Flames danced madly upon the surfac

Flames danced madly upon the surface of the heavy sword’s blade as it transformed into an enormous steel phoenix. It shot forward toward the Stone Dragon General as flames filled with unstoppable power rippled. Yun Che flew along behind it. As he did, phoenix flames burst out around him, as a pair of resplendent illusory phoenix wings sprouted from his back.

“Empyrean Dance of the Phoenix Wing!!”

They flew through the air, sword and man!

Bang!!!!

The heavy sword stabbed into the chest of the Stone Dragon General, sending flames bursting out. Massive tongues of fire engulfed the Stone Dragon General, shoving its torso backward. The force of the explosion caused Yun Che’s torso to also bend backwards. Thrown off balance, he lost control and spun down towards the ground.

He spun in midair, while keeping one arm encircled protectively around Chu Yuechan. His other hand reached out to grab the heavy sword as it flew back toward him. Vicious violence glittered in his eyes as he raised the heavy sword high into the air…

“Sky… Wolf… Slash!!”

“Haah!!!”

A massive wind chaotically sprung up, and a blue wolf howling at the sky flashed behind Yun Che. As Yun Che brandished the heavy sword, the wolf shot forward, carrying with it power seemingly sufficient to collapse the heavens and crush the earth.

BOOM BOOM BOOM BOOM…..

The wolf charged, leaving a deep gully in its wake as it shot forward. It reached the fallen Stone Dragon General in the blink of an eye, slamming into it and sent the Stone Dragon General flying up into the air. The immense power of the attack knocked the Stone Dragon General a full one hundred meters away. It slammed into the side of the mountain, then slowly slid down toward the ground. Crumbling rocks and debris rained down onto it, burying it completely. Only its heavy sword remained on the outside.

Chu Yuechan watched mutely as all of this happened, seemingly having lost the ability to even think.

“Did… did it… work?” she said. She felt as if she were in some sort of dream. Despite such a serious injury, despite being drained of energy, Yun Che had suddenly erupted with a shocking amount of power…. He was like some sort of monster. It was as if his body didn’t have any bottom line.

The only answer she received was the ear-splitting drone of the heavy sword.

Chu Yuechan forced her tiny head to look up. When she caught sight of Yun Che’s face, her eyes instantly grew wide.

Yun Che’s eyes were closed, and two thin streams of blood seeped out from their corners. Blood also oozed out of his mouth, nose and ears.

Drip… drip….

Faint but intense cracking sounds could be heard, emanating from Yun Che’s skin, blood vessels and bones. The skin on his face, arms, and body… were slowly being filled with cracks. Blood oozed out of the cracks. Over a few breaths of time, his face began to fill with similar narrow cracks. It looked like parched, dry earth… beneath his clothes, cracks covered the rest of his body. Beneath his skin, his blood vessels and bones also seemed to be splitting apart.

Using the Burning Heart in a normal situation was dangerous enough. But to use it in a weakened state was even worse. Yun Che had predicted that something like this would happen. The three moves he had made after using Burning Heart had completely sapped him of all energy and will. Perhaps it would turn out to be his final blaze of glory before dying.

Ba-thump….

Yun Che’s left arm went limp and Little Fairy dropped to the ground. Then, Yun Che fell flat onto the ground, unmoving. He didn’t even have a chance to utter a single word to Little Fairy.

“Yun Che… Yun Che… Yun Che!!”

Chu Yuechan’s cried out as loud as she could and reached out to touch him with her right arm, the only arm she could move. However, she was simply too weak. The half pace that existed between them was a gap too far to cross. She looked at Yun Che, who laid there motionless, hemorrhaging blood, and her heart began to throb with pain…. It was a pain she had never felt before, mixed with a deep dread —— dread that Yun Che might die.

Before she realized what was happening, her vision began to grown blurry. This fact filled her mind with numbness and confusion, because… she was crying. Dozens of years had passed in which she never imagined that she would cry, especially not for a man so beneath her. What was unfamiliar, were not only her uncontrollable tears, nor the unbearable pain which stabbed into her heart like an arrow, but also deep fear.

Here she was, crying. She didn’t know why she was crying, or why she felt pain, or why she was scared…. She began to weep; great billowing waves of weeping that she couldn’t prevent, and couldn’t stop.

