Luo Luo picked up that pen. On the

Luo Luo picked up that pen. On the tail end of it was many distinct bite marks: “This pen is made from iron tree, or else it would break from one bite.”

Chen Chang Sheng was reminded of the White Emperor’s bloodline; creating a chew stick that could hold up was not easy. He looked toward the flower pots outside of the door and asked: “Those are iron tree saplings, but they are different from the ones shown in books.”

Luo Luo replied: “Those are banyan tree sprouts, but I don’t know whether they will grow to maturity.”

At Orthodox Academy, there was a lake, and next to the lake there was a big banyan tree. She and Chen Chang Sheng often stood atop the banyan tree while watching the setting sun.

Chen Chang Sheng laughed: “They will definitely grow to maturity.”

The autumn light passed through many windows, and when it arrived at the very deepest part of the real Li Palace, it became even more light and refreshing, and yet it was only after it reflected off of the top of the Crystal Throne that it once again began to glitter brilliantly. The clear and clean crystal was carved into the form of a lotus flower, and in the centre of the lotus flower there was a crown. The crown was divided into two colours, one black and one white, with no distinct dividing line between them, and yet, the two shades were not mixed into a grey. Rather, it was quite mystical, fused together in an incomprehensible way. It was extremely perfect; emitting a divine aura.

On the side of the lotus flower seat, there was a chair carved out of the trunk of a black flower tree, and on the chair sat an elderly man. The elderly man was wearing a loose hemp robe, and his grey hair tumbled over his shoulders, like a waterfall in winter that hadn’t quite managed to completely solidify into ice.

That elderly man was currently reading a book.

Opposite to the elderly man was another elderly man.

The Education Board’s Archbishop, Mei Li Sha, who was one of the few people from the same generation as the Pope, was naturally already very old. Every time the palace and Education Board’s clergy saw the age spots on his face, they would always become unboundedly concerned, always worried that this venerable elder would one day silently re-join the stars in the sky.

Mei Li Sha himself was unable to see the wrinkles and old age spots on his face, because ever since he grew his first white hair, over two hundred years ago, he refused to look in the mirror ever again, no matter if it was his own chamber’s luxurious copper mirror, or a mirror created from the coalescence of True Essence. Watching oneself grow old was a torturous process, especially for this type of person, for whom growing old could stretch through a process as long as hundreds or close to a thousand years, making it even more difficult to bear.

Not seeing, is not equal to not knowing; even if you were to blind yourself, the starry sky will still exist, Mei Li Sha himself very clearly knew that he had grown old, because he was growing more and more fond of sleeping——different from those normal elderly people who got up very early every morning at the third hour, the older he got, the more he liked to sleep. He always felt that his body was adapting in advance to his eternal rest.

Within the current Orthodoxy, he was the one with the longest history; due to recent events involving Orthodox Academy, he was considered by many to be the leader of the tradition faction of the Orthodoxy, or at least the figurehead; using these events to challenge the authority of the Pope. The Archbishop had long resided at the Orthodoxy’s Education Board and hadn’t stepped foot into Li Palace for quite some time. He even neglected to participate in the regular Seminars of Radiance, adding to the credibility of the rumours surrounding him; who would have thought that he would appear in Li Palace today, let alone to be sleeping here.

“Pa”

A sound rang out lightly, but the inside of the palace hall was exceedingly quiet, so the sound was very clear.

Mei Li Sha opened his eyes, and for a period of time his eyes were a bit muddy, before they gradually restored their clarity. He looked towards the book-reading hempen-robed elder opposite him, and while wobbling, stood up and walked over, humbly bending over his body and looking towards the plant in the flower pot next to the elderly man.

The flower pot was of a light grey colour, very ordinary; in the streets of the Capital, one could buy three of them for about a hundred coins. The plant planted in the flower pot was very strange; it had a healthy young stalk and several branches, but only had one leaf. That leaf was very green, and its vein network was very clear.

