4. DiscussionVertebrate fossils in

4. Discussion
Vertebrate fossils in the Fort Hays Limestone are not as common
as in the overlying Smoky Hill Chalk (e.g., Everhart, 2005a), but they
nevertheless do occur. Three marine reptiles (an elasmosaurid
plesiosaur Thalassonomosaurus nobilis, an undescribed polycotylid
plesiosaur, and a mosasaur Tylosaurus sp.), seven chondrichthyans
(Ptychodus mammillaris, P. mortoni, cf. Scapanorhynchus sp., Cretalamna
appendiculata, Cretoxyrhina mantelli, Paranomotodon sp., and
Squalicorax falcatus), and two osteichthyan (Micropycnodon kansasensis
and Enchodus cf. E. schumardi) have been formally described
from the Fort Hays Limestone, and some other osteichthyan taxa
such as Protosphyraena, Xiphactinus, Gillicus, and Cimolichthys appear
to be present also in the stratigraphic unit (Shimada, 1996; Shimada
and Everhart, 2003; Everhart, 2005b; Everhart et al., 2006). Thus, the
total number of documented vertebrate species is 16 for the Fort
Hays Limestone including the possible occurrence of G. arcuatus.
Because P. mortoni has been previously reported from the Fort Hays
Limestone, the specimen described here does not add to the faunal
list. However, FHSM VP-17415 is significant because it is the first
associated chondrichthyan dental and cranial material from the Fort
Hays Limestone and because its stratigraphic occurrence indicates
that it is the earliest knownspecimen of P. mortoni documented from
the Niobrara Chalk (see Shimada, 1996). All previously described
chondrichthyan specimens are represented solely by isolated teeth.
The Fort Hays Limestone in Kansas was deposited in the middle
of the Western Interior Seaway of North America during a major
transgressive event (Frey, 1972; Fig. 1B). Multiple occurrences of
P. mortoni in the rock unit (FHSM VP-17415; Shimada,1996) indicate
that the species was likely a regular inhabitant of such offshore
marine environments. Putative prey of Ptychodus has been reported
from other Late Cretaceous units as osteid and inoceramid bivalves
and possibly cirripeds (Kauffman, 1972; Stewart, 1988; Hattin,
1996). These macroinvertebrates are also present in the Fort Hays
Limestone (Frey, 1972; Hattin et al., 1987), and they therefore could
have served as prey of P. mortoni.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาหลอดซากดึกดำบรรพ์ในหินปูน Hays ป้อมไม่ได้ทั่วไปในอยู่เหนือกว่าควันฮิลล์ชอล์ก (เช่น Everhart, 2005a), แต่พวกเขาอย่างไรก็ตาม เกิดขึ้น สัตว์เลื้อยคลานทะเลสาม (การ elasmosauridplesiosaur nobilis Thalassonomosaurus, polycotylid เป็น undescribedplesiosaur และเป็นโมซาซอร์ Tylosaurus sp.), chondrichthyans เจ็ด(Ptychodus mammillaris, P. mortoni, cf. sp. Scapanorhynchus, Cretalamnaappendiculata, Cretoxyrhina mantelli, Paranomotodon sp. และSqualicorax falcatus), และสอง osteichthyan (Micropycnodon kansasensisและ Enchodus cf. E. schumardi) ได้อธิบายไว้แล้วอย่างเป็นกิจจะลักษณะจากหินปูน Hays ป้อม taxa osteichthyan อื่น ๆ บางอย่างเช่น Protosphyraena, Xiphactinus, Gillicus และ Cimolichthys ปรากฏจะอยู่ในหน่วย stratigraphic (ชิมาดะ 1996 ยัง ชิมาดะและ Everhart, 2003 Everhart, 2005b Everhart et al., 2006) ดังนั้น การจำนวนหลอดชนิดเอกสารทั้งหมดเป็น 16 ในป้อมHays หินปูนรวมถึงเกิดได้ arcuatus กรัมเนื่องจาก P. mortoni ก่อนหน้านี้ถูกรายงานจาก Hays ป้อมหินปูน ตัวอย่างที่อธิบายไว้ที่นี่ได้ faunalรายการ อย่างไรก็ตาม FHSM VP-17415 เป็นสำคัญ เพราะเป็นครั้งแรกวัสดุทันตกรรม และ cranial ของ chondrichthyan ที่เกี่ยวข้องจากป้อมหินปูน hays และเนื่อง จากเหตุการณ์ของ stratigraphic บ่งชี้ที่เป็น knownspecimen แรกสุดของ P. mortoni เอกสารจากNiobrara ชอล์ก (ดูชิมาดะ 1996) ทั้งหมดที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้chondrichthyan ไว้เป็นตัวอย่างจะแสดงแต่เพียงผู้เดียว โดยแยกฟันหินปูน Hays ป้อมในแคนซัสได้ฝากตรงกลางของแบบตะวันตกภายใน Seaway ของทวีปอเมริกาเหนือระหว่างหลักการเหตุการณ์ transgressive (Frey, 1972 Fig. 1B) เกิดขึ้นหลายครั้งของMortoni P. ในหน่วยหิน (FHSM VP-17415 ชิมาดะ 1996) ระบุว่าสายพันธุ์ถูก inhabitant เป็นปกติของเช่นบริเวณชายฝั่งมีแนวโน้มว่าสภาพแวดล้อมทางทะเล มีการรายงาน putative เหยื่อของ Ptychodusจากหน่วยอื่น ๆ สาย Cretaceous เป็น bivalves osteid และ inoceramidและอาจ cirripeds (Kauffman, 1972 สจ๊วต 1988 ฮัททินปี 1996) . macroinvertebrates เหล่านี้ยังมีอยู่ใน Hays ป้อมหินปูน (Frey, 1972 ฮัททิน et al., 1987), และพวกเขาจึงสามารถมีอาหารเป็นเหยื่อของ P. mortoni

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.
