In U.S. law, the expression “second

In U.S. law, the expression “secondary liability” is an umbrella term
encompassing a number of different types of trademark infringement claims,* 1 but
its essential meaning is that liability does not turn on the defendant itself using the
plaintiffs mark. Rather, in such cases, the defendant is held responsible for the
infringements occasioned by a third party’s use of the plaintiffs mark. Trademark
owners might strategically prefer to bring a secondary liability claim instead of
suing the third party infringer. A secondary infringement action may increase
efficiency by allowing the mark owner to secure, in a single proceeding, relief
against a party whose conduct is simultaneously enabling multiple acts of
infringement by a number of primary infringers.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายของสหรัฐฯในการแสดงออก "รับผิดรอง" เป็นคำที่ร่ม
ครอบคลุมจำนวนที่แตกต่างกันของการเรียกร้องการละเมิดเครื่องหมายการค้า, * 1 แต่
ความหมายที่สำคัญที่เป็นที่รับผิดไม่เปิดจำเลยเองโดยใช้
เครื่องหมายโจทก์ แต่ในกรณีดังกล่าวจำเลยมีรับผิดชอบต่อการ
ละเมิดเนื่องมาจากการใช้งานของบุคคลที่สามของเครื่องหมายโจทก์ เครื่องหมายการค้า
เจ้าของกลยุทธ์อาจจะชอบที่จะนำการเรียกร้องความรับผิดรองแทนการ
ฟ้องร้องละเมิดของบุคคลที่สาม การกระทำละเมิดรองอาจเพิ่มขึ้น
อย่างมีประสิทธิภาพโดยการอนุญาตให้เจ้าของเครื่องหมายเพื่อความปลอดภัยในการดำเนินการเดียวโล่งอก
กับบุคคลที่มีความประพฤติที่ถูกเปิดใช้งานพร้อมกันหลายการกระทำ
ละเมิดจากจำนวน infringers.2 หลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกฎหมายของสหรัฐอเมริกา การแสดงออก " รองความรับผิด " เป็นคำที่ร่ม
ครอบคลุมจำนวนของประเภทที่แตกต่างกันของละเมิดเครื่องหมายการค้าอ้าง * 1 แต่ความรับผิดของ
ความหมายคือไม่เปิด จำเลยเองโดยใช้
โจทก์มาร์ค แต่ในกรณีดังกล่าว จำเลยจะต้องรับผิดชอบ
ละเมิดมาจากโดยบุคคลที่สามใช้โจทก์มาร์คเจ้าของเครื่องหมายการค้าอาจชอบที่จะนำกลยุทธ์

ฟ้องเรียกร้องความรับผิดชอบรองแทนบุคคลที่ละเมิด . รองการกระทำอาจเพิ่มประสิทธิภาพโดยให้เจ้าของ
เครื่องหมายเพื่อความปลอดภัยในการดำเนินการเดียว โล่งอก
กับพรรคที่มีความประพฤติให้ทำหน้าที่พร้อมกันหลาย
ละเมิดลิขสิทธิ์จำนวน 2
ผู้ละเมิดหลัก