The primary difference between huma

The primary difference between human communication and animal communication is the duality of structure of human language. Each human language has got a fixed number of sound units called phonemes. These phonemes are combined to make morphemes. Thus language has got two levels of patterning which is not prevailed in animal communication.

Yet another distinctive feature of human communication is creativity. Human beings use their linguistic resources to produce new expressions and new sentences. They arrange and rearrange phonemes, morphemes, words and phrases to create new modes of expression. This is also called open- endedness of language. Animal communication is closed system they cannot produce new vocal signals to communicate novel events or experience.

Human beings can talk of real or imaginary situations, places and objects far removed from their present surroundings and time. Human language is context free whereas animal communication mostly context bound. Animal communication is merely a response to stimulus in the immediate environment like the presence of food or danger.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างหลักระหว่างมนุษย์สื่อสารและการสื่อสารของสัตว์เป็นทวิภาวะของโครงสร้างของภาษามนุษย์ ภาษาแต่ละคนมีจำนวนหน่วยเสียงที่เรียกว่า phonemes มีรวม phonemes เหล่านี้จะทำให้ morphemes ดังนั้น ภาษาได้มี 2 ระดับ patterning ซึ่งไม่ได้แผ่ขยายไปในการสื่อสารของสัตว์ยัง อื่นคุณลักษณะโดดเด่นของการสื่อสารของมนุษย์เป็นความคิดสร้างสรรค์ มนุษย์ใช้ทรัพยากรนักภาษาศาสตร์ผลิตใหม่นิพจน์และประโยคใหม่ พวกเขาจัดเรียง และเรียง phonemes, morphemes คำ และวลีเพื่อสร้างวิธีการใหม่ของนิพจน์ นี้จะเรียกว่า endedness เปิดของภาษา สื่อสารของสัตว์เป็นระบบปิดที่ไม่สามารถผลิตสัญญาณ vocal ใหม่เพื่อสื่อสารเหตุการณ์นวนิยาย หรือประสบการณ์มนุษย์สามารถพูดคุยสถานการณ์จริง หรือจินตภาพ สถานที่ และวัตถุที่ไกลออกจากสิ่งแวดล้อมปัจจุบันและเวลา ภาษามนุษย์เป็นเนื้อหาฟรีในขณะสื่อสารของสัตว์ส่วนใหญ่เนื้อหาที่ถูกผูกไว้ สื่อสารของสัตว์เป็นเพียงการตอบสนองการกระตุ้นในสิ่งแวดล้อมทันทีเช่นสถานะของอาหารหรืออันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างระหว่างการสื่อสารของมนุษย์สัตว์และการสื่อสารเป็นคู่ของโครงสร้างของภาษามนุษย์ แต่ละภาษามนุษย์ได้มีจำนวนคงที่ของหน่วยเสียงที่เรียกว่าหน่วยเสียง หน่วยเสียงเหล่านี้จะรวมกันเพื่อให้ morphemes ดังนั้นภาษาได้มีสองระดับของการเลียนแบบที่ไม่ได้ตระหนักในการสื่อสารสัตว์. แต่อีกหนึ่งคุณลักษณะที่โดดเด่นของการสื่อสารของมนุษย์คือความคิดสร้างสรรค์ มนุษย์ใช้ทรัพยากรทางภาษาของพวกเขาในการผลิตใหม่และการแสดงออกประโยคใหม่ พวกเขาจัดและจัดเรียงหน่วยเสียง morphemes คำและวลีที่จะสร้างรูปแบบใหม่ของการแสดงออก นี้จะเรียกว่าเปิดโล่ง endedness ของภาษา การสื่อสารสัตว์เป็นระบบปิดที่พวกเขาไม่สามารถผลิตสัญญาณเสียงที่เปล่งออกใหม่ในการสื่อสารนวนิยายเหตุการณ์หรือประสบการณ์. มนุษย์สามารถพูดคุยสถานการณ์จริงหรือจินตนาการสถานที่และวัตถุที่อยู่ห่างไกลจากสภาพแวดล้อมในปัจจุบันของพวกเขาและเวลา ภาษามนุษย์เป็นบริบทฟรีในขณะที่การสื่อสารบริบทสัตว์ส่วนใหญ่ที่ถูกผูกไว้ การสื่อสารสัตว์เป็นเพียงการตอบสนองต่อสิ่งเร้าในสภาพแวดล้อมเช่นการปรากฏตัวของอาหารหรืออันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักความแตกต่างระหว่างการสื่อสารของมนุษย์ และสัตว์ การสื่อสารเป็นทวิภาวะของโครงสร้างของภาษาของมนุษย์ แต่ละภาษา มนุษย์ มีจำนวนหน่วยเสียงเรียกหน่วยเสียง . หน่วยเสียงเหล่านี้จะรวมกันเพื่อให้คำ . ดังนั้นภาษาได้สองระดับของการเลียนแบบที่ไม่ตระหนักในการสื่อสารกับสัตว์

อีกคุณสมบัติที่โดดเด่นของการสื่อสารของมนุษย์ คือ ความคิดสร้างสรรค์ มนุษย์ใช้ทรัพยากรทางภาษาของพวกเขาเพื่อผลิตสำนวนใหม่ และประโยคใหม่ พวกเขาจัดการและจัดเรียงทั้งหมดคำคำและวลีเพื่อสร้างรูปแบบใหม่ของการแสดงออก นี้จะเรียกว่าเปิด - endedness ของภาษาการสื่อสารของสัตว์คือปิดระบบไม่สามารถผลิตใหม่เสียงสัญญาณสื่อสารเหตุการณ์นวนิยายหรือประสบการณ์

มนุษย์สามารถพูดในสถานการณ์จริง หรือ จินตนาการ สถานที่ และวัตถุที่ห่างไกลจากสภาพแวดล้อมปัจจุบันของพวกเขาและเวลา ภาษาของมนุษย์เป็นบริบทฟรีในขณะที่การสื่อสารกับสัตว์ส่วนใหญ่เป็นบริบทที่ถูกผูกไว้การสื่อสารของสัตว์เป็นเพียงการตอบสนองต่อสิ่งเร้าในทันที เช่น การแสดงตนของอาหารหรืออันตราย