อภิปรายซากดึกดำบรรพ์สัตว์มีกระดูกสันหลังในฟอร์ตเฮย์หินปูนจะไม่เป็นเรื่องธรรมดาในขณะที่วาง
Smoky ฮิลล์ชอล์ค (เช่น Everhart, 2005A)
แต่พวกเขายังคงทำเกิดขึ้น สามสัตว์เลื้อยคลานทางทะเล (เป็น elasmosaurid
plesiosaur Thalassonomosaurus nobilis เป็น polycotylid undescribed
plesiosaur และ mosasaur Tylosaurus Sp.) เจ็ด chondrichthyans
(Ptychodus mammillaris พี mortoni cf เลย Scapanorhynchus sp. Cretalamna
appendiculata, Cretoxyrhina mantelli, Paranomotodon sp. และ
Squalicorax falcatus) และสอง osteichthyan (Micropycnodon kansasensis
และ Enchodus เทียบ schumardi อี) ได้รับการอธิบายอย่างเป็นทางการจากฟอร์ตเฮย์หินปูนและบางแท็กซ่า osteichthyan อื่น ๆ เช่น Protosphyraena, Xiphactinus, Gillicus และ Cimolichthys ปรากฏที่จะนำเสนอยังอยู่ในหน่วย stratigraphic (Shimada 1996; Shimada และ Everhart 2003; Everhart, 2005b; Everhart et al, 2006). ดังนั้นจำนวนรวมของการเลี้ยงลูกด้วยนมชนิดเอกสารคือ 16 สำหรับฟอร์ตเฮย์หินปูนรวมทั้งการเกิดขึ้นเป็นไปได้ของกรัมชนิดCullinectes arcuatus. เพราะพี mortoni ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้จากฟอร์ตเฮย์หินปูนตัวอย่างที่อธิบายที่นี่ไม่ได้เพิ่มfaunal รายการ . อย่างไรก็ตาม FHSM VP-17415 เป็นสิ่งสำคัญเพราะมันเป็นครั้งแรกที่วัสดุที่เกี่ยวข้องchondrichthyan ทันตกรรมและกะโหลกจากฟอร์ตเฮย์หินปูนและเนื่องจากการเกิดชั้นหินที่แสดงให้เห็นว่ามันเป็นknownspecimen แรกของพี mortoni เอกสารจากNiobrara ชอล์ก (ดู Shimada 1996 ) ทั้งหมดอธิบายไว้ก่อนหน้าตัวอย่าง chondrichthyan เป็นตัวแทน แต่เพียงผู้เดียวโดยแยกฟัน. ฟอร์ตเฮย์หินปูนในแคนซัสถูกวางอยู่ตรงกลางของเวสเทิร์มหาดไทยทะเลของทวีปอเมริกาเหนือในช่วงที่สำคัญเหตุการณ์transgressive (เฟรย์, 1972. รูปที่ 1B) เกิดขึ้นหลายครั้งของพี mortoni ในหน่วยหิน (FHSM VP-17415; Shimada, 1996) แสดงให้เห็นว่าเป็นสายพันธุ์ที่น่าจะเป็นที่อยู่อาศัยปกติของต่างประเทศเช่นสภาพแวดล้อมทางทะเล เหยื่อสมมุติ Ptychodus ได้รับรายงานจากหน่วยอื่นๆ ปลายยุคเป็น osteid และหอยสองฝา inoceramid และอาจ cirripeds (คอฟฟ์แมน, 1972; สจ๊วต 1988; แฮ, 1996) macroinvertebrates เหล่านี้ยังอยู่ในฟอร์ตเฮย์หินปูน(เฟรย์, 1972. แฮ et al, 1987) และพวกเขาจึงจะได้ทำหน้าที่เป็นเหยื่อของพีmortoni