“Yun Che… Yun Che!” she cried with a voice filled with helplessness and sorrow.

Boom!!

Her shouts did not provoke any response from Yun Che. However, over at the base of the mountain, the sounds of crumbling rocks suddenly sounded out. The Stone Dragon General suddenly emerged from the pile of rubble. Debris showered off its body as it stood up once more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลวไฟเต้นนักตามพื้นผิวของใบมีดของดาบหนักเป็นมันเปลี่ยนเป็นฟีนิกซ์เป็นเหล็กขนาดใหญ่ มันยิงไปข้างหน้าไปทางหินมังกรทั่วไปเปลวไฟที่เต็มไปด้วยโจ๊กพลังงาน rippled Che ยุบินไปด้านหลัง ได้ เปลวไฟฟีนิกซ์ปะทุรอบ เป็นคู่ของปีกฟีนิกซ์ resplendent illusory แทนจากหลังของเขา"Empyrean เต้นของปีกฟีนิกซ์!!"พวกเขาบินผ่านอากาศ ดาบ และมนุษย์บาง!!!ดาบหนักแทงเข้าหน้าอกของหินมังกรทั่วไป ส่งเปลวไฟชีวิตชีวาออก ลิ้นขนาดใหญ่ไฟสูง ๆ ทั่วไปมังกร หิน shoving แล้วมันย้อนหลัง แรงระเบิดทำให้เกิดยุ Che แล้วยัง โค้งไปข้างหลัง เขาโยนปิดดุล สูญ แล้วปั่นลงสู่พื้นดินเขาปั่นกลางเวหา ขณะที่แขนข้างหนึ่งที่ล้อมรอบ protectively สถาน Yuechan ชูรักษา มือของเขาแล้วออกไปคว้าดาบหนักเหมือนบินกลับไปทางเขา ความรุนแรงทายา glittered ในสายตาของเขาขณะที่เขายกดาบหนักสูงไปในอากาศ..."ฟ้า... หมาป่า... เฉือน!""Haah !!!"ลมขนาดใหญ่กันฝุ่นตลบผุดขึ้น และเห่าหอนเป็นหมาป่าสีน้ำเงินท้องฟ้าถ่ายหลังยุ Che เป็นยุ Che brandished ดาบหนัก หมาป่ายิงไปข้างหน้า กับการถือครองอำนาจดูเหมือนว่าจะเพียงพอ ที่ฟ้าสนใจโลกบูมบูมบูมบูม...หมาป่าคิด ออกจากห้วยลึกในปลุกของมันยิงไปข้างหน้า มันทั่วไปมังกรหินที่ลดลงในชั่วพริบตา slamming ลงไป และส่งทั่วไปมังกรหินที่บินขึ้นไปในอากาศแล้ว อำนาจของการโจมตีโบว์ลิ่งทั่วไปมังกรหินเต็มร้อยนาที มันถาโถมเข้าในด้านของเขา แล้วช้าฝ่อลงไปทางพื้นดิน ผุหินและเศษฝนตกลดลงไป burying อย่างสมบูรณ์ เฉพาะดาบหนักอยู่ด้านนอกYuechan ชูดู mutely เหมือนทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ดูเหมือนว่ามีสูญเสียความสามารถในการคิดได้"ไม่...ไม่มัน... ทำงาน? " ก็ เธอรู้สึกว่าเธออยู่ในบางประเภทของความฝัน แม้ มีเช่นความรุนแรงบาดเจ็บ แม้มีการระบายออกของพลังงาน Che ยุมีได้ระเบิดกับพลังงานจำนวนตะลึง... ทันใดนั้น เขาเป็นเหมือนบางจัดเรียงของมอนสเตอร์ มันเป็นเหมือนร่างกายของเขาไม่มีบรรทัดใด ๆ ด้านล่างคำตอบเดียวที่เธอได้รับถูกแบ่งหูเสียงพึมพำของดาบหนักYuechan ชูบังคับศีรษะเล็ก ๆ ของเธอเพื่อค้นหา เมื่อเธอจับสายตาของยุ Che หน้า ดวงตาของเธอทันทีขยายตัวกว้างตายุ Che ถูกปิด และลำธารบางสองเลือด seeped ออกจากมุมของพวกเขา เลือดยัง oozed ของเขาปาก จมูก และหูหยด...