Previously, that clear “pa” sound had come from that green leaf, the very front end of the leaf seemed to be trembling——it wasn’t the green leaf that was trembling, but its vein network that was. The degree of the trembling was so slight that in the entire pal

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Luo Luo หยิบปากกาที่ ปลายหางของมันถูกรอยกัดที่แตกต่างกันมาก: "ปากกาที่ทำจากต้นไม้เหล็ก หรือ อื่น ๆ ที่มันจะทำลายจากหนึ่ง"นึกถึงเฉินช้าง Sheng ยเลือดของจักรพรรดิขาว สร้างไม้เคี้ยวที่สามารถเก็บค่าได้ไม่ง่าย เขามองขึ้นไปกระถางดอกไม้นอกประตู และถาม: "มีต้นไม้ต้นไม้เหล็ก แต่พวกเขาจะแตกต่างจากที่แสดงในหนังสือ"Luo Luo ตอบ: "ผู้บันยันทรีงอก แต่ไม่ทราบว่า พวกเขาจะเติบโตวุฒิภาวะ"ที่ออร์โธดอกซ์ Academy มีทะเลสาบ และถัดจากทะเลสาบ มีต้นไม้ต้นไทรใหญ่นั้น เธอและ Chen Sheng ช้างมักจะยืนอยู่บนยอดต้นไทรชมดวงChen Sheng ช้างที่หัวเราะ: "พวกเขาจะแน่นอนเติบโตวุฒิภาวะ"แสงฤดูใบไม้ร่วงผ่าน windows หลาย และเมื่อมันมาถึงส่วนลึกมากที่สุดของพระราชวัง Li จริง กลายเป็นเบา และสดชื่นมากยิ่งขึ้น และยัง เป็นเฉพาะหลังจากที่มันสะท้อนออกจากด้านบนของบัลลังก์คริสตัลที่มันเริ่มที่เก่งอีกครั้ง รูปแบบของดอกบัวแกะสลักคริสตัลใส สะอาด และในดอกบัว มีมงกุฎ แบ่งออกเป็นสองสี หนึ่งสีดำ และสี ขาวหนึ่ง ด้วยไม่มีเส้นแบ่งที่แตกต่างระหว่างพวกเขา มงกุฎ และยัง ทั้งสองสีถูกผสมเป็นตัวสีเทา มันเป็นค่อนข้างลึกลับ หลอมรวมกันในทางไม่สามารถเข้าใจ มันเป็นสมบูรณ์ เปล่งรัศมีเป็นทิพย์ด้านข้างของที่นั่งดอกบัว มีเก้าอี้แกะสลักจากลำต้นของต้นไม้ดอกไม้สีดำ และบนเก้าอี้ส.เป็นคนสูงอายุ ชายสูงอายุสวมเสื้อคลุมตัวหลวมป่าน และผมของเขาหงอกร่วงลงบนไหล่ของเขา เช่นน้ำตกในฤดูหนาวที่ไม่มีจัดการค่อนข้างจะแข็งเป็นน้ำแข็งอย่างสมบูรณ์คนสูงอายุที่มีกำลังอ่านหนังสือตรงข้ามกับคนสูงอายุคือคนสูงอายุที่อื่นอาร์ชบิชอปแห่งคณะศึกษา Li Sha Mei ผู้เป็นหนึ่งในไม่กี่คนจากรุ่นเดียวกันเป็นพระสันตะปาปา ดีตามธรรมชาติอยู่มาก ทุกครั้งที่พระราชวังและการศึกษาคณะสงฆ์เห็นจุดอายุบนใบหน้าของเขา พวกเขาจะเสมอกลายเป็นเกี่ยวข้อง unboundedly กังวลเสมอว่าพี่มินท์นี้วันหนึ่งเงียบมาร่วมดาวในท้องฟ้าSha หลี่เหมยตัวเองไม่สามารถเห็นริ้วรอย และจุดอายุบนใบหน้าของเขา เพราะตั้งแต่ที่เขาเติบโตผมขาวครั้งแรกของเขา มากกว่าสองร้อยปี เขาปฏิเสธที่จะมองในกระจกอีก ไม่ว่าหาก