was enhanced significantly by 8 and

was enhanced significantly by 8 and 24 h of skin contact in the
2009 Gewürztraminer wines although residual sugar remained
equal among the wines (Tables 4 and 7).
TDS further revealed that the wine made from B. cinerea
infected Gewürztraminer grapes in 2010, was significantly less
sour, although adjusted to a similar total acidity (9.0 and 8.7 g/L
respectively; Table 7). Taking a closer look at the acid composition
in Table 7, the wines made from sound grapes were lower in malic
acid but higher in tartaric acid than the wine made from infected
grapes. Thus, it seems that the difference of 0.9 g/L tartaric acid
was able to trigger a significant lower duration and area of the sour
dominance curve for the wine made from infected grapes.
Examining the molecular base for the significant modification of
bitterness and astringency triggered by skin contact, phenol content
in Table 7 was not able to explain the observed differences
in a comprehensible manner. Comparing whole cluster pressing
and 35 h of skin contact in the 2010 Gewürztraminer trial, the
increase of 70 mg/L total phenols (Table 7) increased bitter Imax
and area under the curve significantly, while an even larger difference
of 92 mg/L total phenols between 0 and 35 h of skin contact,
failed to be significant for the bitter TI parameters. It is also noteworthy
that the huge increase of 500–600 mg/L total phenols due
to skin fermentation only yielded a modest increase of 20–40% in
the bitter TI parameters Imax and area under the curve.
Singleton et al. (1975) was even unable to detect any significant
modification in bitterness by comparing wines made without any
skin contact and wines fermented on the skins for five days. This
could be rationalized by a much smaller increase in total phenols
in Singleton’s study, presumably due to larger berry diameters of
Chenin Blanc and French Colombard grapes used by the authors
versus the small berry diameters of Gewürztraminer in our study.
Oberholster et al. (2009) could also not find any significant difference
for bitter intensity among experimental wines, which were
supplemented at the juice stage prior to fermentation with phenolic
fractions derived from grape skins or seeds. Although catechin
and epi-catechin were modified significantly in the finished wines,
this was not sufficient to trigger a significant sensory signal.
Comparing bitter areas under the TI curve of Riesling versus
Gewürztraminer, the Riesling was perceived as more bitter, except
for the extreme skin fermented Gewürztraminer wine (Table 5).
Not only higher total phenols may have triggered this difference
(128–220 mg/L for Gewürztraminer and 185–281 mg/L for Riesling;
Table 7) but also the fact that Riesling wines were, on average,
7 g/L or 0.8% vol. higher in ethanol than 2010 Gewürztraminer
wines.
Examining the correlation coefficients for glucose, fructose and
ethanol in the experimental wines in Table 8, sugars proved to
Table 6
Post hoc test (LSD, a = 0.05) for those parameters extracted from TDS curves which were significantly different among the 2009 and 2010 Gewürztraminer wines.a
Sensory modalities Sweet Sour Astringent
Parameters from TDS curves Dmax Duration Area Dmax Duration Area Dmax Duration Area
Gewürztraminer 2009
Whole cluster pressing – – – – a a – – –
0 h skin contact – – – – ab b – – –
8 h skin contact – – – – b b – – –
24 h skin contact – – – – b – – –
Gewürztraminer 2010
Whole cluster pressing – bc bcd – b a bc c bc
0 h skin contact – abc abc – c b bc c c
8 h skin contact – a a – a a c c c
8 h skin contact + Botryis – ab ab – c b b b b
35 h skin contact – cd cd – a a bc c bc
Fermentation on skins – d d – d b a a a
The difference between levels with the same letter is not significant. Not significant results are denoted with ‘–’.
a Tests were calculated separately for the wines of each grape variety and vintage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญโดย 8 และ 24 ชั่วโมงของการสัมผัสทางผิวหนังใน
2009
ไวน์Gewürztraminerแม้ว่าน้ำตาลที่เหลือยังคงเท่ากันในหมู่ไวน์(ตารางที่ 4 และ 7).
