4. 3 Using other measures of govern

4. 3 Using other measures of government size
We now examine the growth implications of two other measures of the overall size of government. In column 4 of Table 2, we report results when we use the growth rate of total government expenditure as a share of GDP, Δgovexp, as a measure of size, while in column 5 we use the growth rate of total tax revenues as a share of GDP, Δtrev, as a measure of government size. Both variables are insignificant and the associated R2 drop by almost 50% (both regressions pass the serial correlation, the Hausman and the RESET tests). Obviously, shorter time periods do not help to make precise inference here (we remind that data for Δgovexp and Δtrev are available for 1973-1998 only), but we believe that this non-significance should be attributed to other factors. As we argued above, tax revenue is a problematic variable. In the case of total expenditure, this is a very general measure consisting of many components, each of which may have a different effect on the growth rate. This explains the popularity of Δgovshare in this type of studies. Finally, we report that we have also tried Δbudget as a measure of the size of government in our growth regression. This variable is again insignificant.
4. 4 Summary of the section
When we follow common practice by using the government share in GDP as a measure of the overall size of government, there is robust evidence that larger sizes hurt macroeconomic growth. Specifically, a rise in the growth rate of government
11
share in GDP by one standard deviation (or 7.655%) decreases GDP growth by 1.38%. On the other hand, alternative measures of the overall size, like total government expenditures or tax revenues, both as shares of GDP, are insignificant. Actually, the significance of the government share in GDP, combined with the insignificance of total government expenditure as a share of GDP, imply that different components of fiscal policy may have different effects on growth. This possibility is explored in the next section. Finally, there is evidence that endogeneity of fiscal policy does not introduce significant biases in the above results.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4 3 การใช้มาตรการอื่น ๆ ที่มีขนาดรัฐบาล
ตอนนี้เราตรวจสอบผลกระทบของการเจริญเติบโตของทั้งสองมาตรการอื่น ๆ ของขนาดโดยรวมของรัฐบาล ในคอลัมน์ที่ 4 ของตาราง 2 เรารายงานผลเมื่อเราใช้อัตราการเติบโตของการใช้จ่ายของรัฐบาลรวมเป็นส่วนแบ่งของ GDP Δgovexpเป็นวัดขนาดในขณะที่ในคอลัมน์ 5 เราจะใช้อัตราการเติบโตของรายได้ภาษีรวมเป็นส่วนแบ่ง ของ GDP Δtrev,เป็นตัวชี้วัดขนาดของรัฐบาล ตัวแปรทั้งสองมีความสำคัญและวาง r2 ที่เกี่ยวข้องโดยเกือบ 50% (วิเคราะห์ทั้งผ่านความสัมพันธ์แบบอนุกรม hausman และการทดสอบการตั้งค่า) เห็นได้ชัดว่าช่วงเวลาที่สั้นกว่าไม่ได้ช่วยที่จะทำให้ข้อสรุปที่ถูกต้องที่นี่ (เราเตือนว่าข้อมูลสำหรับΔgovexpและΔtrevที่ใช้ได้สำหรับ 1973-1998 เท่านั้น)แต่เราเชื่อว่าสิ่งนี้มีความสำคัญที่ไม่ควรนำมาประกอบกับปัจจัยอื่น ๆ ในขณะที่เราเป็นที่ถกเถียงกันข้างต้นรายได้จากภาษีเป็นตัวแปรที่มีปัญหา ในกรณีที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมดนี้เป็นมาตรการทั่วไปมากซึ่งประกอบด้วยองค์ประกอบหลายแต่ละที่อาจมีผลกระทบที่แตกต่างกันเกี่ยวกับอัตราการเจริญเติบโต นี้จะอธิบายความนิยมของΔgovshareในรูปแบบของการศึกษานี้ ในที่สุดเรารายงานที่เราได้พยายามยังΔbudgetเป็นตัวชี้วัดขนาดของรัฐบาลในการถดถอยการเจริญเติบโตของเรา ตัวแปรนี้ไม่มีนัยสำคัญอีกครั้ง.
