม้แต่ตอนนี้ ฉันแนบแม้แต่ตอนนี้ ฉันแนบฉันปล่อยมันไปไม่ได้พอแล้ว มันเจ็บอาการเจ็บปวดภายในหูของฉันคำพูดวันนั้นคือเป็น ฉันบอกลาแบบนี้ชอบ แม้แต่เสียงของคุณใช่มั้ย ?ถ้อยคำที่ฉันปรารถนาสำหรับวันนั้นแล้วติดอยู่ในหูของฉันตัดขึ้นความรู้สึก" บ๊าย บาย "นั่นคือสิ่งที่ฉันจริง ๆต้องการถังขยะมีซ้อนขึ้นหลังจากหลายปีผมคุณคือฉันคือโยนออกไปแต่ . . . . . . .ภายในความมืดมืด ส่วนลึกของหัวใจฉันได้ซ่อนความจริงแต่ตอนนี้มันสายไปแล้ว มันสายไปแล้วฉันเพิ่งตระหนักว่าอ่า พอฉันเกลียดมันฉันเกลียดจริงๆคุณและฉันทุกอย่างทุกอย่างทุกอย่าง" ควรทำให้โปร่งใส และไป "พูดไม่ได้ออกมา มันไม่ยอมออกมาเสียงที่แน่นอนก่อน .แม้แต่ตอนนี้ฉันเกลียดมันฉันเกลียดจริงๆคำพูดของคุณใกล้เกินไปผมไม่สามารถได้ยินพวกเขาพอแล้ว มันเจ็บอาการเจ็บปวดทั้งสองเพลงและสีเป็นผู้ที่ขาดคืนอืมนี่คือการอำลาผมจะไปส่งคุณละลายผ่านเสียงให้ท้องฟ้ายามราตรีเป็นค่าสูงสุดที่โปร่งใส