[3] Therapy of bedtime and sleeping

[3] Therapy of bedtime and sleeping time restriction:
The aim of this therapy is to consolidate sleep through
restricting the time that patients spend in bed to the average
time they spend sleeping (i.e. the number of hours
that they really spend sleeping), based on the information
in the sleep diary. This technique creates a mild state of
sleep deprivation that may cause daytime somnolence.
However, at the same time, it provides sleep consolidation,
thus making it easier to fall asleep, improving sleep
efficiency and decreasing latency and variability between
nights. It is not recommended to have less than four to
five hours of sleep, and the necessary adjustments must
be made in relation to time spent in bed, according to patients’
responses to the proposed treatment. If patients
reach 90% sleep efficiency, 15 minutes are added to the
time allowed in bed and, if the efficiency is less than 85%,
15 minutes are taken away.
[4] Relaxation techniques: The aim of teaching relaxation
techniques is to show patients how tense and hypervigilant
they are during both day and night. Progressive
relaxation is the treatment for insomnia that has been
studied most. Patients are guided to tension and relax
the major muscle groups sequentially, while observing the
sensation of tension and relaxation.
[5] Cognitive restructuring: This is mainly based on
cognitive symptoms that can cause or perpetuate insomnia.
Cognitive restructuring works on concerns, thoughts,
false attitudes, irrational beliefs about sleep and amplification
of its consequences, false ideas about the causes
of insomnia and disbelief about sleep induction practices
and about their own capacity to sleep. The idea is to
make patients abandon the symptoms of insomnia, by reminding
them that the way in which events are thought
about or judged determines the way that individuals feel
about them.
[6] Paradoxical intention: This technique reduces the
anticipatory anxiety associated with the fear of trying
to fall sleep and not being capable of doing so, since insomniacs
usually believe that they have lost their natural
capacity to fall asleep. Patients are instructed to go to
bed and stay awake and try not to sleep; this makes them
more relaxed and not under obligation to fall asleep. They
consequently fall asleep faster

