The 1945 edition of Dorvault still

The 1945 edition of Dorvault still devotes an entire paragraph to snails, indicating that the therapeutic usage of snails was still alive. Although one could think that this was the end of the medical career of snails, this was indeed not the case, since several scientific articles re-launched the subject once again. In France, Quevauviller prepared a relatively exhaustive review of snail therapeutic properties in 1953 and related the use of snail syrup in the 1920s for patients with chronic bronchitis (14). The author emphasized that ‘if no one even thinks about using such a therapy for tuberculosis, recent research has confirmed the sedative properties of several formulations based on Helix pomatia for whooping cough and chronic bronchitis, related to the antispasmodic and fluidizing properties of the secretions’. For the first time, the actual preparation of the product is described: ‘One can find presently several extracts of mucus (helicidine, pertussidine, pomaticine) that differ from each other only by their production processes. Most often, one soaks the snails with 1% ww of sodium chloride. Mucus is then collected, settled, filtrated, concentrated and then dried according to various processes, either at low temperature under vacuum evaporation, or freeze dried or spray dried. The resulting aqueous solutions can then be retained aseptically within sterile vials after filtration through specific filters, or by adding antiseptic substances, the most used being glycerine. The various chemical components of Helix can also be analysed using enzyme procedures thus revealing: more than 30 enzymes within the digestive mucus and several enzymes within the pancreostomach, the muscle, and lymphatic fluid’.

Quevauviller then also reviewed the pharmacological activities of H.pomatia mucus: in vitro mucolytic activity, its inhibiting effect on Brolet and Gaugon bacteria and spasmolytic activity in the respiratory tract. The author concluded that ‘the antispasmodic activities of Helix mucus on the bronchial tree can been observed only at high doses, far from any therapeutic doses. We then do not consider that this musculotropic effect could explain the sedation that results from fits of whooping cough. It is most probably the previously described mucolytic and bacteriolytic properties that are responsible for the clinical observations.’ The author establishes a link with the therapeutic usage of gastric and intestinal pork mucins ‘which are still used in therapy’ (14). This usage is actually described by Monceaux in 1933

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่น Dorvault 1945 ยังคง devotes ทั้งย่อหน้าหอย แสดงว่า ใช้รักษาโรคของหอยยังมีชีวิตอยู่ แม้ว่าหนึ่งอาจคิดว่า นี้คือจุดสิ้นสุดของอาชีพแพทย์ของหอย นี้ได้แน่นอนไม่ใช่ เนื่องจากบทความทางวิทยาศาสตร์หลายเปิดเรื่องครั้ง ในฝรั่งเศส Quevauviller เตรียมค่อนข้างครบถ้วนสมบูรณ์ตรวจสอบคุณสมบัติรักษาหอยทากใน 1953 และที่เกี่ยวข้องกับการใช้น้ำหอยทากในปี 1920 สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง (14) ผู้เขียนย้ำว่า "ถ้าไม่ได้คิดเกี่ยวกับการใช้วิธีการบำบัดสำหรับวัณโรค การวิจัยล่าสุดยืนยันคุณสมบัติ sedative ของหลายสูตรตาม pomatia เกลียวสำหรับไอกรนหลอดลมอักเสบเรื้อรัง เกี่ยวข้องกับบีบ และ fluidizing คุณสมบัติของการหลั่ง' ครั้งแรก เตรียมจริงของผลิตภัณฑ์อธิบายไว้: ' สามารถหาปัจจุบันหลายบางส่วนของเมือก (helicidine, pertussidine, pomaticine) ที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะกระบวนการผลิตของพวกเขา บ่อย หนึ่งเต็มผ้าอนามัยขนาดหอยกับ ww 1% ของโซเดียมคลอไรด์ เมือกเป็น แล้วรวบรวม ชำระ filtrated เข้มข้น และอบแห้งตามกระบวนการต่าง ๆ ในอุณหภูมิต่ำภายใต้สูญญากาศระเหย หรือตรึงแห้ง หรือพ่นแห้ง โซลูชั่นอควีผลลัพธ์สามารถแล้วถูกรักษา aseptically ภายใน vials กอซหลังกรอง ผ่านตัวกรองเฉพาะ หรือเพิ่ม สารยาฆ่าเชื้อ มากที่สุดใช้เป็นกลีเซอรีน ส่วนประกอบทางเคมีต่าง ๆ ของเกลียวสามารถยังสามารถ analysed ใช้วิธีเอนไซม์จึง เปิดเผย: เอนไซม์มากกว่า 30 ภายในเมือกในทางเดินอาหารและเอนไซม์ต่าง ๆ ภายใน pancreostomach การ กล้ามเนื้อ และต่อมน้ำเหลืองของเหลว 'Quevauviller แล้วยังตรวจสอบกิจกรรมของ H.pomatia มูก pharmacological: กิจกรรมเพาะเลี้ยง mucolytic ผลของ inhibiting แบคทีเรีย Brolet และ Gaugon และกิจกรรม spasmolytic ในระบบทางเดินหายใจ ผู้เขียนสรุปที่ ' กิจกรรมบีบของเมือกเกลียวบนต้นไม้ bronchial สามารถถูกสังเกตที่ปริมาณสูง จากปริมาณใด ๆ รักษาได้ เราแล้วไม่ต้องพิจารณาว่า ผล musculotropic นี้สามารถอธิบายเชลโลที่ผลลัพธ์จากการพอดีกับของไอกรน มันจะสุดอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ mucolytic และ bacteriolytic คุณสมบัติที่มีหน้าที่ในการสังเกตทางคลินิกด้วย ' ผู้เขียนสร้างการเชื่อมโยงกับการใช้ยา mucins ในกระเพาะอาหาร และลำไส้หมู 'ที่ยังคงใช้ในการบำบัด ' (14) งานนี้จริงอธิบายไว้ โดย Monceaux ในปี 1933