หยด...เสียง cracking เบา แต่เข้มข้นสามารถได้ยินเสียง เกิดจากยุ Che หลอดเลือด และกระดูก ผิวบนใบหน้าของเขา แขน และร่างกาย...ช้าเต็มไป ด้วยรอยแตก เลือด oozed จากรอยแตก ช่วงหายใจกี่เวลา ใบหน้าของเขาเริ่ม มีรอยแตกแคบคล้าย มันดูเหมือนโลก parched แห้ง...ใต้ผ้า รอยครอบคลุมส่วนเหลือของร่างกายของเขา ใต้ผิวหนังของเขา หลอดเลือดและกระดูกของเขายังดูเหมือน จะแยกออกจากกันใช้ห้องเผาไหม้ในสถานการณ์ปกติมีอันตรายมาก แต่การใช้งานในสถานะอย่างไรก็ยิ่งแย่ลง Che ยุได้คาดการณ์ไว้ว่า สิ่งนี้จะเกิดขึ้น สามย้ายเขาได้ทำหลังจากที่ใช้ห้องเผาไหม้ได้สมบูรณ์ sapped ของพลังงานทั้งหมด และจะ บางทีมันจะเปิดออกให้เป็นถ้ำสุดท้ายของเขาก่อนตายThump บา...ยุน Che แขนซ้ายไป limp และนางฟ้าน้อยลดลงไปพื้นดิน แล้ว Che ยืนล้มลงแบนลงบนพื้นดิน unmoving แม้ไม่ได้มีโอกาสส่งคำเดียวกับนางฟ้าน้อย"ยุน Che... ยุน Che ... ยุน Che !!"ชู Yuechan ร้องเสียงดังเธอได้ และถึงเขาสัมผัสกับแขนขวา แขนเดียวที่เธอสามารถเลื่อนออก อย่างไรก็ตาม เธอก็อ่อนเกินไป ก้าวครึ่งที่อยู่ระหว่างถูกช่องว่างไกลข้าม เธอมองยุ Che ผู้ทรงมีพระกร hemorrhaging เลือด และหัวใจของเธอเริ่มขมุบปวด... มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดเธอได้ไม่เคยก่อน ผสมกับความกลัวลึก — — กลัวว่ายุ Che อาจตายก่อนที่เธอรู้เกิดอะไรขึ้น วิสัยทัศน์ของเธอเริ่มเติบโตขึ้นตาพร่า ความจริงเติมเนื่องจากจิตใจของเธอมึนงงและสับสน ...เธอได้ร้องไห้ หลายสิบปีได้ผ่านที่เธอเคยจินตนาการว่า เธอจะร้องไห้ สำหรับผู้ชายโดยเฉพาะไม่ใช่ใต้เธอ สิ่งไม่คุ้นเคย ไม่เพียงน้ำตาเธอ uncontrollable หรือความเจ็บปวดที่แทงเข้าไปในหัวใจของเธอเหมือนเป็นลูกศร แต่ยังกลัวลึกที่นี่เธอได้ ร้องไห้ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอไม่ ร้องไห้ หรือทำไมเธอรู้สึกเจ็บปวด หรือทำไมเธอกลัว... เธอเริ่มร้อง คลื่นดีโปร่งมีคลื่นของการร้องไห้ที่เธอไม่สามารถป้องกัน และไม่สามารถหยุด"ยุน Che... ยุน Che "เธอร้อง ด้วยเสียงที่เต็มไป ด้วยความเสียใจและ helplessnessบูม!!การตะโกนของเธอไม่ได้กระตุ้นการตอบสนองใด ๆ จาก Che ยุน อย่างไรก็ตาม มากกว่าที่ฐานของภูเขา เสียงผุหินแต่เพียงแห่งออกทันที ทั่วไปดราก้อนหินก็เกิดขึ้นจากกองอิฐ เศษนี้ออกจากร่างกายมันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปลวไฟเต้นอย่างบ้าคลั่งเมื่อพื้นผิวของใบมีดดาบหนักในขณะที่มันกลายเป็นนกฟีนิกซ์เหล็กมหาศาล มันยิงไปข้างหน้าไปทางหินทั่วไปมังกรเป็นเปลวไฟที่เต็มไปด้วยพลังผ่านพ้นเป็นระลอกคลื่น เจ๊ยุนบินพร้อมที่อยู่เบื้องหลังมัน ขณะที่เขาทำเปลวไฟฟีนิกซ์ระเบิดออกมารอบ ๆ ตัวเขาเป็นคู่ปีกฟีนิกซ์จริงรุ่งโรจน์แตกหน่อมาจากด้านหลังของเขา. "สวรรค์เต้นรำของฟีนิกซ์วิง !!" พวกเขาบินผ่านอากาศดาบและคน! Bang !!!! ดาบหนักแทงเข้าหน้าอกของหินทั่วไปมังกรส่งเปลวไฟระเบิดออก ลิ้นใหญ่ของไฟลุกท่วมหินทั่วไปมังกรผลักลำตัวของมันย้อนกลับ แรงระเบิดที่เกิดจากลำตัว Yun เจ๊ยังโค้งงอไปข้างหลัง โยนออกจากยอดเงินที่เขาสูญเสียการควบคุมและหมุนตัวลงไปที่พื้นดิน. เขาหมุนอยู่กลางอากาศขณะที่การรักษาแขนข้างหนึ่งโอบล้อมรอบปกป้องชู Yuechan มืออื่น ๆ ของเขาเอื้อมมือออกไปคว้าดาบหนักขณะที่มันบินกลับไปที่เขา ความรุนแรงหินประกายในดวงตาของเขาในขณะที่เขายกดาบหนักสูงขึ้นไปในอากาศ ... "สกาย ... หมาป่าเฉือน ... !!" "Haah !!!" ลมฝุ่นตลบขนาดใหญ่ผุดขึ้นมาและยิ่งใหญ่หมาป่าสีฟ้าที่ท้องฟ้าประกายอยู่เบื้องหลังหยุน เจ๊ ในฐานะที่เป็นยุนเชกวัดแกว่งดาบหนักหมาป่ายิงไปข้างหน้าการดำเนินการกับมันดูเหมือนจะมีอำนาจเพียงพอที่จะยุบชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินบดขยี้. BOOM BOOM BOOM BOOM ... .. หมาป่าเรียกเก็บออกจากร่องลึกในการปลุกของมันยิงไปข้างหน้า . มันถึงตกหินมังกรทั่วไปในพริบตากระแทกเป็นมันและส่งหินทั่วไปมังกรบินขึ้นไปในอากาศ พลังอันยิ่งใหญ่ของการโจมตีเคาะหินมังกรทั่วไปเต็มหนึ่งร้อยเมตร มันกระแทกเข้ากับด้านข้างของภูเขาแล้วเลื่อนช้าลงไปที่พื้นดิน บี้หินและเศษฝนตกลงมาบนมันฝังมันสมบูรณ์ เฉพาะดาบหนักยังคงอยู่ด้านนอก. ชู Yuechan ดูใบ้เป็นทั้งหมดของเรื่องนี้เกิดขึ้นดูเหมือนจะมีการสูญเสียความสามารถในการที่จะได้คิด. "ไม่ ... ไม่ ... มันทำงานอย่างไร" เธอกล่าว เธอรู้สึกราวกับว่าเธออยู่ในการจัดเรียงของความฝันบางอย่าง แม้จะมีการดังกล่าวได้รับบาดเจ็บสาหัสแม้จะถูกระบายพลังงานเจ๊ยุนได้ปะทุขึ้นอย่างกระทันหันที่มีจำนวนที่น่าตกใจของการใช้พลังงาน ... เขาเป็นเหมือนการจัดเรียงของมอนสเตอร์บาง มันเป็นเหมือนกับว่าร่างกายของเขาไม่ได้มีเส้นด้านล่างใด ๆ . คำตอบเดียวที่เธอได้รับเป็นจมูกแสบแก้วหูของดาบหนัก. ชู Yuechan บังคับหัวเล็ก ๆ ของเธอที่จะเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อเธอจับสายตาของใบหน้าของยุนเจ๊ดวงตาของเธอทันทีที่ขยายตัวกว้าง. ตายุน Che ถูกปิดและสองสายบางของเลือดซึมออกมาจากมุมของพวกเขา เลือดยัง oozed ออกมาจากปากของเขาจมูกและหู. หยดน้ำหยด ... ... . มัว แต่เสียงที่แตกรุนแรงอาจจะได้ยินเสียงเล็ดลอดออกมาจากผิว Yun เจ๊หลอดเลือดและกระดูก ผิวบนใบหน้าของเขาแขนและร่างกายถูก ... ค่อย ๆ ถูกเต็มไปด้วยรอยแตก oozed เลือดออกมาจากรอยแตก กว่าไม่กี่ลมหายใจของเวลาที่ใบหน้าของเขาเริ่มที่จะเต็มไปด้วยรอยแตกแคบ ๆ ที่คล้ายกัน มันดูเหมือนแห้งแผ่นดินแห้ง ... ภายใต้เสื้อผ้าของเขาแตกครอบคลุมส่วนที่เหลือของร่างกายของเขา