8.1 Indicators of Australia’s welfa

8.1 Indicators of Australia’s welfare
Introduction
In this chapter we aim to summarise the performance of the welfare system by presenting a
provisional set of measures of performance in the form of statistical indicators (see Box 8.1.1).
A challenge at the outset of this exercise is defining what the welfare system is. Many of the issues
associated with settling on a definition are discussed in Chapter 1, and are not repeated here. Rather,
we simply present here for convenience the essence of the welfare system as summarised in that
chapter, namely:
‘the set of supports, services and payments that Australian society—in part through their
elected governments—has chosen as acceptable investments to improve the wellbeing
of Australians in need, largely by enhancing capabilities and opportunities for people to
participate economically and socially’.
Currently, Australia does not have a nationally agreed set of indicators for reporting on the overall
performance of the welfare system. This chapter attempts to meet this need by proposing a
reporting framework and indicator set that could provide the basis for an enduring framework for
future reporting.
Presenting a chapter of indicators is not new for an Australia’s welfare report, having been introduced
in 2001 (AIHW 2001) and reported in most editions since. What is new in this edition is that we
have taken a fresh look at what measures best capture the depth and breadth of Australia’s welfare
system. We have looked at the aspects of wellbeing that inform how life is going for those who need
and/or receive welfare services, and for all Australians more generally. We aim to build on earlier
indicator sets where much less attention was paid to the activities and outcomes of the welfare
services ‘system’, and how the system contributes to overall population wellbeing—along with
informal supports, other non-welfare service sectors, and broad sociodemographic influences.
In the context of developing a set of performance measures, it is worthwhile underscoring that
the welfare system comprises multiple service providers across government, not-for-profit and
for-profit sectors, and that programs involving non-government providers are invariably purchased
or underwritten by governments through program grants, subsidies, or other forms of funding.
So, although the scope of this exercise covers the performance of all providers in the system,
given the dominance of government, and the particular interest of governments in performance
reporting, the indicators and data largely reflect the role of governments in the welfare system.
Another emphasis we have applied in developing this framework is on the role of the welfare sector
in providing support services to people in need, rather than its role in redistributing income (see
Chapter 1 ‘Welfare in Australia’ for further discussion of the roles of the welfare system)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

