To accommodate the needs of the con

To accommodate the needs of the congregation, Wright divided the community space from the temple space through a low, middle loggia that could be approached from either side. This was an efficient use of space and kept down on noise between the two main gathering areas: those coming for religious services would be separated via the loggia from those coming for community events. The plan of the design looks back to the bipartite design of his own studio built several blocks away in 1898: with two portions of the building similar in composition and separated by a lower passageway, and one section being larger than the other. The Guggenheim Museum in New York City is another bipartite design. Also for the Temple's architecture, Wright borrowed several attributes from his previous creation, the Larkin Administration Building. Key features derived were use of stained glass windows as well as geometric figure. But, unlike the Larkin Building, the Temple's plan produced a perfect square, as opposed to the double-square rectangle of the Larkin.


Interior of Unity Temple.
To reduce noise from the street, Wright eliminated street level windows in the temple. Instead, natural light comes from stained glass windows in the roof and clerestories along the upper walls. Because the members of the parish would not be able to look outside, Unity Temple's stained glass was designed with green, yellow, and brown tones in order to evoke the colors of nature. The main floor of the temple is accessed via a lower floor (which has seating space), and the room also has two balconies for the seating of the congregation. These varying seating levels allowed the architect to design a building to fit the size of the congregation, but efficiently: no one person in the congregation is more than 40 feet from the pulpit. Wright also designed the building with very good acoustics.

The design of Unity Temple represents a leap forward in design for Wright. In recounting his experiences with Unity Temple, he stated that this design was the first time he ever realized that the real heart of a building is its space, not its walls. Indeed, architectural historians have commented on Wright's genius in creating and manipulating space in his designs; in his book The Master Builders, Peter Blake entitled the section on Wright "The Mastery of Space."

In addition to being very accomplished with making the most out of the space he had, Wright also found the concept of "Unity" was very prominent mainly because of how he managed to fuse together space, experience and the material world. This was key to Unity Temple which has both a common meeting area and the congregation of church-goers. The sanctuary space gives the best example of this according to practicing architect Robert McCarter.