TDS
เพิ่มเติมเปิดเผยว่าไวน์ที่ทำจากซีเนเรียบีติดเชื้อองุ่นGewürztraminerในปี2010 อย่างมีนัยสำคัญ
น้อยเปรี้ยวแม้ว่าจะปรับให้เป็นกรดรวมที่คล้ายกัน(9.0 และ 8.7 กรัม /
ลิตรตามลำดับตารางที่7) การมองใกล้ที่องค์ประกอบของกรดในตารางที่ 7 ไวน์ที่ทำจากองุ่นเสียงต่ำในมาลิกกรดแต่สูงในกรดทาร์ทาริกกว่าไวน์ที่ทำจากที่ติดเชื้อองุ่น ดังนั้นจึงดูเหมือนว่าความแตกต่างของ 0.9 กรัม / ลิตรกรดทาร์ทาริกก็สามารถที่จะเรียกอย่างมีนัยสำคัญในช่วงระยะเวลาที่ลดลงและพื้นที่ของเปรี้ยวโค้งปกครองสำหรับไวน์ที่ทำจากองุ่นที่ติดเชื้อ. การตรวจสอบฐานโมเลกุลสำหรับการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญของความขมและฝาดเรียกสัมผัสกับผิวหนังเนื้อหาฟีนอลในตารางที่ 7 ก็ไม่สามารถที่จะอธิบายความแตกต่างที่สังเกตเห็นในลักษณะที่เข้าใจ เปรียบเทียบกลุ่มทั้งกดและ 35 ชั่วโมงของการสัมผัสทางผิวหนังในการทดลองGewürztraminerปี 2010 เพิ่มขึ้นจาก 70 มิลลิกรัม / ลิตรฟีนอลรวม (ตารางที่ 7) เพิ่มขึ้นขมไอแมกซ์และพื้นที่ใต้เส้นโค้งอย่างมีนัยสำคัญในขณะที่ความแตกต่างได้ขนาดใหญ่92 มก. / ลิตรรวม ฟีนอลระหว่าง 0 และ 35 ชั่วโมงของการสัมผัสทางผิวหนัง, ล้มเหลวที่จะมีความสำคัญสำหรับ TI พารามิเตอร์ขม นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสังเกตว่าการเพิ่มขึ้นอย่างมากของ 500-600 mg / L ฟีนอลรวมเนื่องจากการหมักเพียงผิวให้ผลเพิ่มขึ้นเล็กน้อยจาก20-40% ในขมพารามิเตอร์TI ไอแมกซ์และพื้นที่ใต้เส้นโค้ง. ซิงเกิลและอัล (1975) ได้แม้ไม่สามารถตรวจสอบใด ๆ ที่สำคัญการปรับเปลี่ยนในความขมขื่นโดยการเปรียบเทียบไวน์ที่ทำโดยไม่ต้องมีการสัมผัสกับผิวหนังและไวน์หมักบนผิวหนังเป็นเวลาห้าวัน นี้อาจจะเป็นเหตุผลโดยการเพิ่มขึ้นของฟีนอลรวมมีขนาดเล็กมากในการศึกษาของโทนคงเพราะขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดใหญ่ของแบล็กเบอร์Chenin Blanc และองุ่น Colombard ฝรั่งเศสที่ใช้โดยผู้เขียนเมื่อเทียบกับขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเล็กๆ ของแบล็กเบอร์Gewürztraminerในการศึกษาของเรา. Oberholster et al, (2009) นอกจากนี้ยังไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆสำหรับความเข้มขมหมู่ไวน์ทดลองซึ่งได้รับการเสริมน้ำผลไม้ในขั้นตอนก่อนที่จะมีการหมักด้วยฟีนอลเศษส่วนที่ได้มาจากสกินองุ่นหรือเมล็ด แม้ว่า catechin และ EPI-catechin มีการแก้ไขอย่างมีนัยสำคัญในไวน์สำเร็จรูปนี้ไม่เพียงพอที่จะก่อให้เกิดสัญญาณประสาทสัมผัสอย่างมีนัยสำคัญ. เปรียบเทียบพื้นที่ขมภายใต้โค้ง TI ของ Riesling เมื่อเทียบกับGewürztraminer, Riesling ที่ถูกมองว่าเป็นขมมากขึ้นยกเว้นสำหรับผิวมาก. ไวน์Gewürztraminerหมัก (ตารางที่ 5) ไม่เพียง แต่ฟีนอลที่สูงขึ้นรวมอาจจะก่อให้เกิดความแตกต่างนี้(128-220 มิลลิกรัม / ลิตรสำหรับGewürztraminerและ 185-281 มิลลิกรัม / ลิตรสำหรับ Riesling; ตารางที่ 7) แต่ยังมีความจริงที่ว่าไวน์ Riesling อยู่บน เฉลี่ย7 กรัม / ลิตรหรือ 0.8% โดยปริมาตร ที่สูงขึ้นในเอทานอลกว่า 2,010 Gewürztraminerไวน์. ตรวจสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์สำหรับกลูโคสฟรุกโตสและเอทานอลในไวน์ทดลองในตารางที่ 8 