Twenty-five years later, the most s

Twenty-five years later, the most serious threat to the end-of-history hypothesis isn't that there is a higher, better model out there that will someday supersede liberal democracy; neither Islamist theocracy nor Chinese capitalism cuts it. Once societies get on the up escalator of industrialization, their social structure begins to change in ways that increase demands for political participation. If political elites accommodate these demands, we arrive at some version of democracy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยี่สิบห้าปีต่อมา ภัยคุกคามร้ายแรงที่สุดสมมติฐานจุดสิ้นสุดของประวัติศาสตร์ไม่ว่ามีสูง ดีรูปออกมีที่จะสักวันหนึ่งให้รวมถึงระบอบเสรีประชาธิปไตย ใช่อิสลามเทวาธิปไตยหรือทุนนิยมจีนตัดมัน เมื่อสมาคมได้รับบนบันไดเลื่อนขึ้นของทวีความรุนแรงมาก โครงสร้างทางสังคมของพวกเขาเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มความต้องการมีส่วนร่วมทางการเมือง ถ้าร่ำรวยทางการเมืองรองรับความต้องการเหล่านี้ เรามาถึงที่บางรุ่นของประชาธิปไตย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยี่สิบห้าปีต่อมาภัยคุกคามที่ร้ายแรงที่สุดในสมมติฐานการสิ้นสุดของประวัติศาสตร์ไม่ได้ว่ามีสูงกว่ารูปแบบที่ดีกว่าออกมีที่สักวันหนึ่งจะมาแทนระบอบประชาธิปไตยเสรีนิยม; ไม่ theocracy อิสลามหรือทุนนิยมจีนตัดมัน เมื่อสังคมได้รับบนบันไดเลื่อนขึ้นของอุตสาหกรรม, โครงสร้างทางสังคมของพวกเขาเริ่มเปลี่ยนไปในทางที่เพิ่มความต้องการการมีส่วนร่วมทางการเมือง ถ้าชนชั้นทางการเมืองรองรับความต้องการเหล่านี้เรามาถึงรุ่นของประชาธิปไตยบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยี่สิบปีต่อมา ที่ร้ายแรงที่สุดที่คุกคามการสิ้นสุดของประวัติศาสตร์สมมติฐานไม่มีสูงกว่า ดีกว่า แบบออกมีว่าสักวันหนึ่งจะแทนที่ประชาธิปไตยเสรีนิยมหรือทุนนิยมจีน หรืออิสลามเทวาธิปไตยตัดมัน เมื่อสังคมได้ขึ้นบันไดเลื่อนของการพัฒนาอุตสาหกรรมโครงสร้างทางสังคมของพวกเขาเริ่มเปลี่ยนไปในทางที่เพิ่มขึ้นความต้องการสำหรับการมีส่วนร่วมทางการเมือง ถ้าชนชั้นสูงทางการเมืองรองรับความต้องการเหล่านี้ได้ เราก็มาถึง บางรุ่นของประชาธิปไตย