4 4 บทสรุปของส่วน
เมื่อเราทำตามวิธีการทั่วไปโดยใช้หุ้นของรัฐบาลในจีดีพีเป็นตัวชี้วัดของขนาดโดยรวมของรัฐบาลมีหลักฐานที่แข็งแกร่งขนาดใหญ่ทำร้ายการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจมหภาค โดยเฉพาะการเพิ่มขึ้นของอัตราการเติบโตของรัฐบาล

11 หุ้นในจีดีพีโดยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหนึ่ง (หรือ 7.655%) ลดลงการเจริญเติบโตของจีดีพีโดย 1.38% ในอีกทางหนึ่งมาตรการทางเลือกของขนาดโดยรวมเช่นเดียวกับค่าใช้จ่ายของรัฐบาลรวมหรือรายได้ภาษีทั้งในฐานะผู้ถือหุ้นของ GDP ไม่มีนัยสำคัญ ที่จริงความสำคัญของการร่วมรัฐบาลในจีดีพีที่รวมกับความไม่มีความหมายของการใช้จ่ายของรัฐบาลรวมเป็นส่วนแบ่งของ GDP, หมายความว่าองค์ประกอบที่แตกต่างของนโยบายการคลังอาจมีผลต่อการเจริญเติบโตที่แตกต่างกัน เป็นไปได้นี้คือการสำรวจในส่วนถัดไป ในที่สุดก็มีหลักฐานว่า endogeneity ของนโยบายการคลังไม่แนะนำอคติอย่างมีนัยสำคัญในผลดังกล่าวข้างต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. ใช้มาตรการอื่น ๆ ของรัฐบาลขนาด 3
เราขณะนี้ตรวจสอบการเจริญเติบโตผลกระทบของมาตรการอื่นสองขนาดโดยรวมของรัฐบาล ในคอลัมน์ 4 ตาราง 2 เรารายงานผลเมื่อเราใช้อัตราการเติบโตของรายจ่ายรัฐบาลรวมเป็นสัดส่วนของ GDP, Δgovexp เป็นการวัดขนาด ในขณะที่ในคอลัมน์ 5 เราใช้อัตราการเติบโตของรายได้ภาษีรวมเป็นสัดส่วนของ GDP, Δtrev เป็นการวัดขนาดของรัฐบาล ตัวแปรทั้งสองมีความสำคัญ และ R2 สัมพันธ์ลดลงเกือบ 50% (ผ่านทั้ง regressions สหสัมพันธ์อนุกรม Hausman และทดสอบใหม่) อย่างชัดเจน รอบระยะเวลาสั้นไม่ช่วยทำให้ข้อความแม่นยำนี่ (เราเตือนข้อมูลสำหรับ Δgovexp และ Δtrev มีใน 1973-1998 เท่านั้น), แต่เราเชื่อว่า ควรบันทึกนี้ไม่ใช่สำคัญกับปัจจัยอื่น ๆ เราโต้เถียงเหนือ ภาษีรายได้เป็นตัวแปรที่มีปัญหา ในกรณีของรายจ่ายรวม นี้เป็นการวัดโดยทั่วไปประกอบด้วยส่วนประกอบหลาย ซึ่งอาจมีผลแตกต่างในอัตราการเติบโต นี้อธิบายความนิยมของ Δgovshare ในการศึกษาชนิดนี้ สุดท้าย เรารายงานว่า เรายังพยายาม Δbudget เป็นการวัดขนาดของรัฐบาลในการถดถอยของเราเจริญเติบโต ตัวแปรนี้เป็นอีกครั้งสำคัญ
4 ส่วน 4 สรุป
เมื่อเราปฏิบัติตามวัตร โดยร่วมรัฐบาลใน GDP เป็นการวัดขนาดโดยรวมของรัฐบาล มีหลักฐานที่แข็งแกร่งที่ขนาดใหญ่ทำร้ายเจริญเติบโตของเศรษฐกิจมหภาค โดยเฉพาะ เพิ่มขึ้นในอัตราการเติบโตของรัฐบาล
11