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1945 ฉบับ Dorvault ยังคงอุทิศวรรคทั้งหอย, แสดงให้เห็นว่าการใช้งานการรักษาของหอยทากยังมีชีวิตอยู่ แม้ว่าใครจะคิดว่านี่คือจุดสิ้นสุดของอาชีพแพทย์ของหอยทากนี้เป็นจริงไม่ได้กรณีที่ตั้งแต่บทความทางวิทยาศาสตร์หลายเปิดตัวอีกครั้งในเรื่องนี้อีกครั้ง ในฝรั่งเศส Quevauviller เตรียมการตรวจสอบอย่างละเอียดค่อนข้างคุณสมบัติการรักษาหอยทากในปี 1953 และที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของน้ำเชื่อมหอยทากในปี ค.ศ. 1920 สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง (14) ผู้เขียนย้ำว่า 'ถ้าไม่มีใครแม้แต่คิดเกี่ยวกับการใช้การรักษาด้วยเช่นวัณโรคการวิจัยที่ผ่านมาได้รับการยืนยันคุณสมบัติยากล่อมประสาทของสูตรหลายขึ้นอยู่กับ pomatia เกลียวสำหรับโรคไอกรนและโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติ antispasmodic และเหลวของการหลั่ง' . เป็นครั้งแรกที่มีการเตรียมความพร้อมที่แท้จริงของผลิตภัณฑ์อธิบาย: 'หนึ่งสามารถหาสารสกัดจากหลายปัจจุบันของเมือก (helicidine, pertussidine, pomaticine) ที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ โดยเฉพาะกระบวนการผลิตของพวกเขา ส่วนใหญ่มักจะเป็นหนึ่งในหอยทากดูดซับด้วย WW 1% ของโซเดียมคลอไรด์ เมือกจะถูกเก็บรวบรวมแล้วตัดสินกรองเข้มข้นและแห้งแล้วตามกระบวนการต่างๆทั้งที่อุณหภูมิต่ำภายใต้การระเหยสูญญากาศหรือแช่แข็งแห้งหรือสเปรย์แห้ง ส่งผลให้สารละลายนั้นจะสามารถเก็บรักษาไว้ภายในขวดปลอดเชื้อผ่านการฆ่าเชื้อหลังจากการกรองผ่านตัวกรองที่เฉพาะเจาะจงหรือโดยการเพิ่มสารฆ่าเชื้อที่เป็นกลีเซอรีนที่ใช้มากที่สุด ส่วนประกอบทางเคมีต่างๆของใบหูนอกจากนี้ยังสามารถใช้ในการวิเคราะห์ขั้นตอนการทำงานของเอนไซม์จึงเผยให้เห็น. กว่า 30 เอนไซม์ภายในเมือกย่อยอาหารและเอนไซม์หลาย pancreostomach ภายในกล้ามเนื้อและของเหลวน้ำเหลือง 'Quevauviller แล้วสอบทานกิจกรรมทางเภสัชวิทยาของ H.pomatia เมือกในกิจกรรม mucolytic หลอดทดลองผลกระทบที่มีต่อการยับยั้งการ Brolet และแบคทีเรีย Gaugon และกิจกรรม spasmolytic ในทางเดินหายใจ ผู้เขียนสรุปว่า 'กิจกรรม antispasmodic ของเมือกเกลียวบนต้นหลอดลมสามารถรับเพียงข้อสังเกตในปริมาณที่สูงห่างไกลจากปริมาณการรักษาใด ๆ จากนั้นเราไม่ได้พิจารณาว่าผลกระทบ musculotropic นี้สามารถอธิบายได้ว่าใจเย็นที่เป็นผลมาจากความเหมาะสมของโรคไอกรน มันเป็นส่วนใหญ่อาจอธิบายไว้ก่อนหน้าคุณสมบัติ mucolytic และ bacteriolytic ที่มีความรับผิดชอบสำหรับการสังเกตการณ์ทางคลินิก. ผู้เขียนสร้างการเชื่อมโยงกับการใช้การบำบัดโรคของกระเพาะอาหารและลำไส้ mucins หมูซึ่งยังคงใช้ในการบำบัด '(14) การใช้งานนี้ได้อธิบายไว้จริงโดย Monceaux ในปี 1933