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[3] บำบัดนอนและนอนเวลาจำกัด:จุดประสงค์ของการบำบัดนี้จะนอนหลับโดยรวมการจำกัดเวลาที่ผู้ป่วยใช้ในการหาค่าเฉลี่ยเวลานอน (เช่นจำนวนชั่วโมงว่า พวกเขาจริง ๆ ใช้เวลานอนหลับ), ตามข้อมูลในไดอารี่นอนหลับ เทคนิคนี้สร้างรัฐอ่อนของมานอนที่อาจก่อให้เกิดความง่วงเวลากลางวันอย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกัน ให้นอนรวมจึง ทำให้ง่ายต่อการหลับ ปรับปรุงปประสิทธิภาพและลดเวลาแฝงและความแปรผันระหว่างคืนที่พัก ไม่ได้แนะนำให้น้อยกว่า 4 ให้ห้าชั่วโมงของการนอนหลับ และการปรับปรุงที่จำเป็นต้องทำเกี่ยวกับเวลาที่ใช้ในเตียง ผู้ป่วยตามตอบสนองต่อการรักษานำเสนอ ถ้าผู้ป่วยถึงนอน 90% ประสิทธิภาพ 15 นาทีมีเพิ่มการเวลาที่อนุญาตให้ใช้ในเตียงและ ประสิทธิภาพ น้อยกว่า 85%15 นาทีจะถูกนำไป[4] เทคนิคการผ่อนคลาย: จุดมุ่งหมายของการสอนเป็นเทคนิคคือการ แสดงการตึงเครียดของผู้ป่วยและ hypervigilantจะอยู่ในช่วงทั้งกลางวันและกลางคืน ก้าวหน้าผ่อนคลายเป็นที่สำหรับนอนไม่หลับที่มีการศึกษามากที่สุด ผู้ป่วยแนะนำให้ความตึงเครียด และผ่อนคลายกล้ามเนื้อหลักกลุ่มตามลำดับ ในขณะที่สังเกตรู้สึกผ่อนคลายและความตึงเครียด[5] ปรับโครงสร้างรับรู้: นี้ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับอาการรับรู้ที่สามารถทำ หรือขยายเวลานอนไม่หลับปรับโครงสร้างรับรู้การทำงานบนความกังวล ความคิดทัศนคติที่ผิด ความเชื่อการโต้เถียงเกี่ยวกับโหมดสลีปและขยายของผลที่เกิดขึ้น ความคิดที่ผิดเกี่ยวกับสาเหตุนอนไม่หลับและ disbelief เกี่ยวกับวิธีเหนี่ยวนำปและตนเองกำลังนอนหลับ ความคิดคือการทำให้ละทิ้งอาการนอนไม่หลับ โดยเตือนผู้ป่วยพวกเขาว่า ในเหตุการณ์ที่มีความคิดกำหนดวิธีการที่บุคคลรู้สึกเกี่ยวกับ หรือตัดสินเกี่ยวกับพวกเขา[6] paradoxical เจตนา: เทคนิคนี้ช่วยลดการวิตกกังวล anticipatory ที่สัมพันธ์กับความกลัวพยายามการนอนหลับอยู่และไม่สามารถทำเช่นนั้น ตั้งแต่ insomniacsมักจะเชื่อว่า พวกเขาได้สูญเสียธรรมชาติของพวกเขากำลังจะหลับ ผู้ป่วยได้รับคำสั่งไปเตียงพักผ่อนตื่น และพยายามไม่นอน นี้ทำให้พวกเขาผ่อนคลาย และไม่อยู่ภาย ใต้การหลับ พวกเขาจึง หลับได้เร็วขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[3] การบำบัดด้วยการนอนและการ จำกัด เวลานอน:
จุดมุ่งหมายของการรักษานี้คือการรวมการนอนหลับที่ผ่านการ จำกัด เวลาที่ผู้ป่วยใช้อยู่บนเตียงกับค่าเฉลี่ยของเวลาที่พวกเขาใช้จ่ายการนอนหลับ(เช่นจำนวนชั่วโมงที่พวกเขาจริงๆใช้เวลานอน) ตาม ข้อมูลที่ในสมุดบันทึกของการนอนหลับ เทคนิคนี้จะสร้างรัฐอ่อนกีดกันการนอนหลับที่อาจทำให้หลับตอนกลางวัน. แต่ในเวลาเดียวกันก็มีการรวมการนอนหลับจึงทำให้ง่ายต่อการหลับการนอนหลับการปรับปรุงประสิทธิภาพและการลดความล่าช้าและความแปรปรวนระหว่างคืน มันจะไม่แนะนำให้มีน้อยกว่าที่จะสี่ห้าชั่วโมงของการนอนหลับและการปรับเปลี่ยนที่จำเป็นต้องทำในความสัมพันธ์กับเวลาที่ใช้ในเตียงตามที่ผู้ป่วยตอบสนองต่อการรักษาที่นำเสนอ หากผู้ป่วยถึง 90% ประสิทธิภาพการนอนหลับ 15 นาทีจะเพิ่มในเวลาที่ได้รับอนุญาตในเตียงและถ้ามีประสิทธิภาพน้อยกว่า85%, 15 นาทีจะถูกนำออกไป. [4] เทคนิคการผ่อนคลาย: จุดมุ่งหมายของการพักผ่อนการสอนเทคนิคคือการแสดงผู้ป่วยว่าเครียดและ hypervigilant ที่พวกเขามีในช่วงทั้งกลางวันและกลางคืน ก้าวหน้าการพักผ่อนคือการรักษาสำหรับโรคนอนไม่หลับที่ได้รับการศึกษามากที่สุด ผู้ป่วยจะได้รับคำแนะนำความตึงเครียดและผ่อนคลายกล้ามเนื้อกลุ่มที่สำคัญตามลำดับในขณะที่การสังเกตความรู้สึกของความตึงเครียดและผ่อนคลาย. [5] ความรู้ความเข้าใจในการปรับโครงสร้างนี้เป็นไปตามหลัก. อาการองค์ความรู้ที่สามารถทำให้เกิดหรือขยายเวลาการนอนไม่หลับการปรับโครงสร้างความรู้ความเข้าใจการทำงานในความกังวลและความคิดทัศนคติที่ผิดพลาด, ความเชื่อที่ไม่มีเหตุผลเกี่ยวกับการนอนหลับและการขยายของผลกระทบของความคิดที่เป็นเท็จเกี่ยวกับสาเหตุของการนอนไม่หลับและไม่เชื่อเกี่ยวกับการนอนการปฏิบัติเหนี่ยวนำและเกี่ยวกับกำลังการผลิตของตัวเองที่จะนอนหลับ ความคิดที่จะทำให้ผู้ป่วยละทิ้งอาการนอนไม่หลับโดยเตือนพวกเขาว่าวิธีการที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีความคิดเกี่ยวกับหรือตัดสินกำหนดวิธีการที่บุคคลรู้สึกเกี่ยวกับพวกเขา. [6] ความตั้งใจขัดแย้ง: เทคนิคนี้จะช่วยลดความวิตกกังวลล่วงหน้าที่เกี่ยวข้องกับความกลัวของการพยายามที่จะลดลงนอนหลับและไม่ได้มีความสามารถในการทำเช่นนั้นตั้งแต่ที่นอนไม่หลับมักจะเชื่อว่าพวกเขาได้สูญเสียธรรมชาติของพวกเขาสามารถที่จะนอนหลับ ผู้ป่วยจะได้รับคำสั่งให้ไปนอนและตื่นนอนและพยายามที่จะไม่นอน; นี้ทำให้พวกเขาผ่อนคลายมากขึ้นและไม่อยู่ภายใต้ข้อผูกพันที่จะนอนหลับ พวกเขาจึงหลับได้เร็วขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ 3 ] การรักษาและข้อ จำกัด เวลาหลับเวลานอน :
จุดมุ่งหมายของการรักษานี้คือการรวมหลับ
จำกัดเวลาที่ผู้ป่วยใช้ในเตียงเพื่อเฉลี่ย
เวลาที่พวกเขาใช้เวลานอน ( เช่น จำนวนชั่วโมงที่ใช้นอนจริงๆ

