Part 4[แก้ไข]Boys and girls with wo

Part 4[แก้ไข]
Boys and girls with wondrous talents and much distress, I address thee:

If thou strive to test thy Gifts,

Thou shall cast aside thy family, friends, possessions, everything in the world of thinest.

And come forth to thy [Little Garden].[11]


Part 5[แก้ไข]
Izayoi's vision was unfolded before his eyes in a breath. The floor beneath his feet had turned to rubble and he was tossed towards the skies of a distant place.

Bearing the pressure of the air rushing up at him as he fell, Izayoi also stared at the jaw-dropping grand view before him in amazement.

[This……]

It was possible to see the cliffs that would make one think of the end of the world.

It was also possible to see great cities that would even make one mistakenly see as a model made to an architect's scale.

Everything that far exceeded Izayoi's imaginations was presented before his very eyes.

[Where the hell is this place!]

That was the thought that sprouted in Izayoi's mind as he continued to bear with the wind pressure brought from the fall.

This unknown world that seemed to stretch out infinitely was filled with a strong sense of vitality. It was so great that it could even make the miniature world that [Baron Croix] created to pale in comparison.

Watching the strange birds that he had not seen before fly pass his falling body and towards the far off lands, Izayoi couldn't keep it within him anymore as he shouted.

"Whe…Where the Hell is this?!"

The doubts and suspicions of his heart had finally took the form of his words as they escaped from his mouth.

And following those feelings, a bubbling sense of glee was bursting forth from the deep recesses of his heart.

The soul that had originally lost hope of finding contentment was now being injected with a sort of growing warmth at this moment.

And he could definitely feel it. The hole in the deepest recesses of his heart that shouldn't have been able to be filled up ---In that very moment, Izayoi felt that he was being completely destroyed in the very best and craziest style.

"Ha…… Ha……Wa Ha Ha Ha Ha Ha Ha Ha Ha Ha Ha Ha Ha! AiYaAiYa, This sure is very exaggerating! No matter how you look at it, this sure is too out of the common sense! That stupid mom!"

By the time Izayoi came back to his senses, he found himself to be laughing like crazy as he continued his descent.

After all, all he could do now was laugh.

To be actually summoned to the world that was like the treasure trove that he had spent all his entire time searching for in the past, the rush to laugh upon finally reaching the destination was completely irresistible.

If he did not take the chance to laugh the seventeen years worth of his efforts to find such a place, how else and how long would he be able to dissipate this joy?

