The modern Thai student movement -

The modern Thai student movement - Part III
Emma Arnold and Apisra Srivanich-Raper

After tanks and military boots were deployed on the streets of Bangkok on 22 May to stage another coup d’état not even a decade after the 2006 coup, many anti-coup political dissidents flocked to the streets to protest against the new military regime. With the subsequent imposition of martial law however, the voices of these political dissidents eventually died down after months of arbitrary arrests and detention.

Nonetheless, it has become clearer that the new military regime’s reform policies and proposed bills on various issues, such as education, energy, natural resources, land reform, forestry, immigration, education and tax, will benefit some groups of people while negatively affecting others. NGOs and political activists have begun to challenge the junta once again despite the imposition of the martial law, which gives the regime unprecedented power to make arrests over any expression of anti-coup opinion. In November, five student activists from the Dao Din group of Khon Kaen University in the Northeast, gave the three-fingered salute to Gen Prayut Chan-o-cha, the junta leader. The students were immediately detained and later interrogated by the military. The military also involved their parents and threatened to have them fired from the university if they did not accept the junta’s conditions. Although the junta might expect the harsh treatment and intimidation of the Khon Kaen students to serve as a lesson to keep other young activists at bay, the result was the opposite.

One after another, despite the presumption that the era of Thai student movement ended with the bloody student massacre of October 1976, student activists of various political orientations began once again to voice opposition to the suppression by the junta. Although these new student movements are not mass youth movements affiliated with political ideologies as in the 1970s, neither are they affiliated with the current colour-coded political divide in Thailand. These young activists began to engage in many regional and national problems despite the obstacle of the martial law. To look into the history, dreams, and aspirations of these student activists, who are now at the forefront of Thailand’s political mobilization, Prachatai introduces the series “The Modern Student Movement,” by Emma Arnold and Apisra Srivanich-Raper.

Continue from Part I and Part II

Working with the University

The Student Club for Development (ชมรมนักศึกษาเพื่อการพัฒนา), Khon Kaen University

Affiliation: University, Members: 100

Unlike Dao Din and Soom Kiew Dao, the Student Club for Development is a university-affiliated student organization. The university is their primary source of funding and approval. Members believe that being part of the university framework is better than being an independent organization.

“We have more credit when we work with villages because they ask us ‘Where are you from?’ And we say we are from KKU. We have the name of the university affiliated with our group, so we are more credible,” said Nichaphat Weeriyapukkanun, the organization’s newly elected president.

The group was founded in 1984 alongside the University’s Social Development program, with the primary goal of offering students the opportunity to do hands-on work with local communities. Today, this is accomplished through multi-day visits to local villages where members study development problems and later return to help implement solutions.

“I think my group is special because I have the chance to study communities and build a relationship with them,” explained Pornpailin Kaewwungpa, a third-year member. “People who only stay in the classroom cannot do this; they don't know the other world.”

Though they take a very similar grassroots approach to the distinctly political Dao Din, the students in The Student Club for Development are quick to establish that their group is not a political organization. If they were to be more directly involved in politics, it is unlikely that the university would continue to fund their group.

“We focus only on social development, we let political beliefs be individual interests,” said Budsaban Somboopan, the organization’s former president. “I believe that my group gives each member the freedom of thinking,” said Phongsathon Kapmanee. He does not see this as being the case in the independent political organizations like Dao Din.

“I have found that in the Dao Din group, the members are not independent. When they think about something, every member thinks about it in the same way. There is some power that makes them all believe in the same things,” he explained.

Without shared political interests, members of the Student Club for Development are united in the simple desire to better society. It is apparent that this is what matters most to them.