ใต้ผิวของหลอดเลือดและกระดูกของเขาก็ดูเหมือนจะถูกแยกออกจากกัน. ใช้หัวใจการเผาไหม้ในสถานการณ์ปกติได้รับอันตรายพอ แต่การที่จะใช้มันอยู่ในสถานะที่อ่อนแอก็ยิ่งแย่ลง เจ๊ยุนได้คาดการณ์ไว้ว่าบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้จะเกิดขึ้น สามย้ายเขาทำหลังจากที่ใช้หัวใจการเผาไหม้ได้อย่างสมบูรณ์เขาดูดซับพลังงานทั้งหมดและจะ บางทีมันอาจจะกลายเป็นเปลวไฟสุดท้ายของพระสิริก่อนที่จะตาย. Ba-กระหน่ำ ... . แขนซ้าย Yun เจ๊ไปปวกเปียกและนางฟ้าน้อยลดลงไปที่พื้น จากนั้นยุนเชแบนลดลงสู่พื้นดิน unmoving เขาไม่ได้มีโอกาสที่จะพูดคำเดียวเพื่อนางฟ้าน้อยก. "ยุน Che Che ... ยุนยุนเช ... !!" ชู Yuechan ของร้องออกมาดังเท่าที่เธอสามารถทำได้และเอื้อมมือออกไปสัมผัสเขาด้วยแขนข้างขวาของเธอ แขนที่เธอจะย้ายเฉพาะ แต่เธอเป็นเพียงอ่อนแอเกินไป ก้าวครึ่งหนึ่งที่มีอยู่ระหว่างพวกเขาเป็นช่องว่างมากเกินไปที่จะข้าม เธอมองที่เจ๊ยุนที่มีวางนิ่งทยอยเลือดและหัวใจของเธอเริ่มที่จะเต้นกับความเจ็บปวด ... มันเป็นความเจ็บปวดที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนผสมกับความกลัวลึก -. กลัวว่ายุนเชอาจจะตายก่อนที่เธอจะตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวิสัยทัศน์ของเธอเริ่มที่จะเติบโตขึ้นตาพร่า ความจริงเรื่องนี้เต็มไปด้วยความคิดของเธอที่มีอาการชาและความสับสนเพราะ ... เธอร้องไห้ หลายสิบปีที่ผ่านมาในขณะที่เธอไม่เคยคิดว่าเธอจะร้องไห้ไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่อยู่ข้างใต้เพื่อเธอ อะไรคือสิ่งที่ไม่คุ้นเคยไม่เพียงน้ำตาที่ไม่สามารถควบคุมเธอหรือความเจ็บปวดทนไม่ได้ที่แทงเข้าไปในหัวใจของเธอเหมือนลูกศร แต่ยังกลัวลึก. นี่เธอก็ร้องไห้ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอร้องไห้หรือทำไมเธอรู้สึกเจ็บปวดหรือว่าทำไมเธอกลัว ... เธอเริ่มที่จะร้องไห้ คลื่นลูกคลื่นที่ดีของการร้องไห้ว่าเธอไม่สามารถป้องกันและไม่สามารถหยุด. "ยุน Che Che ... ยุน!" เธอร้องเสียงที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกทำอะไรไม่ถูกและ. บูม !! ตะโกนของเธอไม่ได้ก่อให้เกิดการตอบสนองจากยุนเชใด ๆ . อย่างไรก็ตามในช่วงที่ฐานของภูเขาหินเสียงของบี้ก็ฟังออก ทั่วไปมังกรหินจู่ ๆ ก็โผล่ออกมาจากกองซากปรักหักพัง เศษอาบน้ำออกจากร่างกายของมันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปลวไฟเต้นอย่างบ้าคลั่งบนพื้นผิวของหนักดาบของเบลดมันกลายเป็นวิหคเหล็กอันใหญ่ มันยิงไปข้างหน้าต่อศิลามังกรทั่วไปเป็นเปลวไฟที่เต็มไปด้วยพลังที่คลื่น ยุนเชบินอยู่ข้างหลังมัน เป็นเขา ฟีนิกซ์ เปลวไฟระเบิดออกไปรอบ ๆตัวเขา เป็นคู่ของพรรณรายลวงตาฟินิกซ์ปีกงอกจากหลังของเขา . . . . . .