The building was completed in 1908 and officially dedicated on September 26, 1909. The original Universalist (now Unitarian Universalist) congregation [1] still owns and uses Unity Temple, although a separate and secular organization, the Unity Temple Restoration Foundation [2], is in charge of the building's multi-million dollar restoration effort. Chicago restoration architect Gunny Harboe is in charge of the restoration with CTLGroup providing the engineering and materials technology expertise. In April 2009, Unity Temple, due to water seepage, was added to the National Trust for Historic Preservation's 11 most endangered historic places[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อรองรับความต้องการของที่ชุมนุมชน ไรท์แบ่งพื้นที่ชุมชนจากพื้นที่วัดผ่านทางเดินกลาง ต่ำสุดเป็นที่สามารถประดับจากด้านใดด้านหนึ่ง นี้เป็นการใช้พื้นที่ และเก็บลงบนเสียงระหว่างสองพื้นที่ชุมนุมหลัก: ผู้มาสำหรับบริการทางศาสนาจะแยกผ่านทางเดินที่จากมาสำหรับกิจกรรมที่ชุมชน การออกแบบแผนการดูกลับถึงสองส่วนของสตูดิโอของเขาเองสร้างหลายบล็อกไปใน 1898: มีสองส่วนอาคารแยกระเบียงล่าง และมีขนาดใหญ่กว่าอีกส่วนหนึ่ง และคล้ายกันในองค์ประกอบ พิพิธภัณฑ์ Guggenheim ในนิวยอร์กออกสองส่วนอื่นได้ นอกจากนี้ สำหรับสถาปัตยกรรมของวัด ไรท์ยืมคุณลักษณะหลายอย่างจากเขาสร้างก่อนหน้า อาคารบริหาร Larkin ลักษณะมาใช้หน้าต่างกระจกสีเป็นรูปทรงเรขาคณิตได้ แต่ ซึ่งแตกต่างจากอาคาร Larkin วัดแผนผลิตสแควร์ดี ตรงข้ามกับสี่เหลี่ยมจัตุรัสคู่ของ Larkinภายในวัดสามัคคีลดเสียงรบกวนจากถนน ไรท์ตัด windows ระดับถนนในวัด แทน แสงมาจากหน้าต่างกระจกสีหลังคาและ clerestories ไปตามผนังด้านบน เนื่องจากสมาชิกของแพริชจะไม่สามารถค้นหาภายนอก กระจกสีสามัคคีวัดถูกออกแบบ ด้วยโทนสีเขียว สีเหลือง และสีน้ำตาลเพื่อสีของธรรมชาติที่เรามอบให้ พื้นหลักของวัดการเข้าถึงผ่านชั้นล่าง (ที่มีที่นั่งว่าง), และห้องมีระเบียงสำหรับนั่งของชุมนุมชนที่ เหล่านี้แตกต่างกันระดับที่นั่งอนุญาตให้สถาปนิกออกแบบอาคารให้เหมาะสมกับขนาดของคณะ ได้อย่างมีประสิทธิภาพแต่: ไม่คนในชุมนุมชนที่มีกว่า 40 ฟุตจากตัวแท่นเทศน์ ไรท์ยังออกแบบอาคาร ด้วยเปลืองมากแบบวัดความสามัคคีแสดงถึงก้าวไปข้างหน้าในการออกแบบสำหรับไรท์ ใน recounting ประสบการณ์กับวัดสามัคคี เขากล่าวว่า ออกแบบนี้เป็นครั้งแรกที่เขาเคยรับรู้ว่าใจจริงของอาคารพื้นที่ ไม่กำแพง แน่นอน นักประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมมีความเห็นเกี่ยวกับไรท์ของอัจฉริยะในการสร้าง และจัดการพื้นที่ในการออกแบบของเขา ในหนังสือของเขาที่สร้างหลัก ปีเตอร์เบลกได้รับส่วนในไรท์ "ที่เป็นครูของพื้นที่"นอกจากจะสำเร็จมาก ด้วยทำให้เนื้อที่เขา ไรท์ยังพบแนวคิดของ "ความสามัคคี" โดดเด่นมากส่วนใหญ่ เพราะว่าเขาได้ฟิวส์กันพื้นที่ ประสบการณ์ และโลกวัสดุ นี้คือคีย์วัดสามัคคีซึ่งมีพื้นที่การประชุมทั่วไปและชุมนุมชนของคริสตจักรหลาย พื้นที่เขตรักษาพันธุ์ให้อย่างดีที่สุดนี้ตามฝึกสถาปนิกโรเบิร์ต McCarterอาคารแล้วเสร็จในค.ศ. 1908 และทุ่มเทอย่างเป็นทางในวันที่ 26 กันยายน 1909 ชุมนุมชน Universalist (ตอนนี้ Unitarian Universalist) ต้นฉบับ [1] ยังเป็นเจ้าของ และใช้วัดสามัคคี แม้ว่าแยกต่างหาก และทางโลกองค์กร มูลนิธิบูรณะวัดสามัคคี [2], รับผิดชอบความพยายามฟื้นฟูหลายล้านดอลลาร์ของอาคาร สถาปนิกปลูกชิคาโก Gunny Harboe มีหน้าที่คืนค่า ด้วย CTLGroup วิศวกรรมและวัสดุเทคโนโลยีความเชี่ยวชาญ เมษายน 2552 วัดสามัคคี เนื่องจากน้ำ seepage ถูกเพิ่มองค์การอนุรักษ์แห่งชาติการอนุรักษ์ประวัติศาสตร์ 11 [สถานประวัติศาสตร์ที่ใกล้สูญพันธุ์มากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อรองรับความต้องการของชุมนุม ไรท์แบ่งพื้นที่ในชุมชนจากวัดในพื้นที่ผ่านต่ำ , ระเบียงกลางที่สามารถเข้าหาจากด้านใดด้านหนึ่ง นี้คือประสิทธิภาพการใช้พื้นที่และเก็บลงในเสียงระหว่างสองหลัก : รวบรวมพื้นที่เหล่านั้นมาเพื่อการบริการทางศาสนาจะถูกแยกผ่านระเบียงจากเหล่านั้นมาเพื่อกิจกรรมของชุมชนแผนของการออกแบบลักษณะกลับไปทวิภาคีการออกแบบสตูดิโอของเขาเองสร้างหลายบล็อกไปใน 1898 : ด้วยสองส่วนของอาคารที่คล้ายกันในองค์ประกอบ โดยแยกเป็นทางผ่านล่าง และส่วนหนึ่งมีขนาดใหญ่กว่าอื่น ๆ กุกเกนไฮม์พิพิธภัณฑ์ในนิวยอร์ก ซิตี้ เป็นอีกหนึ่งคุณลักษณะของนักเรียนออกแบบ นอกจากนี้ สถาปัตยกรรมของวิหารไรท์ยืมคุณลักษณะหลายจากผลงานก่อนหน้าของเขาสร้าง Larkin ) คุณสมบัติเด่นที่ถูกใช้กระจกสีเป็นรูปเรขาคณิต . แต่แตกต่างจากอาคาร ลาร์กิ้น แผนของวิหารที่ผลิตตารางที่สมบูรณ์แบบเป็นนอกคอกสี่เหลี่ยมผืนผ้าสี่เหลี่ยมคู่ของ Larkin .