8.1 ตัวบ่งชี้การสวัสดิการของออสเตรเลียแนะนำในบทนี้ เราจะสรุปประสิทธิภาพของระบบสวัสดิการ โดยนำเสนอเป็นชุดชั่วคราวมาตรการการดำเนินงานในรูปแบบของตัวชี้วัดทางสถิติ (ดูกล่อง 8.1.1)ความท้าทายเริ่มแรกของการออกกำลังกายนี้เป็นการกำหนดระบบสวัสดิการคืออะไร ปัญหามากมายเกี่ยวข้องกับบนนิยามที่กล่าวถึงในบทที่ 1 และไม่ซ้ำที่นี่ ค่อนข้างเราเพียงนำเสนอที่นี่สะดวกสาระสำคัญของระบบสวัสดิการตามที่สรุปในที่บทที่ คือ:' ชุดรองรับ และการชำระเงิน บริการต่อสังคมออสเตรเลีย — ผ่านบางส่วนของพวกเขาเลือกตั้งรัฐบาล — เลือกลงทุนยอมรับการปรับปรุงความสมดุลของของออสเตรเลียในความต้องการ โดยการเสริมสร้างความสามารถและโอกาสสำหรับคนส่วนใหญ่มีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจ และสังคม 'ในปัจจุบัน ออสเตรเลียไม่มีชุดของตัวชี้วัดสำหรับการรายงานในโดยรวมตกลงทั่วประเทศประสิทธิภาพของระบบสวัสดิการ บทนี้พยายามตอบสนองความต้องการนี้ โดยเสนอเป็นรายงานกรอบและตัวบ่งชี้ชุดที่สามารถให้ข้อมูลพื้นฐานสำหรับกรอบความยั่งยืนสำหรับรายงานในอนาคตนำเสนอบทความของตัวชี้วัดไม่ใหม่สำหรับรายงานของออสเตรเลียมีสวัสดิการ รับมาในปี 2001 (AIHW 2001) และรายงานครั้งใหญ่ตั้งแต่ มีอะไรใหม่ในรุ่นนี้คือที่เรามีดำเนินมาตรการอะไรที่ดีที่สุดจับความลึกและความกว้างของสวัสดิการของออสเตรเลียดูสดระบบ เราได้ดูในด้านของสุขภาพที่ดีที่ทราบวิธีจะชีวิตสำหรับผู้ที่ต้องการหรือได้รับบริการสวัสดิการ และออสเตรเลียทั้งหมดโดยทั่วไป เรามุ่งมั่นที่จะสร้างในรุ่นก่อนหน้านี้ตัวบ่งชี้ชุดที่มากน้อยสนใจจ่ายกิจกรรมและผลลัพธ์ของสวัสดิการบริการ 'ระบบ' และวิธีการก่อให้เกิดคุณภาพชีวิตประชากรโดยรวม — พร้อมกับไม่สนับสนุน อื่น ๆ ไม่ใช่สวัสดิการภาค และอิทธิพลกว้าง sociodemographicในบริบทของการพัฒนาชุดของการประเมินประสิทธิภาพ มันคุ้มค่าที่ความระบบสวัสดิการประกอบด้วยผู้ให้บริการหลายข้ามรัฐบาล ไม่แสวงผลกำไร และภาคแสวงผล และโปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับเอกชนผู้ให้บริการอย่างสม่ำเสมอซื้อหรือองค์กร โดยรัฐบาลผ่านโปรแกรมเงินอุดหนุน เงินอุดหนุน หรือเงินทุนในรูปแบบอื่น ๆดังนั้น แม้ว่าขอบเขตของแบบฝึกหัดนี้ครอบคลุมประสิทธิภาพการทำงานของผู้ให้บริการทั้งหมดในระบบรับที่การปกครองของรัฐบาล และสนใจโดยเฉพาะของรัฐบาลในการทำงานรายงาน ตัวชี้วัดและข้อมูลส่วนใหญ่สะท้อนให้เห็นถึงบทบาทของรัฐบาลในระบบสวัสดิการเน้นอื่นที่เราใช้ในการพัฒนากรอบนี้อยู่ในบทบาทของภาคสวัสดิการในการให้บริการสนับสนุนท่านต้อง แทนที่บทบาทในการแจกจ่ายต่อรายได้ (ดูบทที่ 1 'สวัสดิการในออสเตรเลีย' สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติมบทบาทของระบบสวัสดิการ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

8.1 ตัวชี้วัดของการจัดสวัสดิการของออสเตรเลีย
บทนำ
ในบทนี้เรามุ่งมั่นที่จะสรุปผลการทำงานของระบบสวัสดิการโดยนำเสนอ
ชุดเฉพาะกาลของมาตรการของการปฏิบัติงานในรูปแบบของตัวชี้วัดทางสถิติ (ดูกล่อง 8.1.1).
ความท้าทายในตอนแรกของการออกกำลังกายนี้ คือการกำหนดสิ่งที่ระบบสวัสดิการ หลายประเด็นที่
เกี่ยวข้องกับการตกตะกอนในความหมายที่จะกล่าวถึงในบทที่ 1 และไม่ซ้ำที่นี่ แต่
เราก็นำเสนอที่นี่เพื่อความสะดวกของสาระสำคัญของระบบสวัสดิการตามที่สรุปว่า
บทคือ:
'ชุดของการสนับสนุนการให้บริการและการชำระเงินที่ออสเตรเลียสังคมในส่วนที่ผ่านของพวกเขา
ได้รับการเลือกตั้งรัฐบาล-ได้รับเลือกให้เป็นเงินลงทุนที่ยอมรับในการปรับปรุง คุณภาพชีวิต
ของชาวออสเตรเลียในความต้องการส่วนใหญ่โดยการเสริมสร้างขีดความสามารถและโอกาสสำหรับคนที่จะ
มีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจและสังคม.
