In Fig. 6 distribution of depth of

In Fig. 6 distribution of depth of pits measured by topography is given for the anodized specimens. Here we can observe that size of the largest pit observed has been increased as compared to the pits observed for pickled specimens which can be explained by the complete dissolution of constituent particles. In a recent investigation for aluminium alloy 7075, Savas and Earthman [18] studied the effects of different anodizing pretreatment solutions on localized corrosion behaviour. They hypothesized that if pits, initiated during pretreatment solution exposure, were beyond a threshold size (10–20 μm), a higher current density existed at these locations during anodizing process, thus resulting in deeper pit structure. During this study, the maximum pit depth was determined to be 12 μm by topography measurements for anodized specimens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 6 ให้การกระจายของความลึกของหลุมที่วัด โดยถือสำหรับไว้เป็นตัวอย่างเครื่อง ที่นี่เราสามารถสังเกตได้ว่า ขนาดของหลุมที่ใหญ่ที่สุดพบได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับหลุมที่สังเกตสำหรับ specimens ดองซึ่งสามารถอธิบาย โดยการยุบที่สมบูรณ์ของส่วนประกอบต่าง ๆ ของอนุภาค ในการตรวจสอบล่าสุดสำหรับอะลูมิเนียม 7075, Savas และ Earthman [18] ศึกษาผลอื่น anodizing-pretreatment โซลูชันการพฤติกรรมการกัดกร่อนเป็นภาษาท้องถิ่น พวกเขาตั้งสมมติฐานว่าที่หลุม เริ่มต้นระหว่างโซลูชัน pretreatment แสง ได้เกินขีดจำกัดขนาด (10-20 μm), ความหนาแน่นปัจจุบันสูงขึ้นอยู่ที่สถานที่เหล่านี้ระหว่าง anodizing- จึง เกิดโครงสร้างหลุมลึก ในระหว่างการศึกษา ความลึกสูงสุดหลุมที่ถูกกำหนดให้ 12 μm โดยภูมิประเทศวัดสำหรับไว้เป็นตัวอย่างเครื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในรูป 6 การกระจายของความลึกของหลุมวัดจากภูมิประเทศที่จะได้รับสำหรับตัวอย่าง anodized ที่นี่เราสามารถสังเกตเห็นว่าขนาดของหลุมที่ใหญ่ที่สุดที่สังเกตได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับหลุมสังเกตตัวอย่างดองซึ่งสามารถอธิบายได้ด้วยการสลายตัวที่สมบูรณ์ของอนุภาคที่เป็นส่วนประกอบ ในการตรวจสอบล่าสุดสำหรับอลูมิเนียม 7075, ศิลปะและ Earthman [18] การศึกษาผลกระทบของการอโนไดซ์ที่แตกต่างกันการแก้ปัญหาการปรับสภาพที่มีต่อพฤติกรรมการกัดกร่อนที่มีการแปล พวกเขาตั้งสมมติฐานว่าถ้าหลุมริเริ่มในระหว่างการเปิดรับการแก้ปัญหาการปรับสภาพมีขนาดเกินกว่าเกณฑ์ (10-20 ไมครอน), ความหนาแน่นกระแสไฟฟ้าที่สูงขึ้นอยู่ในสถานที่เหล่านี้ในระหว่างกระบวนการ anodizing จึงทำให้เกิดโครงสร้างหลุมลึก ในระหว่างการศึกษานี้ที่ระดับความลึกหลุมสูงสุดมุ่งมั่นจะเป็น 12 ไมครอนโดยวัดภูมิประเทศสำหรับตัวอย่าง anodized

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในรูปที่ 6 การกระจายความลึกของหลุม โดยวัดจากสภาพภูมิประเทศให้มีหลายตัวอย่าง ที่นี่เราสามารถสังเกตได้ว่า ขนาดของหลุมที่ใหญ่ที่สุดพบได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับหลุม ) ตัวอย่างดอง ซึ่งสามารถอธิบายได้โดยการยุบสมบูรณ์ของอนุภาคองค์ประกอบ ในการตรวจสอบล่าสุด 7075 อลูมิเนียมอัลลอย ,ซาวาส และมนุษย์ [ 18 ] ศึกษาผลของความแตกต่างในพฤติกรรมการกัดกร่อนขั้วบวกที่นำโซลูชั่นในภาษาท้องถิ่น พวกเขาตั้งสมมติฐานว่า ถ้าหลุมที่ริเริ่มในการแก้ไขโดยมีขนาดเกินเกณฑ์ ( 10 – 20 μเมตร ) สูงกว่าความหนาแน่นกระแสไฟฟ้ามีอยู่ที่สถานที่เหล่านี้ในระหว่างกระบวนการ anodizing , หลุมลึกจึงส่งผลให้โครงสร้าง ในการศึกษานี้ความลึกสูงสุดคือมุ่งมั่นที่จะเป็นหลุม 12 μ M โดยวัดสำหรับภูมิประเทศหลายตัวอย่าง