มันเป็นห้องของตัวเองหรูหรากระจกทองแดง หรือกระจกสร้างจาก coalescence ของแก่นแท้ ดูตัวเองเติบโตเก่าแก้ไขกระบวนการโดยกระทำทารุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคน ที่กำลังเติบโตเก่าชนิดนี้สามารถยืดผ่านกระบวนการที่เป็นยาว เป็นหลายร้อย หรือ พันปี ใกล้ทำให้ยากยิ่งที่จะแบกไม่เห็น ไม่เท่ากับไม่รู้ แม้ว่าคุณกำลังจะตาบอดตัวเอง จะยังคงอยู่บนท้องฟ้า Sha หลี่เหมยตัวเองรู้ว่า เขาเติบโต เก่าเนื่องจากเขาโตขึ้นชอบนอนอย่างชัดเจน — — แตกต่างจากผู้สูงอายุปกติที่มีค่ามากทุกเช้าเวลาสามชั่วโมง ตัวเก่าเขาได้ ยิ่งเขาชอบไปนอน เขารู้สึกเสมอว่า ร่างกายของเขาถูกปรับล่วงไปนิรันดร์ของเขาภายในออร์ทอดอกซ์ที่ปัจจุบัน พระองค์หนึ่งที่ มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่สุด เนื่องจากกิจกรรมล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับสถาบันดั้งเดิม เขาถือ โดยมากเป็นผู้นำของฝ่ายประเพณีออร์ทอดอกซ์ หรือที่เสื่อมถอยน้อย การใช้เหตุการณ์เหล่านี้จะท้าทายอำนาจของพระสันตะปาปา ชบิยาวมีอยู่ที่คณะกรรมการการศึกษาของออร์ทอดอกซ์ และไม่ก้าวเท้าเข้าพระราชวัง Li สำหรับค่อนข้างบางเวลา เขาได้ละเลยที่จะเข้าร่วมในการปกติสัมมนาของผิวกระจ่างใส เพิ่มความน่าเชื่อถือของข่าวลือที่เขา ใครจะคิดว่า เขาจะปรากฏ ใน พระราชวัง Li วันนี้ คน เดียวใน การได้รับการนอนที่นี่"ป่า"เสียงรังออกเบา ๆ แต่ภายในของหอวังเลยเงียบเหลือเกิน เสียงได้ชัดมากMei Li Sha เปิดตาของเขา และสำหรับรอบระยะเวลาตาของเขาถูกโคลนบิต ก่อนที่จะคืนค่าความคมชัดของพวกเขาค่อย ๆ เขามองไปอ่านหนังสือจีวร hempen พี่ตรง ข้ามเขา และใน ขณะที่ wobbling ยืนขึ้น และเดินผ่าน ดัดกว่าร่างกายของเขาถ่อมใจ และมองไปพืชในกระถางถัดจากคนสูงอายุกระถางดอกไม้เป็นของเบาเทาสี ธรรมดามาก ในถนนของเมืองหลวง หนึ่งสามารถซื้อจากนั้นประมาณร้อยเหรียญ พืชที่ปลูกในกระถางดอกไม้เป็นเรื่องแปลกมาก มันมีหลายสาขาและก้านเป็นหนุ่มสุขภาพดี แต่มีเพียง หนึ่งใบ ใบไม้ที่เขียวมาก และเครือข่ายหลอดเลือดดำชัดเจนมากก่อนหน้านี้ ที่ชัดเจน "" เสียงมาจากใบไม้ที่เขียว มากด้านหน้าของใบดูเหมือน จะสั่น — — มันไม่ได้ใบสีเขียวที่ถูกสั่น แต่เครือข่ายหลอดเลือดดำที่ ระดับของการสั่นได้เล็กน้อยดังนั้นที่ใน pal ทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Luo Luo หยิบปากกาขึ้นว่า ที่ปลายหางของมันเป็นหลายรอยกัดที่แตกต่าง: "ปากกานี้ทำจากเหล็กต้นไม้หรืออื่น ๆ ก็จะหยุดพักจากหนึ่งกัด."

