They walked on, without knowing in

They walked on, without knowing in what direction. There was too much to be thought, and felt, and said, for attention to any other objects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาเดินบน ไม่รู้ในทิศทางใด มีมากเกินไปจะคิด ว่า รู้สึก และ ว่า สำหรับความสนใจในวัตถุอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาเดินบนโดยไม่ต้องรู้ในสิ่งที่ทิศทาง มีมากเกินกว่าที่จะคิดว่าเป็นและรู้สึกและกล่าวว่าให้ความสนใจกับวัตถุอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาเดินเข้าไป โดยที่ไม่รู้ว่าไปในทิศทางใด มีมากเกินไปที่จะคิด และรู้สึกว่า ความสนใจกับวัตถุอื่น ๆ .