" เต้นสวยงามมากของฟีนิกซ์วิง ! ! ! ! "

พวกเขาบินผ่านอากาศ , ดาบ และ ผู้ชาย

บาง ! ! ! ! ! ! ! ! !

หนักดาบที่แทงเข้ายอดอกของศิลามังกรทั่วไป ส่งเปลวไฟที่ระเบิดออก ลิ้นใหญ่ของไฟปกคลุมหินมังกรทั่วไป ดันลำตัวไปข้างหลัง แรงระเบิดทำให้ยุนเช ลำตัวจะงอไปข้างหลัง โยนออกสมดุลเขาสูญเสียการควบคุม และปั่นลงสู่พื้นดิน

เขาปั่นกลางอากาศ ขณะที่รักษาแขนหนึ่งรอบล้อม protectively ชู yuechan . มือของเขาเอื้อมไปคว้าดาบหนักขณะที่มันบินกลับมาหาเขา ความรุนแรงหินแวววาวในดวงตาของเขา เมื่อเขายกดาบหนักสูงในอากาศ . . . . . . .

" ฟ้า . . . . . . . หมาป่า . . . . . . . ฟัน ! "

" ฮ้าาา ! ! ! ! ! ! ! "

ลมใหญ่ฝุ่นตลบเด้งขึ้นหมาป่าสีฟ้าหอนที่ท้องฟ้าแวบหลังยุนเช ที่ยุนเชแทงดาบหนัก หมาป่ายิงไปข้างหน้า แบกด้วยอำนาจดูเหมือนจะเพียงพอที่จะถล่มสวรรค์และทำลายโลก ตูม ตูม ตูม ตูม . . . . .



หมาป่าชาร์จออกห้วยลึกในการปลุกของมัน มันยิงออกมา มันถึงตกศิลามังกรทั่วไปในชั่วพริบตากระแทกลงไป และส่งศิลามังกรทั่วไป เหาะขึ้นไปในอากาศ พลังอันยิ่งใหญ่ของการโจมตีทำให้ศิลามังกรทั่วไปเต็มหนึ่งร้อยเมตร มันกระแทกเข้าด้านข้างของภูเขาแล้วค่อยๆเลื่อนลงสู่พื้นดิน เศษหินถล่มและฝนตกลงบนมัน ฝังมันอย่างสมบูรณ์ เพียงดาบหนักของมันยังคงอยู่ข้างนอก

ชู yuechan ดูเงียบ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ดูเหมือนต้องสูญเสียความสามารถในการคิด

" . . . . . . . นี่มัน . . . . . . . งาน " เธอกล่าว เธอรู้สึกราวกับว่าเธอได้ในบางประเภทของฝัน แม้จะมีการบาดเจ็บที่ร้ายแรงดังกล่าว แม้การระบายพลังงาน ยุนเชก็พลันปะทุขึ้นด้วยจำนวนที่น่าตกใจของอำนาจ . . . เขาเป็นเหมือนพวกสัตว์ประหลาด มันเหมือนกับว่าร่างกายของเขาไม่มีสายล่าง

เพียงคำตอบที่เธอได้รับคือหูผ่าจมูกของดาบหนัก

ชู yuechan บังคับเธอหัวเล็ก ๆดู เมื่อเธอเห็นใบหน้าของยุนเช ดวงตาของเธอทันทีขยายตัวกว้าง

ยุนเชก็ตาปิด และสองกระแสบางเลือดซึมซ่านออกมาจากมุม เลือดยัง oozed ออกจากปาก จมูก และหู หยดหยด