เฉินช้าง Sheng นึกถึงจักรพรรดิขาวสายเลือด; สร้างติดเคี้ยวที่อาจถือได้ไม่ง่าย เขามองไปทางกระถางดอกไม้ที่อยู่ด้านนอกของประตูและถามว่า: "ผู้ที่มีต้นกล้าต้นไม้เหล็ก แต่พวกเขามีความแตกต่างจากคนที่ปรากฏในหนังสือ."

Luo Luo ตอบ: "เหล่านี้คือถั่วงอกต้นไทร แต่ผมไม่ทราบว่า พวกเขาจะเติบโตจนครบกำหนด. "

ที่ออร์โธดอกสถาบันการศึกษามีทะเลสาบและถัดไปที่ทะเลสาบมีต้นไทรใหญ่ เธอกับเฉินช้าง Sheng มักจะยืนอยู่บนต้นไทรในขณะที่ดูพระอาทิตย์.

เฉินช้าง Sheng หัวเราะ: ". แน่นอนพวกเขาจะเติบโตจนครบกำหนด"

ไฟในฤดูใบไม้ร่วงผ่านหน้าต่างจำนวนมากและเมื่อมันมาถึงส่วนที่ลึกที่สุดมากของ จริงหลี่พาเลซก็กลายเป็นเบาและสดชื่นมากขึ้นและมันยังเป็นเพียงหลังจากที่มันสะท้อนออกมาจากด้านบนของคริสตัลบัลลังก์ว่ามันอีกครั้งเริ่มแววเก่ง คริสตัลใสสะอาดถูกแกะสลักเป็นรูปแบบของดอกบัวและอยู่ในใจกลางของดอกบัวมีมงกุฎ มงกุฎถูกแบ่งออกเป็นสองสีหนึ่งสีดำและสีขาวโดยไม่มีเส้นแบ่งที่แตกต่างกันระหว่างพวกเขาและยังทั้งสองเฉดสีที่ไม่ได้ผสมลงในสีเทา แต่มันเป็นเรื่องที่ลึกลับมากหลอมรวมกันในทางที่ไม่สามารถเข้าใจได้ มันเป็นที่สมบูรณ์แบบมาก; เปล่งรัศมีพระเจ้า.

ที่ด้านข้างของเบาะนั่งดอกบัวที่มีเก้าอี้แกะสลักจากลำต้นของต้นไม้ดอกไม้สีดำและบนเก้าอี้นั่งชายสูงอายุคนหนึ่ง ในขณะที่คนสูงอายุสวมเสื้อคลุมหลวมป่านและผมสีเทาของเขาร่วงลงบนไหล่ของเขาเช่นน้ำตกในช่วงฤดูหนาวที่ไม่ได้มีการจัดการค่อนข้างที่จะสมบูรณ์แข็งเป็นน้ำแข็งได้.

ที่ชายสูงอายุคนหนึ่งถูกขณะอ่านหนังสือ.

ตรงข้ามกับชายสูงอายุคนหนึ่ง เป็นอีกหนึ่งชายสูงอายุคนหนึ่ง.

อาร์คบิชอปของคณะกรรมการการศึกษา, เหมยหลี่ฉางชาซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่คนจากรุ่นเดียวกับสมเด็จพระสันตะปาปาเป็นธรรมชาติอยู่แล้วเก่ามาก ทุกครั้งที่พระราชวังและพระสงฆ์การศึกษาของคณะกรรมการเห็นจุดอายุบนใบหน้าของเขาพวกเขาจะกลายเป็นกังวลเสมอ unboundedly กังวลเสมอว่านี่พี่ที่เคารพวันหนึ่งจะเงียบเข้าร่วมอีกครั้งดาวในท้องฟ้า.

เหมยหลี่ฉางชาเองก็ไม่สามารถมองเห็น ริ้วรอยและจุดด่างอายุบนใบหน้าของเขาเพราะนับตั้งแต่ที่เขาเติบโตผมสีขาวครั้งแรกของเขามากกว่าสองร้อยปีที่ผ่านมาเขาปฏิเสธที่จะมองในกระจกที่เคยอีกครั้งไม่ว่าถ้ามันเป็นกระจกทองแดงห้องของเขาเองที่หรูหราหรือ กระจกที่สร้างขึ้นจากการรวมกันของสำคัญที่แท้จริง ดูตัวเองเติบโตเก่าเป็นกระบวนการทรมานโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประเภทของสมาชิกผู้นี้สำหรับผู้ที่เจริญเติบโตเก่าสามารถยืดผ่านกระบวนการที่เป็นเวลานานเป็นหลายร้อยหรือใกล้เคียงกับพันปีทำให้มันยิ่งยากที่จะทน.

ไม่เห็นเป็นไม่เท่ากัน จะไม่ทราบว่า; แม้ว่าคุณจะตาบอดตัวเองดาวบนท้องฟ้าจะยังคงอยู่, เหมยหลี่ Sha ตัวเองรู้อย่างชัดเจนว่าเขาได้เติบโตเก่าเพราะเขาเติบโตมากขึ้นและรักการนอนหลับ - แตกต่างจากที่ปกติผู้สูงอายุที่ได้รับมากขึ้น ต้นทุกเช้าที่สามโมงเช้าพี่เขาได้ที่มากกว่าที่เขาชอบที่จะนอนหลับ เขามักจะรู้สึกว่าร่างกายของเขาได้รับการปรับตัวล่วงหน้ากับส่วนที่เหลือของเขานิรันดร์.

ภายในดั้งเดิมปัจจุบันเขาเป็นหนึ่งที่มีประวัติที่ยาวที่สุด; เนื่องจากเหตุการณ์ที่ผ่านมาที่เกี่ยวข้องกับออร์โธดอกสถาบันการศึกษาเขาได้รับการพิจารณาโดยมากจะเป็นผู้นำของฝ่ายประเพณีของดั้งเดิมหรืออย่างน้อยหุ่นเชิดนั้น โดยใช้เหตุการณ์เหล่านี้จะท้าทายอำนาจของสมเด็จพระสันตะปาปา อาร์คบิชอปได้อาศัยอยู่ที่ยาวนานที่คณะกรรมการการศึกษาดั้งเดิมและไม่ได้ก้าวเท้าเข้าไปในพระราชวังหลี่สำหรับค่อนข้างบางเวลา เขายังละเลยที่จะเข้าร่วมในการสัมมนาปกติของ Radiance เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือของข่าวลือที่อยู่รอบตัวเขานั้น ใครจะคิดว่าเขาจะปรากฏในลี่พาเลซในวันนี้ให้อยู่คนเดียวที่จะนอนที่นี่.

"ป่า"

เสียงที่ดังออกมาเบา ๆ แต่ภายในของห้องโถงพระราชวังเป็นที่เงียบสงบเหลือเกินดังนั้นเสียงที่ชัดเจนมาก.

เหมยหลี่ฉางชา เปิดตาของเขาและสำหรับช่วงเวลาที่ดวงตาของเขาเป็นบิตโคลนก่อนที่พวกเขาค่อยๆเรียกคืนความชัดเจนของพวกเขา เขามองไปที่หนังสืออ่านเกี่ยวกับกัญชาเสื้อคลุมพี่อยู่ตรงข้ามกับเขาและในขณะที่เดินโซเซลุกขึ้นยืนและเดินผ่านไปอย่างนอบน้อมดัดทั่วร่างกายของเขาและมองไปทางพืชในกระถางดอกไม้ติดกับชายสูงอายุ.

หม้อดอกไม้เป็นของ สีเทาอ่อน, ธรรมดามาก; ในถนนของเมืองหลวงหนึ่งสามารถซื้อสามของพวกเขาสำหรับประมาณร้อยเหรียญ พืชที่ปลูกในกระถางดอกไม้เป็นเรื่องแปลกมาก มันมีสุขภาพดีหนุ่มก้านและหลายสาขา แต่มีเพียงหนึ่งใบ . ใบที่เป็นสีเขียวมากและเครือข่ายหลอดเลือดดำของมันเป็นที่ชัดเจนมาก

ก่อนหน้านี้ที่ชัดเจน "PA" เสียงมาจากใบสีเขียวปลายด้านหน้ามากของใบดูเหมือนจะสั่น - มันไม่ได้ใบสีเขียวที่ ตัวสั่น แต่เครือข่ายของหลอดเลือดดำที่ ระดับของการสั่นสะเทือนได้เล็กน้อยเพื่อว่าในเพื่อนทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลัวหลัวหยิบปากกา ที่ปลายหางของมันคือรอยกัดที่แตกต่างกันมาก : " ปากกานี้ทำจากไม้ เหล็ก หรือ มิฉะนั้นก็จะแบ่งจากคำเดียว "เฉินฉาง เซิง นึกถึงสายเลือดสีขาวจักรพรรดิ ; การเคี้ยวติดที่สามารถถือขึ้นได้ง่าย เขามองไปยังกระถางดอกไม้ที่ด้านนอกของประตู และถามว่า : " ผู้ที่เป็นเหล็ก ไม้ ต้นไม้ แต่พวกเขาจะแตกต่างจากรายการที่แสดงในหนังสือ "หลัวหลัว ตอบว่า " เป็นถั่วงอก ต้นไทร ต้นไม้ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะเติบโตที่จะครบกําหนด "ที่สถาบันดั้งเดิม มีทะเลสาบ และติดกับทะเลสาบ มีต้นไทรใหญ่ เธอ และ เฉินฉาง เซิง มักจะยืนอยู่บนยอดต้นไทรในขณะที่ดูอาทิตย์อัสดงเฉินฉาง เซิง หัวเราะ : " พวกเขาจะต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่ "ฤดูใบไม้ร่วงแสงผ่านหลายหน้าต่าง และเมื่อมันมาถึงส่วนที่ลึกที่สุดของพระราชวังหลี่มากจริง มันกลายเป็นแสงมากขึ้น และสดชื่น แต่มันเป็นเพียงหลังจากที่มันสะท้อนออกจากด้านบนของคริสตัลบัลลังก์นั่นอีกครั้ง เริ่มฉายแววเก่ง ใส สะอาด และถูกแกะสลักเป็นรูปดอกบัว และในศูนย์ของดอกบัว มีพระมหากษัตริย์ มงกุฎถูกแบ่งออกเป็น 2 สี คือสีดำ และ สีขาว ไม่มีเส้นแบ่งที่ชัดเจนระหว่างพวกเขา และยัง สองเฉดสี ไม่ผสมเป็นสีเทา แต่มันค่อนข้างลึกลับ หลอมรวมกันในวิธีที่ยาก . มันเป็นสิ่งที่สมบูรณ์แบบ เปล่งออร่าศักดิ์สิทธิ์ในด้านของดอกบัว ที่นั่ง มีเก้าอี้ที่แกะสลักจากต้นไม้ดอกไม้สีดำ และบนเก้าอี้นั่ง มีชายสูงอายุ ชายสูงอายุสวมเสื้อป่านหลวมและผมสีเทาของเขาร่วงลงตรงไหล่ของเขา เหมือนน้ำตกในฤดูหนาวที่ไม่ค่อนข้างจัดการสมบูรณ์แข็งกลายเป็นน้ำแข็งชายแก่คนนั้นก็กำลังอ่านหนังสืออยู่ตรงข้ามกับชายแก่คนแก่อีกการศึกษาของคณะบาทหลวง เมย์ลิซ่า , ผู้ที่เป็นหนึ่งในคนไม่กี่คนจากรุ่นเดียวกับสมเด็จพระสันตะปาปา , ธรรมชาติแล้วเก่ามาก ทุกครั้งที่วังและบอร์ดการศึกษาของคณะสงฆ์เห็นอายุจุดบนใบหน้าของเขา เขาจะกลายเป็นอย่างไม่จำกัด กังวล