Time As a Neglected TopicFrom anoth

Time As a Neglected Topic
From another angle it appears that time has not received the
attention it deserves. Several authors have pointed at the neglect
of time in theory-building, measurement, and data analyses (e.g.,
Albert, 2013; Ancona et al., 2001; George & Jones, 2000; Mitchell
& James, 2001). Compared to earlier decades – up to 1960 – there
has even been a declining interest in temporal issues and processes
(e.g., works of Lewin, Bales, Bion, etc.; see Roe, 2014a). Roe explains
this fact from the standpoint of the ‘differential revolution’ that
happened in the nineteen-sixties, when the original focus on time
was displaced by the study of individual differences. Moreover,
we can think about several other reasons why time has become
a neglected issue. First, at a theoretical level there appears to be an
explicit or implicit denial ofthe role oftime, either because theories
reject time, embrace the notion of stability, or ignore the possible
effect of time. Second, at a methodological level researchers tend to
opt for measurement instruments, research designs, and methods
of analysis that focus on individual differences (even though these
may not fit theoretical propositions of processes or change), out of
habit or due to lack of guidance about how to handle temporal data.
Let us consider these sources of neglect in more detail.
Some theories in W&O Psychology have explicitly rejected the
importance of time. One of the most striking examples is Vroom’s
valence-expectancy theory of motivation – striking because this
theory is usually seen as a process theory. The theory proposes that
people’s behavior follows from choices, which only depend on current
expectancies and valences. Although expectancies obviously
relate to something that may happen in the future, and are based
on past experiences, this theory “is basically ahistorical in form”
(Vroom, 1964, p. 17). It is good to remember that this theory is
based on the Lewin’s tradition of explaining behavior from current
field forces, anapproach whichhas significantly influenced the later
developments in social and W&O Psychology.
Less explicit than Vroom’s theory, but still denying the role of
time, are theories that assume constructs to be stable. This applies
to performance theories based on abilities and personality, as the
ones used in personnel selection, and motivation theories that postulate
stable preferences or goal orientations (e.g., Cellar et al.,
2011; Oakes, Ferris, Martocchio, Buckley, & Broach, 2001; Tsaousis
& Nikolaou, 2001). Theoretically, time could play a role here, but
the assumption is that time has no effect or that its effect is not
systematic and therefore can be thought of as error (Tables 1 and 2).
Finally, there are theories that mention neither stability nor