. . . . . . . . . . . . . .เป็นลม แต่เข้มแตกเสียงอาจจะได้ยิน , emanating จากยุนเช ผิวหนัง เส้นเลือดและกระดูก ผิวหนังบนใบหน้า แขน และร่างกาย . . . . . . . ค่อยๆถูกเต็มไปด้วยรอยแตก เลือด oozed ออกจากรอยแตก ไปไม่กี่ครั้ง เวลา ใบหน้าของเขาเริ่มที่จะเติมรอยแตกแคบๆที่คล้ายคลึงกัน มันดูเหมือนแห้งแล้ง ดิน . . . . . . . บริการภายใต้เสื้อผ้าของเขารอยแตกครอบคลุมส่วนที่เหลือของร่างกายของเขาใต้ผิวหนัง เส้นเลือดและกระดูกยังดูเหมือนจะแบ่งกัน

ใช้เผาไหม้หัวใจในสถานการณ์ปกติก็อันตรายอยู่แล้ว แต่มันต้องใช้ในการทำให้ประเทศแย่ลง ยุนเช ได้คาดการณ์ไว้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น สามครั้งเขาได้หลังจากใช้หัวใจการเผาไหม้ได้สมบูรณ์ sapped เขาของพลังงานทั้งหมดและจะ .บางทีมันอาจจะเปิดออกเพื่อจะลุกโชนสุดท้ายแห่งความรุ่งโรจน์ก่อนตาย ตุบ . . . . . . .



ยุนเช แขนซ้ายก็ปวกเปียกและนางฟ้าน้อยลดลงไปที่พื้นดิน แล้วยุนเชตกแบนบนพื้นดินที่ไม่เคลื่อนไหว . เขายังไม่มีโอกาสพูดเลยซักคำ เพื่อนางฟ้าตัวน้อย

" ยุนเชยุนเช . . . . . . . . . . . . . . ยุนเช ! "

!ของชู yuechan ร้องออกมาเสียงดังเท่าที่เธอสามารถทำได้ และเอื้อมมือออกไปสัมผัสมันด้วยมือขวา แต่แขนเธออาจจะย้าย อย่างไรก็ตาม เธอเพียงแค่อ่อนแอมากเกินไป ครึ่งจังหวะที่มีอยู่ระหว่างพวกเขาคือช่องว่างไกลเกินที่จะข้าม เธอมองยุนเช ที่วางมันไม่เคลื่อนไหว เลือดออก เลือด และ หัวใจเธอเริ่มเต้นด้วย . . . . . . . ความเจ็บปวด มันคือความเจ็บปวดที่เธอเคยรู้สึกมาก่อนผสมกับความกลัวลึก -- กลัวว่ายุนเช อาจจะตาย

ก่อนจะตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น สายตาของเธอเริ่มโตพร่ามัว ความเป็นจริงนี้เติมจิตใจเธอมึนงงและสับสน เพราะ . . . . . . . เธอร้องไห้ หลายสิบปีแล้วที่เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะร้องไห้ โดยเฉพาะสำหรับคนที่เหมาะกับเธอ อะไรที่ไม่คุ้นเคย มีเพียงน้ำตาที่ไม่สามารถควบคุมเธอหรือทนความเจ็บปวดที่แทงเข้าไปในหัวใจเธอ เหมือนลูกศร แต่ยังลึกกลัว

นี่เธอกำลังร้องไห้ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงร้องไห้ หรือ ทำไมเธอถึงรู้สึกเจ็บปวด หรือ ทำไม เธอกลัว . . . . . . . เธอเริ่มที่จะร้องไห้ ดีเป็นลูกคลื่นคลื่นร้องไห้จนไม่สามารถป้องกันได้ และไม่สามารถหยุด

" ยุนเช . . . . . . . ยุนเช ! " เธอร้องด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยดวงและความเศร้าโศก .

! !

!เสียงตะโกนของเธอไม่ได้กระตุ้นการตอบสนองใด ๆจากยุนเช อย่างไรก็ตาม ไปที่ฐานของภูเขา เสียงบี้ หินก็เป่าออก ศิลามังกรทั่วไปก็โผล่ออกมาจากกองเศษหินหรืออิฐ เศษไปจากร่างของมันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง