Test batteries to screen chemicals

Test batteries to screen chemicals for mutagenic hazard include several endpoints regarded as effective for detecting genotoxic carcinogens. Traditional in vivo methods primarily examine clastogenic endpoints in haematopoietic tissues. Although this approach is effective for identifying systemically distributed clastogens, some mutagens may not induce clastogenic effects; moreover, genotoxic effects may be restricted to the site of contact and/or related tissues. An OECD test guideline for transgenic rodent (TGR) gene mutation assays was released in 2011, and the TGR assays permit assessment of mutagenicity in any tissue. This study assessed the responses of two genotoxicity endpoints following sub-chronic oral exposures of male Muta™Mouse to 9 carcinogenic polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs). Clastogenicity was assessed via induction of micronuclei in peripheral blood, and mutagenicity via induction of lacZ transgene mutations in bone marrow, glandular stomach, small intestine, liver, and lung. Additionally, the presence of bulky PAH-DNA adducts was examined. Five of the 9 PAHs elicited positive results across all endpoints in at least one tissue, and no PAHs were negative or equivocal across all endpoints. All PAHs were positive for lacZ mutations in at least one tissue (sensitivity=100%), and for 8 PAHs, one or more initial sites of chemical contact (i.e., glandular stomach, liver, small intestine) yielded a greater response than bone marrow. Five PAHs were positive in the micronucleus assay (sensitivity=56%). Furthermore, all PAHs produced DNA adducts in at least one tissue. The results demonstrate the utility of the TGR assay for mutagenicity assessment, especially for compounds that may not be systemically distributed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบตเตอรี่ทดสอบสารเคมีหน้าจอสำหรับ mutagenic อันตรายมีหลายปลายทางถือว่าเป็นประสิทธิภาพในการตรวจจับสารก่อมะเร็ง genotoxic นอกจากนี้วิธีดั้งเดิมในร่างกายเป็นหลักตรวจสอบปลายทาง clastogenic ในเนื้อเยื่อ haematopoietic แม้ว่าวิธีการนี้จะมีผลบังคับใช้สำหรับการระบุ clastogens systemically กระจาย mutagens บางอาจทำให้เกิดผล clastogenic นอกจากนี้ genotoxic ผลอาจจะถูกจำกัดไปยังไซต์ของผู้ติดต่อและ/หรือเนื้อเยื่อที่เกี่ยวข้อง มีแนวปฏิบัติการทดสอบ OECD สำหรับจำลองหนู (TGR) ยีนกลายพันธุ์ assays ถูกนำออกใช้ใน 2011 และ TGR assays อนุญาตให้มีการประเมินผลของการศึกษาในเนื้อเยื่อใด ๆ การศึกษานี้ประเมินการตอบสนองของสอง genotoxicity ปลายทางตามแสงปากเรื้อรังย่อยของชาย Muta™เมาส์ไป 9 นัธุ์คีนนสูง (สาร PAHs) Clastogenicity รับการประเมินผ่านการเหนี่ยวนำของ micronuclei ในเลือด และการศึกษาผ่านการเหนี่ยวนำการกลายพันธุ์ transgene lacZ ในไขกระดูก ต่อมกระเพาะอาหาร ลำไส้เล็ก ตับ และปอด นอกจากนี้ การปรากฏตัวของดีเอ็นเอผาขนาดใหญ่ adducts การตรวจสอบ ห้าของสาร PAHs 9 เกิดผลบวกระหว่างปลายทางทั้งหมดในเนื้อเยื่อน้อยหนึ่ง และพีเอเอชที่ไม่สองแง่สองง่าม หรือเชิงลบระหว่างปลายทางทั้งหมดนี้ สาร PAHs ทั้งหมดถูกบวกสำหรับ lacZ กลายพันธุ์ในเนื้อเยื่อน้อย (ความไว = 100%), และสำหรับสาร PAHs 8 อย่าง น้อยหนึ่งไซต์เริ่มต้นของการติดต่อ (เช่น กระเพาะอาหาร ตับ ต่อมเล็กไส้) ผลการตอบสนองมากขึ้นกว่าไขกระดูก สาร PAHs ห้ามีค่าบวกในการทดสอบ micronucleus (ความไว = 56%) นอกจากนี้ ดีเอ็นเอผลิตสาร PAHs ทุก adducts ในเนื้อเยื่อน้อย ผลลัพธ์แสดงให้เห็นถึงอรรถประโยชน์ของการทดสอบ TGR สำหรับการประเมินการศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสารประกอบที่อาจไม่ systemically กระจาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบตเตอรี่ทดสอบกับสารเคมีที่หน้าจอสำหรับนอันตรายรวมถึงหลายจุดสิ้นสุดการยกย่องในฐานะที่มีประสิทธิภาพในการตรวจหาสารก่อมะเร็ง genotoxic วิธีการแบบดั้งเดิมในร่างกายส่วนใหญ่ตรวจสอบปลายทาง clastogenic ในเนื้อเยื่อเม็ดเลือด แม้ว่าวิธีนี้คือการที่มีประสิทธิภาพสำหรับการระบุ clastogens กระจายมีระบบสารก่อกลายพันธุ์บางอย่างอาจไม่ก่อให้เกิดผลกระทบ clastogenic; นอกจากนี้ผลกระทบ genotoxic อาจถูก จำกัด ไปยังเว็บไซต์ของการติดต่อและ / หรือเนื้อเยื่อที่เกี่ยวข้อง แนวทางการทดสอบ OECD สำหรับการดัดแปรพันธุกรรมหนู (TGR) ยีนตรวจการกลายพันธุ์ได้รับการปล่อยตัวในปี 2011 และการตรวจ TGR อนุญาตให้ประเมินผลของการกลายพันธุ์ในเนื้อเยื่อ การศึกษาครั้งนี้มีการประเมินการตอบสนองของสองจุดสิ้นสุดพันธุกรรมต่อไปนี้ความเสี่ยงในช่องปากย่อยเรื้อรังของชาย Muta ™เมาส์เพื่อก่อมะเร็ง 9 ไฮโดรคาร์บอน (PAHs) ความผิดปกติได้รับการประเมินผ่านการชักนำของ micronuclei ในเลือดและกลายพันธุ์ผ่านการชักนำของการกลายพันธุ์ของยีน lacZ ในไขกระดูกต่อมกระเพาะอาหารลำไส้เล็กตับและปอด นอกจากนี้การปรากฏตัวของขนาดใหญ่ adducts PAH ดีเอ็นเอที่ถูกตรวจสอบ ห้า 9 PAHs นำออกผลในเชิงบวกทั่วปลายทางทั้งหมดในเนื้อเยื่ออย่างน้อยหนึ่งและไม่มีสาร PAHs เป็นลบหรือยังไม่มีข้อยุติทั่วปลายทางทั้งหมด พีเอเอชทุกคนในเชิงบวกสำหรับการกลายพันธุ์ lacZ อย่างน้อยหนึ่งเนื้อเยื่อ (ไว = 100%) และสำหรับ 8 PAHs หนึ่งหรือมากกว่าเว็บไซต์เริ่มต้นของการติดต่อทางเคมี (เช่นกระเพาะอาหารต่อม, ตับ, ลำไส้เล็ก) ให้ผลตอบสนองมากกว่าไขกระดูก . ห้า PAHs เป็นบวกในการทดสอบไมโครนิวเคลียส (ไว = 56%) นอกจากนี้สาร PAHs ทั้งหมดที่ผลิต adducts ดีเอ็นเอในเนื้อเยื่ออย่างน้อยหนึ่ง ผลการแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของการทดสอบ TGR สำหรับการประเมินฤทธิ์ก่อกลายพันธุ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสารที่อาจจะไม่ได้มีระบบการกระจาย