change, and that simply fail to consider a possible effect of time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาเป็นหัวข้อถูกละเลยจากอีกมุมมองหนึ่งนั้นปรากฏว่าเวลาไม่ได้รับการความสนใจมันสมควร ผู้แต่งหลายคนได้ชี้ไปที่การละเลยเวลาในการสร้างทฤษฎี วัด และข้อมูลวิเคราะห์ (เช่นอัลเบิร์ท 2013 โคนา et al. 2001 จอร์จและโจนส์ 2000 มิตเชลล์และเจมส์ 2001) เมื่อเทียบกับทศวรรษก่อนหน้า –ถึง 1960 – มีแม้ได้รับความสนใจลดลงปัญหาขมับและกระบวนการ(เช่น งานโรงเรียน เบลล์ Bion ฯลฯ ดู Roe, 2014a) อธิบาย roeความจริงเรื่องนี้จากมุมมองของ 'ปฏิวัติแตกต่าง' ที่เกิดขึ้นในยุค nineteen เมื่อเดิมเน้นที่เวลาถูกพลัดถิ่นจากการศึกษาของแต่ละบุคคลแตกต่าง นอกจากนี้เราสามารถคิดเกี่ยวกับเหตุผลอื่น ๆ หลายที่ทำไมเวลากลายเป็นปัญหาถูกละเลย ครั้งแรก ที่ระดับทฤษฎีปรากฏจะมีการปฏิเสธอย่างชัดเจน หรือนัย oftime บทบาท อย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากทฤษฎีเวลาปฏิเสธ โอบกอดความคิดของความมั่นคง หรือละเว้นไปได้ผลของเวลา ที่สอง ที่เป็นนักวิจัยระดับวิธีมักจะเลือกใช้เครื่องมือวัด ออกแบบงานวิจัย และวิธีการการวิเคราะห์ที่เน้นความแตกต่างของแต่ละบุคคล (แม้ว่าเหล่านี้อาจไม่พอดีกับข้อเสนอทางทฤษฎีของกระบวนการ หรือเปลี่ยนแปลง), จากนิสัยหรือเนื่องจากการขาดของคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับข้อมูลที่ขมับขอให้เราพิจารณาแหล่งเหล่านี้ละเลยในรายละเอียดบางทฤษฎีจิตวิทยา O และ W ได้ปฏิเสธอย่างชัดเจนความสำคัญของเวลา ตัวอย่างที่โดดเด่นที่สุดคือของ Vroomทฤษฎีวาเลนซ์ expectancy ของแรงจูงใจ – โดดเด่นเนื่องจากนี้มักจะมีการมองว่าทฤษฎีเป็นทฤษฎีกระบวนการ เสนอทฤษฎีที่ลักษณะการทำงานของผู้ตามจากเลือก ซึ่งขึ้นกับปัจจุบันเท่านั้นexpectancies และ valences แม้ว่า expectancies เห็นได้ชัดเกี่ยวข้องกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต และจะขึ้นประสบการณ์ ทฤษฎีนี้ "เป็น ahistorical โดยทั่วไปในแบบฟอร์ม"(Vroom, 1964, p. 17) ก็ดีโปรดจำไว้ว่า ทฤษฎีนี้ตามประเพณีของโรงเรียนอธิบายลักษณะการทำงานจากปัจจุบันฟิลด์บังคับ anapproach whichhas อย่างมากได้รับอิทธิพลในภายหลังการพัฒนาในสังคม และ W & O จิตวิทยาชัดเจนน้อยกว่าทฤษฎีของ Vroom แต่ยังคง ปฏิเสธบทบาทของเวลา เป็นทฤษฎีที่ถือว่าโครงสร้างจะมีเสถียรภาพ นี้ใช้ไปตามความสามารถและบุคลิกภาพ เป็นทฤษฎีประสิทธิภาพการที่ใช้ในการคัดเลือกบุคลากร และทฤษฎีแรงจูงใจที่ postulateเสถียรภาพในการกำหนดลักษณะหรือทิศทางเป้าหมาย (เช่น ห้องใต้ดิน et al.,2011 ไฟฟ้าอดัมส์ ชิงช้า Martocchio, Buckley และ Broach, 2001 Tsaousis& Nikolaou, 2001) ในทางทฤษฎี เวลาสามารถเล่นบทบาทที่นี่ แต่สมมติฐานคือว่าเวลาไม่มีผล หรือไม่ได้ผลเป็นระบบ และดังนั้น อาจถือได้ว่า เป็นข้อผิดพลาด (ตารางที่ 1 และ 2)ในที่สุด มีทฤษฎีที่พูดถึงความไม่มั่นคง หรือเปลี่ยนแปลง และที่ล้มเหลวเพียงแค่พิจารณาผลเป็นไปได้ของเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาที่หัวข้อที่ถูกทอดทิ้ง
จากอีกมุมหนึ่งก็จะปรากฏขึ้นในเวลานั้นยังไม่ได้รับ
ความสนใจมันสมควร นักเขียนหลายคนได้ชี้ไปที่การละเลย
ของเวลาในทฤษฎีการสร้างวัดและการวิเคราะห์ข้อมูล (เช่น
อัลเบิร์ 2013; โคนา et al, 2001;. จอร์จและโจนส์ 2000 มิตเชลล์
& James, 2001) เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้มานานหลายทศวรรษ - ถึงปี 1960 - มี
ได้รับความสนใจมากยิ่งลดลงในเรื่องเวลาและกระบวนการ
(เช่นผลงานของ Lewin, มัด, Bion ฯลฯ .; เห็นไข่, 2014a) ไข่จะอธิบาย
ความเป็นจริงนี้จากมุมมองของ 'ปฏิวัติค่า' ที่
เกิดขึ้นในวัยหกสิบเก้าเมื่อโฟกัสเดิมในเวลาที่
ถูกแทนที่ด้วยการศึกษาความแตกต่างของแต่ละบุคคล นอกจากนี้
เราสามารถคิดเกี่ยวกับเหตุผลอื่น ๆ อีกหลายเหตุผลที่เวลาได้กลาย
เป็นประเด็นที่ถูกทอดทิ้ง ครั้งแรกในระดับทฤษฎีมีดูเหมือนจะเป็น
ปฏิเสธอย่างชัดเจนหรือโดยปริยาย ofthe บทบาท oftime ทั้งเพราะทฤษฎี
ปฏิเสธเวลาโอบกอดความคิดของความมั่นคงหรือไม่สนใจที่เป็นไปได้
ผลของระยะเวลา ประการที่สองในระดับระเบียบวิธีการที่นักวิจัยมีแนวโน้มที่จะ
เลือกใช้เครื่องมือวัดการออกแบบการวิจัยและวิธีการ
ของการวิเคราะห์ที่มุ่งเน้นความแตกต่างของแต่ละบุคคล (แม้ว่าเหล่านี้
อาจไม่พอดีกับข้อเสนอทฤษฎีของกระบวนการหรือการเปลี่ยนแปลง) ออกจาก
นิสัยหรือเนื่องจากการขาดคำแนะนำ เกี่ยวกับวิธีการจัดการกับข้อมูลชั่วคราว.