น้ำตาลพิสูจน์ให้เห็นว่าตารางที่6 โพสต์เฉพาะกิจการทดสอบ (LSD เป็น = 0.05) สำหรับพารามิเตอร์เหล่านั้นสกัดจากเส้นโค้ง TDS ซึ่งเป็น ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ปี 2009 และ 2010 Gewürztraminer wines.a รังสีประสาทสัมผัสฝาดหวานเปรี้ยวพารามิเตอร์จากเส้นโค้ง TDS Dmax ระยะเวลาเขตพื้นที่ Dmax ระยะเวลาระยะเวลา Dmax พื้นที่Gewürztraminer 2009 กลุ่มทั้งการกด - - - - กก - - - 0 ชั่วโมงการสัมผัสทางผิวหนัง - - - - ขข - - - 8 ชั่วโมงสัมผัสกับผิวหนัง - - - - bb - - - ผิว 24 ชั่วโมงติดต่อ - - - - ข - - - Gewürztraminer 2010 กลุ่มทั้งการกด - พ.ศ. BCD - บา BC ค BC 0 ชั่วโมงการสัมผัสทางผิวหนัง - abc abc - cb พ.ศ. ซีซี8 ชั่วโมงสัมผัสกับผิวหนัง - AA - aaccc 8 ชั่วโมงสัมผัสกับผิวหนัง + Botryis - AB AB - cbbbb 35 ชั่วโมงสัมผัสกับผิวหนัง - ซีดี - กก BC ค BC หมักในหนัง - วว - dbaaa ความแตกต่างระหว่างระดับด้วยตัวอักษรเดียวกันคือ ไม่มีนัยสำคัญ ผลไม่ที่สำคัญจะแสดงกับ '-'. ทดสอบจะถูกคำนวณแยกต่างหากสำหรับไวน์ของแต่ละหลากหลายองุ่นและวินเทจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มขึ้นอย่างมาก โดย 8 และ 24 ชั่วโมง ผิวสัมผัส
2009 กิ่วü rztraminer ไวน์แม้ว่าน้ำตาลที่เหลือยังคง
เท่ากับของไวน์ ( ตารางที่ 4 และ 7 ) .
TDS เปิดเผยเพิ่มเติมว่า ไวน์ขาวทำจาก B .
ติดเชื้อกิ่วü rztraminer องุ่นใน 2010 , อย่างมีนัยสำคัญน้อย
เปรี้ยว ถึงแม้ว่าปรับที่คล้ายกัน ปริมาณกรดทั้งหมด ( 9.0 และ 8.7 กรัม / ลิตร
ตามลำดับ ตารางที่ 7 )ใช้มองใกล้ที่กรดในองค์ประกอบ
โต๊ะ 7 , ไวน์ที่ทำจากองุ่นเสียงต่ำในกรด malic
แต่สูงในกรด tartaric กว่าไวน์ที่ทำจากองุ่นติด

ดังนั้น ดูเหมือนว่า ความแตกต่างของ 0.9 กรัมต่อลิตรและกรดทาร์ทาริก
สามารถเรียกมีนัยสําคัญระยะเวลาและพื้นที่ของเส้นโค้งการปกครองเปรี้ยว
สำหรับไวน์ที่ทำจากองุ่น
ติดเชื้อ .ตรวจสอบฐานโมเลกุลเพื่อการปรับปรุงที่สำคัญของ
ความขมขื่นและ astringency เรียกโดยการสัมผัสผิวหนังลเนื้อหา
ในตารางที่ 7 ไม่สามารถอธิบายความแตกต่างที่สังเกต
ในลักษณะที่เข้าใจได้ เปรียบเทียบทั้งกลุ่มกด
35 H ของการสัมผัสใน 2010 กิ่วü rztraminer ทดลอง
เพิ่ม 70 มก. / ล. รวมฟีนอล ( ตารางที่ 7 ) ทำให้ IMAX
ขมและพื้นที่ใต้เส้นโค้งอย่างมาก ในขณะที่มีขนาดใหญ่กว่าความแตกต่าง
92 mg / l รวมฟีนอลระหว่าง 0 และ 1 H ของผิวหนัง
ล้มเหลวจะสำคัญสำหรับพารามิเตอร์ ติขม นอกจากนี้ยังน่าสังเกต
ที่เพิ่มขึ้นมากของ 500 และ 600 มก. / ล. รวมฟีนอลเนื่องจาก
ผิวเท่านั้น จากการหมักเพิ่มขึ้นเจียมเนื้อเจียมตัวของ 20 – 40 %
ขมพารามิเตอร์ Ti ไอแม็กซ์ และพื้นที่ใต้เส้นโค้ง
ซิงเกิลตัน et al . ( 1975 ) คือไม่สามารถตรวจสอบใด ๆอย่างมีนัยสำคัญ
การความขมขื่นโดยเปรียบเทียบไวน์โดยการสัมผัสผิวหนัง
และไวน์หมักบนผิวหนังเป็นเวลา 5 วัน นี้อาจเป็นเหตุผลที่
โดยเพิ่มขึ้นมากขนาดเล็กใน
ฟีนอลทั้งหมดใน Singleton การศึกษาสันนิษฐานว่าเนื่องจากขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางเบอร์รี่ของ
chenin Blanc องุ่นโคลอมบาร์ดฝรั่งเศสใช้โดยผู้เขียน
เมื่อเทียบกับขนาดเล็กเส้นผ่าศูนย์กลางของเบอร์รี่กิ่วü rztraminer การศึกษา .