ขณะนี้ออสเตรเลียยังไม่ได้ตกลงกันในระดับประเทศชุดของตัวชี้วัดสำหรับการรายงานเกี่ยวกับภาพรวมของ
ประสิทธิภาพของระบบสวัสดิการ นี้พยายามบทที่ตอบสนองความต้องการนี้โดยการเสนอ
กรอบการรายงานและการกำหนดตัวบ่งชี้ที่สามารถให้พื้นฐานสำหรับกรอบที่ยั่งยืนสำหรับ
การรายงานในอนาคต.
การนำเสนอบทของตัวชี้วัดไม่ได้ใหม่สำหรับรายงานสวัสดิการของประเทศออสเตรเลียได้รับการแนะนำ
ใน 2001 (AIHW 2001 ) และมีการรายงานในรุ่นมากที่สุดนับตั้งแต่ มีอะไรใหม่ในรุ่นนี้คือการที่เรา
ได้นำรูปลักษณ์ใหม่ที่มาตรการการจับภาพที่ดีที่สุดความลึกและความกว้างของสวัสดิการของออสเตรเลีย
ระบบ เราได้มองไปที่ด้านของคุณภาพชีวิตที่แจ้งว่าชีวิตเป็นไปสำหรับผู้ที่ต้องการ
และ / หรือได้รับบริการสวัสดิการและสำหรับชาวออสเตรเลียทุกคนมากขึ้นโดยทั่วไป เรามุ่งมั่นที่จะสร้างก่อนหน้านี้
ชุดตัวบ่งชี้ที่ให้ความสนใจมากน้อยได้จ่ายให้แก่กิจกรรมและผลลัพธ์ของสวัสดิการ
บริการ 'ระบบ' และวิธีการที่ระบบก่อให้ประชากรโดยรวมสุขภาพที่ดีพร้อมกับ
การสนับสนุนทางการภาคบริการที่ไม่ใช่สวัสดิการอื่น ๆ และ ในวงกว้างที่ยาวนานอิทธิพล.
ในบริบทของการพัฒนาชุดของมาตรการประสิทธิภาพการทำงานก็เป็น underscoring คุ้มค่าที่
ระบบสวัสดิการประกอบด้วยผู้ให้บริการหลายข้ามรัฐบาลที่ไม่แสวงหาผลกำไรและการ
แสวงหาผลกำไรภาคและโปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการที่ไม่ใช่รัฐบาล คงเส้นคงวาซื้อ
หรือร่างโดยรัฐบาลผ่านเงินอุดหนุนโครงการเงินอุดหนุนหรือรูปแบบอื่น ๆ ของการระดมทุน.
ดังนั้นแม้ว่าขอบเขตของการออกกำลังกายนี้ครอบคลุมการปฏิบัติงานของผู้ให้บริการทั้งหมดในระบบที่
ได้รับการครอบงำของรัฐบาลและความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งของรัฐบาลในการปฏิบัติงาน
รายงานตัวชี้วัดและข้อมูลส่วนใหญ่สะท้อนให้เห็นถึงบทบาทของรัฐบาลในระบบสวัสดิการ.
