The ultimate fate of a beta particl

The ultimate fate of a beta particle depends upon its charge. A negatively charged beta
particle, after its kinetic energy has been spent, either combines with a positively charged ion,
or becomes a "free electron". Positrons, however, have a different fate. In spite of the fact that
they dissipate their kinetic energy just like beta particles through ionization and excitation,
they cannot exist at rest in the vicinity of the electrons. When a positron has been slowed
sufficiently, it will be attracted to the opposite charge of an electron. When the electron and
positron collide, they are both annihilated and an amount of energy equal to the sum of the
particle masses is released in the form of two photons. These photons are referred to as
"annihilation radiation". Both annihilation photons carry energy of 0.512 MeV, which is
equivalent to the rest mass of the electron or the positron. Because of this phenomenon, 0.512
MeV photons often provide a convenient means for measurement of positron-emitting
radionuclides.
Like alpha particles, betas have a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชะตากรรมที่ดีที่สุดของอนุภาคบีตาขึ้นค่าธรรมเนียมการ คิดค่าธรรมเนียมส่งเบต้าอนุภาค หลังจากมีการใช้พลังงานจลน์ อย่างใดอย่างหนึ่งรวมกับไอออนบวกคิดค่าธรรมเนียมหรือจะ "อิเล็กตรอนอิสระ" Positrons อย่างไรก็ตาม มีชะตากรรมแตกต่างกัน แม้ข้อเท็จจริงที่พวกเขากระจายไปพลังงานจลน์ของอนุภาคบีตา ionization และในการกระตุ้น เหมือนพวกเขาไม่มีที่เหลืออีกอิเล็กตรอน เมื่อโพซิตรอนที่มีการชะลอตัวพอ มันจะได้ติดใจตรงข้ามประจุไฟฟ้าของอิเล็กตรอน เมื่ออิเล็กตรอน และโพซิตรอนชน พวกเขามีทั้งกำจัด และเป็นจำนวนเท่ากับผลรวมของพลังงานปล่อยอนุภาคมวลชนในรูปแบบของ photons สอง Photons เหล่านี้จะเรียกว่า"รังสีทำลายล้าง" Photons ทำลายล้างทั้งสองมีพลังงาน 0.512 MeV ซึ่งเป็นเทียบเท่ากับมวลอิเล็กตรอนหรือโพซิตรอน เนื่องจากปรากฏการณ์นี้ 0.512MeV photons มักจัดให้มีวิธีสะดวกสำหรับวัดเปล่งโพซิตรอนกัมมันตภาพรังสีเช่นอนุภาคแอลฟา betas มีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชะตากรรมที่ดีที่สุดของอนุภาคเบต้าขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายของ ประจุลบเบต้า
อนุภาคหลังจากพลังงานจลน์ที่ได้รับการใช้จ่ายอย่างใดอย่างหนึ่งรวมกับไอออนประจุบวก
หรือกลายเป็น "อิเล็กตรอนอิสระ" โพสิตรอน แต่มีชะตากรรมที่แตกต่างกัน ทั้งๆที่ความจริงที่ว่า
พวกเขากระจายพลังงานจลน์ของพวกเขาเช่นเดียวกับอนุภาคเบต้าผ่านไอออนไนซ์และกระตุ้น
พวกเขาไม่สามารถอยู่ในส่วนที่เหลืออยู่ในบริเวณใกล้เคียงของอิเล็กตรอน เมื่อโพซิตรอนได้รับการชะลอตัว
พอมันจะถูกดึงดูดให้ค่าใช้จ่ายตรงข้ามของอิเล็กตรอน เมื่ออิเล็กตรอนและ
โพสิตรอนชนกันพวกเขาทั้งสองวินาศและปริมาณของพลังงานเท่ากับผลรวมของ
มวลของอนุภาคถูกปล่อยออกมาในรูปแบบของโฟตอนสอง โฟตอนเหล่านี้จะเรียกว่า
"รังสีทำลายล้าง" ทั้งการทำลายล้างโฟตอนดำเนินการพลังงาน 0.512 MeV ซึ่งเป็น
เทียบเท่ากับมวลส่วนที่เหลือของอิเล็กตรอนหรือโพซิตรอน เพราะปรากฏการณ์นี้ 0.512
โฟตอน MeV มักจะให้วิธีที่สะดวกสำหรับการวัดโพซิตรอนเปล่ง
radionuclides.
เช่นเดียวกับอนุภาคอัลฟาเบต้ามี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชะตากรรมสุดท้ายของอนุภาคบีตาขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายของ ประจุลบอนุภาคเบต้า
หลังจากพลังงานจลน์ได้ใช้เวลาเหมือนกัน รวมกับประจุบวกไอออน ,
หรือกลายเป็น " อิเล็กตรอน " ฟรี โพซิตรอน , อย่างไรก็ตาม , มีชะตากรรมที่แตกต่างกัน ทั้งๆที่ความจริงที่ว่า
พวกเขากระจายพลังงานจลน์ของอนุภาคบีตาและเหมือนผ่านไอกระตุ้น
,พวกเขาไม่มีที่พักในบริเวณใกล้เคียงของอิเล็กตรอน เมื่ออนุภาคได้รับการชะลอตัว
อย่างเพียงพอ ก็จะดึงดูดประจุตรงข้ามของอิเล็กตรอน เมื่ออิเล็กตรอนและโพซิตรอน
ชนกันก็มีทั้งทำลายและมีปริมาณพลังงานเท่ากับผลรวมของมวลอนุภาค
ออกมาในรูปของโฟตอน 2 . โฟตอนเหล่านี้จะเรียกว่า
" การทำลายล้างรังสี "ทั้งการทำลายล้างถือพลังงานของโฟตอน 0.512 เรียง MeV ซึ่ง
เทียบเท่ากับมวลของอิเล็กตรอนหรือโพซิตรอน เพราะปรากฏการณ์นี้ 0.512 เรียง
MeV โฟตอนมักจะให้วิธีการที่สะดวกในการวัดสารกัมมันตรังสีโพซิตรอนเปล่ง
.
เหมือนอนุภาคแอลฟา , เบต้ามี