“I am studying social development because I want to do something for society. I want to help people

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเคลื่อนไหวนักเรียนทันสมัย - ส่วนที่สาม Emma อาร์โนลด์และ Apisra Srivanich-Raperหลังจากที่รถถังและทหารรองเท้าถูกจัดวางบนท้องถนนของกรุงเทพมหานครวันที่ 22 พฤษภาคมไปเวทีอื่นประหารไม่ค่อยทศวรรษหลังจากการรัฐประหาร 2006 หลายรัฐประหารต่อต้านการเมืองประมวลมาถนนเพื่อประท้วงต่อต้านระบอบทหารใหม่ มีการจัดเก็บภาษีที่ตามมาของกฎอัยการศึก อย่างไรก็ตามเสียงของประมวลการเมืองเหล่านี้ในที่สุดตายลงหลังจากเดือนของการจับกุมตามอำเภอใจและกักขังNonetheless, it has become clearer that the new military regime’s reform policies and proposed bills on various issues, such as education, energy, natural resources, land reform, forestry, immigration, education and tax, will benefit some groups of people while negatively affecting others. NGOs and political activists have begun to challenge the junta once again despite the imposition of the martial law, which gives the regime unprecedented power to make arrests over any expression of anti-coup opinion. In November, five student activists from the Dao Din group of Khon Kaen University in the Northeast, gave the three-fingered salute to Gen Prayut Chan-o-cha, the junta leader. The students were immediately detained and later interrogated by the military. The military also involved their parents and threatened to have them fired from the university if they did not accept the junta’s conditions. Although the junta might expect the harsh treatment and intimidation of the Khon Kaen students to serve as a lesson to keep other young activists at bay, the result was the opposite.One after another, despite the presumption that the era of Thai student movement ended with the bloody student massacre of October 1976, student activists of various political orientations began once again to voice opposition to the suppression by the junta. Although these new student movements are not mass youth movements affiliated with political ideologies as in the 1970s, neither are they affiliated with the current colour-coded political divide in Thailand. These young activists began to engage in many regional and national problems despite the obstacle of the martial law. To look into the history, dreams, and aspirations of these student activists, who are now at the forefront of Thailand’s political mobilization, Prachatai introduces the series “The Modern Student Movement,” by Emma Arnold and Apisra Srivanich-Raper.Continue from Part I and Part IIWorking with the UniversityThe Student Club for Development (ชมรมนักศึกษาเพื่อการพัฒนา), Khon Kaen UniversityAffiliation: University, Members: 100Unlike Dao Din and Soom Kiew Dao, the Student Club for Development is a university-affiliated student organization. The university is their primary source of funding and approval. Members believe that being part of the university framework is better than being an independent organization.“We have more credit when we work with villages because they ask us ‘Where are you from?’ And we say we are from KKU. We have the name of the university affiliated with our group, so we are more credible,” said Nichaphat Weeriyapukkanun, the organization’s newly elected president.The group was founded in 1984 alongside the University’s Social Development program, with the primary goal of offering students the opportunity to do hands-on work with local communities. Today, this is accomplished through multi-day visits to local villages where members study development problems and later return to help implement solutions.“I think my group is special because I have the chance to study communities and build a relationship with them,” explained Pornpailin Kaewwungpa, a third-year member. “People who only stay in the classroom cannot do this; they don't know the other world.”Though they take a very similar grassroots approach to the distinctly political Dao Din, the students in The Student Club for Development are quick to establish that their group is not a political organization. If they were to be more directly involved in politics, it is unlikely that the university would continue to fund their group.“We focus only on social development, we let political beliefs be individual interests,” said Budsaban Somboopan, the organization’s former president. “I believe that my group gives each member the freedom of thinking,” said Phongsathon Kapmanee. He does not see this as being the case in the independent political organizations like Dao Din.“I have found that in the Dao Din group, the members are not independent. When they think about something, every member thinks about it in the same way. There is some power that makes them all believe in the same things,” he explained.Without shared political interests, members of the Student Club for Development are united in the simple desire to better society. It is apparent that this is what matters most to them.“I am studying social development because I want to do something for society. I want to help people

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทันสมัยขบวนการนักศึกษาไทย - Part III
เอ็มม่าอาร์โนลและ Apisra Srivanich-พันธ์

หลังจากที่รถถังและรองเท้าทหารถูกนำไปใช้บนท้องถนนของกรุงเทพฯในวันที่ 22 พฤษภาคมถึงอีกขั้นรัฐประหารไม่ได้สิบปีหลังจากการรัฐประหารปี 2006 หลายคนต่อต้านการทำรัฐประหาร การเมือง dissidents แห่ไปตามถนนเพื่อประท้วงต่อต้านระบอบการปกครองของทหารใหม่ กับการจัดเก็บภาษีที่ตามมาของกฎอัยการศึก แต่เสียงของ dissidents การเมืองเหล่านี้ในที่สุดก็เสียชีวิตลงหลังจากเดือนของการจับกุมและกักขังตามอำเภอใจ.