Izayoi spread his arms wide as he gave a roar using all the air in his lung capacity and the muscles from his abdomens where the diaphragm has expanded to give the loudest words:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่ 4 [สิทธิการได้]เด็กชายและเด็กหญิง มีความสามารถพิเศษอันตระการตาและทุกข์มาก ฉันอยู่ทั้งหลาย:ถ้าพระองค์มุ่งมั่นในการทดสอบของขวัญพระองค์พระองค์จะโยนไว้พระองค์ครอบครัว เพื่อน ทรัพย์สิน ทุกอย่างในโลกของ thinestและออกมาเพื่อพระองค์ [สวนน้อย] [11]ส่วนที่ 5 [สิทธิการได้]วิสัยทัศน์ของ Izayoi ถูกกางออกก่อนที่ตาของเขาในลม พื้นใต้เท้าของเขาได้กลายเป็นอิฐ และเขามีเพราะต่อท้องฟ้าไกลแบกความกดดันของอากาศที่วิ่งขึ้นเขาที่เป็นเขาตก Izayoi ยังจ้องไปวางขากรรไกรแกรนด์วิวก่อนเขาในความประหลาดใจ[นี้...]มันเป็นไปได้ที่จะเห็นหน้าผาให้คิดหนึ่งของการสิ้นสุดของโลกก็ยังสามารถเห็นเมืองที่ดีที่จะได้ทำให้หนึ่งดูตามสเกลของสถาปนิกที่จะแสดงทุกสิ่งที่ไกลเกินของ Izayoi imaginations ถูกแสดงก่อนตามาก[นรกสถานที่แห่งนี้]ที่มีความคิดที่แทนในจิตใจของ Izayoi ยังคงจงรักภักดีกับความดันลมที่มาจากฤดูใบไม้ร่วงโลกนี้ไม่รู้จักที่ดูเหมือนยืดออกเพียบก็เต็มไป ด้วยความรู้สึกที่แข็งแกร่งของพลัง ก็เพื่อให้ดีที่มันสามารถทำให้โลกขนาดเล็กที่สร้าง [บารอน Croix] ซีดในเปรียบเทียบดูนกแปลก ๆ ที่เขาไม่ได้เห็นก่อนที่จะบินผ่านร่างกายของเขาลดลง และไปยังดินแดนไกล Izayoi ไม่สามารถเก็บไว้ภายในเขาอีกเขาตะโกน"ไหน... นรกนี้!"ข้อสงสัยและสงสัยความของหัวใจของเขาได้ในที่สุดเอารูปแบบของคำพูดของเขาเป็นพวกเขาหลบหนีออกจากปากของเขาและตามที่ความรู้สึก ความรู้สึกไหลเอื่อย ๆ ตอนมีชีวิตชีวามาจาก recesses ลึกของหัวใจของเขาจิตวิญญาณที่มีเดิมสูญหายหวังค้นหาคาราโอเกะถูกตอนนี้กำลังฉีดกับการเรียงลำดับของการเติบโตความอบอุ่น ณขณะนี้และเขาได้แน่นอนรู้สึกว่ามัน หลุมใน recesses ลึกที่สุดของหัวใจของเขาที่ไม่ควรได้รับสามารถที่จะใส่ค่า---ก็มาก Izayoi รู้สึกว่า เขาถูกกำลังถูกทำลายอย่างสมบูรณ์แบบมากที่สุด และไม่ซ้ำ"ฮา... ฮา... โรงแรมวาฮา ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา ฮา AiYaAiYa แน่ใจว่าเป็น exaggerating มาก ไม่ว่าคุณดูได้ นี้แน่พร้อมเกินไปของความรู้สึกทั่วไป ที่โง่แม่"การ Izayoi มาให้ประสาทสัมผัสของเขา เขาพบตัวเองได้หัวเราะ ตามเขาต่อเชื้อสายของเขาเทน้ำเทท่าหลังจากที่ทุก ทั้งหมดที่เขาสามารถทำตอนนี้ได้หัวเราะจะจริงจะเรียกโลกที่เป็นเหมือนมรดกที่เขาได้ใช้เวลาทั้งหมดของเขาทั้งหมดเวลาค้นหาในอดีต วิ่งหัวเราะเมื่อถึงปลายทางสุดท้าย ถูกต้านทานอย่างสมบูรณ์ถ้าเขาไม่ได้เอาโอกาสหัวเราะปี 17 มูลค่าของเขาพยายามที่ค้นหาเหมาะ วิธีอื่น และระยะเขาจะสามารถกระจายไปความสุขนี้หรือไม่Izayoi กระจายไปที่แขนของเขากว้างเขาให้เสียงคำรามที่ใช้อากาศทั้งหมดในความจุของปอดและกล้ามเนื้อจาก abdomens ของเขาที่มีขยายที่กะบังลมให้ดังที่สุดคำ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 4 [แก้ไข]