ร่วมกันใน GDP โดยหนึ่งส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (7.655%) ลดลงเศรษฐกิจ โดย 1.38% บนมืออื่น ๆ วัดขนาดโดยรวม เช่นค่าใช้จ่ายรวมของรัฐบาลหรือภาษีรายได้ ทั้งเป็นหุ้นของ GDP ทางเลือกสำคัญ จริง ความสำคัญของการร่วมรัฐบาลใน GDP รวมกับ insignificance ของรายจ่ายรัฐบาลรวมเป็นสัดส่วนของ GDP เป็นสิทธิ์แบบส่วนประกอบต่าง ๆ ของนโยบายทางการเงินอาจมีลักษณะพิเศษต่าง ๆ ในการเจริญเติบโต โอกาสนี้เป็นสำรวจในส่วนถัดไป ในที่สุด มีหลักฐานที่ endogeneity ของนโยบายทางการเงินแนะนำยอมสำคัญในผลลัพธ์ข้างต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . 3 การใช้มาตรการอื่นๆมีขนาดรัฐบาล
ตอนนี้เราตรวจสอบความเกี่ยวพันกับการขยายตัวของทั้งสองมาตรการอื่นๆมีขนาดโดยรวมของรัฐบาล ในคอลัมน์ 4 ของตารางที่ 2 เราจะรายงานผลเมื่อเราใช้อัตราการขยายตัวของการใช้จ่ายของ ภาค รัฐทั้งหมดที่ใช้ร่วมกันได้ของ ผลิตภัณฑ์ มวลรวม δgovexp เป็นวัดที่มีขนาดในขณะที่อยู่ในคอลัมน์ 5 เราใช้อัตราการขยายตัวของรายได้จาก ภาษี ทั้งหมดที่ใช้งานร่วมกันของ GDP δtrevเป็นวัดที่มีขนาดของรัฐบาล. ตัวแปรทั้งสองมีนัยสำคัญและที่เกี่ยวข้อง R 2 ลดลงจากเกือบ 50% (ด้านค่าจ้างทั้งผ่านความสัมพันธ์แบบอนุกรม hausman และการทดสอบรีเซ็ต) เห็นได้ชัดว่าช่วงเวลาสั้นลงไม่ได้ช่วยทำให้ลงความเห็นได้ชัดเจนที่นี่(เราย้ำเตือนว่ามีข้อมูลสำหรับ δtrev δgovexp และจัดให้บริการสำหรับ 1973-1998 เท่านั้น)แต่เราเชื่อว่าไม่มีความสำคัญนี้ควรจะเป็นผลสืบเนื่องจากปัจจัยอื่นๆ เราได้ให้เหตุผลว่าสูงกว่ารายได้จากการเก็บ ภาษี เป็นตัวแปรที่เกิดปัญหา ในกรณีที่มีการใช้จ่ายทั้งหมดนี้คือการวัดโดยทั่วไปเป็นอย่างมากซึ่งประกอบด้วยคอมโพเนนต์หลายซึ่งแต่ละแห่งอาจมีผลแตกต่างกันในอัตราการขยายตัว โรงแรมแห่งนี้จะอธิบายถึงความนิยมใน δgovshare ใน ประเภท นี้ของการศึกษา ในที่สุดเราจะรายงานว่าเราได้พยายาม δbudget เป็นวัดที่มีขนาดของรัฐบาลในการเติบโตของเรายัง( Log ตัวแปรนี้จะมีอีกครั้งหยุมหยิม.
4 4 สรุปของหัวข้อ
เมื่อเราทำตามการปฏิบัติโดยการใช้ร่วมกันของรัฐบาลที่อยู่ในทางเศรษฐกิจในส่วนของมาตรการที่มีขนาดโดยรวมของรัฐบาลมีหลักฐานว่ามีขนาดใหญ่กว่ามีความแข็งแกร่งจนเจ็บการขยายตัวเศรษฐกิจมห ภาค . โดยเฉพาะเพิ่มขึ้นในอัตราการขยายตัวของรัฐบาลที่ใช้ร่วมกัน 11

ในประเทศ( GDP )โดยการเบี่ยงเบนมาตรฐาน(หรือ 7.655% )จะลดลงโดยอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจ 1.38% อีกด้านหนึ่งที่มาตรการทางเลือกของขนาดโดยรวมเช่นการใช้จ่ายของรัฐบาลทั้งหมดหรือรายได้จาก ภาษี ทั้งที่เป็นหุ้นของเศรษฐกิจนั้นได้มีน้อยมาก ที่จริงแล้วความสำคัญของรัฐบาลที่ใช้ร่วมกันในทางเศรษฐกิจเมื่อใช้งานร่วมกับไม่มีความหมายของการใช้จ่ายของ ภาค รัฐรวมทั้งหมดที่ใช้ร่วมกันได้ของ ผลิตภัณฑ์ มวลรวมในประเทศมีความหมายถึงว่าส่วนประกอบต่างๆของนโยบายการคลังอาจมีผลแตกต่างกันในการขยายตัว โรงแรมแห่งนี้คือสำรวจความเป็นไปได้ในส่วนถัดไป ในที่สุดก็มีหลักฐานว่า endogeneity ของนโยบายการคลังจะไม่แนะนำให้อคติอย่างมีนัยสำคัญในผลสูงกว่านี้