a first solution to restrict erosio

a first solution to restrict erosion is to plant living hedges of grass (Setaria) and
leguminous bushes (Leucaena leucocephala or L. diversifolia and Calliandra cal-
Zothirsus, better on acid soils) every 10 m and to dig a big ridge covered with
permanent sweet potatoes or leguminous forage crops every 5 m to stop the runoff
energy;
. mulching with crop residues (mainly with banana leaves, sorghum stalks and various
tree leaves) is the best solution under banana, tea, coffee and cassava plantations;
- leguminous cover crops are also useful under permanent plantations.
Finally, reforestation with Pinus kessia (very good litter) and other forest species
growing above a dense soil cover will reduce runoff and erosion risks under acceptable
level after 2 to 5 years.
Fig. 1 (Duchaufour and Bizimana, 1992) and Fig. 2 (Kiinig, 1992) show that many
biologic antierosive systems are efficient to reduce erosion risks sufficiently even on
fragile sandy ferrallitic topsoil of the mountains: they associate a source of biomass

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการแก้ปัญหาแรกที่จะ จำกัด การกัดเซาะคือการป้องกันความเสี่ยงที่อยู่อาศัยปลูกหญ้า (Setaria)
และพุ่มไม้ตระกูลถั่ว(กระถิน leucocephala หรือลิตร diversifolia และ Calliandra cal-
Zothirsus ดีในดินที่เป็นกรด) ทุก 10
เมตรและขุดคันดินขนาดใหญ่ปกคลุมด้วยหวานถาวรมันฝรั่งหรือพืชอาหารสัตว์ตระกูลถั่วทุก 5
เมตรที่จะหยุดการไหลบ่าพลังงาน
คลุมดินที่มีเศษซากพืช
(ส่วนใหญ่ที่มีใบกล้วยก้านข้าวฟ่างต่างๆต้นไม้ใบ) คือทางออกที่ดีที่สุดภายใต้กล้วยชากาแฟและพื้นที่เพาะปลูกมันสำปะหลัง
- พืชคลุมตระกูลถั่วยังมีประโยชน์ภายใต้สวนถาวร.
ในที่สุดการปลูกป่ากับปินั kessia (มาก ครอกดี) และสายพันธุ์ป่าอื่น ๆ
ที่เพิ่มขึ้นดังกล่าวข้างต้นปกดินหนาแน่นจะลดการไหลบ่าและความเสี่ยงที่ยอมรับได้ภายใต้การกัดเซาะระดับหลังจากที่ 2-5 ปีที่ผ่านมา. รูป 1 (Duchaufour และ Bizimana, 1992) และรูป 2 (Kiinig, 1992) แสดงให้เห็นว่าหลายระบบantierosive ทางชีววิทยาที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดความเสี่ยงการกัดเซาะเพียงพอแม้ในดินทรายferrallitic เปราะบางของภูเขาพวกเขาเชื่อมโยงแหล่งที่มาของชีวมวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นโซลูชั่นแรกที่จะ จำกัด การกัดเซาะจะปลูกอยู่พุ่มไม้หญ้าและพุ่มไม้พืชตระกูลถั่ว ( setaria )
( กระถินหรือ L และ diversifolia calliandra แคล -
zothirsus ได้ดีในดินกรดทุก 10 เมตร และขุดคันใหญ่ปกคลุมด้วยพืชอาหารสัตว์ถาวร
มันฝรั่งหวานหรือเมล็ดพืชทุก 5 เมตรเพื่อหยุดน้ำท่า พลังงาน
;
การคลุมดินด้วยเศษพืช ( ส่วนใหญ่ด้วยใบกล้วยข้าวฟ่างดอกและต้นไม้ต่างๆ
ใบ ) เป็นทางออกที่ดีที่สุดในกล้วย ชา ไร่กาแฟ และมันสำปะหลัง ;
- พืชตระกูลถั่วพืชคลุมจะยังมีประโยชน์ในแปลงปลูกป่าถาวร .
ในที่สุด ด้วยการให้ kessia ( ดีมากลูก ) และป่าสายพันธุ์อื่น
เติบโตเหนือคลุมดินหนาแน่นจะช่วยลดความเสี่ยงของน้ำท่าและภายใต้ ระดับที่ยอมรับได้

หลังจาก 2 ปี ฟิค1 ( duchaufour และ bizimana , 1992 ) และรูปที่ 2 ( kiinig , 1992 ) พบว่าระบบมีประสิทธิภาพมาก
antierosive ทางชีววิทยา เพื่อลดความเสี่ยงการกัดเซาะอย่างพอเพียงแม้ในดินทราย ดิน ferrallitic
กรอบของภูเขา : พวกเขาเชื่อมโยงแหล่งชีวมวล