อย่างไรก็ตามมันได้กลายเป็นที่ชัดเจนว่านโยบายการปฏิรูประบอบการปกครองของทหารใหม่และค่าใช้จ่ายที่นำเสนอในประเด็นต่างๆเช่นการศึกษา, พลังงานทรัพยากรธรรมชาติปฏิรูปที่ดินป่าไม้ตรวจคนเข้าเมืองการศึกษาและภาษีจะเป็นประโยชน์ต่อกลุ่มคนบางส่วนในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ส่งผลกระทบต่อ เอ็นจีโอและนักเคลื่อนไหวทางการเมืองได้เริ่มที่จะท้าทายรัฐบาลทหารพม่าอีกครั้งแม้จะมีการจัดเก็บภาษีของกฎอัยการศึกซึ่งจะช่วยให้ระบอบการปกครองที่อำนาจเป็นประวัติการณ์ที่ทำให้มีการจับกุมมากกว่าการแสดงออกของความคิดเห็นต่อต้านรัฐประหารใด ๆ ในเดือนพฤศจิกายนห้านักศึกษาจากกลุ่มดาวดินของมหาวิทยาลัยขอนแก่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือให้คำนับสามนิ้วเพื่อ Gen ประยุทธ์จันทร์โอชาผู้นำรัฐบาลทหาร นักศึกษาที่ถูกคุมขังทันทีและสอบปากคำโดยทหารในภายหลัง ทหารยังมีส่วนร่วมของพ่อแม่และขู่ว่าจะมีพวกเขาถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยถ้าพวกเขาไม่ยอมรับเงื่อนไขของรัฐบาลทหารพม่า แม้ว่ารัฐบาลทหารอาจคาดหวังการรักษาที่รุนแรงและการข่มขู่ของนักเรียนขอนแก่นเพื่อใช้เป็นบทเรียนที่จะทำให้หนุ่มคนอื่น ๆ ในอ่าวผลที่ได้ตรงข้าม.

หลังจากนั้นอีกหนึ่งแม้จะมีข้อสันนิษฐานว่ายุคของขบวนการนักศึกษาไทยจบลงด้วยการ การสังหารหมู่นักเรียนเลือดของเดือนตุลาคม 1976 นักศึกษาทิศทางทางการเมืองต่าง ๆ เริ่มอีกครั้งคุณจะแสดงการต่อต้านการปราบปรามโดยรัฐบาลทหาร ถึงแม้ว่าเหล่านี้ขบวนการนักศึกษาใหม่ไม่ได้เคลื่อนไหวเยาวชนมวลร่วมกับอุดมการณ์ทางการเมืองในปี 1970 ทั้งที่พวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับรหัสสีแตกแยกทางการเมืองของประเทศไทยในปัจจุบัน เรียกร้องให้หนุ่มสาวเหล่านี้เริ่มที่จะมีส่วนร่วมในปัญหาระดับภูมิภาคและระดับชาติจำนวนมากแม้จะมีอุปสรรคของกฎอัยการศึก มองเข้าไปในประวัติศาสตร์ความฝันและแรงบันดาลใจของเหล่านักศึกษาที่ตอนนี้กำลังอยู่ในระดับแนวหน้าของการชุมนุมทางการเมืองของไทย, ประชาไทแนะนำชุด "The Modern ขบวนการนักศึกษา" โดยเอ็มม่าอาร์โนลและ Apisra Srivanich-พันธ์.

ดำเนินการต่อจาก Part I และส่วนที่สอง

การทำงานกับมหาวิทยาลัย

นักศึกษาคลับเพื่อการพัฒนา (ชมรมนักศึกษาเพื่อการพัฒนา) มหาวิทยาลัยขอนแก่น

สังกัด: มหาวิทยาลัยสมาชิก: 100

ซึ่งแตกต่างจากดาวดินและ Soom กิ่วดาวสโมสรนักศึกษาเพื่อการพัฒนาเป็นมหาวิทยาลัยที่สังกัดองค์การนักศึกษา . มหาวิทยาลัยเป็นแหล่งที่มาหลักของเงินทุนและการอนุมัติ สมาชิกเชื่อว่าเป็นส่วนหนึ่งของกรอบมหาวิทยาลัยจะดีกว่าการเป็นองค์กรอิสระ.