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1945 รุ่นของ dorvault ยังอุทิศทั้งวรรค เพื่อหอยทาก ระบุว่า การใช้ยาของหอยที่ยังมีชีวิตอยู่ แม้ว่าหนึ่งอาจจะคิดว่านี้คือจุดสิ้นสุดของอาชีพแพทย์ของหอยทากนี้แน่นอนไม่กรณี ตั้งแต่หลายบทความทางวิทยาศาสตร์อีกครั้งเปิดตัวเรื่องอีกครั้ง ในฝรั่งเศสquevauviller เตรียมทบทวนค่อนข้างละเอียดถี่ถ้วนของหอยทากคุณสมบัติการรักษาในปี 1953 และที่เกี่ยวข้องกับการใช้หอยทาก น้ำเชื่อม ในช่วงปี ค.ศ. 1920 สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง ( 14 ) ผู้เขียนเน้นว่า " ถ้าไม่มีใครแม้แต่คิดเกี่ยวกับการใช้ เช่น การรักษาวัณโรคการวิจัยล่าสุดได้ยืนยันคุณสมบัติของยากล่อมประสาทหลายสูตรตามเกลียว pomatia สำหรับโรคไอกรนและโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง ที่เกี่ยวข้องกับการฟลูอิดไดซ์และ antispasmodic คุณสมบัติของการหลั่ง " เป็นครั้งแรก มีการเตรียมการจริงของผลิตภัณฑ์ที่อธิบายไว้ : ' หนึ่งสามารถค้นหาปัจจุบันหลายสารสกัดจากเมือก helicidine pertussidine ( , ,pomaticine ) ที่แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ โดยเฉพาะกระบวนการผลิตของพวกเขา บ่อยที่สุด คน soaks หอยทาก 1 % WW ของโซเดียมคลอไรด์ เมือกแล้วเก็บเรียบร้อย ผลิต น้ำและแห้งตามกระบวนการต่างๆ ที่อุณหภูมิต่ำภายใต้การระเหยสูญญากาศหรือแช่แข็งแห้งหรือสเปรย์แห้งส่งผลให้สารละลายแล้วสามารถเก็บไว้ aseptically ภายในขวดปลอดเชื้อหลังจากกรองผ่านตัวกรองที่เฉพาะเจาะจงหรือโดยการเพิ่มสารฆ่าเชื้อ ส่วนใหญ่ใช้เป็นกลีเซอรีน . ต่าง ๆ ส่วนประกอบทางเคมีของใบหูยังสามารถวิเคราะห์การใช้เอนไซม์กระบวนการเปิดเผยดังนี้ มากกว่า 30 เอนไซม์ย่อยอาหาร และเอนไซม์ภายในเมือกภายใน pancreostomach หลาย ,กล้ามเนื้อและของเหลว ' เหลือง

quevauviller แล้วยังได้ทบทวนกิจกรรมทาง h.pomatia เมือก : ในหลอดทดลองมูโคไลติกยับยั้งผลของกิจกรรม และกิจกรรม spasmolytic gaugon brolet และแบคทีเรียในทางเดินหายใจ ผู้เขียนสรุปได้ว่า ' กิจกรรม antispasmodic ของ Helix เมือกบนต้นไม้หลอดลมสามารถถูกสังเกตเท่านั้นที่ปริมาณสูงห่างไกลจากการรักษายา เราก็ไม่ได้พิจารณาว่าผล musculotropic สามารถอธิบายอย่างใจเย็นว่า ผลจากที่เหมาะกับโรคไอกรน . มันมากที่สุดอาจอธิบายก่อนหน้านี้มิวโคไลติก bacteriolytic และคุณสมบัติที่มีความรับผิดชอบสำหรับการสังเกตทางคลินิก' ผู้เขียนสร้างการเชื่อมโยงกับการใช้รักษาโรคกระเพาะอาหารและลำไส้หมู mucins ' ซึ่งยังใช้ในการบำบัด ( 14 ) การใช้งานนี้เป็นอธิบายโดย monceaux 1933