ภายในวัดสามัคคี ลดเสียงรบกวนจากถนนไรท์ตกรอบต่างระดับถนนในวัด แต่แสงที่มาจากหน้าต่างกระจกสีในหลังคาและ clerestories ตามผนังตอนบน เพราะสมาชิกของโบสถ์จะไม่สามารถมองออกไป เอกภาพวัดกระจกสีถูกออกแบบให้มีสีเขียว เหลือง และโทนสีน้ำตาลเพื่อให้เกิดสีสันแห่งธรรมชาติชั้นหลักของวัดเป็นที่เข้าถึงได้ผ่านทางชั้นล่างซึ่งมีที่นั่งว่าง ) และห้องยังมีระเบียงสำหรับนั่งเล่นของชุมนุม เหล่านี้แตกต่างกันที่นั่งระดับอนุญาตให้สถาปนิกออกแบบอาคารเพื่อให้พอดีกับขนาดของการชุมนุม แต่มีประสิทธิภาพ : ไม่มีคนคนหนึ่งในที่ชุมนุมมีมากกว่า 40 ฟุตจากธรรมาสน์ไรท์ยังออกแบบอาคารด้วยอะคูสติกที่ดีมาก

ออกแบบวัดความสามัคคีเป็นก้าวกระโดดไปข้างหน้าในการออกแบบสำหรับไรท์ ในเล่าประสบการณ์ของเขากับวัดสามัคคี เขากล่าวว่า การออกแบบนี้เป็นครั้งแรกที่เขาเคยรับรู้ว่า หัวใจที่แท้จริงของอาคาร ของพื้นที่ ไม่มีกำแพงของ แน่นอนนักประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมมีความเห็นเกี่ยวกับไรท์เป็นอัจฉริยะในการสร้างและจัดการพื้นที่ในแบบของเขา ในหนังสือของเขา อาจารย์ผู้สร้าง ปีเตอร์เบลคสิทธิส่วนบน ไรท์ " ต้นแบบของพื้นที่ "

นอกจากจะประสบความสำเร็จมากกับการทำส่วนใหญ่ของพื้นที่ที่เขามีไรท์ยังพบแนวคิดของ " ความสามัคคี " โดดเด่นมากเพราะส่วนใหญ่ของวิธีการที่เขาจัดการเพื่อฟิวส์กันพื้นที่ ประสบการณ์ และโลกของวัสดุ นี่เป็นกุญแจที่จะสามัคคี วัดซึ่งมีทั้งการประชุมสามัญและพื้นที่ชุมนุมของ goers โบสถ์ วิหารพื้นที่ให้ตัวอย่างที่ดีที่สุดของนี้ตามจรรยาสถาปนิกโรเบิร์ตเมิกคาร์เตอร์ .

อาคารเสร็จสมบูรณ์ในปี 1908 และทางทุ่มเทใน 26 กันยายน 1909 . จากเดิม ( ตอนนี้หัวแข็ง Universalist Universalist ) การชุมนุม [ 1 ] ยังคงเป็นเจ้าของและใช้วัดสามัคคี แม้เป็นองค์กรที่แยกต่างหากและทางโลก ความสามัคคี การบูรณะวัดมูลนิธิ [ 2 ] , รับผิดชอบในการสร้างหลายล้านดอลลาร์ฟื้นฟูความพยายามชิคาโกสถาปนิก จ่าการบูรณะ harboe รับผิดชอบในการฟื้นฟูให้กับ ctlgroup วิศวกรรมวัสดุและความเชี่ยวชาญเทคโนโลยี ในเดือนเมษายน 2009 , ความสามัคคีวัด เนื่องจากน้ำรั่ว , เพิ่มความน่าเชื่อถือแห่งชาติเพื่อการอนุรักษ์ประวัติศาสตร์ 11 ใกล้สูญพันธุ์มากที่สุดประวัติศาสตร์ [