oberholster et al . ( 2009 ) ยังไม่พบความแตกต่างระหว่างไวน์เข้มขม

ทดลอง ซึ่งเสริมในน้ำ ระยะก่อนการหมักด้วยสารสกัดจากผิวองุ่น
เศษส่วนหรือเมล็ด แม้ว่า Catechin
และ EPI Catechin ดัดแปลงเสร็จ
อย่างมากในไวน์นี้คือไม่เพียงพอที่จะกระตุ้นการรับสัมผัสสัญญาณ
เปรียบเทียบพื้นที่ภายใต้เส้นโค้งของขม Ti Riesling และ
กิ่วü rztraminer , Riesling ถูกรับรู้ว่าเป็นขม ยกเว้น
สำหรับผิวมากหมักกิ่วü rztraminer ไวน์ ( ตารางที่ 5 ) .
เท่านั้นไม่รวมสูงกว่าบุคคลอาจมีความแตกต่างนี้
( เรียก 128 – 220 มิลลิกรัม / ลิตร สำหรับ rztraminer üกิ่ว 185 – 0 มิลลิกรัม / ลิตร สำหรับเต้าหู้ ;
ตารางที่ 7 ) แต่ความจริงที่ว่าไวน์ Riesling มีอายุเฉลี่ย
7 กรัม / ลิตรหรือ 0.8 % Vol . สูงกว่าเอทานอลกว่า 2010 กิ่วและไวน์ rztraminer
.
ตรวจสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ กลูโคส ฟรุคโตส และ
เอทานอลในไวน์การทดลองตารางที่ 8 , น้ําตาลพิสูจน์

Post hoc ตาราง 6 ทดสอบ ( LSD ) = 005 ) สำหรับค่า TDS ซึ่งสกัดจากเส้นโค้งที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง 2009 และ 2010 กิ่วü rztraminer ไวน์ .
และ modalities หวานเปรี้ยวฝาด
พารามิเตอร์จาก TDS โค้ง ดีแมคซ์ ดีแมคซ์ ดีแมคซ์ ระยะเวลาระยะเวลาระยะเวลาพื้นที่บริเวณพื้นที่

ทั้งกลุ่มกิ่วü rztraminer 2009 ––––กด A –––
0 H ––––ผิวติดต่อ AB B –––
8 H ––––ผิวติดต่อ B B ––––– 24 H
ผิวติดต่อ––––– B ü rztraminer 2010

กิ่วทั้งกลุ่มกด–พ.ศ. BC BC BCD – B C
0 H ผิวติดต่อ– ABC ABC – ซี บี บีซีซี
8 H –ผิวติดต่อ A และ C C C
8 H ผิวติดต่อ botryis – AB AB และ C B B B B
3 H ผิวติดต่อ–ซีดีและ BC BC
C หมักบนผิวหนัง–– D B A D A
ความแตกต่างระหว่างระดับด้วยตัวอักษรเดียวกัน คือความ ไม่พบผลลัพธ์ที่มีเครื่องหมาย ' - ' .
แบบทดสอบคำนวณแยกต่างหากสำหรับไวน์ขององุ่นในแต่ละความหลากหลายและวินเทจ