เด็กชายและเด็กหญิงที่มีความสามารถที่น่าประหลาดใจและความทุกข์มากผมอยู่ท่านถ้าท่านมุ่งมั่นที่จะทดสอบของขวัญของเจ้าเจ้าจะทิ้งครอบครัวของเจ้าเพื่อนทรัพย์สินทุกอย่างในโลกของ thinest. และออกมาเพื่อเจ้า [สวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ]. [11] ส่วนที่ 5 [แก้ไข] วิสัยทัศน์ Izayoi ถูกกางออกก่อนที่ตาของเขาในลมหายใจ พื้นใต้เท้าของเขาได้หันไปซากปรักหักพังและเขาก็ถูกโยนไปทางท้องฟ้าของสถานที่ที่ห่างไกล. แบริ่งแรงดันของอากาศวิ่งขึ้นที่เขาเป็นเขาลดลง, Izayoi ยังจ้องที่กรามลดลงก่อนที่แกรนด์วิวเขาด้วยความประหลาดใจ[นี้ ...... ] มันเป็นไปได้ที่จะเห็นหน้าผาที่จะทำให้คนคิดว่าการสิ้นสุดของโลก. มันก็ยังเป็นไปได้ที่จะเห็นเมืองที่ดีที่แม้จะทำให้คนเข้าใจผิดเห็นว่าเป็นรูปแบบที่เกิดขึ้นกับขนาดของสถาปนิก. ทุกอย่างที่ ไกลเกินจินตนาการ Izayoi ถูกนำเสนอต่อหน้าต่อตาของเขา. [ที่ไหนนรกเป็นสถานที่แห่งนี้!] นั่นคือความคิดที่แตกหน่อในใจ Izayoi ในขณะที่เขายังคงอดทนกับความดันลมที่นำมาจากฤดูใบไม้ร่วง. นี้ไม่รู้จักโลกที่ดูเหมือนจะยืด ออกถูกเพียบเต็มไปด้วยความรู้สึกที่แข็งแกร่งของพลัง แม้มันเป็นเพื่อที่ดีที่จะทำให้โลกเล็กที่ [บารอน Croix] สร้างขึ้นเพื่ออ่อนในการเปรียบเทียบ. ดูนกแปลกที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนบินผ่านลดลงร่างกายของเขาและต่อออกจากดินแดนห่างไกล Izayoi ไม่สามารถให้ ภายในเขาอีกต่อไปในขณะที่เขาตะโกน. "Whe ... ที่นรกนี้ ?!" สงสัยและความสงสัยของหัวใจของเขาได้ในที่สุดก็เอารูปแบบของคำพูดของเขาที่พวกเขาหนีออกมาจากปากของเขา. และต่อไปนี้ความรู้สึกเหล่านั้นความรู้สึกของเดือด ยินดีก็ระเบิดออกมาจากหลืบลึกของหัวใจของเขา. จิตวิญญาณที่หายไป แต่เดิมหวังในการหาพอใจตอนนี้ถูกฉีดด้วยการเรียงลำดับของความอบอุ่นที่เพิ่มขึ้นในขณะนี้. และแน่นอนเขาจะรู้สึกว่ามัน หลุมในหลืบลึกที่สุดของหัวใจของเขาที่ไม่ควรได้รับสามารถที่จะได้รับการเติมเต็มด้วย --- ในขณะที่ Izayoi รู้สึกว่าเขากำลังถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ในรูปแบบที่ดีที่สุดและแย่ที่สุด. "...... ฮาฮา ... วา ... ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! AiYaAiYa นี้แน่ใจว่ามากเกินความจริง! ไม่ว่าคุณจะมองไปที่มันแน่ใจว่านี้มากเกินไปออกมาจากความรู้สึกร่วมกันนั่นแม่โง่! " โดยเวลา Izayoi กลับมาถึงความรู้สึกของเขาเขาพบว่าตัวเองจะได้รับการหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในขณะที่เขายังคงสืบเชื้อสายของเขา. หลังจากที่ทุกสิ่งที่เขาจะทำในขณะนี้คือการหัวเราะ. ที่จะเรียกตัวจริงให้โลกเห็นว่าเป็นเหมือนขุมทรัพย์ที่เขาได้ใช้เวลาของเขาทั้งหมด ตลอดเวลาที่มองหาในอดีตที่ผ่านมาเร่งด่วนที่จะหัวเราะเมื่อในที่สุดก็ถึงปลายทางก็ไม่อาจต้านทานสมบูรณ์. ถ้าเขาไม่ได้รับโอกาสที่จะหัวเราะสิบเจ็ดปีมูลค่าของความพยายามของเขาที่จะหาสถานที่ดังกล่าวเป็นวิธีการอื่นและระยะเวลาที่เขาจะ สามารถที่จะกระจายความสุขนี้หรือไม่? Izayoi แพร่กระจายกว้างแขนของเขาในขณะที่เขาให้เสียงคำรามใช้ทั้งหมดอากาศในความจุปอดและกล้ามเนื้อของเขาจากท้องของเขาที่ไดอะแฟรมมีการขยายตัวที่จะให้คำดัง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนที่ 4 [ แก้ไข ]
เด็กชายและเด็กหญิงที่มีความสามารถที่มหัศจรรย์และทุกข์มาก ผมเรียกเจ้า