"เรามีเครดิตมากขึ้นเมื่อเราทำงานร่วมกับหมู่บ้านเพราะพวกเขาขอให้เรา 'คุณมาจากไหน? และเราบอกว่าเรามาจากมหาวิทยาลัยขอนแก่น เรามีชื่อของมหาวิทยาลัยที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกลุ่มของเราเพื่อให้เรามีความน่าเชื่อถือมากขึ้น "กล่าวว่า Nichaphat Weeriyapukkanun ขององค์กรที่ได้รับการเลือกตั้งประธานาธิบดีใหม่.

กลุ่มก่อตั้งขึ้นในปี 1984 ควบคู่ไปกับโปรแกรมการพัฒนาสังคมของมหาวิทยาลัยโดยมีเป้าหมายหลักของการเสนอนักเรียน โอกาสที่จะทำมือในการทำงานร่วมกับชุมชนท้องถิ่น วันนี้นี้สามารถทำได้โดยการเข้าชมหลายวันไปยังหมู่บ้านในท้องถิ่นที่สมาชิกศึกษาปัญหาการพัฒนาและต่อมาก็กลับมาเพื่อช่วยดำเนินการแก้ปัญหา.

"ผมคิดว่ากลุ่มของฉันเป็นพิเศษเพราะผมมีโอกาสในการศึกษาชุมชนและสร้างความสัมพันธ์กับพวกเขา" อธิบาย Pornpailin Kaewwungpa สมาชิกปีที่สาม "คนคนเดียวที่อยู่ในห้องเรียนไม่สามารถทำเช่นนี้; พวกเขาไม่ได้รู้ว่าโลกอื่น ๆ . "

แม้ว่าพวกเขาจะใช้วิธีการในระดับรากหญ้าคล้ายกันมากกับการเมืองอย่างเห็นได้ชัดดาวดินแดงนักศึกษาสโมสรนักศึกษาสำหรับการพัฒนาอย่างรวดเร็วในการสร้างที่กลุ่มของพวกเขาไม่ได้เป็นองค์กรทางการเมือง หากพวกเขาจะมีส่วนร่วมโดยตรงในทางการเมืองก็ไม่น่าที่มหาวิทยาลัยจะดำเนินต่อไปให้กับกองทุนกลุ่มของพวกเขา.

"เรามุ่งเน้นเฉพาะในการพัฒนาสังคมเราปล่อยให้ความเชื่อทางการเมืองจะสนใจของแต่ละบุคคล" Budsaban Somboopan ขององค์กรอดีตประธานกล่าวว่า "ผมเชื่อว่ากลุ่มของฉันให้สมาชิกแต่ละคนมีเสรีภาพในการคิด" Phongsathon Kapmanee กล่าวว่า เขาไม่ได้เห็นนี้เป็นเป็นกรณีในองค์กรอิสระทางการเมืองเช่นดาวดิน.

"ผมได้พบว่าในกลุ่มดาวดิน, สมาชิกที่ไม่เป็นอิสระ เมื่อพวกเขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่สมาชิกทุกคนคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ในทางเดียวกัน มีอำนาจบางอย่างที่ทำให้พวกเขาทุกคนเชื่อในสิ่งที่เหมือนกันคือ "เขาอธิบาย.

โดยไม่มีผลประโยชน์ทางการเมืองร่วมกันสมาชิกของสโมสรนักศึกษาเพื่อการพัฒนาเป็นปึกแผ่นในความปรารถนาที่ง่ายต่อการสังคมที่ดีกว่า มันเห็นได้ชัดว่านี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขา.

"ผมกำลังศึกษาการพัฒนาสังคมเพราะผมต้องการที่จะทำบางสิ่งบางอย่างให้กับสังคม ผมต้องการที่จะช่วยให้ผู้คน