ขอให้เราพิจารณาแหล่งข้อมูลเหล่านี้จากการละเลยในรายละเอียดเพิ่มเติม.
บางทฤษฎีใน W & O จิตวิทยาได้ปฏิเสธอย่างชัดเจน
ถึงความสำคัญของเวลา หนึ่งในตัวอย่างที่โดดเด่นที่สุดคือ Vroom ของ
ทฤษฎี Valence คาดหวังของแรงจูงใจ - โดดเด่นเพราะ
ทฤษฎีมักจะถูกมองว่าเป็นทฤษฎีกระบวนการ ทฤษฎีที่เสนอว่า
พฤติกรรมของผู้คนจากตัวเลือกต่อไปนี้ซึ่งขึ้นอยู่กับปัจจุบัน
ความคาดหวังและ valences แม้ว่าความคาดหวังอย่างเห็นได้ชัด
ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตและจะขึ้นอยู่
กับประสบการณ์ที่ผ่านมาทฤษฎีนี้ "เป็นพื้น ahistorical ในรูปแบบ"
(Vroom 1964, น. 17) มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะจำได้ว่าทฤษฎีนี้จะ
ขึ้นอยู่กับประเพณี Lewin ของการอธิบายพฤติกรรมจากปัจจุบัน
กองกำลังภาคสนาม anapproach whichhas อิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญต่อมา
การพัฒนาในสังคมและ W & O จิตวิทยา.
หักอย่างชัดเจนกว่าทฤษฎี Vroom แต่ยังคงปฏิเสธบทบาทของ
เวลาเป็น ทฤษฎีที่ถือว่าสร้างจะมีเสถียรภาพ นี้ใช้
ทฤษฎีประสิทธิภาพตามความสามารถและบุคลิกที่เป็น
คนใช้ในการคัดเลือกบุคลากรและทฤษฎีแรงจูงใจที่ยืนยัน
การตั้งค่าที่มีเสถียรภาพหรือรสนิยมเป้าหมาย (เช่นเซลล่า, et al.,
2011; เคสกระเช้า Martocchio บัคลี่ย์และเจาะ, 2001 Tsaousis
& Nikolaou, 2001) ในทางทฤษฎีเวลาอาจมีบทบาทสำคัญที่นี่ แต่
สมมติฐานที่เป็นเวลาที่ไม่มีผลกระทบหรือผลของมันไม่ได้
เป็นระบบและดังนั้นจึงสามารถจะคิดว่าเป็นข้อผิดพลาด (ตารางที่ 1 และ 2).