ถ้าท่านมุ่งมั่นที่จะทดสอบของขวัญของท่าน

ท่านจะทิ้งของครอบครัว เพื่อน ๆ เงินทอง ทุกอย่างในโลกของ thinest

แล้วก็ออกมาสวนเล็กๆของท่าน [ [ 11 ] ]

[ ]

ตอนที่ 5 แก้ไขซาโย วิสัยทัศน์ก็กางออก ก่อนที่สายตาของเขาอยู่ในลมหายใจพื้นเบื้องล่างได้กลายเป็นเศษหิน และเขาก็โยนสู่ท้องฟ้าของสถานที่ไกล

แบกความกดดันของอากาศวิ่งขึ้นที่เขาล้ม ซาโย ยังจ้องที่ขากรรไกรวางแกรนด์วิวตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ นี่ . . . . . . .

[ ]

มันเป็นไปได้ที่จะเห็น หน้าผาที่ทำให้หนึ่งคิดของการสิ้นสุดของโลก .

นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะเห็นเมืองใหญ่ ทำให้คนเข้าใจผิดว่าเป็นนางแบบ ทำให้ขนาดของสถาปนิก

ทุกอย่างที่ไกลเกินจินตนาการของซาโย ถูกนำเสนอก่อนที่ดวงตาของเขามาก

[ ที่ไหนนรกคือสถานที่ ! ]

นั่นคือความคิดที่งอกในจิตใจของซาโย ขณะที่เขายังคงทนความดันลมนำมาจากตก

นี้ที่ไม่รู้จักโลกที่ดูเหมือนจะยืดออก เพียบ เต็ม ไป ด้วย ความ แข็งแรงของพลัง มันเยี่ยมมาก มันอาจจะทำให้โลกขนาดเล็กที่ [ บารอนครอย ] สร้างอ่อนในการเปรียบเทียบ

ดูนกแปลกที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน บินผ่านของเขาล้มตัวไปไกลที่ดิน ซาโย ไม่สามารถเก็บมันไว้ภายในเขาอีกแล้ว เขาตะโกน

" ยะ . . . อยู่ไหน ? ! ! ! "

สงสัย และความสงสัยของหัวใจ สุดท้าย ก็ใช้รูปแบบของคำพูดที่หลุดจากปาก

ตามความรู้สึกเหล่านั้น , bubbling ความรู้สึกของชมรม คือระเบิดออกจาก recesses ลึกของหัวใจของเขา . . . . .

ชีวิตที่เคยสูญเสียความหวังในการหาความพึงพอใจตอนนี้โดนฉีดด้วยการจัดเรียงของการเติบโตความอบอุ่นในช่วงเวลานี้

และเขาอาจจะรู้สึกว่ามัน ในหลุมลึก recesses ของหัวใจที่ไม่ควรจะถูกเติมเต็ม . . . ในช่วงเวลานั้น ซาโย รู้สึกว่า เขาถูกทำลายในสิ่งที่ดีที่สุดและ craziest สไตล์

" ฮา . . ฮา . . . . . . . . ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า aiyaaiya นี้แน่นอนมากเกินไป ! ไม่ว่าคุณจะมองมันนี้แน่ใจว่า มันออกมาจากสามัญสำนึก ! ไอ้แม่ ! "

ตอนนั้นซาโย กลับมามีสติ เขาพบว่าตัวเองต้องหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในขณะที่เขายังคงเชื้อสายของเขา

หลังจากทั้งหมด , ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้ในตอนนี้คือหัวเราะ

ที่จะต้องเรียกให้โลกเป็นเหมือนขุมทรัพย์ที่เขาใช้เวลาทั้งหมดของเขาทั้งหมด เวลาค้นหา ในอดีตรัชหัวเราะเมื่อในที่สุดก็ถึงปลายทางถูกต่อต้านเลย

ถ้าเขาไม่ได้รับโอกาสที่จะหัวเราะได้สิบเจ็ดปี เขาพยายามที่จะหาสถานที่ แล้วนานแค่ไหนที่เขาจะสามารถที่จะกระจายความสุขนี้

ซาโย กางแขนกว้าง เช่น เขาคำรามใช้อากาศในความจุปอด และกล้ามเนื้อจาก abdomens ของเขาที่กระบังลมขยายเพื่อให้คำพูดที่ดังที่สุด

: