Lime is a calcium-containing inorga

Lime is a calcium-containing inorganic material in which carbonates, oxides and hydroxides predominate. Strictly speaking, lime is calcium oxide or calcium hydroxide. It is also the name of the natural mineral (native lime) CaO which occurs as a product of coal seam fires and in altered limestone xenoliths in volcanic ejecta.[1] The word "lime" originates with its earliest use as building mortar and has the sense of "sticking or adhering."[2]

These materials are still used in large quantities as building and engineering materials (including limestone products, concrete and mortar) and as chemical feedstocks, and sugar refining, among other uses. Lime industries and the use of many of the resulting products date from prehistoric periods in both the Old World and the New World. Lime is used extensively for waste water treatment with ferrous sulfate.

The rocks and minerals from which these materials are derived, typically limestone or chalk, are composed primarily of calcium carbonate. They may be cut, crushed or pulverized and chemically altered. "Burning" (calcination) converts them into the highly caustic material quicklime (calcium oxide, CaO) and, through subsequent addition of water, into the less caustic (but still strongly alkaline) slaked lime or hydrated lime (calcium hydroxide, Ca(OH)2), the process of which is called slaking of lime.

When the term is encountered in an agricultural context, it probably refers to agricultural lime. Otherwise it most commonly means slaked lime, as the more dangerous form is usually described more specifically as quicklime or burnt lime.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะนาวเป็นแคลเซียมที่มีวัสดุอนินทรีที่คาร์บอเนตออกไซด์และไฮดรอกไซครอบงำ อย่างเคร่งครัดพูดมะนาวเป็นแคลเซียมออกไซด์หรือแคลเซียมไฮดรอกไซ นอกจากนี้ยังเป็นชื่อของแร่ธาตุจากธรรมชาติ (มะนาวพื้นเมือง) CaO ที่เกิดขึ้นเป็นผลิตภัณฑ์ของการเกิดเพลิงไหม้ถ่านหินและ xenoliths หินปูนที่มีการเปลี่ยนแปลงในการตกกระทบภูเขาไฟที่. [1] คำว่า "มะนาว" มากับการใช้งานที่เก่าแก่ที่สุดที่เป็นปูนอาคารและมี ความหมายของ "ติดหรือยึดมั่น." [2] วัสดุเหล่านี้ยังคงใช้ในปริมาณที่มีขนาดใหญ่เป็นวัสดุก่อสร้างและวิศวกรรม (รวมถึงผลิตภัณฑ์หินปูนคอนกรีตและปูน) และวัตถุดิบสารเคมีและการกลั่นน้ำตาลในหมู่คนอื่นใช้ อุตสาหกรรมมะนาวและการใช้หลายของผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากวันที่ระยะเวลาในประวัติศาสตร์ทั้งโลกเก่าและโลกใหม่ มะนาวถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางสำหรับการบำบัดน้ำเสียด้วยเหล็กซัลเฟต. หินและแร่ธาตุจากการที่วัสดุเหล่านี้จะได้มามักจะหินปูนหรือชอล์กจะประกอบด้วยหลักของแคลเซียมคาร์บอเนต พวกเขาอาจจะตัดบดหรือบดและการเปลี่ยนแปลงทางเคมี "เผา" (เผา) แปลงให้เป็นปูนขาววัสดุกัดกร่อนสูง (แคลเซียมออกไซด์ CaO) และผ่านการเพิ่มตามมาของน้ำเข้าสู่กัดกร่อนน้อยกว่า (แต่ยังคงเป็นด่างอย่างยิ่ง) ปูนผิวหรือปูนขาว (ไฮดรอกไซแคลเซียม Ca (OH ) 2) กระบวนการของการที่จะเรียกว่า Slaking ของมะนาว. เมื่อเป็นคำที่พบในบริบททางการเกษตรก็อาจหมายถึงมะนาวการเกษตร มิฉะนั้นมันมากที่สุดหมายถึงการปูนผิวเป็นรูปแบบที่อันตรายมากขึ้นมักจะอธิบายมากขึ้นโดยเฉพาะเป็นปูนขาวหรือปูนที่ถูกเผาไหม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปูนขาวเป็นวัสดุอนินทรีย์ที่มีแคลเซียมซึ่งคาร์บอเนต Oxides และไฮดรอกไซด์ที่เหนือกว่า อย่างเคร่งครัดพูด ปูนขาว คือแคลเซียมออกไซด์หรือแคลเซียมไฮดรอกไซด์ มันยังเป็นชื่อของแร่ธรรมชาติ ( พื้นเมืองมะนาว ) โจโฉซึ่งเกิดขึ้นเป็นผลิตภัณฑ์ของถ่านหินตะเข็บและไฟในการเปลี่ยนแปลง xenoliths หินปูนในภูเขาไฟ ejecta .[ 1 ] คำว่า " มะนาว " มาด้วยความเร็ว ใช้เป็นอาคารปูน และมีความรู้สึกของ " ยึดติดหรือยึดมั่น " [ 2 ]

วัสดุเหล่านี้จะยังคงใช้ในปริมาณมากเป็นวัสดุอาคารและวิศวกรรม ( รวมทั้งหินปูนผลิตภัณฑ์คอนกรีตและปูน ) และเป็นวัตถุดิบเคมีและการกลั่นน้ำตาล ของ ใช้อื่น ๆอุตสาหกรรมปูนขาวและการใช้หลายของผลิตภัณฑ์อาจเป็นผลจากยุคก่อนประวัติศาสตร์ทั้งโลกเก่าและโลกใหม่ มะนาวมีการใช้อย่างกว้างขวางเพื่อบำบัดน้ำเสียที่มีซัลเฟต .

หินและแร่ธาตุ ซึ่งวัสดุเหล่านี้จะได้รับโดยทั่วไปจะประกอบไปด้วยหินปูนหรือปูนขาว , แคลเซียมคาร์บอเนต พวกเขาอาจจะตัดบดหรือบดและการเปลี่ยนแปลงทางเคมี” เผา ( เผา ) แปลงให้เป็นปูนขาววัสดุสูงกัดกร่อน ( แคลเซียมออกไซด์ , CaO ) และผ่านนอกจากที่ตามมาของน้ำเข้าน้อย ( ( แต่ยังขอด่าง ) โทนหรือปูนขาว ( ปูนขาว , Ca ( OH ) 2 ) กระบวนการซึ่งเรียกว่า slaking
ของมะนาว
เมื่อคำที่พบในบริบทของการเกษตร มันคงหมายถึงมะนาวเกษตร ไม่งั้นมันมักหมายถึงปูนผิว เป็นรูปแบบที่อันตรายมากขึ้นมักจะอธิบายเพิ่มเติม โดยเฉพาะ เช่น ปูนขาว หรือปูนเผา