สุดท้ายมีทฤษฎีที่กล่าวถึงความมั่นคงมิได้
การเปลี่ยนแปลงและที่เพียงล้มเหลวในการพิจารณาผลกระทบที่เป็นไปได้ของเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นหัวข้อที่ถูกทอดทิ้งจากอีกมุมหนึ่ง ปรากฏว่า เวลายังไม่ได้รับความสนใจมัน deserves ผู้เขียนหลายได้ชี้ที่ละเลยเวลาในการสร้างวัดทฤษฎีและการวิเคราะห์ข้อมูล ( เช่นอัลเบิร์ต 2013 ; Ancona et al . , 2001 ; จอร์จ & โจนส์ , 2000 ; มิตเชลล์และเจมส์ , 2001 ) เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ในทศวรรษ 1960 และมีขึ้นเพื่อจำกัดได้ถูกปฏิเสธความสนใจในประเด็นชั่วคราว และกระบวนการ( เช่นงานของเลวินก้อน , ไบเอิ่น ฯลฯ เห็นไข่ปลา , 2014a ) โรอธิบายความจริงจากมุมมองของ ' การปฏิวัติ ' ที่แตกต่างกันเกิดขึ้นใน sixties สิบเก้าเมื่อเดิมเน้นเวลาถูกแทนที่ด้วยการศึกษาเรื่องความแตกต่างของแต่ละบุคคล นอกจากนี้เราสามารถคิดเกี่ยวกับเหตุผลอื่น ๆทำไมเวลาได้กลายเป็นเป็นการหลงประเด็น ครั้งแรกในระดับทฤษฎี มีปรากฏเป็นชัดเจนหรือโดยปริยาย ปฏิเสธบทบาททะลุเหมือนกัน เพราะทฤษฎีปฏิเสธ , กอดความคิดของความมั่นคง หรือละเว้นที่สุดผลของเวลา ประการที่สองในระดับวิธีการนักวิจัยมักจะเลือกใช้เครื่องมือวัดและวิธีการวิจัยแบบการวิเคราะห์ที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคล ( แม้ว่าเหล่านี้อาจไม่เหมาะกับข้อเสนอของทฤษฎีกระบวนการหรือเปลี่ยน ) ออกนิสัย หรือเนื่องจากการขาดของคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับข้อมูลชั่วคราวให้เราพิจารณาเหล่านี้แหล่งที่มาของละเลยในรายละเอียดเพิ่มเติมบางทฤษฎีใน W & O จิตวิทยานั้นปฏิเสธความสำคัญของเวลา หนึ่งในตัวอย่างที่โดดเด่นที่สุดของรูม2 ทฤษฎีความคาดหวังของแรงจูงใจและตื่นตาตื่นใจเพราะทฤษฎีมักจะเห็นเป็นกระบวนการ ทฤษฎี ทฤษฎีเสนอว่าพฤติกรรมของผู้คนตามทางเลือกซึ่งจะขึ้นอยู่กับปัจจุบันความคาดหวัง และ valences . แม้ว่าความคาดหวังอย่างเห็นได้ชัดที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต และโดยประสบการณ์ที่ผ่านมา ทฤษฎีนี้เป็นพื้น ahistorical ในฟอร์ม( วูม , 1964 , 17 หน้า ) มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะจำได้ว่า ทฤษฎีนี้คือตามประเพณีของเลวินอธิบายพฤติกรรมจากปัจจุบันฟิลด์บังคับแนวทางที่มีมีอิทธิพลต่อในภายหลังการพัฒนาในสังคมและ W & o , จิตวิทยาทฤษฎีของวรูมชัดเจนน้อยกว่า แต่ยังปฏิเสธบทบาทของเวลา เป็นทฤษฎีที่ถือว่า สร้างให้มีความมั่นคง นี้ใช้ทฤษฎีการปฏิบัติงานตามความสามารถและบุคลิกภาพ เป็นที่ใช้ในการคัดเลือกบุคลากร และแรงจูงใจ ทฤษฎีว่า สัจพจน์มีเสถียรภาพการตั้งค่าเป้าหมายหรือทิศทาง ( เช่นห้องใต้ดิน et al . ,2011 ; โอคส์ เฟอร์ริส martocchio บัคลี่ย์ , และเสนอ tsaousis , 2001 ;& nikolaou , 2001 ) ตามทฤษฎีแล้ว เวลาจะเล่นบทนี้ แต่สันนิษฐานว่าเวลาไม่มีผลหรือผลของมันไม่ได้ระบบและดังนั้นจึงสามารถคิดเป็นข้อผิดพลาด ( ตารางที่ 1 และ 2 )ในที่สุด ก็มีทฤษฎีที่กล่าวถึงไม่มีเสถียรภาพหรือเปลี่ยน และก็ล้มเหลวที่จะต้องพิจารณาผลกระทบที่เป็นไปได้ของเวลา