กังวลว่าท่านผู้เฒ่าจะวันหนึ่งเงียบอีกครั้งกับดวงดาวในท้องฟ้าเมย์ลิซ่าเองก็ไม่สามารถที่จะมองเห็นริ้วรอยและจุดอายุบนใบหน้าของเขา เพราะตั้งแต่เขาเริ่มไว้ผมสีขาวของเขาก่อน กว่าสองร้อยปีมาแล้ว เขาปฏิเสธที่จะมองในกระจกอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นของตัวเอง ห้องหรู ทองแดง กระจก หรือกระจกที่สร้างขึ้นจากการรวมตัวที่แท้จริงของหัวใจ ดูที่ตัวเองแก่ขึ้นเป็นขั้นตอนที่ทรมาน โดยเฉพาะสำหรับคนประเภทนี้ที่เติบโต สามารถยืด ผ่านกระบวนการนานหลายร้อยหรือปิดพันปี ที่ทำให้มันมากขึ้นยากที่จะทนได้ไม่เห็นไม่เท่ากับไม่รู้ ; แม้ว่าคุณจะมองไม่เห็นตัวเอง ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวจะยังคงมีอยู่ เมย์ลิซ่าเองก็รู้ว่าเขาเติบโตเก่า เพราะเขามีการเติบโตมากขึ้นและรักนอน -- แตกต่างจากคนปกติ ผู้สูงอายุ ที่ตื่นแต่เช้าทุกๆ เช้าที่ ชั่วโมงที่สาม แก่เขาได้ เขาชอบที่จะนอน เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาคือการล่วงหน้าเพื่อพักผ่อนชั่วนิรันดร์ภายในดั้งเดิม ปัจจุบันเขาเป็นหนึ่งที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน เนื่องจากเหตุการณ์ล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับสถาบันดั้งเดิม เขาได้รับการพิจารณาโดยมากจะเป็น หัวหน้าฝ่าย ของประเพณีดั้งเดิม หรืออย่างน้อย เปรี้ยวหวาน ใช้เหตุการณ์เหล่านี้เพื่อท้าทายอำนาจของพระสันตะปาปา บาทหลวงมีความยาวอยู่ที่คณะกรรมการการศึกษาของดั้งเดิมไม่ได้เหยียบเท้าเข้าไปใน Li และวังสำหรับค่อนข้างบางเวลา เขาละเลยที่จะเข้าร่วมในการสัมมนาปกติของความกระจ่างใส เพิ่มความน่าเชื่อถือของข่าวลือรอบเขา ใครจะไปคิดว่าเขาจะปรากฏขึ้นใน Li พระราชวังวันนี้ อย่าว่าแต่จะนอนที่นี่" ป่า "เสียงที่ดังออกมาเบาๆ แต่ภายในห้องโถงในวังเหลือเกิน เงียบ แล้วเสียงมันชัดเจนมากเมย์ลิซ่าลืมตา และในระยะเวลาที่ตาของเขาเป็นบิตโคลน , ก่อนที่พวกเขาค่อยๆคืนความคมชัดของพวกเขา เขาดูต่อหนังสืออ่าน hempen robed ผู้อาวุโสตรงข้ามเขา และในขณะที่การเดินโซเซลุกขึ้นยืนและเดินมา น้อมก้มกายของเขามองไปปลูกในกระถางข้างๆชายสูงอายุกระถางมีสีเทาอ่อนสี ธรรมดามาก ในถนนของเมืองหลวง หนึ่งสามารถซื้อสามของพวกเขาประมาณร้อยเหรียญ พืชที่ปลูกในกระถางมันแปลกมาก มันมีกลุ่มหนุ่มสาวสุขภาพดีและหลายสาขา แต่มีเพียงหนึ่งใบ ใบที่เป็นสีเขียวมาก และเส้นเลือดของเครือข่ายได้ชัดเจนมากก่อนหน้านี้ชัดเจนว่า " ป้า " เสียงได้มาจากใบไม้สีเขียว ๆด้านหน้าของใบที่ดูเหมือนจะสั่น . . . มันไม่ใช่สีเขียวใบไม้ที่สั่น แต่ของหลอดเลือดดำเครือข่ายที่เป็น ระดับการสั่นได้เล็กน้อยเพื่อให้ฉัน