) ตามข้อมูลในนอนไดอารี่ เทคนิคนี้สร้างรัฐอ่อนของการกีดกันการนอนหลับอาจทำให้เกิด

ง่วงนอนในเวลากลางวันอย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกันก็ให้รวมนอน
จึงทำให้ง่ายที่จะหลับ การปรับปรุงประสิทธิภาพและลดความล่าช้าและนอน

ความแปรปรวนระหว่างคืน มันไม่ควรน้อยกว่าสี่

ห้าชั่วโมงของการนอนหลับ และจำเป็นต้อง
ให้สัมพันธ์กับเวลาที่ใช้ในเตียงตามการตอบสนองของผู้ป่วย
เพื่อเสนอการรักษา ถ้าผู้ป่วย
ถึงประสิทธิภาพการนอน 90% 15 นาทีจะถูกเพิ่มไปยัง
เวลาที่ได้รับอนุญาตในเตียงและถ้าประสิทธิภาพไม่น้อยกว่า 85 %
15 นาทีไป .
[ 4 ] เทคนิคการผ่อนคลาย : จุดมุ่งหมายของการสอน คือ เทคนิคการผ่อนคลาย
แสดงผู้ป่วยว่าเครียดและตื่นตกใจง่าย
พวกเขาในระหว่างทั้งสองวัน คืน การฝึกผ่อนคลาย
คือการรักษาสำหรับโรคนอนไม่หลับที่ได้รับ
เรียนมากที่สุดผู้ป่วยมีแนวทางในความตึงเครียดและผ่อนคลาย
กล้ามเนื้อกลุ่มใหญ่ตามลำดับ ในขณะที่การสังเกต
ความรู้สึกของความตึงเครียดและผ่อนคลาย .
[ 5 ] การปรับโครงสร้างนี้เป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับ
อาการปัญญาที่สามารถก่อให้เกิด หรือขยายเวลานอนไม่หลับ การปรับโครงสร้างการทำงานบนความกังวล

ทัศนคติ ความคิด ความเชื่อที่ไม่สมเหตุสมผลและเท็จเกี่ยวกับการนอนหลับ (
ของผลกระทบของเท็จความคิดเกี่ยวกับสาเหตุของการนอนไม่หลับและไม่น่าเชื่อเกี่ยวกับการปฏิบัติ

เรื่องความจุและ induction นอนของตัวเองเพื่อหลับ ความคิดคือ

ทำให้ผู้ป่วยละเลยอาการนอนไม่หลับ โดยเตือน
พวกเขาว่าวิธีการที่เหตุการณ์จะคิดหรือตัดสินกำหนด
เกี่ยวกับวิธีการที่บุคคลรู้สึก
เกี่ยวกับพวกเขา .
[ 6 ] paradoxical ความตั้งใจ : เทคนิคนี้ช่วยลด
โดยคาดการณ์ความกังวลที่เกี่ยวข้องกับความกลัวของการพยายามที่จะหลับ
และไม่ทำเช่นนั้น เพราะที่นอนไม่หลับ
มักจะเชื่อว่าพวกเขาได้สูญเสียความจุธรรมชาติ
พวกเขาหลับ ผู้ป่วยที่ถูกสั่งให้ไป

นอนและตื่นและพยายามที่จะไม่นอน นี้ทำให้พวกเขา
ผ่อนคลายมากขึ้นและไม่ภายใต้พันธกรณีที่จะหลับ พวกเขา
จึงหลับได้เร็วขึ้น