There is strong evidence from both

There is strong evidence from both cross-sectional and longitudinal
data that children who spend more time outdoors are less
likely to be or become myopic. This finding is supported by evidence
from studies in a number of different locations and ethnic
groups, including those with high prevalences of myopia. Although
a small number of studies failed to find a significant association
between time outdoors and myopia, it is likely that the population
characteristics affected the ability of these studies to detect significant
effects. Overall, it is clear that time spent outdoors is
important for normal refractive development in children, and that
deficits in time spent outdoors are reflected in higher prevalences
of myopia. It is currently unclear if time outdoors also slows progression
in existing myopes, but the fact that it prevents incident
myopia opens up the possibility of preventing the development of
myopia, for all but the very low percentage who affected by myopia
of clearly genetic aetiology. The effects of time outdoors are large
enough to make investigation of its use in prevention worthwhile

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลักฐานจากทั้งโรงพยาบาล และระยะยาวข้อมูลที่ว่า เด็กที่ใช้เวลานอกบ้านน้อยน่าจะเป็น หรือกลายเป็นสายตาสั้น หลักฐานสนับสนุนที่พบนี้จากการศึกษาในสถานต่าง ๆ และชนกลุ่มน้อยกลุ่ม รวมทั้ง มี prevalences สูงของสายตาสั้น ถึงแม้ว่าจำนวนการศึกษาขนาดเล็กไม่สามารถค้นหาการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างข้างนอกและสายตาสั้น มีแนวโน้มที่ประชากรลักษณะความสามารถของการศึกษาเหล่านี้ในการตรวจสอบอย่างมีนัยสำคัญที่ได้รับผลกระทบผลกระทบ โดยรวม เป็นที่ชัดเจนว่าเวลาใช้แล้วแจ้งการพัฒนาสายตาปกติในเด็ก และที่สำคัญขาดดุลในเวลาที่ผู้ใช้บริการจะสะท้อนอยู่ใน prevalences ที่สูงขึ้นของสายตาสั้น เป็นที่ชัดเจนในปัจจุบันว่าเวลาช้านอกจากนี้ยังก้าวหน้าในอาการที่มีอยู่ แต่ความเป็นจริงที่ป้องกันการเกิดปัญหาสายตาสั้นเปิดขึ้นเป็นไปได้ของการป้องกันการพัฒนาของสายตาสั้น ทุกแต่เปอร์เซ็นต์น้อยมากที่รับผลกระทบจากสายตาสั้นของชครอบพันธุกรรมชัดเจนขึ้น ผลกระทบของข้างนอกมีขนาดใหญ่พอที่จะทำการตรวจสอบของการใช้ในป้องกันคุ้มค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐานที่แข็งแกร่งจากทั้งภาคตัดขวางและตามยาวเป็น
ข้อมูลว่าเด็กที่ใช้เวลามากขึ้นนอกมีน้อย
แนวโน้มที่จะเป็นหรือกลายเป็นสายตาสั้น การค้นพบนี้ได้รับการสนับสนุนจากหลักฐาน
จากการศึกษาในหลายสถานที่ที่แตกต่างกันและชาติพันธุ์
กลุ่มรวมทั้งผู้ที่มีความชุกสูงของสายตาสั้น แม้ว่า
จำนวนเล็ก ๆ ของการศึกษาไม่พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ
ระหว่างเวลานอกและสายตาสั้นก็มีแนวโน้มว่าประชากร
ลักษณะผลกระทบความสามารถการศึกษาเหล่านี้อย่างมีนัยสำคัญในการตรวจสอบ
ผลกระทบ โดยรวมก็เป็นที่ชัดเจนว่าเวลาที่ใช้นอกบ้านเป็น
สิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาการหักเหของแสงปกติในเด็กและที่
ขาดดุลในเวลาที่ใช้นอกบ้านจะถูกแสดงในความชุกสูง
สายตาสั้น ขณะนี้เป็นเวลาไม่มีความชัดเจนว่าเวลานอกยังช้าความก้าวหน้า
ใน myopes ที่มีอยู่ แต่ความเป็นจริงที่ว่ามันป้องกันเหตุการณ์ที่เกิด
สายตาสั้นเปิดขึ้นเป็นไปได้ของการป้องกันการพัฒนาของ
สายตาสั้นสำหรับทุกคน แต่เปอร์เซ็นต์ที่ต่ำมากที่ได้รับผลกระทบจากสายตาสั้น
ของสาเหตุทางพันธุกรรมอย่างชัดเจน ผลของเวลานอกมีขนาดใหญ่
พอที่จะทำให้การตรวจสอบการใช้งานที่คุ้มค่าในการป้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลักฐานทั้งจากภาคตัดขวางและร่องข้อมูลว่า เด็กที่ใช้เวลานอกบ้านน้อยลงมีแนวโน้มที่จะเป็นหรือกลายเป็นอยู่เสมอ . การค้นพบนี้ได้รับการสนับสนุนโดยหลักฐานจากการศึกษาในสถานที่ต่างๆหลายแห่ง ชาติพันธุ์กลุ่ม คือ กลุ่มผู้ที่มีความแพร่หลายของสายตาสั้น ถึงแม้ว่าจำนวนเล็ก ๆของการศึกษาล้มเหลวในการค้นหาความสัมพันธ์ระหว่างเวลากลางแจ้ง และสายตาสั้น ก็มีแนวโน้มว่าประชากรลักษณะที่มีผลต่อความสามารถของการศึกษาเหล่านี้เพื่อตรวจสอบอย่างมีนัยสำคัญผลกระทบ โดยรวม , มันเป็นที่ชัดเจนว่าเวลาที่ใช้นอกบ้าน คือที่สำคัญสำหรับการพัฒนาสายตาปกติในเด็กและการขาดดุลในการใช้เวลานอกบ้านจะสะท้อนให้เห็นความแพร่หลายสูงกว่าของภาวะสายตาสั้น มันยังไม่ชัดเจนว่าเวลากลางแจ้งยังชะลอการก้าวหน้าใน myopes ที่มีอยู่ แต่ความเป็นจริงแล้ว มันป้องกันไม่ให้เหตุการณ์สายตาสั้นเปิดขึ้นเป็นไปได้ของการป้องกันการพัฒนาสายตาสั้น ทั้งหมดแต่ต่ำมากร้อยละที่ได้รับผลกระทบจากภาวะสายตาสั้นการศึกษาที่เกี่ยวกับสาเหตุชัดเจนของพันธุกรรม . ผลของเวลากลางแจ้งขนาดใหญ่เพียงพอที่จะทำให้การใช้ ในการป้องกัน คุ้มค่า