เน้นที่เราได้นำมาใช้ในการพัฒนากรอบนี้ก็คือบทบาทของภาคสวัสดิการ
ในการให้บริการสนับสนุนให้กับคนที่ต้องการมากกว่าบทบาทในการกระจายรายได้ (ดู
'สวัสดิการในออสเตรเลีย' บทที่ 1 สำหรับการอภิปรายต่อไปของบทบาทของระบบสวัสดิการ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวบ่งชี้ที่ 8.1 สวัสดิการออสเตรเลียแนะนำในบทนี้เรามุ่งมั่นเพื่อสรุปประสิทธิภาพของระบบสวัสดิการ โดยเสนอชุดเฉพาะกาลของมาตรการการปฏิบัติในรูปแบบของตัวชี้วัดทางสถิติ ( ดูที่กล่องสำหรับ )ความท้าทายที่เริ่มแรกของการออกกำลังกายนี้คือการกำหนดว่าระบบสวัสดิการ คือ หลายประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการจ่ายเงินในความหมายที่กล่าวถึงในบทที่ 1 และไม่ซ้ำที่นี่ ค่อนข้างเราก็อยู่ที่นี่เพื่อความสะดวก สาระสําคัญของระบบสวัสดิการตามที่สรุปในที่บทที่ , คือ :" ชุดสนับสนุนบริการและชำระเงินที่ออสเตรเลียสังคมในส่วนที่ผ่านของพวกเขารัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งได้เลือกเป็นเงินลงทุนที่ยอมรับได้เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของออสเตรเลียต้องการ ส่วนใหญ่โดยการเพิ่มความสามารถและโอกาสสำหรับทุกคนมีส่วนร่วมทางเศรษฐกิจและสังคม "ปัจจุบันออสเตรเลียไม่มีโอเปอเรเตอร์ตกลงชุดตัวชี้วัดสำหรับการรายงานโดยประสิทธิภาพของระบบสวัสดิการ บทนี้ พยายามที่จะตอบสนองความต้องการนี้ โดยเสนอรายงานกรอบและตั้งค่าตัวบ่งชี้ที่อาจเป็นพื้นฐานสำหรับกรอบเจาะรายงานในอนาคตเสนอบทของตัวชี้วัดที่ไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับรายงานสวัสดิการที่ออสเตรเลีย ได้แนะนำในปี 2001 ( aihw 2001 ) และรายงานในรุ่นมากที่สุด ตั้งแต่ มีอะไรใหม่ในรุ่นนี้คือ ว่า เรามีถ่ายสดดูว่ามาตรการที่ดีที่สุดจับภาพความลึกและความกว้างของสวัสดิการของออสเตรเลียระบบ เราต้องดูที่ลักษณะของความเป็นอยู่ที่แจ้งว่าชีวิตจะสำหรับผู้ที่ต้องการและ / หรือได้รับบริการและสวัสดิการสำหรับชาวออสเตรเลียมากขึ้นโดยทั่วไป เรามุ่งมั่นที่จะสร้างขึ้นก่อนหน้านี้ตัวบ่งชี้ชุดไหนมากน้อย ความสนใจจ่ายให้กับกิจกรรมและผลลัพธ์ของสวัสดิการระบบ " บริการ " และวิธีการระบบจัดสรรให้ประชากรคุณภาพชีวิตโดยรวม พร้อมกับสนับสนุนอย่างไม่เป็นทางการ , ภาคบริการ สวัสดิการ ไม่อื่น ๆและอิทธิพลของอุตสาหกรรมในวงกว้างในบริบทของการพัฒนาชุดของมาตรการประสิทธิภาพคุ้ม ( ที่ระบบสวัสดิการ ประกอบด้วยผู้ให้บริการหลายในรัฐบาลที่ไม่หวังผลกำไร และสำหรับกำไร - ภาค และโปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับผู้ให้บริการเอกชนจะต้องซื้อหรือ underwritten โดยรัฐบาลมอบเงินอุดหนุนผ่านโปรแกรม หรือรูปแบบอื่น ๆของเดิมดังนั้น แม้ว่าขอบเขตของการออกกำลังกายนี้ครอบคลุมการปฏิบัติงานของผู้ให้บริการในระบบได้รับการปกครองของรัฐบาล และโดยเฉพาะดอกเบี้ยของรัฐบาลในการทำงานรายงาน , ตัวชี้วัดและข้อมูลส่วนใหญ่สะท้อนให้เห็นถึงบทบาทของรัฐบาลในระบบสวัสดิการอื่นโดยเราใช้ในการพัฒนากรอบนี้เป็นบทบาทของภาค สวัสดิการในการให้บริการสนับสนุนคนที่ต้องการมากกว่าบทบาทในการกระจายรายได้ ( ดูสวัสดิการบทที่ 1 " ในออสเตรเลียสำหรับการอภิปรายเพิ่มเติมบทบาทของระบบสวัสดิการ )